Mr SCOTT jedzie do... (-:: WYCIECZKA Nr 541

TRASA WYCIECZKI i DANE STATYSTYCZNE :

Łódź - Bedoń Przykościelny - Bedoń - Jordanów - Ignaców - Janówka - Justynów - Gałków Mały - Borowa - Stare Chrusty - Nowe Chrusty - Rokiciny Kolonia - Rokiciny - Janków - Janków Trzeci - Ciosny - Lipianki - Niewiadów - Niewiadów Kolonia - Ujazd - Sangrodz - Tobiasze - Zaborów - Komorów - Tomaszów Mazowiecki - Smardzewice - Twarda - Unewel - Celestynów - Grudzień Kolonia - Wygnanów - Sławno - Prymusowa Wola - Zachorzów - Psary - Alfonsów - Wielka Wola - Paradyż - Kłopotów - Kazimierzów - Popławy Kolonia - Popławy - Kozenin - Kolonia Jawor - Jawor - Mniszków - Grabowa - Zajączków - Bukowiec nad Pilicą - Twarda - Smardzewice - Swolszewice Małe - Młoszów - Wolbórz - Bogusławice - Komorniki - Żywocin - Ewcin - Ceniawy - Gutków - Będków - Kolonia Będków - Prażki - Teodorów - Kotliny - Dalków - Wardzyn - Brójce - Wola Rakowa - Giemzówek - Giemzów - Stefanów - Posada - Łódź
[04.04.2017. - 201,3 km, 21,3 km/h, 9:29:30 h]
ZDJĘCIA FILMY GPS

Mr SCOTT jedzie do... Paradyża ! Trasa WYCIECZKI Nr 541.

Dziś pogoda jak marzenie i ruszam na daleką wycieczkę do Paradyża w powiecie opoczyńskim !

Zaczynam od obejrzenie nowego Stadionu Miejskiego RTS Łódź Widzew, który wybudowano przy al. Piłsudskiego 138.

W pełni zadaszony, wyposażony w sztuczne oświetlenie obiekt, zaprojektowany przez Pracownię Architektoniczną Ferdzynowie z Łodzi, powstał w latach 2015–17 (przekazany przez wykonawcę miastu 3 lutego 2017). Stadion jest własnością miasta Łodzi i użytkowany przez drużynę piłkarską Widzewa Łódź.

Jednokondygnacyjne trybuny mieszczą 18 018 osób (wszystkie miejsca siedzące). Konstrukcja spełnia wymagania 3. kategorii w klasyfikacji UEFA.

NA TRASIE DO PARADYŻA

Po piłkarskim początku ruszam na zaplanowaną trasę. Jak zwykle robię dużo zdjęć i dokumentuję dla swoich potrzeb przebieg kolejnej eskapady. Mijanka z kolarzami w Lesie Gałkowskim za Justynowem.

Nowa droga przez wieś Chrusty Stare (zobacz WYCIECZKA Nr 129).

Ruiny domu we wsi Ciosny gm. Ujazd. Jeszcze stoi...

Mr SCOTT na rynku w Ujeździe pow. tomaszowski (zobacz koniecznie WYCIECZKĘ Nr 101).

Tomaszów Mazowiecki - galeria "Tomaszów" przy ul. Warszawskiej.

"Niebieskie źródła" – rezerwat przyrody w Tomaszowie Mazowieckim.

Skansen Rzeki Pilicy w Tomaszowie Mazowieckim.

Jedną z atrakcji skansenu jest drewniany budynek dworca kolejowego "Wolbórka" (przeniesiony ze stacji kolejowej w Czarnocinie).

Tomaszowska Kopalnia Surowców Mineralnych "Biała Góra”, największa w Polsce i jedna z największych w Europie kopalnia piasku kwarcowego.

Sanktuarium i Parafia p.w. św. Anny w Smardzewicach.

To niezwykłe miejsce poznałem w trakcie WYCIECZKI Nr 120. Od 2012 roku wiele się tu zmieniło ! Na skwerze przed kościołem ustawiono tablice edukacyjne,

Sanktuarium św. Anny w Smardzewicach. Franciszkanie - Bracia Mniejsi Konwentualni.

Historia Sanktuarium św. Anny w Smardzewicach.

Wnętrze Sanktuarium św. Anny, czyli wybrane dzieła sztuki sakralnej smardzewickiego Sanktuarium.

Historia miejscowości.

Smardzewice - plan miejscowości.

Lokalne atrakcje i tradycje.

Zakon Franciszkański.

Franciszkanie - Bracia Mniejsi Konwentualni.

Nowicjat Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych.

Figura Matki Boskiej na skwerze.

"Bogu Wszechmocnemu na podziękowanie za cudowne ocalenie najdroższego życia Cesarza ALEKSANDRA III i całej najdostojniejszej Rodziny w d.17/29 października 1888 r. Parafianie i Proboszcz Parafii Smardzewice wystawili roku 1889".

"1876 roku we wrześniu, gdy był następcą tronu Najjaśniejszy Cesarz ALEKSANDER III mieszkał w tym klasztorze 11 dni".

Kościół wybudowano w latach 1683-1699. Konsekracji świątyni dokonał 6 listopada 1701 roku biskup Andrzej Albinowski, sufragan kujawski. Parafia została kanonicznie erygowana 26 lipca 1775 roku przez bp. włocławskiego, Antoniego Kazimierza Ostrowskiego.

W Smardzewicach w 1620 roku, według podań, ubogiemu wieśniakowi Wojciechowi Głowie ukazała się święta Anna, Matka Najświętszej Maryi Panny. Prosiła, aby czczono ją na tym miejscu razem z córką – Maryją i wnukiem – Jezusem. Na miejscu objawienia najpierw wzniesiono drewniany krzyż a następnie małą drewniana kapliczkę.

Tablica w kruchcie : "Bogu Dziękujcie. W dowód wdzięczności Bogu i ludziom za 75 lat istnienia kopalni Biała Góra. Zarząd i załoga TKSM Biała Góra. 1922-1997. Św. Barbaro módl się za nami".

Ołtarz główny kościoła św. Anny.

Obecnie w ołtarzu znajduje się obraz pochodzący z 1786 roku, przedstawiający św. Annę nauczającą Najświętszą Maryję Pannę oraz św. Joachima.

Nad ołtarzem zawieszony jest obraz św. Józefa z Kupertynu, którzy trzyma w ręku krzyż.

Rzeźba św. Franciszka z Asyżu.

Rzeźba św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem Jezus.

Figura Matki Bożej z gwiaździstą aureolą i pozłacaną sukienką.

Ambona sześcioboczna, drewniana, pozłacana i posrebrzana, bogato dekorowana ornamentem roślinnym, barokowa z około 1700 roku, z baldachimem i rzeźbami Chrystusa i czterech aniołów.

W nawie świątyni znajduje się sześć ołtarzy bocznych z ok. 1730 roku (zobacz opis).

Tablica epitafijna pamięci Maryi z Makomaskich Makomaskiej, która zmarła 20 sierpnia 1887 roku.

Chór muzyczny i organy kościoła.

Świątynia stanowi cenne dziedzictwo kulturowe i uznawana jest za reprezentacyjne dzieło polskiej architektury sakralnej z okresu baroku.

Pomnik Papieża Jana Pawła II na placu przykościelnych.

Grobowiec Rodziny Makomaskich.

"D.O.M. tu spoczywają zwłoki Ś.P. Józefa Makomaskiego b. W.P. Oficera z czasów Kościuszki zm. 1828 r. Prosi o westchnienie do Boga. Kładzie ten pomnik przywiązana córka".

"D.O.M. Tu spoczywają zwłoki ś.p. Katarzyny Makomaskiej, zm. 1826 r. kładzie pomnik ten najlepszej matce prosi o westchnienie do Boga. Ignacy z Makomaskich Werecki, zm. w 18-tej wiośnie życia w 1832 r. prosi o westchnienie do Boga".

"D.O.M. Tu spoczywają zwłoki ś.p. Ignacego Makomaskiego, Kawalera orderu legii honorowej b.w.p. adjunt majora, który zmarł w dwudziestym pierwszym roku życia. wyrwała śmieć jedynego syna rodzicom. Kładzie ten pomnik najlepszemu bratu siostra i prosi o westchnienie do Boga".

"D.O.M. Tu spoczywają zwłoki Ś.P. Stanisława Makomaskiego majora b. W.P. z czasów Xięcia Józefa Poniatowskiego. zm. 1838 r. Prosi o westchnienie do Boga".

Kościół p.w. św. Anny jest budowlą barokową, murowaną, złożoną z czteroprzęsłowej nawy oraz nieco węższego i niższego, dwuprzęsłowego prostokątnego prezbiterium.

Zespół szkolno-przedszkolny w Smardzewicach.

Ze Smardzewic kieruję się na obszar powiatu opoczyńskiego i gminy Sławno.

Jadę przez wieś Unewel, którą zwiedziłem z czasie WYCIECZKI Nr 188.

Widok na Wzgórza Sławieńskie i kościół w Kunicach z szosy we wsi Wygnanów.

Kapliczka z figurą Matki Boskiej w Wygnanowie "Matko nie opuszczaj nas. Fundatorowie Adam Maryanna Biskup r. 1917".

Świetlica wiejska w Wygnanowie, którą wyremontowano dzięki dofinansowaniu z UE.

Kościół Świętego Geroncjusza i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sławnie.

Miejscowość poznałem należycie podczas WYCIECZKI Nr 273.

We wsi zachował się park podworski z ruinami dworu.

Dwór powstał w latach 70-tych XIX wieku.

W parku rośnie wiele gatunków pomnikowych drzew.

Ruda Zuzia - sławieńska wiewiórka.

Remiza strażacka OSP Sławno i Gminny Ośrodek Kultury.

Wyjeżdżam ze Sławna dobrą szosą, która prowadzi przez lasy Nadleśnictwa Opoczno.

Przy szosie ustawiony jest obelisk z tablicą pamięci.

"Powstanie Styczniowe 1863-1864 Bratnia mogiła czterdziestu dwóch Powstańców z oddziału kpt. Waltera poległych w walce z Moskalami 9 kwietnia 1864 roku pod klinami. Cześć Ich Pamięci".

Dojeżdżam do drogi krajowej nr 12.

Skręcam na wschód do wsi Prymusowa Wola.

Przy szosie ustawiona jest kolumna - kapliczka z figurą Matki Boskiej.

"Na pamiątkę ocalenia od pożogi wojennej 1916 roku stawiają tę figurę właściciele Prymusowej Woli".

Świetlica wiejska i remiza strażacka OSP Prymusowa Wola.

Przed strażnicą stoi kolumna z figurą św. Floriana.

"Warto służyć każdemu i dla każdego się poświęcać. Ks. Kard. Stefan Wyszyński. Fundator : OSP Prymusowa Wola 30.06.2013 r.".

Tablica na obiekcie z informacją o wykorzystaniu funduszy europejskich przy rozbudowie strażnicy o część świetlicową.

We wsi zachował się park podworski (dwór został zburzony podczas ostatniej wojny).

Zespół Szkół Samorządowych w Prymusowej Woli.

Przy placówce szkolnej znajdują się nowoczesne obiekty sportowe.

Dawno temu miejscowość nazywała się Wola Grozowska. W 1444 r. właścicielami tej Woli byli małżonkowie : Anna oraz Jan zwany Prymus, piszący się ze wsi Krajów.

Kapliczka we wsi z figurą Matko Bożej i napisem : "Fundatorowie tej figury małżonkowie Melka Klemens, Kornelia z Prymusowej Woli 1934 r.".

Staw w południowej części osady.

Z Prymusowej Woli dojeżdżam do miejscowości Zachorzów.

Kapliczka domkowa w centrum wsi.

W środku ustawiona jest figura św. Jana Nepomucena z końca XIX wieku.

Publiczna Szkoła Podstawowa w Zachorzowie.

Kolejna kapliczka z figurą Matki Boskiej i napisem : "Matko nie opuszczaj nas. Ta figura w zniesiona na chwałę Bożą w czasie Niepodległej Polski 1919 roku włościan wsi Zachożowa" (pisowania oryginalna).

Drewniany kościół parafialny p.w. św. Michała Archanioła w Zachorzowie.

Pierwotnie była to kaplica dworska p.w. św. Izydora zbudowana w 1785 roku z fundacji Michała Domaniewskiego starosty Szczurowieckiego i jego żony Doroty z Dunin Brzezińskich.

Zabytkowa świątynia została odnowiona dzięki dofinansowaniu ze środków Unii Europejskiej.

Dom Boży to jedyny zachowany obiekt architektury drewnianej z XVIII wieku w powiecie opoczyńskim.

Pomnik na placu przykościelnym "Bł. o. Henryk Krzysztofik ur. 22.03.1908 r. w Zachorzowie, zamordowany w Dachau 4.08.1942 r. Leżę jak na krzyżu z Chrystusem i dobrze mi jest razem z nim być i cierpieć. Modlę się za was i cierpienie swoje Bogu za was ofiarowuję".

Parafia p.w. św. Michała Archanioła została erygowana 4.06.1958 r. przez bp. Jana Kantego Lorka z wydzielonych wiosek parafii Sławno.

Aleja drzew prowadząca do świątyni.

Niebieski krzyż-kapliczka z 1920 roku, przy drodze wyjazdowej z Zachorzowa.

Z Zachorzowa pedałuję do wsi Psary.

Niebieska kapliczka-krzyż w Psarach (na ogrodzeniu data 1979 rok).

Napis na cokole : "Jezu lud Twój z głębi serca woła pobłogosław chaty sioła, pobłogosław nasze łany, weź w opiekę kraj kochany. Gospodarze z Psar tę figurę stawiają 1908 r.".

We wsi zachował się drewniany młyn i chałupa młynarza z początków XX wieku.

W centrum wsi stoi kaplica i kapliczka z figurą Matki Boskiej.

"W hołdzie Najśw. Dziewicy koronę i kapliczkę ufundowali małżonkowie Ruszczykowie Warszawa 8.VIII.1960 r." / Kaplica Matki Boskiej - dar Stanisława Wódka z Warszawy. Pielgrzymka warszawska od 1950 r. w Jankowie".

Kolejna kapliczka w Psarach z figurą Matki Boskiej i napisem "Matko Niepokalana poczęcia zmiłuj się ustawicznie za nami. Figurę tę postawiono na pamiątkę zakończenia Jubileusza i odkupienia w 1935 r. Fundatorowie wsi Psary".

Dom Ludowy w Psarach oraz punkt przedszkolny przy Publicznej Szkole Podstawowej w Zachorzowie.

Kapliczka-krzyż w płd. części wsi z napisem "Figura zbudowana na cześć i chwałę Chrystusa Króla w roku jubileuszowym 1935 r. przez mieszkańców wsi Alfonsów".

Jadę na południe po obrzeżach Alfonsowa do wsi Wielka Wola.

W tej miejscowości znajdują się słynne zakłady "Ceramika Paradyż". Jest to jeden z największych polskich producentów płytek ceramicznych, zatrudniający 1700 osób w pięciu zakładach produkcyjnych i eksportujący swoje produkty do 40 krajów świata.

Kaplica przy drodze dojazdowej do fabryki.

Jest to klasycystyczna budowla z 1824 roku, która stoi w sąsiedztwie dawnego parku dworskiego.

Naprzeciwko fabryki znajduje się stadion klubu piłkarskiego "Ceramika" Paradyż.

Po chwili opuszczam Wielką Wolę i wjeżdżam do Paradyża. Historia obydwu miejscowości jest ze sobą ściśle związana. Rozpoczynam zwiedzanie.

Komisariat Policji w Paradyżu.

Skrzyżowanie ul. Opoczyńskiej z drogą krajową nr 74.

Bank Spółdzielczy Ziemi Piotrkowskiej oddział Paradyż ul. Konecka 7.

Pomnik "Pamięci pokoleń Polaków których walka o wolność i godność człowieka została zwieńczona odzyskaniem niepodległości w 1918. Mieszkańcy Gminy Paradyż 11.XI.2002".

"Inicjatorem budowy był Leon Wach. Dzieło to wsparli koledzy kombatanci, księża parafii Wielka Wola i Wójcin, społeczność szkolna, mieszkańcy, radni i wójt gminy Paradyż. Wojciech Rudalski 2002 r.".

Pamiątkowe tablice na budynku banku.

Tablica z 1909 roku na pamiątkę utworzenia w tym budynku Spółki Mleczarskiej, Sklepu Spółkowego, Kasy Pożyczkowo-Oszczędnościowej i ochronki.

"1907-1982 75 lat Banku Spółdzielczego w Paradyżu".

Stojak rowerowy przed budynkiem banku.

Urząd Gminy w Paradyżu. Gmina zajmuje powierzchnię 82 km² i liczy ponad 4600 mieszkańców. Na gminę składa się 30 miejscowości skupionych w 27 sołectwach.

Początek istnienia tej miejscowości przypada na II poł. XVII wieku i wiąże się z założeniem miejscowego klasztoru Bernardynów. Powstała ona na obszarach Wielkiej Woli, a obecna jej nazwa uformowała się dopiero pod koniec XVIII w. (z łac. paradisus – niebo albo raj).

Figura Jezusa dźwigającego krzyż w parku przykościelnym. Rośnie tu wiele gatunków drzew, w tym kilka okazów uznanych za pomniki przyrody.

Figura św. Jana Nepomucena z 1926 roku na terenie zieleńca.

Zespół klasztorny oo. Bernardynów w Paradyżu z późnobarokowym kościołem p.w. Przemienienia Pańskiego.

Barokowy, murowany klasztor powstał w XVIII stuleciu. Ma dwie kondygnacje i trzy skrzydła (częściowo zniszczone). Czwartą ścianę czworoboku tworzy świątynia pw. Przemienienia Pańskiego - trzynawowy kościół ma charakter bazyliki.

Figura św. Franciszka na placu przykościelnym.

"Pamiątka Jubileuszu 1216-1928 r. od Tercjarstwa Parafii Wielka Wola".

Wewnątrz kościoła znajdują się portrety, nagrobki i epitafia z XVIII wieku. Z tego samego okresu pochodzą ambona i dziewięć rokokowych ołtarzy.

W głównym ołtarzu umieszczone są rzeźby ewangelistów i cudowny obraz Chrystusa Cierniem Koronowanego z XVII wieku.

Poza ołtarzem głównym, w paradyskim Sanktuarium mieści się jeszcze osiem rokokowych ołtarzy bocznych (Matki Bożej Niepokalanie Poczętej z zasuwą przedstawiającą św. Jana Kapistrana, św. Teresy od Dzieciątka Jezus z zasuwą przedstawiającą św. Izydora, Przemienienia Pańskiego z zasuwą przedstawiającą św. Jana od Krzyża, św. Jana Nepomucena z zasuwą przedstawiającą św. Józefa, któremu Anioł zwiastuje niepokalane poczęcie).

W prawej (zachodniej) nawie kościoła są ołtarze : św. Franciszka z zasuwą przedstawiającą św. Bernarda Sieneńskiego, św. Antoniego z Padwy z zasuwą przestawiającą św. Barbarę, św. Jana Kantego z zasuwą przedstawiającą św. Antoniego Pustelnika, św. Klary.

Zabytkowa ambona z figurami czterech Ewangelistów : Jana, Mateusza, Marka i Łukasza.

Chór muzyczny i organy z rokokowym prospektem, wykonane w II poł. XVIII wieku przez organmistrza Wojciecha Szerszeniewicza.

W paradyskim kościele zachowały się zabytkowe nagrobki i epitafia dobrodziejów świątyni – rodziny Skórkowskich (posiadają bardzo cenne portrety malowane na blasze).

"Kościół budowany od 1747-1757. Benedykowany w 1757 r. Konsekrowany w 1764 r. przez Jego Ekselencję Księdza Biskupa Adrateńskiego w 1764" / "Z inicjatywy ks. Proboszcza Adama Myszkowskiego wysiłkiem parafian, Zakładu "Ceramika Paradyż" oraz pielgrzymów w latach 1998-1999 odrestaurowana została polichromia wnętrza świątyni. Jan Dobrzyński".

"Kościół odnowiony w latach 1929-1930 kosztem parafian Wielkowolskich, staraniem Ks. Romana Ścisłowskiego miejscowego proboszcza" oraz pamiątkowa tablica dot. 25 Partyzanckiego Pułku Piechoty Armii Krajowej Ziemi Piotrkowsko-Opoczyńskiej, którym dowodził mjr Rudolf Majewski "Leśniak".

Kościół w Paradyżu dekretem biskupa Jana Kantego Lorka z 25 lutego 1963 roku, został uznany Sanktuarium Chrystusa Ziemi Opoczyńskiej, natomiast w 2006 r. biskup Zygmunt Zimowski nadał nową nazwę : Sanktuarium Chrystusa Cierniem Koronowanego Miłosiernego i Krwi Zbawiciela.

"Jezus przemawia do płaczących niewiast" - jedna ze stacji Drogi Krzyżowej.

Przed kościołem znajduje się zamknięty, otoczony krużgankami dziedziniec odpustowy.

Ściany krużganków zdobią malowidła ze scenami stacji Drogi Krzyżowej.

Na placu zachowały się zabytkowe nagrobki z dawnego cmentarza przykościelnego. Na zdjęciu żeliwny pomnik wystawiony "Stanisławowi Choromańskiemu dziedzicowi dóbr Trojanowic, zmarłemu dnia 13. października 1836 r. i synowi jego Ludwikowi, zmarłemu w 7 r. życia d. 4 paździer. 1837 r.".

Imponujący pomnik z kolumną, otoczony żeliwną balustradą dla "Mikołaj Witwicki oficer b. wojsk Polskich urodzony w r. 1798, umarł d. 10 maja 1848 r.", który wykonała odlewnia Jana Witwickiego w Bliżynie.

Bernardyni byli gospodarzami świątyni w Paradyżu do 1893 roku, kiedy to klasztor został skasowany przez władze carskie. Kościół przeszedł wówczas w ręce kleru diecezjalnego.

Zabudowania klasztorne dziś są w dużej części zrujnowane.

Do zachodniej ściany kościoła przylega Sanktuarium Maryjne, powstałe na wolnym powietrzu w 1954 roku, dla uczczenia setnej rocznicy ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Marii Panny. Obrazy namalowane na ścianach przedstawiają tajemnice Różańca Świętego.

Tablice "Pamięci ofiar II wojny światowej i okresu stalinowskiego" i inne na parkanie kościelnym.

Na ul. Przedborskiej ustawiona jest wiata i tablica z mapą "Piekielnego szlaku".

„Piekielny szlak” liczy sobie ponad 244 km, zaczyna się w miejscowości Piekło i kończy w miejscowości Niebo w gminie Końskie. Łączy on największe atrakcje turystyczne z obszaru LGD "U Źródeł", obejmującej obszar gmin : Bliżyn, Gowarczów, Końskie, Ruda Maleniecka, Smyków, Stąporków, Białaczów, Paradyż i Żarnów.

Plac zabaw w parku im. Jana Pawła II.

Kapliczka z 1878 roku na skrzyżowaniu ulic Polnej i Przedborskiej.

Szkoła Podstawowa w Paradyżu ul. Przedborska 29.

Szkoła nosi imię Oddziału Partyzanckiego Armii Krajowej ˝Błysk˝.

Tablica "Bóg Honor Ojczyzna ku pamięci bohaterom" dot. akcji Armii Krajowej w nocy z 19/20 marca 1943 roku.

Jeden z nielicznych, drewnianych domów z lat przedwojennych przy ul. Polnej.

Gminny Ośrodek Zdrowia w Paradyżu ul. Polna 1.

"Obiekt wybudowany ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia i czynów społecznych mieszkańców gminy Paradyż. Paradyż 1982 rok".

Stacja paliw "Orlen" przy DK nr 74.

Cmentarz parafialny w Paradyżu.

Został założony "w czasie utworzenia parafii w 1896 roku przez Tomasza Jachimowicza (drugiego proboszcza), oraz proboszcza Stefana Adamskiego, który to przygotował część kamienia pod budowę".

"W 1908 roku przy pomocy parafian oraz Adama Adamczyka murem kamiennym otoczył, płytami nakrył i przy bramie żelaznej aniołów z kamienia Janikowskiego przez Stanisława Piwnika w Kunowie wyrzeźbiony. Prace murarskie prowadził Ignacy Ruciński z Paradyża przy pomocy Białaczowskich i miejscowych murarzy. Ciosu płyt i tablice dostarczył Józef Wegenko z Żarnowa".

Na terenie nekropolii znajduje się wiele pomników z końca XIX i początku XX wieku. Na zdjęciu grobowiec rodziny Przybyła z 1917 roku.

Grobowiec rodziny Balasińskich z 1932 roku.

Pomnik na grobie Walerii Przygodzkiej z 1919 roku.

Grobowiec rodziny Wach.

Pomnik z 1913 roku na grobie Alfonsa Mieczyńskiego, magistra farmacji..

Tu spoczywa Franciszek Zając - właściciel apteki w Paradyżu (żył lat 53, zmarł 7.02.1937 r.).

Pomnik na mogile partyzantów oddziału "Błysk" z tablicą "Poległym za Ojczyznę partyzantom oddziału Błysk 25 pp AK Ziemi Piotrkowskiej rodacy".

Grobowiec rodziny Woźniak z pięknym krzyżem i ukrzyżowanym Jezusem.

Pomnik na grobie rodziny Michalskich z 1922 roku.

Remiza strażacka OSP Paradyż (rok założenia 1907).

Płaskorzeźba z wizerunkiem św. Floriana na budynku strażnicy.

Kapliczka z napisem "Boże bądź wola Twoja. Ta figura wystawiona kosztem ogółu Paradyża 1924 r.".

Kończę na dziś poznawania Paradyża, bo słońce już nisko, a do domu daleko ! Wrócę tu jeszcze przy okazji zwiedzania płd. części regionu łódzkiego.

POWRÓT DO ŁODZI

Jadę po DK nr 74 do wsi Kłopotów.

Skręcam na północ i pedałuję do wsi Kazimierzów.

Potem pomykam do sioła Popławy Kolonia. Oglądam skąpany w słońcu budynek, gdzie mieści się remiza strażacka i świetlica wiejska.

Pędzę dalej na północ do wsi Popławy.

Kapliczka z napisem "Któryś cierpiał za nas rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami. Figurę tę na cześć i chwałę Bogu wszechmogącemu w Trójcy Św. jedynemu wystawili gospodarze wsi Popławy 1913 r.".

Dojeżdżam do miejscowości Kozenin.

Szkoła Podstawowa w Kozeninie.

Pomnik obok szkoły "Pamięci mieszkańców Kozenina i Kamilówki aresztowanych przez niemieckiego okupanta 10 lipca 1943 roku - rozstrzelanych, zamordowanych. Społeczeństwo gminy Sławno" i nazwiska zabitych.