WYCIECZKA Nr 268 - Polichno i Piotrków Trybunalski

TRASA : Rokiciny Kolonia - Cisów - Michałów - Łaznowska Wola - Teodorów - Prażki - Będków - Kalinów - Kalska Wola - Kiełczówka - Baby - Moszczenica - Wola Moszczenicka - Raków - Piotrków Trybunalski - Polichno - Wolbórz - Bogusławice - Komorniki - Żywocin - Ewcin - Rudnik - Wykno - Nowiny - Sługocice - Zacharz - Łaznów - Kolonia Łaznów - Cisów - Łaznowska Wola - Rokiciny Kolonia 
[20.07.2014. - 92,3 km, 22,4 km/h, 4:07:26 h]
ZDJĘCIA                       FILMY                         

Mr SCOTT jedzie do... Polichna przez Piotrków Trybunalski ! Trasa WYCIECZKI Nr 268.

Mr SCOTT zaliczył już w tym tygodniu dwie fantastyczne wycieczki, ale pierwsza część wakacyjnego urlopu zbliża się niestety do końca... Pora na kurs w południową część regionu łódzkiego. Zaplanowałem na dziś zwiedzanie wsi Polichno oraz dalsze poznawanie Piotrkowa Trybunalskiego. Wyruszam z Rokicin Kolonii spod pizzerii "Rokiciello". Lokal mieści się przy ul. Łódzkiej 8a, w pawilonach za sklepem "Biedronka".

Jadę przez Cisów, Michałów i Łaznowską Wolę do Teodorowa. Tu jak wiadomo, znajduje się szczególnie niebezpieczna strefa, którą zajmują potężne BAZY OBCYCH (zobacz WYCIECZKA Nr 157).

Po kontakcie z OBCYMI, Mr SCOTT zawsze dostaje niezłego kopa ! Błyskawicznie przemieszczam się przez Prażki i wyjeżdżam na drogę wojewódzką nr 716. Jadę przez Będków do wsi Kalinów.  

Przez Kalinów przebiega Kolej Warszawsko-Wiedeńska. W dawnych czasach była to pierwsza linia kolejowa na ziemiach Królestwa Polskiego i druga w Imperium Rosyjskim. Odcinek do Częstochowy poprowadzono 1 grudnia 1846 roku.

Jadę dalej na południe, przez Kalską Wolę i Kiełczówkę.

W Kiełczówce znajduje się cmentarz wojenny z okresu pierwszej wojny światowej - zobacz WYCIECZKA Nr 89.

Cmentarz jest zadbany i zawiera 88 nagrobków poświęconych żołnierzom niemiecki, rosyjskim oraz austro-węgierskim.

W środkowej części nekropolii ustawiona jest płyta z szarego granitu z napisem "Cmentarz wojenny żołnierzy armii niemieckiej, armii rosyjskiej i armii austro-węgierskiej poległych w I wojnie światowej 1914-1918".

  Kiełczówka graniczy bezpośrednią z wsią Baby. Obydwie miejscowości należą do jednej parafii p.w. Maksymiliana Kolbego.

Akurat odbywa się niedzielne nabożeństwo. Zaglądam do wnętrza kościoła, gdzie wierni słuchają w skupieniu kazania księdza proboszcza.

Wracam na DW nr 716 i jadę przez Baby do przejazdu kolejowego. Po prawej stronie drogi stoją trzy szkaradne BAZY OBCYCH...  Wiadomo nie od dziś, że "ONI są wszędzie" ! "ONI żyją" 👽

Po chwili dojeżdżam do Moszczenicy i zaglądam do kościoła p.w. Podwyższenia Świętego Krzyża. Świątynia znajduje się przy skrzyżowaniu ul. Cmentarnej z ul. Lipową.

W kruchcie zawieszona jest wielka tablica epitafijna poświęcona rodzinie Sadowskich - właścicieli Moszczenicy (zobacz WYCIECZKA Nr 107).

Przejeżdżając przez centrum wsi, trafiam na zaparkowany przed sklepem, samochód strażaków z OSP Gazomia Stara.

Jadę ciągle po DW nr 716, która została wyremontowana za środków Urzędu Marszałkowskiego w Łodzi. Za Wolą Moszczenicką, droga przebiega przez obszary leśne.

Bez problemów docieram do wsi Raków.

Pomiędzy Rakowem i Piotrkowem Trybunalskim, znajduje się trasa szybkiego ruchu S-8. Przejeżdżam przez wiadukt i pedałuję do centrum miasta.

Piotrków Tryb. odwiedziłem podczas WYCIECZKI Nr 264. Jednak doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że aby poznać dobrze całe miasto, potrzeba mi jeszcze kilkunastu wizyt w tym pięknym grodzie. Ale nie mam nic do stracenia i dziś zrobię pierwszy krok w tym kierunku !

Na początek podjeżdżam na ul. Zamkową. W sąsiedztwie Zamku Królewskiego, znajduje się kanał rzeki Strawa.

Obecnie prowadzony jest "Remont konserwatorsko-budowlany budynku Muzeum/Zamku Królewskiego przy Placu Zamkowym  4 w Piotrkowie Trybunalskim w ramach Projektu nr WND-RPLD 06.01.00-00-001/13 Trakt wielu Kultur - rozwój potencjału Turystycznego Miasta poprzez rewitalizację zabytkowych obszarów Piotrkowa Trybunalskiego - etap II". Projekt współfinansowany jest przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Przy Placu Zamkowym znajduje się zielony skwer, na którym stoi wielki kamień z pamiątkową tablicą.

Jest to płyta z brązu z orłem w koronie, datami "1493-1993", łacińską sentencją "Salus rei publicae suprema lex" (czyli "Dobro rzeczypospolitej /winno być/ najwyższym prawem") oraz inskrypcją o treści : "W 500-lecie ukształtowania się Sejmu polskiego na Zjeździe Generalnym w Piotrkowie. Sejm i Senat Rzeczypospolitej Polskiej. Styczeń 1993".

Przenoszę się teraz pod kościół farny p.w. Św. Jakuba. Jest to najstarsza świątynia Piotrkowa, którą zbudowano w stylu gotyckim w XIV wieku, w czasach króla Kazimierza Wielkiego.

Zabieram się do oglądania tablic, które umieszczone są na zewnętrznych ścianach kościoła. Podczas WYCIECZKI Nr 264, nie było po prostu na to czasu.

Ta największa płyta z czarnego granitu z wizerunkiem orła w koronie, poświęcona jest "Pamięci członków Stronnictwa Ludowego ROCH działających w okresie okupacji niemieckiej na Ziemi Piotrkowskiej". Wymienione są na niej nazwiska Aleksandra Michalaka ps. "Ludomir", ppłk. Franciszka Stolarskiego ps. "Wichura" oraz mjr Stefana Wyszkowskiego ps. "Grot".

Na tej z białego granitu, widnieje tekst "Ś.P. Stefanowi Ostrowskiemu ppor. 9 P. Uł. poległemu bohaterską śmiercią pod Zamościem 31.VIII.1910 w bolesną rocznicę Skibińscy".

Ta natomiast jest dedykowana Stanisławowi Psarskiemu - Dyrektorowi Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego oraz jego żonie Klementynie Psarskiej. "Oboje spoczywają w grobach rodzinnych w Wągłczewie Ziemi Sieradzkiej".

W kruchcie kościoła zawieszona jest biała tablica z wezwaniem : 
"Mortui sunt, ut liberi vivamus (Polegli, abyśmy żyli wolni). Przechodniu ! Powiedz światu, że w mrocznych latach okupacji niemieckiej 1939-1945 i sowieckiej 1939-1989 - polegli, zostali zamordowani i umęczeni - wierni prawom Ojczyzny do ostatniego tchnienia - za wolną i niepodległą Polskę żołnierze :
- Narodowej Organizacji wojskowej
- Związku Jaszczurczego
- Narodowych Sił Zbrojnych
- Narodowego zjednoczenia Wojskowego
- Konspiracyjnego wojska Polskiego
- innych formacji
W hołdzie zapomnianym i wyklętym bohaterom narodowym (ponad 200.000) Narodowe Towarzystwo Oświatowe A.D. 2000".

Niedziela to taki magiczny dzień, w którym wszystkie polskie kościoły są dostępne dla wiernych ! Mr SCOTT doskonale wie, co oznacza trzecie przykazanie Boże "Pamiętaj abyś dzień święty święcił", ale niestety... Od wielu już lat, w niedzielę przeważnie podróżuję i nie wydaje mi się, aby mogło to się kiedyś zmienić ! Chociaż kościół farny pęka w szwach, to jednak decyduję się na wejście do środka i wykonanie kilkunastu fotografii. 

Podziwiam ołtarz boczny z obrazem Świętej Rodziny, który pochodzi z około połowy XVIII wieku.

Piotrkowski kościół farny miał szczególne znaczenie, tu bowiem w XV-XVI stuleciu rozpoczynały się uroczystym nabożeństwem obrady wszystkich sejmów koronnych zwoływanych wówczas w Piotrkowie, a potem (do 1792 roku) uroczyste inauguracje kolejnych sesji Trybunału Koronnego.

W nawie i prezbiterium przykuwają uwagę gwiaździste sklepienia, oddzielone ostrołukowo, a pochodzące z początków XVI stulecia. Wnętrze świątyni przyozdobione jest polichromią z 1923 roku, pędzla Juliusza Makarewicza.

Po lewej stronie nawy, wzdłuż ściany północnej, znajduje się ołtarz p.w. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy z 1778 roku. W zwieńczeniu ołtarza widać wizerunek św. cesarzowej Kunegundy z 1778 roku.

Pod ołtarzem ustawiona jest płyta z czarnego marmuru z wykazem proboszczów piotrkowskiej fary.

Na ścianie lewej nawy zawieszona jest tablica pamięci z 1987 roku. Została poświęcona Wincencie Jadwidze Jaroszewskiej, ur. 7.III. 1900 r. w Piotrkowie Trybunalskim, ochrzczonej w tutejszej Świątyni Farnej. Była to założycielka i pierwsza przełożona sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego.

W ściany świątyni zostały wmurowane liczne tablice epitafijne pochodzące z różnych okresów od XVII do XIX  wieku. Ta tablica epitafijna opatrzona jest datą 1643 roku.

Ołtarz boczny p.w. Ukrzyżowania Chrystusa, mieszczący się w kaplicy południowej, powstał w latach 1758-1780 za sprawą Antoniego Klichowskiego.

Podziwiam zabytkową chrzcielnicę z 1641 roku, nad którą wisi obraz z 1654 roku pt. "Chrzest Chrystusa w Jordanie".

Na filarze zawieszona jest tablica z inskrypcją o treści : "Pierwszy Ordynariusz Diecezji Łódzkiej ksiądz biskup Wincenty Tymieniecki 1871-1934. Urodził się 3.IV.1871 r. w Piotrkowie Trybunalskim. Ochrzczony w tym kościele /nr aktu 281/. Wyświęcony na kapłana  6.I.1895 r. w Archikatedrze Warszawskiej przez ks. arcbp. Popiela Chościaka. Konsekrowany na biskupa  diecezji 29.VI.1921 r. w Katedrze Łódzkiej przez ks. kard. Aleksandra Kakowskiego. Zmarł 10.VIII.1934 r. Niezapomnianemu Pasterzowi w 100 rocznicę święceń kapłańskich oraz 75 rocznicę istnienie Diecezji Łódzkiej - diecezjanie. Piotrków Tryb. 20.09.1995 r.".

Kościół św. Jakuba Większego Apostoła został wybudowany w końcu XII wieku z fundacji Piotra Własta. Małą świątynię romańską rozbudowano w połowie XIV wieku, zmieniając jej styl na gotycki. Obecny wygląd kościoła farnego pochodzi w zasadzie z przełomu XIV i XV wieku. Ukoronowaniem przebudowy było dodanie od strony zachodniej czterokondygnacyjnej wieży (55m). W późniejszych wiekach zakończono ja barokowym hełmem.

Ołtarz boczny p.w. św. Antoniego został ufundowany przez mieszczan piotrkowskich – Antoniego i Kunegundę Maruszewskich w 1776 roku.

Tablica z inskrypcją o treści : "W tym kościele przyjął sakrament chrztu św. Stefan Rowecki Grot generał dywizji komendant Główny ZWZ i Armii Krajowej ur. 25 grudnia 1895 r. w Piotrkowie Tryb., zamordowany w Niemczech w 1944 r. Żył i zginął dla wolnej Polski. Żołnierze 25.XII.1986 r.".

Barokowa ambona z postaciami czterech ewangelistów, która pochodzi początków wieku XVIII.

Ołtarz boczny z obrazem św. Stanisława Biskupa Męczennika z 1878 roku.

Na zachodniej ścianie nawy znajduje się murowany chór muzyczny wsparty na trzech arkadach.

Przy południowej oraz północnej ścianie prezbiterium, wbudowane są mocno dekoracyjne, barokowe stalle z XVII  wieku. Po prawej stronie nawy głównej, umieszczony jest dziewiętnastowieczny posąg nagrobkowy poświęcony Adeli z Szerszeńskich Burchard.

Wychodząc z kościoła, odczytuję jeszcze tekst z białej tablicy, jaka zawieszona jest w kruchcie. Poświęcona jest Romanowi Dmowskiemu, który "wywarł ogromny wpływ na kształtowanie się patriotycznych charakterów wielu pokoleń XIX i XX wieku, aż po dzień dzisiejszy".

Podczas niedawnej wizyty w Piotrkowie, wielkie wrażenie wywarło na mnie Sanktuarium Matki Bożej Trybunalskiej. Muszę to wszystko zobaczyć jeszcze raz !!!

Świątynia znajduje się przy ul. Pijarskiej 4. Dziś mam trochę więcej czasu i z radością wchodzę do kościoła, który posiada wezwanie św. Franciszka Ksawerego. Zapraszam na wirtualny spacer.

Na ścianach Domu Bożego zawieszonych jest kilkanaście tablic epitafijnych i tablic pamięci. "Ś.P. z Domańskich Maria Juljanowa Walicka Sodaliska. Przewodnicząca Kół Gospodyń Piotrkowskich Ziemianek, ur. dnia 15.VIII.1903, zamęczona w Oświęcimiu 5.IV.1943 r. Zostawiła w ciężkim żalu wszystkich, którzy ją tak bardzo kochali. Mąż, dzieci, rodzice i brat".

Tablica pamięci Antoniego Przyłuskiego (ur. 1818, zm. 11.12.1885 roku) - byłego dziedzica dóbr starostwa Majków, byłego Prezesa Rady Opiekuńczej Powiatu Piotrkowskiego.

Na górze tablica pamięci "Henryka Domańska ur. 1863 , zmarła i pochowana w Zamościu w 1923 roku. Od 1898 do 1920 była Przełożona Pensji później gimnazjum Żeńskiego w Piotrkowie. Siły, serce, życie całe niepodzielnie oddała młodzieży polskiej ucząc miłości i pracy dla Boga i Ojczyzny". Na dole epitafium "Ś.P. Tytus Chyliczkowski Sędzia Sądu Okręgowego w Piotrkowie, zm. 31 sierpnia 1894 r. w 60 roku życia. Człowiekowi wielkiego serca i poetycznej duszy. Obywatelowi zacnemu, prawnikowi sumiennemu - przyjaciele". Pomnik na grobie Tytusa Chyliczkowskiego, oglądałem podczas W-264.

Ołtarz św. Iwona - patrona prawników.

Tabliczka z napisem "Za Rektorstwa O. Zdzisława Jaśko - jezuity, w tym kościele został podjęty trud renowacji organów od podstaw, tj. rekonstrukcji szeregu elementów oraz mechanizmu instrumentu. Przedsięwzięcia tego dokonano w czasie 21.XI.2009 r. - 20.XII.2010 r. po 65-ciu latach od momentu instalacjo organów. Głównym i jedynym sponsorem w/w prac (obok Zakonu Jezuitów) był Pan Marek Kijanowicz - współwłaściciel i prezes zarządu firmy ERBEDIM. Superior i Rektor Kościoła O.O. Jezuitów O. Zdzisław Jaśko. Dotyczy organów firmy Szlaga w kościele O.O. Jezuitów w Piotrkowie Trybunalskim. Data poświęcenia organów 25.XII 2010 r. (Boże Narodzenie). Przy renowacji tych organów trudzili się : Piotr Giezlok, Jacek Gawłowski, Dominiki i Dariusz Grochalscy".

Ołtarz św. Barbary.

Barokowa ambona z wizerunkami czterech ewangelistów. Przez ambonę wiodło dawniej tajemne przejście do przylegającego do kościoła jezuickiego kolegium.

Ołtarz św. Stanisława Kostki.

Ołtarz Matki Boskiej Łaskawej.

Kościół jezuitów p.w. św. Franciszka Ksawerego w Piotrkowie to jednocześnie Sanktuarium Matki Bożej Trybunalskiej - Patronki Polskich Parlamentarzystów. Przedmiotem kultu jest słynący łaskami obraz Matki Bożej Pocieszenia, zwanej też Trybunalską. Prawie pięćset lat temu obraz ten odgrywał bardzo ważną rolę. Modlili się przed nim monarchowie (m. in. król Stefan Batory), posłowie i senatorowie. Korony dla obrazu poświęcił w Rzymie 27 października 2004 roku Jan Paweł II. W dniu 26 maja 2006 roku - podczas swej pierwszej pielgrzymki do Polski - papież Benedykt XVI koronował obraz, a w rok później ustanowił Matkę Bożą Trybunalską patronką polskich parlamentarzystów.

Cudowny obraz - wizerunek Matki Bożej Trybunalskiej. Obraz namalowany przez nieznanego włoskiego artystę w XVI wieku, został w 1580 roku ofiarowany Trybunałowi Koronnemu, powołanemu w Piotrkowie przez króla Polski Stefana Batorego. Obraz początkowo znajdował się w kościele farnym. W czasie dawnych posiedzeń Trybunału przenoszony był do kaplicy sądowej. Po 1792 roku obraz znajdował się w archiwum Trybunału w ratuszu. W 1829 roku staraniem o.o. Pijarów obraz został przeniesiony do tut. kościoła.

Tablica epitafijna "D.O.M. Ś.P. Wilhelm Olszański magister filozofii b. Uniwersytetu Warszawskiego profesor i inspektor szkół publicznych a ostatnio Rektor Gimnazjum w Piotrkowie, ur. 6 kwietnia 1803 r., um. 5 sierpnia 1871 r. Wzorowemu przewodnikowi i opiekunowi młodzieży wdzięczni uczniowie pamiątkę tę kładą prosząc o westchnienie za wieczny spokój jego duszy".

We wnętrzu uwagę przykuwają zachowane w niemal niezmienionym stanie od połowy XVIII w. wyposażenie i wystrój świątyni, będące perłą sztuki późnego baroku. Bogata ornamentacja została wykonana przez zakonnika Andrzeja Ahorna.

Tablica "Pamięci najlepszego męża i opiekuna Karola Beithel, zasłużonego krajowi pedagoga" z 1875 roku. Był to nauczyciel matematyki, dyrektor piotrkowskiego gimnazjum w latach 1854-1863.

Widok na chór, organy oraz wejście główne kościoła. Po obu stronach stoją ośmiorzędowe ławki.

Ołtarz św. Ignacego Loyoli.

Popijarski ołtarz św. Józefa Kolasantego, obecnie ołtarz Serca Jezusowego.

Ołtarz św. Jana Nepomucena.

W świątyni prezentowana jest obecnie wystawa dot. Powstania Styczniowego, które wybuchło 22 stycznia 1863 roku. Z tablic można się dowiedzieć, że "Już następnego dnia na piotrkowskim cmentarzu zebrała się grupka kilkunastu spiskowców. Byli to głównie młodzi chłopcy wychowani w patriotycznych rodzinach. Odczytano manifest Rządu Narodowego, który wzywał do walki z caratem i nadawał równe prawa wszystkim obywatelom. Od tego czasu zaczęto tworzyć struktury konspiracyjne w mieście".

W piotrkowskiej kamienicy przy Rynku Trybunalskim nr 7, zaborcze władze zorganizowały tzw. cytadelę. Tutaj przetrzymywano w piwnicach podejrzanych o wspieranie powstania. Kilkuset mężczyzn skazano na publiczną chłostę, zesłanie na Sybir, a kilkunastu na śmierć. Pierwsze wyroki wykonano już w marcu.

Tablica pamięci księdza kanonika : "Zenon Cwilong, długoletni Rektor tego kościoła założyciel Stow. Św. Zyty, patron Zw. Rzemieślników i Tercjarstwa, wychowawca młodzieży przeżywszy lat 84 zasnął w Panu w Częstochowie 18.IX.1949 r.".

"Pamięci Piotra Jarnuszkiewicza b. nauczyciela Powiatu Piotrkowskiego, znanego miłośnika i zbieracza zabytków archeologicznych krajowych, kamień wdzięczna córka poświęca. Żył lat 64, zm. 15 września 1863 r.".

Na górze mała tablica poświęcona "Józefowi Ludomirowi Syuczyńskiemu Sekretarzowi Gimn. Piotrkowskiego". Na dole wielka płyta z czerwca 1900 roku, poświęconą "Czcigodnym przewodnikom i zacnym nauczycielom młodzieży, którzy od r. 1850 do 1862 r. wykładali nauki w Gimnazjum Piotrkowskim".

Wnętrze kościoła ma 120 m długości i 23 m szerokości, jest okazałe i widne, pełne symetrii, którą tworzy nawa główna o szerokości 11 m oraz nawy boczne. W świątyni występują : sklepienia nawy głównej kolebkowe z lunetami, natomiast w prezbiterium sklepienie kolebkowe z lunetami rozchodzącymi się gwieździście.

Po zwiedzeniu Sanktuarium wyjeżdżam na Rynek Trybunalski. Stoi tam słynny pręgierz, czyli słup służący do wymierzania kar. Jest to replika pręgierza, który powstał w 1578 roku. Zachował się z niego tylko kamienny cokół. Reszta pochodzi z 2005 roku.

Z rynku kieruję się pod kościół i klasztor o.o. Bernardynów, który znajduje się przy skrzyżowaniu ul. Słowackiego 2 z placem Kościuszki. Ufundowany został przez trzech braci z rodu Nałęczów : Floriana, Stanisława i Wawrzyńca Starczewskich, na wyniosłym pustkowiu zwanym Łysą Górą, rozciągającym się za Bramą Sieradzką. Pierwsi bernardyni, przybyli tu z Widawy, wprowadzeni zostali do drewnianego kościółka w dniu 1 czerwca 1626 roku.

Wchodzę do kościoła p.w. MB Anielskiej i św. Krzyża, który pochodzi z XVII wieku. Zajrzałem tylko do jego wnętrza podczas W-264. Natomiast dziś mogę dokładnie obejrzeć jego przepiękne, barokowe wyposażenie.

We wnętrzu znajduje się siedem późnobarokowych ołtarzy wykonanych w latach 1750-1760. Niektóre z nich mają dekorację rokokową. Na zdjęciu ołtarz św. Józefa.

Ołtarz św. Franciszka z 1756 roku.

Kościół OO. Bernardynów w Piotrkowie Trybunalskim to miejsce, w którym zamieszkuje Matka Boża Piotrkowska w swoim Cudownym Wizerunku. Obraz został namalowany w 1625 roku przez diakona oo. Bernardynów w Przyrowie. Znajduje się w bocznym ołtarzu bernardyńskiej świątyni. Przedstawia Maryję trzymającą na lewym ramieniu Dziecię Jezus, które w lewej ręce trzyma księgę, prawą zaś błogosławi.

Główny ołtarz świątyni pochodzi z 1758 roku. W jego środkowym przezroczu mieści się krucyfiks z roku 1646. Po jego bokach, między kolumnami, stoją posągi Mojżesza i św. Pawła.

Ołtarz Błogosławione Serce Jezusa.

Rokokowa ambona z 1761 roku.

Ołtarz św. Antoniego z XVII wieku.

Rokokowy chór muzyczny z XVIII wieku.

Ołtarz św. Maksymiliana.

Sufit jednonawowej świątyni, ozdobiony jest polichromią z wizerunkami świętych oraz cytatami z Pisma Świętego.

W korytarzu oddzielającym kościół od klasztoru, znajduje się kilkanaście tablic pamięci i płyt epitafijnych. Wiele z nich udaje mi się odczytać.

"Ignacemu Żelińskiemu p. pułkownikowi b. Wojsk polskich, wielu orderów kawalerowi, Familija Góreckich do której przez wybór serca należał wywiązując się z najtkliwszych dowodów przywiązania za życia z wdzięczności pomnik ten kładzie i prosi o westchnienie".

"Ś.P. Jerzy Oksza Czechowski żołnierz AK ps. "Grey" ur. 5.VI.1922 w Piotrkowie Tryb. rozstrzelany 24.VI.1944. Oddał życie za Polskę. Drogiemu bratu - siostra".

"Helena z Kijeńskich Pretwic wdowa po pułkowniku Wojsk Polskich zmarła w roku 1856. Prosi o westchnienie do Boga".

"Ś.P. Siostra Józefa Kozica długoletnia i zasłużona przełożona Trzeciego Zakonu przeżywszy lat 66 zasnęła w Panu dnia 9 września 1936 r. Dobry Jezu a nasz Panie, daj jej wieczne spoczywanie".

"Ś.P. Władysław Bentkowski dyrektor banku 1863-1941. Zygmunt Bentkowski inżynier kapitan wojsk Pol. 1897 zginął w Katyniu 1940. Witold Stankiewicz pułkownik Wojsk Polskich kaw. Virtuti Milit. i Krzyża Walecznych - 1893 zginął w Katyniu 1940. Cześć Ich Pamięci".

"Antoninie z Żelińskich Dobieckiey zmarłej w dniu 16 lipca 1832 r. lat 21 mającej. Pogrążeni w żalu Rodzice ukochanej Córce kamień ten kładą proszą o westchnienie".

"Ś.P. Roman Drzewowski pchr. AK ps. "Sław" lat 25. Rozstrzelany przez gestapo w Radomiu 13.VI.1944 r. Walczył i zginął za Ojczyznę. Kochanemu bratu - siostry".

"Ś.P. Włodzimierz Stańczykowski żołnierz AK ps. "Artur" lat 22 Bestialsko zamordowany w Radomiu 13.VI.1944 r. Non omnis moriar. Kochanemu bratu - siostra".

"Ś.P. Zofia i Mieczysław Meyerowie. Niezapomnianym wychowawcom młodzieży polskiej i wspaniałym organizatorom tajnego nauczania w latach okupacji 1939-1945. Wdzięczni wychowankowie". W/wym. prowadzili tajne nauczanie w kamienicy przy ul. 3 Maja 10.

"Oficerów, podoficerów i żołnierzy Armii "Prusy" i "Łódź" poległych za Ojczyznę w latach 1939-1945 na wszystkich szlakach bojowych żołnierza polskiego w obronie Piotrkowa Tryb., w konspiracji, Powstaniu Warszawskim, Ludowym Wojsku Polskim, zaginionych, zmarłych i zamordowanych w obozach jenieckich. W 35 rocznicę agresji hitlerowskiej na Polskę tablicę tę ufundowali Rodziny poległych i towarzysze broni. Piotrków Trybunalski 6 września 1974 r.".

"Ś.P. Wacław Chrzanowski 1901-1942 z rodziny o dużych tradycjach walk narodowo-wyzwoleńczych związanej z zakonem bernardynów. Zasłużony nauczyciel - założyciel Szkoły Handlowej w Zawierciu, w latach 1939-1940 przywódca konspiracyjnej, katolickiej organizacji "Płomień", zamordowany przez Niemców w więzieniu w Berlinie - Moabit 19 marca 1942 r. Człowiek głębokiej wiary - wielki patriota. Prosi o Zdrowaś Mario. Kochanemu mężowi i ojcu - żona i córka zam. w Piotrkowie Tryb. 1985 r.".

"Idę do Ojca. Ś.P. Stanisław Rózga rzemieślnik ur. 16.V.1917-zm. 3.VII.1987. Ukochany mąż, ojciec i dziadziuś".

"Oczekuje z zmartwychwstanie Ś.P. Henryk Marian Mistrz kamieniarski, żył 56 lat, zmarł 20.XII.1978 r. Pokój jego duszy. Kochanemu Dziadziusiowi - Oleńka".

"Józef Górecki urodzony dnia 17 lutego 1804 r. zmarł dnia 8 maja 1883 r.".

"Ś.P. Józef Mikołajczyk zasłużony dla tutejszego kościoła, kierownik P.K.P. 1893-1967 r. Na pamiątkę drogiemu mężowi - żona".

"Ś.P. Maria Mikołajczyk 1896-1983. Prosi o modlitwę. Córki".

"Ś.P. Karol Dołżkiewicz przemysłowiec. ur 12.X.1902 r. na Podolu, zm. 25.IX.1974 r. w Piotrkowie".

"Ś.P. Pedagogowi muzyki Eugeniuszowi Matusiakowi 189301968 - na pamiątkę żona. | Ś.P. Leokadia z Stefaniaków Turlejska Matusiak, siostra III Zakonu św. Franciszka zm. 18.XI.1973 r. Prosi o Zdrowaś Maria".

Oglądam kolejne tablice, które umieszczone są w korytarzu klasztoru prowadzącym na zachód.

"Ś.P. Tadeusz Możdżyński 1921-1980 żołnierz AK "Ataman". Kochanemu tatusiowi, który walczył, budował i pisał o swojej Ojczyźnie - córki".

"Bóg. Prawda. Ś.P. Aleksander Marian Kromienko 1952-1981. Niech ten granit będzie symbolem bólu, bezsilności i rozpaczy po stracie najdroższego syna. Pamięć o Tobie zawsze w naszych sercach. Rodzice".

"Ś.P. Marian Brysik ekonomista 27.I.1920-10.I.1985. B. żołnierz AK ps. "Kordian". Kochanemu mężowi - Maria. Boże zbaw sługę Twego".

"Ś.P. Władysław Juszkiewicz ps. "Robert" ur. 15.I.1893. Uczestnik walk 1914-20, 39. Organizator SZP i ZWZ w Rej. Piotrkowa. Zamordowany przez hitlerowców 22.VIII.1940 w kacet. Sachsenhausen-Oranienburg. Cześć Jego Pamięci".

"Ś.P. Stanisław Balcerzyk żołnierz AK ps. Bicz" 1920-2009 | Ś.P. Helena Balcerzyk 1929-1999 Na pamiątkę córka z rodziną. | Ś.P. Tadeusz Stawski rzemieślnik 1935-1986. Prosi o modlitwę. Żona i syn".

"Ś.P. Krystyna Stankiewicz 1926-2014 porucznik AK pseud. "Kasia" Honorowy Obywatel Miasta Piotrkowa, wielka patriotka i aktywna dział. Armii Krajowej, odznaczona : Medalem Wojska Obrony Narodowej z Londynu, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Partyzanckim i in. Mamusi - dzieci".

Wnęka z ołtarzem i obrazem "Jezu mój miłosierdzia". Na blacie stoi figura św. Ojca Pio.

"Ś.P. Marian Stankiewicz wielki Polak i Patriota, ofiarny żołnierz Armii Krajowej oddziału Okręgu Kedywu Łódzkiego ps. "Kmicic", odznaczony Krzyżem Walecznych w 1944 r. Żył lat 57, zm. 8.XI.1982 r. Ukochanemu mężowi i tatusiowi na wieczną pamięć tę tablicą składa - żona z dziećmi".

"Ś.P. Henryk Kowalówka pułk. Wojska Polskiego, Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej, komendant Okręgów : Dąbrowskiego, Śląskiego i Poznańskiego 5.I.1896-2.VI.1944 | Jerzy Kowalówka żołnierz Armii Krajowej partyzant 25 P.P. "Ziemi Piotrkowskiej" 1.III.1927-16.VIII.1944. Zginęli za Ojczyznę i honor Polaków".

"Ś.P. dr. Leonard Szajewski 1903-1971 Człowiek wielkiego serca, gorący Patriota, ofiarny lekarz i społecznik, szef sanitarny 25 P.P. AK. Mężowi żona".

"Ś.P. ks. Jan Umiński 1920-1990 Proboszcz Parafii Św. Floriana w Sulejowie w latach 1971-1985. Kapłan - wielki Patriota prześladowany przez reżim komunistyczny za głoszenie prawdy. Przyjaciel i obrońca miłujących wolność, sprawiedliwość i niepodległość. Zarząd Regionu Piotrkowskiego NSZZ "Solidarność" A.D. 1995".

"W hołdzie represjonowanym żołnierzom - górnikom, będącym ofiarami represji okresu stalinowskiego, poległym w latach 1949-1959 podczas przymusowej pracy w kopalniach węgla kamiennego, uranu i kamieniołomach. Pokój Ich duszom. Koledzy Okręgu Piotrkowskiego 1996 rok".

"Ś.P. płk mgr Witold Kucharski "Wicher" ur. 29.03.111 r. - zm. 5.01.1994 r. Wierny żołnierz Rzeczypospolitej, obrońca Warszawy we wrześniu 1939 r., Dowódca Oddziału Partyzanckiego Armii Krajowej "wicher", Okręgu AK Łódź i 1 kompanii 25 pp AK, w okresie : 25.09.1943 r. - 17.01.1945 r. Kawaler Orderu Wojennego Virtuti militari. Chwała żołnierzom Armii Krajowej, którzy walcząc z nieprzyjacielem na terenie Ziemi piotrkowsko-opoczyńskiej, sięgnęli po zaszczytne miano Obrońców Ojczyzny. Społeczeństwo Piotrkowa 1998".

"Świętemu Antoniemu za łaskę i opiekę. 13 czerwca 1994 roku".

"1899-1974 Ś.P. Jan Tadeusz Ostaszewski uczestnik tajnego skautingu, radca Ministerstwa Skarbu, Dyrektor Oddziału PKO w Piotrkowie Tryb., szlachetny człowiek, patriota, wybitny organizator, oddany rodzinie i społeczeństwu. Mężowi - żona i Ojcu - córka".

"Ś.P Witold Rawita-Witanowski 1899-1944 Profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Zginął w obozie w Ravensbruck - Rodzina".

"Pamięci O. Zefiryna Strupczewskiego Gwardiana Klasztoru OO. Bernardynów w Piotrkowie Trybunalskim. Zginął pod Rychłocinami k/Wielunia dnia 19 maja 1863 r. niosąc pomoc duszpasterską powstańcom. W tej sali odbywały się w latach 1863/64 posiedzenia przywódców Tajnej Organizacji Powstańczej".

W tym korytarzu zachowały się oryginalne drzwi prowadzące do zakrystii. Nad wejściem umieszczona jest data - rok 1624.

"Ś.P. Gorącemu Patriocie mjr Adamowi Trybusowi ps. "Gaj", kawalerowi Orderu Virtuti militari, cichociemnemu - Komendantowi Kedywu Okręgu Łódź AK - organizatorowi oddziałów partyzanckich i zespołów dywersyjnych Armii Krajowej w latach 1942-1945 - Przyjaciele" oraz "Pamięci "Danki" Danuty Trybus 1923-1991 r. Łączniczki Kedywu Okręgu AK Łódź, odznaczonej Krzyżem Walecznych za dwukrotne wejście do Powstania Warszawskiego. 1992 AKowcy".

"1939-1945 W hołdzie poległym i pomordowanym żołnierzom Kedywu 25 PP AK i placówek terenowych, którzy spełnili obowiązek wobec Ojczyzny - Towarzysze Broni. Bo tylko własne upodlenie ducha, nagina szyję wolnych od łańcucha".

"Maryjo Królowo Polski udziel pokoju dniom naszym. Ciągły niepokój na świecie, wojny i wojny bez końca. Jakże niepewna jest ziemia, jękiem i gniewem drgająca. WIECZNA CZEŚĆ I CHWAŁA Oficerom Polskiego korpusu Żołnierzom września 1939 r. poległym na polach walki, pomordowanym w obozach kaźni, Męczennikom Katynia. Zdala od rodzin, ziemi ojczystej leżycie w ciemnej mogile. Nie zapomnimy o Was rodacy, choć ciało w prochu i pyle. Lasy Wam szumią, wichry Wam wieją, smutne niebiosa płaczą. Pomordowanym w bojach poległym - Polskim Żołnierzom Tułaczom. A my w te miejsca krwią uświęcone ślemy modlitwę Pod Twoją Obronę. W 47 rocznicę września 1939 r. Ci, co pamiętają 1986 rok".

W holu zawieszone są także dwie duże tablice, z opisem dziejów Klasztoru OO. Bernardynów.

"Ś.P. Jan Władysław Kulbat lek. stomatolog 25.10.1918-11.04.1990. W czasie II wojny światowej żołnierz AK ps. "Sosna". Długoletni pracownik piotrkowskiej służby zdrowia, wyróżniony tytułem honorowym Zasłużonego Lekarza RP. Rodzina".

"Ś.P. Tadeusz Galjasz ps. "Kruk" ur. 8.X.1913 r.-zm. 13.VI.1998 r. Żołnierz września i Armii Krajowej Hubalczyk. Kustosz Sali Pamięci im. mjr Gaja przy klasztorze OO Bernardynów w Piotrkowie Tryb. wieloletni przewodnik PTTK I kl. NSZZ "Solidarność" Koledzy ŚZŻ AK".

W kruchcie zawieszona jest płyta epitafijna, poświęcona stolnikowej sieradzkiej Mariannie Łubieńskiej.

Na terenie świątyni zawieszonych jest kilkadziesiąt obrazów o tematyce religijnej. Na zdjęciu obraz "Najświętsze Serce Jezusa Chrystusa".

Na ścianach kościoła znajdują się także bardzo realistyczne stacje drogi krzyżowej.

Wychodzę z Domu Bożego na skwer od strony ul. Narutowicza. Ustawiona jest tam kolumna z figurą św. Antoniego z Dzieciątkiem Jezus na rękach, która pochodzi z 1856 roku.

Do cokołu przytwierdzona jest tablica z napisem "750 lat Piotrkowa Tryb. 1217-1967. Pokój i dobro".

Tuż obok leży ogromny głaz z pamiątkową tablicą. Jest to płyta z brązu z medalionem Matki Boskiej Częstochowskiej.

W górnej części widnieje przesłanie o treści : "Przechodząc przypomnij sobie, jak okrutny los spotkał miłujących wolność ludzi" oraz dedykacja "Pomnik poświęcony ś.p. Księdzu Jerzemu Popiełuszce, zamordowanemu dnia 19.X.1984 r. przez funkcjonariuszy reżimu komunistycznego. W 10 rocznicę męczeństwa swemu patronowi NSZZ "Solidarność Region Piotrkowski". Pokazałeś nam drogę, którą musimy iść - drogę wiary i odwagi".

Następnie wracam pod główne wejście do świątyni. Na placu przykościelnym wyeksponowane są zabytkowe nagrobki.

Są to pozostałości z dawnego cmentarza, który znajdował się w tym miejscu do 1794 roku.

Na pomnikach nagrobnych zachowało się kilka tablic epitafijnych. Na tej widoczna jest inskrypcja o brzmieniu "Kajetana Matyszkiewicza urodzonego dnia 3 sierpnia roku 1794, zmarłego dnia 10 września roku 1833".

Na trawniku stoi bardzo szczególny nagrobek. Wyryto na nim trzy orły z opuszczonymi głowami, trzymającymi w dziobach i szponach żałobne szarfy. Z jednej strony znajduje się wyrzeźbiony kogut, a cokół wokół oplata wąż.

Na pomniku widnieje inskrypcja "Jan Karol Samuel Hilderbrandt doktor medycyny, fizyk powiatu piotrkowskiego". 

"Urodził się dnia 22 czerwca roku 1761, żyć przestał dnia 23 marca 1820". 

Pomnik ufundowany został przez wdzięcznych za pomoc piotrkowskich Żydów.

Na ścianach kościoła umieszczone są płyty epitafijne oraz tablice pamięci. Bogato zdobiona płyta epitafijna poświęcona Teofilowi Malinowskiemu oraz Marcyannie z Kobyłeckich Malinowskiej (zmarła w 1852 roku).

Ta dedykowana jest Ludwice z Wężyków Dobieckiej, która zmarła w 1830 roku.

Na tej płycie z białego marmuru widnieje dedykacja o treści : "Ku czci tych, którzy wolni od hańbiących obcej przemocy nakazów, ceniąc drożej nad życie niepodległość zewnętrzną, wolność wewnętrzną Narodu, Konstytucję Polsce w dniu 3 Maja 1791 roku uchwalili, Miasto Piotrków dnia 3 Maja 1916 roku tę pamiątkę kładzie".

Natomiast na tej tablicy z czarnego granitu, wyryto znak krzyża oraz inskrypcję "Bóg Ojczyzna. Za 350 lat budzenia ducha w Narodzie w 50 rocznicę powrotu po kasacie do Piotrkowa OO. Bernardynów. 1973 Polski Lud".

Wzdłuż ul. Słowackiego wznoszą się zabudowania klasztoru o.o. Bernardynów, które wzniesiono w 1643 roku. Obecną nazwę ulica Juliusza Słowackiego posiada od roku 1927. Wówczas to przez miasto przewożono w drodze na Wawel prochy poety.

Przy ul. Słowackiego 5 mieści się siedziba Sądu Rejonowego i Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim. W latach 70. i 80. XX wieku pełnił rolę urzędu wojewódzkiego. Wzniesiony w stylu neoklasycznym nawiązuje do architektury carskiego Petersburga. To na pewno jeden z najpiękniejszych budynków w Polsce !

Natomiast trochę dalej na zachód, przy ul. Juliusza Słowackiego 15 znajduje się cerkiew pod wezwaniem Wszystkich Świętych.

Świątynię zbudowano w latach 1845-1848 wg projektu architekta A. Gołońskiego. W latach 1869-1870 została rozbudowana przez architekta Ignacego Markiewicza wg projektu znanego architekta rosyjskiego I. W. Sztrema.

Jadę jeszcze pod gmach dworca, który znajduje się przy ul. Polskiej Organizacji Wojskowej 5. Budynek powstał w połowie XIX w na trasie Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej (obecnie linia kolejowa nr 1). Uroczyste otwarcie stacji miało miejsce 7 października 1846 roku, kiedy to na stację wjechał pociąg z Namiestnikiem Królestwa Polskiego Iwanem Paskiewiczem.

Od strony południowej, na ścianie budynku zawieszona jest tablica z brązu z napisem "W 50 rocznicę udziału Parowozowni PKP Piotrków Trybunalski w wojnie obronnej Ojczyzny i w hołdzie poległym maszynistom pociągów wojskowych Antoniemu Jabłokowskiemu, Snadzkiemu †1.9.1939, Wacławowi Lechowi †4.9.1939. Społeczeństwo Piotrkowa Trybunalskiego".

Przy drzwiach wejściowych wisi tablica z brązu z obrazem lokomotywy "Lokomotywownia Piotrków 1846" ufundowana z okazji "150 lat Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej".

Z dworca kolejowego kieruję się ponownie do centrum miasta.

Podjeżdżam na ul. Sienkiewicza 16a.

W nowoczesnym, trzypiętrowym budynku mieści się szereg ważnych instytucji i urzędów Piotrkowa Trybunalskiego. Między innymi Kuratorium Oświaty, Starostwo Powiatowe, Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie, Komisarz Wyborczy, Oddział Paszportowy i wiele innych.

Kolejną posesję przy ul. Sienkiewicza 16, zajmuje Dom Nauczyciela w Piotrkowie Trybunalskim.

Na ścianie budynku zawieszona jest tablica z orłem i dedykacją o treści : "Nauczycielom - żołnierzom i partyzantom poległym w walce z najeźdźcą niemieckim o wolność ojczyzny, nauczycielom zamordowanym w hitlerowskich więzieniach i obozach koncentracyjnych w latach 1939-1945 w Tysiąclecie Państwa Polskiego i XXI rocznicę zwycięstwa nad faszyzmem. Członkowie ZNP, młodzież i społeczeństwo Ziemi Piotrkowskiej 9.V.1966".

Przed gmachem znajduje się wyłożony kostką brukową plac, na którym ustawiony jest kamienny postument.

Do pomnika przytwierdzona jest tablica z czerwonego granitu z dedykacją "W hołdzie nauczycielom tajnego nauczania w piotrkowskim w latach 1939-1945. Oddział ZNP, Rada Miejska w Piotrkowie Tryb. 14.X.2002".

Z ul. Sienkiewicza przedostaję się na teren Parku Śródmiejskiego im. Jana Pawła II. Znajduje się tam kino "Hawana", które przez wiele lat służyło miłośnikom X muzy. Obecnie budynek wystawiony jest na sprzedaż.

Park jedyną w swoim rodzaju enklawą zieleni, służącą mieszkańcom miasta do wypoczynku. Zieleń jako najważniejszy element układu funkcjonalno-przestrzennego parku pełni funkcje mikroklimatyczno-zdrowotne, wiatrochronne oraz wzbogaca istniejący układ obiektów i urządzeń, stanowiąc dla nich motyw dekoracyjny.

Przy parku znajduje się kawiarnia oraz amfiteatr. Są tam również placyki wypoczynkowe z ławkami ogrodowymi w otoczeniu drzew i krzewów. Ze względu na centralne usytuowanie parku wprowadzono bogaty zestaw gatunków drzew ze szczególnym uwzględnieniem aspektu wiosenno-jesiennego. Dominuje tu lipa krymska, topola czarna odmiana włoska oraz kasztanowiec biały.

Z parku przejeżdżam na ul. Kopernika, na zielony skwer przy kościele OO. Jezuitów.

Świątynia ustawiona jest na wzniesieniu, przy którym zachowały się fragmenty średniowiecznych murów miejskich. Ich budowę rozpoczęto w XIV wieku w czasach Kazimierza Wielkiego, a ukończono dzięki fundacji królowej Jadwigi w końcu XIV wieku. Za budulec posłużyły kamień i cegła gotycka.

Jadę dalej po ul. Kopernika, do skrzyżowania z ul. Krakowskie Przedmieście. Znajduje się tam budynek zajmowany przez I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim. 

Na dziedzińcu stoi pomnik Mikołaja Kopernika autorstwa Ludwiki Nitschowej. Przedstawia polskiego astronoma w pozycji siedzącej, ze wzrokiem skierowanym ku niebu. Figura ma 1,8 m wysokości. Do jej wykonania zużyto 3 tony brązu.

Na południowej ścianie gmachu szkoły, pomiędzy drugim i trzecim piętrem usytuowany jest zegar słoneczny. Został zaprojektowany i wykonany przez nauczyciela Zbigniewa Solarza w 1978 roku.

Skręcam w ul. Krakowskie Przedmieście, mijam kościół farny i jadę do Rynku Trybunalskiego.

Obecnie wiele ulic Starego Miasta jest rozkopanych. Trwają prace przy remoncie nawierzchni. Na zdjęciu klasycystyczna kamienica mieszczańska przy ul. Grodzkiej.

Przez kilka minut jeżdżę sobie ulicami Starego Miasta, szukając jeszcze czegoś ciekawego. Na pustym placu przy ul. Zamkowej i Zamurowej, dostrzegam kolorowe graffiti z napisem "Poza zasięgiem". Sprawdzam swój telefon, ale zasięg mam.

Po chwili czuję wyraźnie, że program zwiedzania Piotrkowa Trybunalskiego już mi się dzisiaj wyczerpał... Stąd też poprawiam ekwipunek i czym prędzej opuszczam centrum miasta. Jadę po ul. Wolborskiej na płn.-wschód i docieram do mostu na rzece Wierzejka.

Wierzejka to niewielka rzeka dorzecza Pilicy, długości ok. 15 km, lewy dopływ Strawy. Jej źródła znajdują się w okolicy wsi Kamocin i Majków, a koryto kieruje się w kierunku wschodnim. W okolicach miejscowości Brzoza przepływa pod autostradą A1, a następnie w Jarostach pod drogą krajową 91. Płynąc dalej na wschód dociera do Piotrkowa Trybunalskiego, w którym na pewnym odcinku swojego biegu tworzy dość spore rozlewisko, tzw. Jezioro Bugaj. Wpada do Strawy, na wschodnich krańcach Piotrkowa Trybunalskiego.

Po przejechaniu ok. 400 metrów wyjeżdżam z Piotrkowa Trybunalskiego.

Droga prowadzi prosto do trasy szybkiego ruchu S-8, gdzie przebiega następnie przez niewielki las.

Jadę cały czas wzdłuż trasy S-8 przy której za lasem, ustawiona jest pamiątkowa tablica. 

Znajduje się na niej wojskowy orzełek oraz napis o treści : "Piotrków Trybunalski-Częstochowa Trasa Czynu Żołnierskiego. Wybudowana przez żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego, robotników, mistrzów i inżynierów przedsiębiorstw komunikacyjnych 3.I.1974 - 17.X.1976".

Droga wzdłuż S-8 to super trasa rowerowa ! Szybko i sprawnie docieram do wiaduktu nad popularną "ósemką", który wchodzi w skład węzła "Polichno".  Roztacza się z niego wspaniały widok na trasę, przy której znajduje się hotel "Złoty młyn", bar i muzeum. Natomiast po drugiej stronie S-8, mieści się hotel "Górski".

Droga przez wiadukt prowadzi do wsi Proszenie. Zawracam i objeżdżam "Złoty młyn". Za kompleksem hotelowym ustawiony jest ogromny pomnik, który powstał w 1966 roku i upamiętnia walkę stoczoną 10 czerwca 1942 r. przez dziesięcioosobowy oddział partyzancki Gwardii Ludowej im. S. Czarnieckiego, dowodzony przez Franciszka Zubrzyckiego „Małego Franka” z żandarmerią niemiecką. 

Oddział przeprowadził napad na nadleśnictwo w Meszczach w celu zdobycia broni i pieniędzy. We wsi Budy ok. 3 km od Polichna, partyzanci zatrzymali się na odpoczynek i tam zostali otoczeni przez żandarmerię niemiecką. Trzech z nich poległo, jeden został wysłany do Auschwitz, pozostałym udało się uciec. Walkę partyzancką pod Polichnem wykorzystywała propaganda polityczna w PRL. Była to pierwsza potyczka związanej z konspiracją komunistyczną GL (późniejszej Armii Ludowej), ale przedstawiano ją jako pierwszy przejaw czynnego oporu społeczeństwa polskiego i symbol walk o „ludową Polskę”.

Po 1989 roku pomnik "przechrzczono". Symbole Armii Ludowej i Gwardii Ludowej zastąpiono Krzyżem Virtuti Militari oraz "Na polu chwały 1920 roku". Dodano także wielki znak Polski Walczącej i daty 1939 i 1956.

Pomiędzy pomnikiem i hotelem usytuowany jest budynek w stylu góralskim. Na jego parterze mieści się bar oferujący przysmaki kuchni polskiej.

Natomiast na piętrze znajduje się Muzeum w Piotrkowie Trybunalskim - Oddział Muzeum w Polichnie. Nad wejściem zawieszono wielki plakat zapraszający na wystawę pt. "Walka o Rzeczpospolitą w latach 1939-1956".

Obok budynku stoi kamienny obelisk z pamiątkową tablicą.

Na granitowej płycie wyryty jest napis o treści : "Ziemia Piotrkowska była bazą aktywnie działających oddziałów partyzanckich ZWZ i AK w okresie od 1940 do 19.01.1945 r. W dniu 28 lutego 1944 r. oddziały partyzanckie Armii Krajowej "Wicher" i "Grom", którymi dowodził por. W. Kucharski "Wicher", ppor. A. Arkuszyński "Maj", stoczyły walki z przeważającymi siłami niemieckimi pod miejscowościami Gazomka, Polichno, Lubiaszów, Barkowice Mokre, Zarzęcin. Cześć Żołnierzom Armii Krajowej. Polichno 1990 r."

Na boku kamienia wyryty został znak Polski Walczącej.

Są wakacje i nie muszę się nigdzie śpieszyć. Decyduję się więc na wejście do muzeum i obejrzenie wystawy.

Wystawa ma na celu przybliżenie dziejów wojennych regionu piotrkowskiego w latach 1939-1956 i jest adresowana do wszystkich grup wiekowych, ze szczególnym uwzględnieniem osób młodych, dla których historia najnowsza Polski bywa często niezrozumiała i trudna w odbiorze.

Ekspozycje dotyczą losów m.in. Rzeczypospolitej Polskiej podczas wojny obronnej we wrześniu 1939 roku, Polskiego Państwa Podziemnego, fenomenu na mapie politycznej okupowanej przez Niemców Europy, a także wpływu władz państwowych na sytuację w kraju.

W gablotach wystawione są oryginalne przedmioty i pamiątki po żołnierzach polskich walczących z hitlerowskim najeźdźcą.

Prezentowane jest umundurowanie oraz broń, jakie były na wyposażeniu Wojska Polskiego od 1939 roku.

Na planszach zawieszonych na ścianach, pokazane są powiększone dokumenty, obwieszczenia i komunikaty, które drukowano w związku z rozpoczęciem i podczas trwania II wojny światowej

Część eksponatów obejmuje ekwipunek żołnierski : szable, plecaki, hełmy, bagnety, noże, itp.

Prezentowane są także elementy wyposażenia i ekwipunku żołnierzy niemieckich.

Specjalna część ekspozycji obejmuje historię słynnego oddziału majora Hubala (zobacz WYCIECZKA Nr 267).

Na wielkiej planszy zaprezentowano strukturę Polskiego Państwa Podziemnego oraz sylwetki jego dowódców.

W jednej z gablot zgromadzono oryginalne banknoty, które były w obiegu podczas ostatniej wojny w Polsce oraz na terenie getta w Łodzi.

W kolejnej umieszczono odzież i rzeczy, jakie były używane przez więźniów niemieckich obozów koncentracyjnych.

Część wystawy przybliża sytuację w getcie piotrkowskim. Przez blisko 4 lata, od października 1939 roku do sierpnia 1943 roku Piotrków, a dokładnie jego wschodnie dzielnice, stały się miejscem, w którym hitlerowcy realizowali starannie zaplanowaną i instytucjonalnie zorganizowaną eksterminację blisko 30 tysięcy Żydów. Piotrkowskie getto, pierwsze getto w Europie, Niemcy utworzyli na mocy rozkazu ówczesnego hitlerowskiego nadburmistrza miasta Hansa Drechsela 5 października 1939 roku.

Odzież, broń i przedmioty używane przez żołnierzy Batalionów Chłopskich.

Mundur kombatancki pułkownika Witolda Kucharskiego ps. "Wicher" - szefa sztabu i dowódcy 1 kompanii 25 pułku piechoty Armii Krajowej.

Szlak bojowy 25 pułku piechoty Armii Krajowej i broń używana przez jego żołnierzy.

Mundur żołnierza Armii Czerwonej i archiwalne fotografie z 1945 roku dot. wyzwolenia ziemi piotrkowskiej.

Ekspozycja materiałów dot. działalności konspiracyjnego Wojska Polskiego (lata 1945-1956).

Broń radziecka z okresu II wojny światowej.

Końcowa część wystawy dot. okresu po zakończeniu działań wojennych w 1945 roku i została poświęcona "Żołnierzom wyklętym" - uczestnikom walk podziemia niepodległościowego, którzy stawili opór skierowany przeciwko sowietyzacji Polski i włączeniu naszego kraju w strefę wpływów ZSRR.

Po obejrzeniu wystawy wracam na szosę prowadzącą wzdłuż tras S-8. Droga oddala się potem od trasy i skręca na wschód. Kieruję się w stronę osady Polichno.

Dojeżdżam do skrzyżowania, za którym rozpoczyna się główna część wsi Polichno. Pierwsze zabudowania po lewej stronie drogi, to remiza Ochotniczej Straży Pożarnej.

Niewielki budynek na wóz bojowy, przylega do piętrowego domu z lat 30-tych XX wieku. Znajduje się w nim obecnie sala-świetlica OSP Polichno oraz Miejska Biblioteka Publiczna w Wolborzu - filia w Polichnie.

Polichno to duża wieś w Polsce położona w powiecie piotrkowskim, w gminie Wolbórz. Powstała w okresie kolonizacji Piotrkowa i okolic (XIII-XIV wiek), kiedy to nastąpił znaczny rozwój osadnictwa i wylesienia na tym terenie.

W okresie od lipca 2010 roku do 28.07.2011 r. została wyremontowana droga przebiegająca przez Polichno. Całkowity koszt wyniósł 6.351.391,57 zł, z czego 4.744.271,16 zł stanowiła dotacja z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Łódzkiego na lata 2007-2013.

W Polichnie mieszka obecnie ok. 340 osób, których głównym zajęciem jest praca we własnych gospodarstwach rolnych.

Wiele osób pracuje w pobliskich miastach, dojeżdżając do pracy własnymi samochodami lub też komunikacją autobusową.

Przejeżdżam na wschód przez całą wieś, oglądając zabudowania mieszkańców. To cicha i spokojna osada, w której -  jak to się powszechnie mówi - "nic szczególnego się nie dzieje". Na zdjęciu gospodarstwo sołtysa wsi Polichno.

Wieś składa się z czterech części : Polichno, Polichno Małe, Polichno Budy i Polichno Duże. W miejscowości nie ma żadnych zakładów przemysłowych. Funkcjonuje jeden, dobrze zaopatrzony sklep spożywczo-przemysłowy.

Po obejrzeniu całej wsi wracam w okolicę trasy S-8. Skręcam na północ, czyli w tę stronę, którą pokazuje Mr SCOTT i "kiełbasa" na znaku.

Podjeżdżam na wiadukt nad drogę ekspresową, skąd jest świetny widok na najbliższą okolicę. Patrząc w stronę Wolborza, po prawej stronie widać potężne maszty BAZ OBCYCH ! 👽

Potwierdzenia rewolucyjnej tezy Mr SCOTT'a, że "ONI są wszędzie", należy szukać także po zjeździe z wiaduktu ! Przy niewielkim stawie po prawej stronie (pozostałość po kopalni gliny), sterczą kolejne wiatraki... 

Za wiaduktem mamy kawałek szutrowej drożyny, która okrąża staw i biegnie już dalej, jako asfaltowa droga w stronę węzła "Wolbórz". To znakomita, równa arteria techniczna, po której można śmigać z dużą prędkością !

Szybkim tempem dojeżdżam do Wolborza - królewskiego miasta, które znam doskonale z poprzednich wycieczek. Zobacz np. WYCIECZKA Nr 104.

Po wyjechaniu na ul. Modrzewskiego, skręcam od razu w prawo i kieruję się pod pałac biskupów kujawskich.

Oglądałem go już wielokrotnie, ale dobrego nigdy za wiele ! Na ścianie frontowej zawieszona jest tablica z napisem "Pałac i park 1768-1773 projektu Franciszka Placidiego. Dawna siedziba biskupów kujawskich. Pałac w stylu późnego baroku. Park geometryczny z trasami. Doskonałe dzieło polskiej sztuki ogrodowej, cenny zabytek przeszłości. Stowarzyszenie Przyjaciół Wolborza 1988 rok".

Tak prezentuje się pałac od strony parku.

Potem wracam na ul. Modrzewskiego i pędzę z górki do kolegiaty p.w. św. Mikołaja Biskupa.

Wchodzę do kruchty, ale kościół jest zamknięty. Spoglądam tylko na wspaniałe wyposażenie przez szybę w drzwiach prowadzących do nawy świątyni.

Tak się jakoś nieszczególnie złożyło, że jak do tej pory, nie poznałem jeszcze dokładnie wnętrza wolborskiego kościoła. Ale Mr SCOTT "Uwierz w siebie" ! Wszystko przed tobą !

Po wyjściu ze świątyni jadę po ul. Warszawskiej w stronę Bogusławic. Na bramie domu pod numerem 18, namalowany jest piękny, biały koń.

Po przejechaniu przez Bogusławice, kieruję się pustą drogą przebiegającą pośród kolorowych pól. Śmigam przez Komorniki i Żywocin do Ewcina.

Zatrzymuję się za skrzyżowaniem z kapliczką, gdzie jest rozjazd do wsi Drzazgowa Wola. Po prawej stronie drogi stoi rozpadający się ze starości dom.

Jego postępującą degradację obserwuję już od kilku lat. Tym razem wchodzę do środka, gdzie na pastwę losu pozostało nawet wyposażenie kuchni (garnki, talerze, meble, itp.).

Przejeżdżam przez cały Ewcin i kieruję się do skrzyżowania przy lesie. Skręcam w prawo i jadę do wsi Rudnik.

W Rudniku zmieniam kierunek jazdy na zachód. Pedałuję do wsi Wykno, gdzie na pierwszym skrzyżowaniu skręcam na Sługocice.

W Sługocicach kieruję się na Nowiny i Zacharz.

Po dojechaniu do drogi woj. nr 716, skręcam w prawo i jadę do Łaznowa. Zatrzymuję się na chwilę przed remizą Ochotniczej Straży Pożarnej. Budynek strażaków został niedawno pomalowany.

Na ścianie strażnicy zawieszona jest pamiątkowa tablica z napisem "W XXX-lecie PRL oraz jubileuszu 50-lecia OSP w Łaznowie czynem społecznym jednostki i mieszkańców przy wydatnej pomocy państwa przekazano do użytku strażnice. Łaznów 20.X.1974 r.". Na temat Łaznowa - zobacz WYCIECZKA Nr 88.

To już ostatnie chwile tej słonecznej wycieczki. Jadę dalej przez Kolonię Łaznów do torów Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.

Za traktem kolejowym wjeżdżam do wsi Cisów. Następnie skręcam na północ i docieram do DW nr 713 w Rokicinach Kolonii.

Wakacyjną wyprawę do Piotrkowa Trybunalskiego i Polichna, kończę na ul. Łódzkiej, pod nowym pawilonem handlowym. Funkcjonuje w nim od niedawna sklep samoobsługowy sieci "Primus". Patrzę na rowerowy licznik i oceniam, że jednak dzisiaj kolejna "setka nie pęknie". Trochę szkoda, ale "mówi się trudno, żyje się dalej" ! 
 Pal licho !!! Albo raczej "Po-lichno !!!