WYCIECZKA Nr 132 - Andrespol z Widzewem

TRASA : Łódź (Nawrot, Kopcińskiego, al. Piłsudskiego, Rokicińska, al. Józefiaka, Zakładowa, Gajcego, Rokicińska) - Andrespol - Wiśniowa Góra - Stróża - Łódź (Kolumny, Tomaszowska, Puszkina, Przybyszewskiego, Park im. Reymonta) 
[28.09.2012. -  46,7 km, 19,1 km/h, 2:25:22 h]

GPS

Mr SCOTT jedzie do ... Andrespola i na Widzew !!! Trasa WYCIECZKI Nr 132.

Po kilku dalekich eskapadach, Mr SCOTT wrzuca na luz - pora na krótką, popołudniową przejażdżkę.
 Wycieczkę do Andrespola zaczynam od obejrzenia ogromnego muralu (18 m wysokości i 13 m szerokości), jaki namalowano pod koniec lipca na ścianie kamienicy przy ul. Nawrot 72. Mural został wykonany przez łódzką grupę "Etam Crew" i przedstawia walący się drewniak zabity deskami.   

Wyjeżdżając z miasta, za każdym razem staram się zobaczyć coś ciekawego. Jestem na terenie Starego Widzewa - najbardziej na zachód wysuniętej części dzielnicy Widzew. Przy skrzyżowaniu ul. Przędzalnianej z ul. Nawrot 104, znajduje się rzymskokatolicka Parafia p.w. św. Ap. Piotra i Pawła w Łodzi.

Jest to nowoczesny kościół, który został wybudowany w latach 1980-1986 wg projektu arch. Ludwika Mackiewicza i Leszka Łukosia. Świątynia stanęła na miejscu poprzedniej p.w. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, zbudowanej w latach 1905-1908 przez łódzkich mariawitów.

Mr SCOTT trafił akurat na przygotowania do uroczystości pogrzebowej, tak więc nie wypadało przeszkadzać. W kruchcie kościoła zawieszona jest pamiątkowa tablica. Na płycie z czerwonego marmuru, zamieszczono epigraf o treści "Parafia powstała 6.IV.1930 r. dekretem wydanym przez Ks. Bp. W. Tymienieckiego. Rozbudowę obecnego kościoła rozpoczął Ks. dr Wacław Borowski. Większość prac związanych z budową dokończył Ks. Tadeusz Zielewski. Kościół ten został wzniesiony ofiarnością Parafian. Za pontyfikatu Jana Pawła II został konsekrowany przez Abp. dr Władysława Ziółka dnia 9.IV.2000 r.".

Trochę tu ciasno, ale udaje się zrobić rundkę wokół świątyni. Ze starego kościoła zachowało się wejście od strony ul. Nawrot, przy którym stoi Mr SCOTT, a które dziś jest zamurowane. Pozostałościami po starej świątyni są też figury jej patronów, chrzcielnica, ławki, organy. Dalej stoi stara plebania, którą wzniesiono już 1909 roku, a w 1934 roku dobudowano do niej drugie piętro. Obecnie znajduje się w niej przychodnia lekarska.

Jadę pod górkę do końca ulicy Nawrot, która łączy się z ul. Kopcińskiego. Spod łódzkiego "Polmosu", widać dobrze dzwonnicę kościoła św. Apostołów Piotra i Pawła. Dojeżdżam do al.Piłsudskiego, skręcam w lewo - w stronę osiedla Widzew-Wschód.

Za skrzyżowaniem z ul. Niciarnianą, po lewej stronie al. Piłsudskiego 124/136, znajduje się ciąg parterowych pawilonów. Na ścianie od strony ul. Tunelowej, namalowane jest graffiti z logo klubu sportowego "Widzew" Łódź.

 Obok obiektów klubu sportowego "Widzew" Łódź, które znajdują się przy al. Józefa Piłsudskiego 138, przejeżdżam bardzo często. Znajduje się tutaj stadion piłkarski im. Ludwika Sobolewskiego o pojemności 10.500 miejsc, na którym rozgrywają swoje mecze zawodnicy Robotniczego Towarzystwa Sportowego Widzew Łódź.

Jest tu także niewielka hala sportowa, gdzie grają i trenują koszykarki MUKS Widzew Łódź. Widzew Łódź jest kontynuatorem dorobku Towarzystwa Miłośników Rozwoju Fizycznego na Widzewie, które zostało zarejestrowane 5 listopada 1910 roku w Urzędzie Gubernialnym w Piotrkowie.

RTS Widzew Łódź, to jeden z najbardziej zasłużonych polskich klubów piłkarskich. Czterokrotnie zdobywał mistrzostwo naszego kraju i jako ostatni polski klub w 1997 roku awansował do fazy grupowej elitarnej Ligi Mistrzów. Kibice Widzewa należą do najbardziej zagorzałych i najlepszych ekip fanatyków w kraju.

Za stadionem przenoszę się na ścieżkę rowerową. Przejeżdżam pod wiaduktem na ul. Rokicińską i jadę wzdłuż blokowiska osiedla mieszkaniowego Widzew-Wschód. Na Rondzie Inwalidów skręcam w lewo i zaraz w prawo w ul. Służbową.

W ten sposób dojeżdżam do dworca kolejowego Łódź-Widzew. Budynek powstał w 1903 roku, na trasie drogi Żelaznej Fabryczno-Łódzkiej do Koluszek.

W związku z zamknięciem dworca Łódź-Fabryczna, widzewski dworzec jest obecnie drugim co do wielkości na terenie naszego miasta. Pod koniec 2010 roku zakończył się trwający kilka miesięcy remont, po którym zabytkowy budynek nabrał zupełnie nowego wyrazu.

Usunięto starą, zdewastowaną zabudowę wokół dworca oraz zaniedbane drzewa i krzewy. W ich miejscu, po obu stronach stacji pojawiły się dwa obszerne parkingi, postój taksówek oraz krańcówka autobusowa.

Od strony torów kolejowych, na ścianie budynku dworcowego zawieszona jest pamiątkowa tablica ku czci budowniczych stacji i pracowników kolei.

Na dużej płycie z błyszczącego, czarnego granitu, znajduje się napis "1903 r. - 2003 r. W 100-lecie budowy i eksploatacji stacji PKP Łódź Widzew w podziękowaniu budowniczym, emerytom i pracownikom, kolejowym za sumienną pracę, wysiłek i poświęcenie. Łódź listopad 2003 r.".

Nazwa stacji "Łódź-Widzew" pojawiła się w roku 1915, kiedy to dawna wieś Widzew została włączona do terytorium miasta Łodzi. Obecnie na stacji, która wchodzi skład łódzkiej kolei obwodowej, zatrzymują się wszystkie pociągi pasażerskie. Obserwuję przyjazd osobowego pociągu do Skierniewic i wracam na ul.Rokicińską.

Pedałuję szybkim tempem po bezpiecznej drodze rowerowej, która przebiega obok wielkiego centrum handlowego. Przy ul. Rokicińskiej 190 znajduje się "Selgros Cash & Carry" oraz market ogrodowy "Obi".

Następnie skręcam w prawo - w al. Józefiaka. Unikam przejazdu bardzo wąską i niebezpieczną Rokicińską, którą od ronda przy ul. Malowniczej lepiej nie jeździć. Skręcam dalej w ul. Zakładową i jadę na wschód w kierunku dawnego osiedla kolejarskiego.

Mr SCOTT nie może oczywiście przegapić takiej okazji, więc wpadam na chwilę na zaplecze posesji przy ul. Zakładowej 143. Powód jest prosty. Mamy co prawda piękną, złotą polską jesień, kwitną kolorowe kwiatki, ale nie wolno nam nigdy zapomnieć, że "ONI są wszędzie" !!! 👽

Z ul. Zakładowej skręcam w lewo w ul. Gajcego i ponownie pojawiam się na ul. Rokicińskiej. Przejeżdżam przez dwa przejazdy kolejowe i już jestem w Andrespolu. Jest to duża miejscowość należąca do powiatu łódzkiego-wschodniego. Przez centralny jej obszar przebiega droga krajowa 713, łącząca Łódź z miastem Tomaszów Mazowiecki.

Wzdłuż wyremontowanej szosy zbudowane są bezpieczne ciągi pieszo-rowerowe. Dojeżdżam do skrzyżowania ul. Rokicińskiej 139 z ul. Młynarską. Stoi tam bardzo charakterystyczny budynek z czerwonej cegły, w którym kiedyż znajdował się młyn.

Obecnie w zabytkowych wnętrzach mieści się Galeria "Stary Młyn", która specjalizuje się w sprzedaży mebli stylowych i antyków.

Po drugiej stronie ul. Rokicińskiej - pod nr 130a, znajduje się Bank Spółdzielczy w Andrespolu. Bank posiada swoje filie w Brójcach, Brzezinach, Nowosolnej i Rogowie.

Dojeżdżam do skrzyżowania z ul. Ceramiczną, przy którym znajduje się przychodnia zdrowia oraz wiele różnych biur. Andrespol wchodzi w skład jednostek administracyjnych tworzących tzw. łódzki obszar metropolitalny (ŁOM). Jest gminą wiejską, ale silnie zurbanizowaną.

Tereny na której leży Andrespol, były przed 1809 roku własnością Magdaleny Jordan-Sucheckiej. Obszar pod przyszłą osadę, wydzielony został z majątku Bedoń i rozparcelowany na 29-ciu kolonistów niemieckich. Na cześć swojego syna Andrzeja, dziedziczka nazwała nowe osiedle Andrzejowem, które z czasem rozpadło się na dwie części. Zachodnią zamieszkiwali Polacy, zaś wschodnią Niemcy. Osadnicy zamieszkujący wschodnią część Andrzejowa nazywali Andrespol Andreas Pole (Pole Andrzejowe), później Andrespolle, aż wreszcie powstała nazwa funkcjonująca do dziś - Andrespol.  Za datę powstania Andrespola przyjmuje się dzień 29.12.1809 roku. Wówczas to przed notariuszem okręgu zgierskiego, został spisany dokument lokacyjny, wg którego osada została założona na prawie olęderskim.

 Przy ul. Rokicińskiej 125 znajduje się firma "Stone Master", która jest producentem płytek i dekoracyjnego kamienia elewacyjnego. Nic więc dziwnego, że obok jest ulica o nazwie Ceramiczna. Na początku XX wieku została tu założona fabryka kafli Jana Krauze. W 1930 roku zatrudniała około 300 robotników i była głównym miejscem pracy większości mieszkańców Andrespola i okolic. Po II wojnie światowej fabryka została upaństwowiona i uzyskała nazwę "Łódzkie Zakłady Ceramiki Budowlanej".

W budynku przy ul. Rokicińskiej 125, mieści się wiele instytucji użyteczności publicznej. Między innymi Gminna Biblioteka Publiczna, Ośrodek Pomocy Społecznej, Rada Sołecka i Koło Gospodyń Wiejskich w Andrespolu, które istnieje od 1958 roku.

Na rozwój przestrzenny i gospodarczy Andrespola, ogromny wpływ miało otwarcie w dniu 1 maja 1866 roku, drogi żelaznej z Koluszek do Łodzi Fabrycznej i wybudowanie stacji kolejowej w pobliskim Andrzejowie. Po pierwszej wojnie światowej tereny dzisiejszej gminy Andrespol, jako miejsce wypoczynku upatrzyli sobie zamożni mieszkańcy Łodzi. 

Podczas I wojny światowej, tereny dzisiejszej gminy zostały zajęte przez wojska niemieckie i w 1915 roku weszły w skład Generalnego Gubernatorstwa Warszawskiego. Natomiast w czasie II wojny światowej, obecna gmina Andrespol znalazła się na terenie tzw. Kraju Warty. Obecnie liczba mieszkańców Andrespola oscyluje w granicach 4000.

 Andrespol posiada bardzo czytelny układ komunikacyjny, także poruszanie się po nim nie stanowi problemu. Dojeżdżam do skrzyżowania z ul. Marysińską, która prowadzi do Justynowa. Przy ul. Rokicińskiej 104 i 102 znajdują się dwa reprezentacyjne obiekty Andrespola : hotel i restauracja "Hades"oraz dom weselny "Adriatico".

Naprzeciwko przy ul. Rokicińskiej 101, jest duża stacja paliw firmy "Notex".

Jadę do płd.-wsch. krańca Andrespola, który w tej części łączy się z miejscowością Kraszew.

Od czerwcu 2006 roku, na terenie sołectw : Andrespol, Bedoń Przykościelny, Nowy Bedoń, Bedoń Wieś, Justynów i Kraszew, Gmina Andrespol ustanowiła ponad 155 ha obszaru chronionego krajobrazu pod nazwą "Dolina Miazgi pod Andrespolem". Malownicze rozlewiska rzeki Miazgi, można oglądać niedaleko stąd - m.in. z mostu przy wjeździe do Justynowa.

Wracam do centrum Andrespola. Wzdłuż ul. Rokicińskiej znajduje się wiele sklepów, punktów usługowych i lokali gastronomicznych.

Przy skrzyżowaniu z ul. Chopina, na wschodniej ścianie jednego z budynków, namalowany jest mural z logo klubu RTS Widzew Łódź z napisem "Andrespol Wita". Dla Mr SCOTT'a to potwierdzenie, że tytuł dzisiejszej wycieczki jest jak najbardziej trafiony.

Z ul. Rokicińskiej skręcam w ul. Krzywą i jadę obejrzeć miejscowy kościół. Świątynia stoi przy skrzyżowaniu z zielonymi terenami ul. Borowej.

Przy ul. Krzywej 8 znajduje się Kościół Parafialny p.w. Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy, który został poświęcony 4 maja 2003 roku  przez ks. abp. Władysława Ziółka.

Kościół zbudowano w latach 2000-2003 wg projektu architekta Aleksego Dworczaka. "Trzeba zaznaczyć, że wszystko czego dokonano od początku istnienia parafii zrealizowano wyłącznie z ofiar parafian i z udziałem wielu oddanych kościołowi członków tej wspólnoty parafialnej".

W dniu 20 maja 2001 roku, podczas wizytacji Parafii przez ks. abp. Wł. Ziółka, odbyła się uroczystość wmurowania kamienia węgielnego w nowym kościele.

W okresie wakacyjnym 2006 otoczenie Domu Bożego i plebanii pokryto kostką brukową, natomiast jesienią zrealizowano projekt obsadzania całego terenu zielenią. Trzeba przyznać, że kolekcja krzewinek, iglaków i tui jest niezwykle imponująca !

Robię tradycyjną rundkę wokół kościoła, podziwiając przepiękne okna witrażowe, które zostały zakupione przez pojedynczych i grupowych fundatorów z parafii. W ołtarzu głównym świątyni, znajduje się obraz z wizerunkiem patronki parafii, który ufundowany został przez ks. proboszcza Mariana Górkę.

Przed kościołem ustawiona jest figurka Jezusa Chrystusa. Natomiast przed wejściem na plebanię, w otoczeniu zielonych krzewów stoi figurka Matki Boskiej. Dom parafialny został oddany do użytku w marcu 2005 roku.

W październiku 2005 roku, w związku z potrzebą zainstalowania ogrzewania w kościele, została dobudowana kruchta, która znacznie powiększyła powierzchnię świątyni.

Po obejrzeniu kościoła krążę wąskimi uliczkami Andrespola. Wracam do centralnego skrzyżowania. W tym miejscu do DW nr 713 dochodzi droga powiatowa prowadząca z Brzezin, przez Bedoń Przykościelny do Woli Rakowej.

Przy ul. Rokicińskiej 126 znajduje się budynek, w którym ma swoją siedzibę Urząd Gminy Andrespol oraz posterunek policji.

Z dniem 1 lipca 1964 roku z połączenia Gromadzkiej Rady Narodowej w Andrespolu oraz w Andrzejowie, utworzone zostało Osiedle Andrespol, które istniało do końca 1972 roku. Od 1 stycznia 1988 roku, w skład Gminy Andrespol wchodzi 9 sołectw : Andrespol, Bedoń Przykościelny, Nowy Bedoń, Bedoń Wieś, Justynów, Janówka,  Kraszew, Stróża i Wiśniowa Góra. We wszystkich tych miejscowościach, Mr SCOTT był już w trakcie rowerowych wycieczek.

Na zakończenie krótkiej wyprawy do Andrespola, zaglądam jeszcze na ul. Ceramiczną 1. Znajduje się tam remiza Ochotniczej Straży Pożarnej, którą utworzono w 1928 roku. Założył ją Jan Krauze, który był właścicielem fabryki produkującej kafle.

Ruszam w drogę powrotną do Łodzi, kierując się po ul. Tuszyńskiej do Wiśniowej Góry. Okolice Andrespola to niezwykle popularne tereny letniskowe, gdzie jest mnóstwo zieleni i wyjątkowo czyste powietrze.

Poruszam się po ścieżce rowerowej, która przebiega przez całą Wiśniową Górę. Dojeżdżam do osady Stróża i na krzyżówce z drogą, przy której jest stacja paliw, skręcam w prawo.

Po chwili wjeżdżam do Łodzi. Rozpoczynam kilkunastominutowy przejazd po ul. Kolumny.

Jesień, która rozpoczęła się kilka dni temu, jak na razie prezentuje swoje łagodne oblicze. Mr SCOTT ma nadzieję, że prognozy synoptyków na ciepłą jesień się sprawdzą i że jeszcze w tym roku, pojadę rowerkiem na niejedną wycieczkę !

Po dojechaniu do ul. Tomaszowskiej, skręcam w prawo. Mr SCOTT wykonywał ten manewr na dużej szybkości, stąd też o mały włos doszłoby do zderzenia z sympatyczną rowerzystką.  
Kieruję się w stronę ul. Dąbrowskiego i wyjeżdżam na ul. Puszkina. Są to przemysłowe tereny dzielnicy Górna i osiedla Zarzew, które sąsiadują z dzielnicą Widzew.

W tej części Łodzi znajduje się wiele ważnych zakładów przemysłowych, m.in fabryka włoskiego koncernu "Indesit Company Polska" - producenta sprzętu AGD, który uruchomił tu swoją fabrykę w 1999 roku. Przy ul. Puszkina 82 znajduje się też firma "Piasta", która jest największą w naszym mieście hurtownią i sklepem branży rowerowej.

W niedzielne przedpołudnia, ulica Puszkina jest jednak nieprzejezdna. Od wielu lat odbywa się na niej bowiem popularna giełda samochodowa. Przy tej ulicy mają także swoją siedzibę liczne warsztaty, sklepy i hurtownie branży motoryzacyjnej.

Wspinając się na spore wzniesienie, dojeżdżam do skrzyżowania ul. Puszkina z ul. Manewrową, która dalej łączy się z ul. Techniczną. Jest tu zlokalizowanych kilkanaście, ważnych dla naszego miasta firm produkcyjnych, które dają zatrudnienie tysiącom ludzi.

Po przeciwnej stronie ul. Puszkina znajduje się ul. Dostawcza. To także przemysłowe rejony naszego miasta, gdzie jest wiele zakładów produkcyjnych, firm, składów i magazynów (m.in. potężne centrum "Panattoni Park Business Center Łódź"). 

Ogromny teren przy ul. Dostawczej 12, zajmuje zakład produkcyjny kostki brukowej "Polbruk".

Oprócz tak popularnej w naszym kraju kostki brukowej, firma produkuje tzw. galanterię betonową (obrzeża i krawężniki, płyty chodnikowe, akcesoria do aranżacji ogrodów, itp).

Jednak największym przedsiębiorstwem w tej części Łodzi, jest EC-4 czyli Elektrociepłownia nr 4 przy ul. Jadwigi Andrzejewskiej 5. Jej dwa ogromne kominy, mają wysokość ok. 260 metrów i są obecnie najwyższymi obiektami w Łodzi.

Kominy EC-4 stojące na terenie dawnej podłódzkiej wsi Augustów, są świetnym punktem orientacyjnym oraz nieodłącznym towarzyszem podczas rowerowych wypraw. 

EC-4 została oddana do użytku w 1977 roku i jest uznawana obecnie za drugą co do wielkości elektrociepłownię w Polsce.

Zjeżdżam z wiaduktu i szybkim tempem docieram do skrzyżowania ul. Puszkina z Przybyszewskiego. Skręcam w lewo, co pokazuje Mr SCOTT.

Pomykam drogą rowerową wzdłuż osiedla mieszkaniowego Widzew-Wschód. Dzieje Widzewa sięgają czasów średniowiecznych. Wiadomo, że osada o tej nazwie istniała już w XI wieku. Pierwsza pisemna wzmianka o Widzewie, pochodzi z dokumentu biskupa kujawskiego Jana Kropidło z 1327 roku. Jadąc na zachód, na ścianie domu przy ul. Lodowej 62e, oglądam graffiti sygnowane pseudonimem "Stinky".

Jadę dalej po ul. Przybyszewskiego. Wspinam się na wiadukt na torami łódzkiej kolei obwodowej i pędzę z górki w stronę centrum miasta.

Przejeżdżam po całej ulicy Przybyszewskiego i oglądam renesansową willę, która stoi na posesji nr 10. To dawna willa Ludwika Geyera, którą zbudowano na przełomie XIX i XX wieku. Obecnie mieści się w niej Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna.

                                        

Willa stoi w otulinie Parku im. Reymonta, który założony został przez Ludwika Geyera w połowie XIX wieku. Ten jeden z największych łódzkich przemysłowców, przybył do Łodzi w 1828 roku z Saksonii. Najbardziej znanym obiektem w "królestwie Geyerów" jest "Biała Fabryka" - zobacz np. WYCIECZKA Nr 45 - w której obecnie mieści się Centralne Muzeum Włókiennictwa.

Ludwik Geyer w krótkim czasie nabył działki na ulicy Piotrkowskiej, od stawu na Jasieniu do Górnego Rynku. Jego dworek - rezydencję przy ul. Piotrkowskiej 286, oglądałem podczas WYCIECZKI Nr 70. Wielką atrakcją parku jest fontanna w kształcie kwiatu lilii, którą zaprojektowała łódzka rzeźbiarka Zofia Władyka-Łuczak.

Patrząc z ul. Piotrkowskiej na fontannę i zabudowania dawnego imperium Ludwika Geyera, kończę pochmurną wycieczkę w najbliższe okolice naszego miasta. Czasami łodzianie są pytani : "Za kim jesteś ? Za ŁKS-em, czy za Widzewem ?". Szybka i właściwa odpowiedź na to pytanie, zwłaszcza jeśli pytającym jest grupa odzianych w klubowe szaliki jegomościów, jest w takich wypadkach gwarancją pozostania przy dobrym zdrowiu, a nawet życiu. 
Ale skoro "Andrespol z Widzewem", a ŁKS może wkrótce przestać istnieć, to Mr SCOTT - bałuciorz odpowiada : "Ja ? Jestem za Startem" ! 😁