Blog ma na celu popularyzowanie rowerowych wycieczek po Łodzi, regionie łódzkim i okolicach.
Znajdziesz tu zdjęcia, filmy, opisy tras i ślady GPS.
Miasto Łódź i województwo łódzkie są naprawdę piękne ! Zobaczysz, że "ONI są wszędzie", wszystko się łączy i odbija w tablicach ! Zachęcam do czynnego wypoczynku i powodzenia na trasach !!!
W słoneczny czwartek 12 kwietnia udało mi się wykonać karkołomne zadanie !
Przejechałem moim niezawodnym rowerem ponad 278 km i odwiedziłem mnóstwo ciekawych miejsc na terenie powiatów wieluńskiego i wieruszowskiego.
Wyjechałem na trasę o godz. 8:00, wróciłem pół godziny po północy następnego dnia.
Tym samym zrobiłem kolejny, ogromny krok w celu kompleksowego poznania regionu łódzkiego.
A oto co zarejestrowałem na trasie wycieczki i to w bardzo dużym skrócie !
Aleja 1 Maja - budowa woonerfu, czyli miejskiego podwórca.
Park im. biskupa Michała Klepacza - willa Reinholda Richtera (Rektorat Politechniki Łódzkiej).
Słynny dąb "Fabrykant" i cebulice syberyjskie w Parku im. Klepacza.
Willa Józefa Richtera w Parku im. Klepacza.
Przepiękny dywan cebulic syberyjskich.
Street art po łódzku - naklejka artysty Gu-Tang Clan na filarze kładki przy al. Politechniki.
"Sukcesja" - centrum handlowo-rozrywkowe przy al. Politechniki.
Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy Międzyrzecze Neru i Dobrzynki ul. Łaskowicka.
Ner - największa rzeka Łodzi.
Nowa remiza strażacka OSP Łódź - Łaskowice.
Most kolejowy nad rzeką Ner i pociąg Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej.
Tablica wyjazdowa z Łodzi przy ul. Łaskowickiej. Przebiega tędy Łódzka Magistrala Rowerowa W-E.
Wieś Petrykozy i podjazd na wiadukt nad trasą S-14.
Witacz miasta Łask przy drodze woj. nr 482.
Sięganów - droga ekspresowa S-8.
Piękny dąb szypułkowy we wsi Pruszków.
Krótka przerwa w lesie - Mr SCOTT w Parku Krajobrazowym Międzyrzecze Warty i Widawki.
Pusta szosa do wsi Szynkielów.
Dzisiaj jestem w znakomitej formie ! Jadę bardzo szybko i jak na razie wykręciłem średnią ponad 25 km/h !
Skrzynno - most na rzece Pyszna.
Pyszna to prawy dopływ Oleśnicy o długości ok. 30 km. Rzeka wypływa ze źródeł na krańcu Wyżyny Wieluńskiej na południowy zachód od Wielunia.
Nowa droga rowerowa we wsi Niemierzyn.
Urząd Gminy Czarnożyły.
Czarnożyły i okolice poznałem podczas WYCIECZKI Nr 573. Ale w Leniszkach jeszcze nie byłem !
Mr SCOTT w Łagiewnikach !
Z Łagiewnik przez wieś Platoń, dojeżdżam do Wiktorowa.
To już obszar w gminie Biała. Odwiedziłem te okolice w trakcie WYCIECZKI Nr 588, ale było już ciemno i niczego nie zobaczyłem.
Wiktorów to bardzo stara miejscowość. Pierwszy raz wzmiankowana w 1404 roku, kiedy należała do Lutolda z "Wyctorowa". To gniazdo znanego w Sieradzkiem rodu Wiktorowskich herbu Gryf lub Jastrzębiec.
Atrakcją wsi jest zabytkowy kościół typu wieluńskiego p.w. św. Zygmunta i św. Walentego, który zbudowano w pierwszej poł. XVI wieku.
Przed świątynią stoi krzyż z rzeźbą ukrzyżowanego Jezusa, którą wykonał ludowy artysta Janusz Ścigała z Wiktorowa.
Próba remontu kościoła podjęta w 1976 r. zakończyła się koniecznością całkowitej rekonstrukcji, która trwała do maja 1987 roku. Jest to budowla drewniana o konstrukcji zrębowej, nakryta wysokim gontowym dachem.
Chrzcielnica kamienna z XVI wieku.
Tablica w kruchcie pt. "Informacje historyczne". Kościół zbudował założyciel dworu i tutejszej wsi hrabia Wiktor Biernacki herbu Jastrzębiec - od którego imienia powstała nazwa wsi Wiktorów.
W kościele znajdują się trzy ołtarze z ok. 1700 roku, które ufundował miejscowy dziedzic Jan Zaremba.
Zabytkowy krucyfiks z XVII wieku na belce tęczowej.
Ołtarz główny wiktorowskiej świątyni.
W ołtarzu znajdują się trzy rzeźby z postaciami św. Zygmunta, św. Walentego i św. Mateusza.
Obraz Boga Ojca w zwieńczeniu ołtarza głównego.
Obraz Madonny z Dzieciątkiem, namalowany prawdopodobnie około 1470 roku przez Jana z Nysy.
Ambona z końca XVII wieku z postaciami czterech ewangelistów.
Na wyposażeniu kościoła pozostają cenne obrazy - tzw. feretrony.
Chór muzyczny Domu Bożego.
Ołtarz boczny lewy Męki Pańskiej z końca XVI wieku.
Gotycki ołtarz z obrazem zwiastowania Najświętszej Maryi Panny.
Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej.
Widok z chóru na wnętrze pięknej świątyni.
Bardzo dziękuję Panu kościelnemu za możliwość zwiedzenia kościoła !
Z Wiktorowa śmigam do wsi Naramice.
Publiczne przedszkole w Naramicach z muralem Misia Uszatka.
We wsi znajduje się drewniany kościół parafialny p.w. Wszystkich Świętych, zaliczany do grupy XVI-wiecznych kościołów wieluńskich.
Dzwonnica na placu przykościelnym.
Późnogotycka świątynia została zbudowana w 1520 roku. Składa się z prostokątnej nawy i nieco węższego, wydłużonego prezbiterium zamkniętego trójbocznie.
W kościele znajduje się barokowe wyposażenie, które tworzy zespół ołtarzy z drugiej poł. XVIII wieku. W ołtarz główny z 1765 roku z bramkami, wkomponowany został obraz gotycki Zaśnięcia Matki Boskiej datowany na ok. 1480 rok.
Mam nadzieję, że przy następnej wizycie w tych okolicach, będę miał więcej szczęścia i dane mi będzie obejrzeć wyposażenie Domu Bożego.
Remiza strażacka OSP w Naramicach.
Tablica na strażnicy z napisem :"Ten jest większy między ludźmi, kto umie służyć i poświęca siebie dla dobra innych. 1917-2017. Dla uczczenia pamięci ludzi serca i czynu w 100 rocznicę powołania OSP Naramice pamięci jej założycieli i wszystkich, którzy kontynuują ich dzieło bezinteresownej pomocy dla bliźnich. 3 wrzesień 2017 r. Członkowie OSP Naramice".
Drewniany słup telekomunikacyjny przy drodze do cmentarza.
Ten słup to relikt z czasów PRL-u. Zachowały się na nim stare izolatory telefoniczne.
Cmentarz parafialny w Naramicach.
"Ś.P. Ks. Kanonik Remigiusz Mazurek * 23.12.1933 † 01.06.2002 R.I.P.".
Mogiła duchownych : ks. Stanisława Zalewskiego i ks. Jana Krawieckiego.
Pomnik z 1901 roku na grobie ś.p. Zofii Dratwińskiej.
"Tu spoczywają zwłoki ś.p. syna i ojca Bogusławskich. Proszą o westchnienie do Boga".
We wsi był kiedyś klasycystyczny dwór z końca XVIII wieku, który został rozebrany w 1963 roku. Dwór znajdował się na terenie parku krajobrazowego, w którym obecnie postawiono plac zabaw dla dzieci.
Tablica wyjazdowa ze wsi Naramice - koniec terenu gminy Biała.
Rolniczy krajobraz wsi Naramice.
Z Naramic pedałuję do wsi Walichnowy.
Parafia św. Marcina Biskupa w Walichnowach.
Kościół wybudowano w latach 1875-1878.
Przed świątynią stoi okazała dzwonnica w której umieszczone są trzy dzwony.
Kąty Walichnowskie - kolejna miejscowość na trasie dzisiejszej eskapady.
Brama wjazdowa na teren dawnego założenia dworsko-parkowego.
W parku zachował się dwór z przełomu XVIII i XIX wieku.
Jest to parterowy budynek z piętrowym ryzalitem. W przeszłości miejscowe dobra należały do rodziny Wieruszów-Kowalskich.
Obok dworu znajdują się zabudowania po dawnym folwarku i PGR-e.
Szkoła w Kątach Walichnowskich.
Kapliczka przy skrzyżowaniu obok szkoły.
Mr SCOTT jedzie do... i ma oko na łódzkie !
Zabytkowy wóz gaśniczy przy remizie strażackiej.
Centrum wsi Budy Walichnowskie.
Droga przez las do osady Józefów.
Z Józefowa szybko docieram do wsi Czastary. Znam te okolice z WYCIECZKI Nr 608.
Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Czastarach. Niestety znowu pocałowałem klamkę...
Przemykam przez Parcice do wsi Radostów Pierwszy.
Wjeżdżam na obszar gminy Bolesławiec.
Odnowiona remiza strażacka OSP Żdżary. We wsi znajduje się zabytkowy kościół, ale obejrzę go sobie przy innej wycieczce.
Ze Żdżar przenoszę się do wioski o fajnej nazwie Wiewiórka.
W osadzie zachowało się kilka drewnianych domów z początku XX wieku. Przy jednym z nich ustawiona jest kapliczka słupkowa.
Ostro kręcę korbą i wreszcie docieram do wsi Wójcin.
Emocje rosną, bo z drogi jest świetna panorama na centrum wioski i wspaniały kościół !
Na początek zwiedzam cmentarz parafialny w Wójcinie.
Nekropolia położona jest przy drodze do wsi Andrzejów. Przy głównej alei stoi okazała budowla.
Jest to kaplica - "Grób Rodziny Niewodowskich i Weryho-Darewskich".
Rodziny te posiadały nieistniejący już dziś dworek we wsi Gola, który położony był obok koszar rosyjskiego kordonu.
Figura Jezusa na grobowcu rodziny Jędrzyckich z 1929 roku.
Tablica wjazdowa do Wójcina od strony Andrzejowa.
Świetlica i strzelnica pneumatyczna w Wójcinie.
Przy placu w centrum wsi znajduje się kościół pw. św. Katarzyny i św. Walentego.
Tablica na ścianie Domu Bożego : "Polegli za ojczyznę w latach 1939-1945" z nazwiskami ofiar. "Tablicę ufundowali mieszkańcy wsi Wójcin i Andrzejów 11.XI.1996".
Tablica informacyjna "Parafia Rzymsko-Katolicka 1459-2015 - Historia kościoła na przełomie wieków" i "Poczet Księży Proboszczów parafii Wójcin".
Tablica "W 25 rocznicę erygowania Diecezji Kaliskiej wdzięczni Bogu. Biskup Kaliski, Duchowieństwo i wierni A.D. 2017".
Kościół zbudowany został w latach 1913-1920. Jego poświęcenie miało miejsce 20 kwietnia 1920 roku, a konsekracji dokonał 12 maja 1957 r. biskup pomocniczy diecezji częstochowskiej Stanisław Czajka.
W ołtarzu głównym umieszczony jest obraz przedstawiający św. Walentego, współpatrona świątyni, a w skład wyposażenia wnętrza wchodzą także ołtarze boczne, przyścienna ambona z baldachimem, chrzcielnica i stacje drogi krzyżowej.
Figura Matki Bożej na placu przykościelnym z napisem na cokole "O ! Maryo niepokalanie poczęta módl się za nami 1903 r.".
Kapliczka z figurą św. Floriana wystawiona "W hołdzie pokoleniom bohaterskich i ofiarnych druhów Ochotniczej Straży Pożarnej w Wójcinie".
Kościół w Wójcine to budowla zaprojektowana przez architekta Wiesława Kononowicza około 1912-1913 roku. Posiada trzy nawy z transeptem i zamkniętym trójbocznie prezbiterium zakończonym półkolistą absydą.
Budowę rozpoczęto w półtora roku po pożarze poprzedniego kościoła który miał miejsce 30 lipca 1911 roku, a ukończono i oddano do użytkowania wiosną 1920 roku. Siedem lat jego budowy zostały przerwane przez wybuch i działania I wojny światowej.
Remiza strażacka OSP Wójcin.
Dom Strażaka w Wójcinie.
Centrum Kultury wsi Wójcin - Andrzejów.
Wiejski dom handlowy (super zaopatrzenie).
Szkoła Podstawowa w Wójcinie ul. Wieluńska 9.
Firma "MAGMA" w Wójcinie - producent tektur falistych i opakowań.
Wójcin to dawna wieś królewska w tenucie bolesławieckiej, położona na prawym brzegu górnej Prosny.
Wrócę tu jeszcze przy okazji zaliczania szlaków rowerowych po powiecie wieruszowskim.
Z Wójcina szybko docieram do wsi Łubnice i rozpoczynam zwiedzanie.
Pierwsza wzmianka o miejscowości pojawiła się w dokumencie zapisanym po łacinie w 1234, w którym Klemens, kasztelan ryczyński, dał Iwonowi, bratu Ubysława, wieś Mirawę oraz 50 grzywien za Łubnice.
Zespół Szkół im. Armii Gen. Andersa w Łubnicach.
Tablica informacyjna na obiekcie dot. wykorzystania funduszy europejskich podczas termomodernizacji budynku.
Obelisk z napisem "Ku pamięci dla wspomnienia do wieczności. Łubnice 1958-2008".
Szkoła w Łubnicach i "Wadowicki Dąb Pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II nr 418. Łubnice, 18. maj 2006".
Remiza strażacka OSP Łubnice oraz Centrum Kultury wsi Łubnice.
W budynku mieści się także Gminna Biblioteka Publiczna oraz Społeczne Ognisko Muzyczne w Łubnicach.
Przy ognisku działa orkiestra dęta.
Urząd Gminy Łubnice.
Teren gminy zamieszkuje ponad 3900 osób, które skupione są w 6 sołectwach.
Gmina Łubnice jest gminą rolniczą. W strukturze zasiewów dominują zboża : żyto, pszenica, jęczmień, owies. W produkcji zwierzęcej znaczącą pozycję zajmuje chów trzody chlewnej.
Firma "Pionier Meble Łubnice" ul. Gen. Sikorskiego 125.
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Łubnicach.
Kapliczka przy schodach prowadzących do kościoła.
Wewnątrz znajduje się zabytkowa figura św. Wawrzyńca, którego atrybutem jest ruszt.
Świątynia została wybudowana XV wieku, a następnie – w XVIII i XIX wieku była kilkakrotnie przebudowywana.
Tablica na kościele pamięci "Poległym w chwale matkom, ojcom i synom tej ziemi za wolność i niepodległość ojczyzny w latach 1939-1945. Fundator Ochotnicza Straż Pożarna w Łubnicach. Parafianie z Łubnic" i nazwiska ofiar.
Obok świątyni znajduje się klasycystyczna plebania - kancelaria parafialna i mieszkanie proboszcza.
Kościół łubnicki składa się z jednej nawy, posiadającej niższe prezbiterium zamknięte wielobocznie oraz czworokątną wieżę drewnianą z XVIII wieku nakrytą gontowym hełmem. Dach budowli jest zwieńczony barokową wieżyczką na sygnaturkę.
Wnętrze świątyni posiada głównie wyposażenie w stylu barokowym z XVII wieku, m.in. ołtarze – główny i boczny z 2. połowy XVII stulecia. Cennym zabytkiem jest znajdujący się w głównym ołtarzu późnogotycki tryptyk z XVI wieku.
Przy kościele znajduje się kaplica pogrzebowa.
Cmentarz parafialny w Łubnicach.
Nagrobek na mogile Franciszka Flosiera - rządcy przy tutejszym dworze, który zginął tragicznie 16 grudnia 1842 roku.
"Ś.P. Wotum wdzięczności zmarłym strażakom za społeczną działalność w służbie pożarniczej OSP Łubnice 1911-2011 Bogu na chwałę, ludziom na pożytek".
Pomnik na grobach rodziny Jehn z 1913 roku.
Widok z terenu nekropolii na kościół.
Przedsiębiorstwo Przemysłu Mięsnego „MARS” Łubnice (ubojnia trzody chlewnej z rozbiorem mięsa oraz chłodnia składowa).
Tablica wyjazdowa ze wsi Łubnice.
Widok z szosy na łubnickie pola.
Z Łubnic szybko dojeżdżam do wsi Dzietrzkowice. Pierwsza wzmianka pojawiła się w dokumentach zapisanych po łacinie w 1253 gdzie odnotowano ją jako „Lubnicz Theodrici” (pol. Łubnice Teodoryka, czyli Dzietrzyka).
Pod koniec XVIII wieku wieś przeszła w posiadanie Mielęckich, a około 1860 roku znalazła się w rękach rodziny de Rappardów. Ozdobą Dzietrzkowic jest zabytkowy kościół Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Neoklasycystyczny kościół jest już czwartą z kolei świątynią wzniesioną we wsi Dzietrzkowice na przestrzeni dziejów. Jego budowa trwała od roku 1881 do 1884.
Tablica pamięci na murze Domu Bożego : "Ś.P. Oddali swe życie za ojczyznę w latach 1939-1945. Mieszkańcy Dzietrzkowic dnia 11.11.1992" i nazwiska ofiar.
Bogato zdobione drzwi wejściowe do kruchty.
Wewnątrz znajdują się ołtarze pochodzące z poprzedniego kościoła. W prezbiterium zawieszone są herby dawnych właścicieli.
Ołtarz główny z figurą Jezusa. Po obu stronach Chrystusa, między kolumnami, stoją figury świętych.
Świątynia posiada sklepienie kolebkowe pokryte polichromią.
Ambona z postaciami czterech ewangelistów. Znajdują się na niej także cytaty mówiące o słuchaniu Słowa Bożego.
Tablica pamięci "Ś.P. Ks. Roman Drojewski Prob. Paraf. Dzietrzkowice ur. 7.2.1882 r. został zamęczony w Dachau 31.10.1941 r. Wdzięczni parafianie".
Ołtarz boczny z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej.
Tablica pamięci księdza kanonika Antoniego Szlenkiewicza, który przez 27 lat był proboszczem w Dzietrzkowicach. Zakrywa ją przepiękny feretron z obrazem Świętej Rodziny.
Zabytkowy konfesjonał z poprzedniego kościoła.
Tablica pamięci księdza Bolesława Lisa - Proboszcza Parafii Dzietrzkowice przez 31 lat, który zmarł w 2003 roku oraz przepiękny feretron Najświętsze Serce Jezusa Chrystusa.
Obraz "Św. Andrzeju Bobolo, męczenniku i patronie Polski módl się za nami".
Ołtarz z grobem Pana Jezusa.
Empora muzyczna z prospektem organowym. Organy wykonane zostały w Niemczech na zamówienie i kosztem Marcela Rapparda. Zbudował je organista Spigel z Rechtalu na Śląsku. W górnej ich części umieszczony jest herb fundatora, zachowany ze względu na zasługi dziedzica dla wsi. Balustrada chóru jest pięknie zdobiona. Ukazane są na niej postacie związane z muzyką oraz instrumenty muzyczne.
W świątyni znajdują się płótna autorstwa Józefa Polusa z Dzietrzkowic, ucznia Jana Matejki. Są to obrazy ukazujące : Przemienienie Pańskie, zwiastowanie Matki Boskiej i św. Jakuba.
Tablica pamięci księdza Jana Tkaczkowskiego - wikariusza Parafii Dzietrzkowice, który zmarł w wieku 30 lat 23 lutego 1897 roku.
Marmurowa chrzcielnica z pozłacanym wiekiem.
Ołtarz w nawie bocznej z obrazem Matki Bożej Różańcowej.
Pamiątkowa tablica z łacińskimi napisami - pamiątka konsekracji kościoła.
Tablica pamięci "Ks. Józef Zawieja Zawiejski Prob. Par. Św. Józefa w Rudzie Pabianickiej, urodzony w Dzietrzkowicach".
VII stacja Drogi Krzyżowej "Jezus drugi raz upada pod krzyżem".
Obraz ze Świętą Faustyną i wizerunkiem Chrystusa z obrazu "Jezu ufam Tobie".
Trzeci ołtarz w bocznej nawie.
Przy kościele ustawiona jest figura św. Jana Napomucena - patrona tajemnicy spowiedzi świętej.
W ogrodzie przykościelnym znajduje się kapliczka-grota z figurą Matki Bożej.
Miejscowa świątynia zbudowana została na planie prostokąta i nadano jej neoklasycystyczny kształt architektoniczny. Posiada trzy nawy z apsydalnie zamkniętym prezbiterium oraz z wysoką kruchtą w elewacji frontowej, nad którą wznosi się wieloboczna wieża z otworami dźwiękowymi oraz z blaszanym hełmem z ażurową latarnią, zakończoną iglicą z kulą i krzyżem.
Ze skweru przy kościele przechodzi się do budynku plebani - kancelarii parafialnej.
We wsi znajdują się ruiny dworu, który na przełomie XVIII i XIX wieku zbudowała szlachecka rodzina Mielęckich. Część jego wyposażenia przeniesiono do Muzeum Ziemi Wieluńskiej w Ożarowie.
Pomnikowy dąb szypułkowy przy ul. Tysiąclecia.
Zespół Szkół w Dzietrzkowicach.
Tablica na budynku : "Jubileusz 75-lecia Szkoły Podstawowej w Dzietrzkowicach 1934/1935 - 2009/2010".
Przy szkole znajduje się nowoczesna hala sportowa.
Budowa sali gimnastycznej z zapleczem socjalnym, została dofinansowana przez Ministra Sportu i Turystyki.
Figura św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus - kapliczka przy skwerze przykościelnym.
Tabliczka na cokole : "Ku większej czci św. Józefa - dzieci I-komunijne w 1987 r." i nazwiska dzieci.
Budynek przedszkola publicznego, świetlicy wiejskiej i Domu Strażaka.
Nowoczesna siedziba OSP Dzietrzkowice.
Brama wejściowa na teren cmentarza parafialnego.
Przy głównej alei znajduje się kaplica cmentarna - miejsce pochówki dziedziców Mielęckich i rodziny de Rappardów.
Tablica upamiętniająca księdza Zawiejskiego pochodzącego z Dzietrzkowic, umieszczona na ścianie bocznej kaplicy cmentarnej.
Widok z cmentarza na Dzietrzkowice.
Tablica wyjazdowa ze wsi Dzietrzkowice.
Szybkim tempem opuszczam obszar gminy Łubnice i powiatu wieruszowskiego.
Mijam przydroży krzyż-kapliczkę i melduję się na terytorium gminy Skomlin i powiatu wieluńskiego. "Witamy na szlaku bursztynowym".
Przejeżdżam przez wieś Toplin.
Dom Ludowo-Strażacki w Toplinie.
Po chwili już jestem we wsi Skomlin i rozpoczynam zwiedzanie !
W centrum stoi głaz z pamiątkową tablicą : "...droga powrotu nigdy nie jest zamknięta. Każdy kto wyjeżdża, powracać pamięta. W głowie pozostaje mała przodków ojczyzna, korzenie w niej zostały, choć na głowie siwizna. Bartosz Szeferowicz. Skomlin 1210-2010".
Pomnik Ofiar II Wojny Światowej na placu po dawnym targowisku odzieżowym.
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1210 roku, kiedy to rycerz Zbranimir przekazał wieś Dzietrzniki i Zscomelin klasztorowi cystersów w kaliskim.
Ozdobą wsi jest zabytkowy kościół p.w. Świętych Apostołów Filipa i Jakuba.
Dom Boży powstał w ok. 1746 roku z modrzewia w charakterystycznym „wieluńskim" stylu. Kościół wystawił Władysław Bartochowski - łowczy sieradzki i kasztelan wieluński. Do niego należała część dóbr skomlińskich.
Wystrój wnętrza kościoła wykonano w stylu barokowym z elementami rokoka.
Tablica informacyjna na ogrodzeniu dot. projektu gruntownego remontu świątyni, współfinansowanego przez Unię Europejską z EFRR.
Tablica informująca o zadaniu inwestycyjnym "Rewaloryzacja barokowego skarbu wielkopolskiej architektury drewnianej - modrzewiowego kościoła w Skomlinie". Zrealizowano w ramach Programu Operacyjnego Dziedzictwo Kulturowe.
Tablice pamięci : "Ku pamięci zamordowanym żołnierzom A.K. KWP walczącym o niepodległość bytu Państwa Polskiego w okresie terroru stalinowskiego, którzy zginęli z rąk UB i MO w l. 1945-1956. Cześć ich pamięci" i nazwiska ofiar oraz "w hołdzie ofiarom tragicznie przerwanej podróży 10.04.2010 roku do Katynia - miejsca kaźni Narodu Polskiego. Wieczne odpoczywanie racz Im dać Panie. mieszkańcy Gminy Skomlin - 30.05.2010" i lista ofiar.
Baner z fotografiami bohaterów : "1 marca Narodowy Dzień Żołnierzy Wyklętych. To historia tej ziemi, za nią przelana krew".
W ogrodzeniu kościoła wkomponowana jest murowana dzwonnica z 1835 roku, która ma 30 m wysokości i znajduje się w herbie Skomlina.
Zabytkowy budynek przy ul. Konstytucji 3 Maja. Na parterze mieście się "Sklep na 5".
Figura Matki Boskiej na skwerze przykościelnym.
Remiza strażacka OSP Skomlin (rok założenia 1905).
Obok strażnicy zachował się drewniany budynek młyna zbożowego.
Zajazd "Camelot" przy ul. Piłsudskiego 10a - pokoje gościnne oraz nowoczesne centrum przyjęć.
Urząd Gminy Skolin. Jest to najmniejsza gmina powiatu wieluńskiego, która zajmuje zaledwie 5.92% jego powierzchni.
Skomlin liczy ponad 1480 mieszkańców, a gminę zamieszkuje 3250 osób, która skupione są w 11 sołectwach.
Publiczne Przedszkole w Skomlinie ul. Trojanowskiego 2.
Ośrodek Zdrowia - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Skomlinie.
"Pamięci Anny Elfrydy Bielawskiej zasłużonej i wiernej swemu powołaniu, położnej gminy Skomlin, pracującej w latach 1950-2000 dla upamiętnienia zasług jakie oddała lokalnej społeczności Mieszkańcy".
"Gminny Ośrodek Zdrowia w Skomlinie wybudowano w 1977 r. ze środków NFOZ przy dużym wkładzie pracy Społeczeństwa Gminy Skomlin".
Apteka "Magnolia".
Cmentarz parafialny przy ul. Alfonsa Olejnika „Babinicza”.
Neogotycka kaplica cmentarna z XVIII wieku, gdzie pochowani zostali właściciele dóbr Skomlin.
"Kaplica została odnowiona w latach 2012-2013 z inicjatywy Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Skomlińskiej Aleksego Zaremby".
"Ś.P. Ofiarom faszyzmu poległym w latach 1939-1945. Cześć ich pamięci".
"Tu spoczywa Konrad Bąkowski podporucznik 9 Pułku Ułanów Małopolskich. Zginął 19.VIII.1920 roku w bitwie pod Żółtańcami broniąc Polski przed bolszewicką agresją. Cześ jego pamięci".
Nagrobek Józefy Rudnickiej zmarłej w 1888 roku z napisem na żeliwnej tablicy : "Józefa z Gawłowskich Rudnicka. Matka czworga już nieżyjących dzieci i ostatnia z wygasłej Familii Górka Ś.P. Tomasza b. Oficera Wojsk Polskich, Kawalera Orderu Ś –go Stanisława byłego niegdyś Obywatela Ziemskiego właściciela dóbr Czartek w Powiecie i Guberni Kaliskiej położonych z Matki Marcyanny z Domu Kobylańskiej Małżonków Gawłowskich. Po mozolnych trudach pracy i różnych niepowodzeniach losu żyła 36 lat ze swym Mężem w nieprzerwanej zgodzie, pokoju, miłości i przywiązaniu do końca swego życia. Przeniosła się do wieczności w dniu 30 maja 1888 r. przeżywszy lat 60. Prosi o westchnienie za duszę swą do Boga. Pomnik ten wystawił mąż swej dobrej żonie w dowód najwyższego przywiązania i szacunku. Pokój jej cieniom".
"Odrestaurowano w 2016 r. przez Zakład Kamieniarki Fr. Pietrzok w Oleśnie z inicjatywy członka SMZS Aleksandra Zaremba".
"Ś.P. Jan Markuszewski właściciel apteki w Krzyżopolu k/Winnicy na Podolu i w Skomlinie 1875-1942 i żona jego Janina Markuszewska...".
"Ś.P. Małgorzata z Aderkiewiczów Kukulska matka miejscowego ks. proboszcza zmarła dnia 20 grudnia 1907 r. przeżywszy lat 60. Prosi o Zdrowaś Marya".
W centrum cmentarza biegnie aleja wysadzana krzewami tui.
"Ś.P. Ks. Kacper Ptakowski Proboszcz Skomliński żył lat 73 zm. 16.10.1889 / Ks. Antoni Siwiński rodak skomliński żył lat 33 zm. 5.4.1901 RIP".
"Arsene Leonadrd * 22.11.1884 †19.VI.1951 Francuz odznaczony Medalem Niepodległości za prace dla Polski. Cześ jego pamięci". Zmarły był właścicielem majątku Wróblew.
"Ś.P. Teodor Trojanowski Kierownik 7 Kl. Szkoły w Skomlinie zm. 5-II-1935 r. w 48. roku życia. Pokój jego popiołom !".
"Ś.P. Antoni Idasiak żył lat 38 zginął śmiercią tragiczną w wieluńskim szpitalu w czasie napaści hitlerowskiej dn. 1.IX.1939 r. Spoczywaj w spokoju".
Żelazny krzyż przy głównej alei nekropolii.
Krzyż na mogile Alfredy z Durskich Pietrzak, która zmarła w 1923 roku.
Obelisk z czerwonego granitu i figura strażaka trzymającego dziecko. Nagrobek powstał w 1987 roku by uczcić zmarłych strażaków i członków orkiestry OSP Skomlin, Toplin, Klasak.
Firma "Agroland" w Skomlinie - produkcja artykułów rolniczych.
Skwer z pięknymi wierzbami przy ul. Tysiąclecia.
Ulica 1000-lecia i widok na zabytkowa wieżę dzwonniczą.
Szkoła Podstawowa im. Komisji Edukacji Narodowej i Gimnazjum w Skomlinie.
"Z okazji nadania imienia szkole w 200 rocznicę utworzenia Komisji Edukacji Narodowej 1773-1973. społeczeństwo Gminy Skomlin 14.10.1973".
Drugi najważniejszy zabytek w Skomlinie, to modrzewiowy spichlerz konstrukcji zrębowej wybudowany przez właściciela Skomlina Władysława Bartochowskiego w 1777 roku.
"Spichlerz modrzewiowy trójkondygnacyjny o pojemności 300 ton zboża. Zbudowany w 1777 r. i należący wraz z folwarkiem Skomlin do kasztelana wieluńskiego Władysława Bartochowskiego. Skomlin 2014".
Ciekawostka : charakterystyczne niskie drzwi wejściowe nabijane żelaznymi ćwiekami, powodowały tępienie siekier w przypadku próby wyrąbania dziury.
Skomlin to gmina typowo rolnicza, posiadająca prawie 80% użytków rolnych na swej powierzchni. Przez jej tereny przechodzą rzeki Pyszna i Prosna.
To bardzo klimatyczna miejscowość i wrócę tu jeszcze przy okazji zaliczania szlaków rowerowych po Ziemi Wieluńskiej !
Aleja brzozowa przy ul. Parkowej.
Tablica wyjazdowa ze Skomlina przy drodze do Wielunia.
Remiza Ochotniczej Straży Pożarnej w Wicherniku - rok założenia 1913.
"W 60-lecie powstania OSP w hołdzie założycielom, fundatorom i działaczom wdzięczni druhowie i społeczeństwo. Wichernik dn. 25.7.1993 r.".
Widok z szosy w Wiecherniku na kościół w Mokrsku (zobacz WYCIECZKA Nr 617).
Z Wichernika pedałuję do wsi Chotów, która istnieje co najmniej od XIV wieku. Nazwa wywodzi się od osoby Chota - pierwszego właściciela tych ziem.
Centrum miejscowości skupia się wokół dawnego obszaru dworskiego. W dworku obecnie mieści się Publiczna Szkoła Podstawowa z Oddziałem Przedszkolnym.
Tablica na budynku dot. wykorzystania funduszy europejskich w projekcie pt. "Szkoła z perspektywą - wysoka jakość oświaty w gminie Mokrsko. Człowiek - najlepsza inwestycja".
Dom Ludowo-Strażacki w Chotowie.
Malowniczy staw przy drodze do kościoła.
Początki parafii Chotów sięgają prawdopodobnie początku XIV wieku. Pod koniec XIX wieku majątek przeszedł w ręce rodziny Weryho-Darewskich herbu Wasylissa.
Pierwotny drewniany kościół spłonął, a na jego miejscu w latach 1616 – 1624 wzniesiono murowaną świątynię dzięki staraniom proboszcza Grzegorza Maniciusza.
Wnętrze kościoła p.w. Św. Marcina jest jednoprzęsłowe, z arkadą tęczową oddzielającą prezbiterium od nawy. Wyposażenie świątyni jest neobarokowe.
Ołtarz zdobi obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. W górnej jego części umieszczono Piętę oraz dwa aniołki.
Ambona z postaciami czterech ewangelistów.
Obok ołtarza, po jego bokach stoją dwie duże rzeźby świętych Piotra i Pawła.
Chór muzyczny i organy Domu Bożego.
Zabytkowy krucyfiks pochodzący z poprzedniego kościoła, obraz "Jezu ufam Tobie" i stacje Drogi Krzyżowej.
Na ścianach świątyni wyeksponowane są olejne obrazy. Jeden przedstawia patrona parafii św. Idziego Opata, a drugi Matkę Bożą stojącą pod krzyżem (namalowany w 1885 r. przez Aleksandrę Podkańską).
Tablica pamiątkowa, wykonana z czarnego marmuru, z tekstem poświęconym Księdzu Wincentemu Czarneckiemu, który zginął w Dachau.
Kościół jest orientowany, tzn. stojący na linii wschód-zachód, z prezbiterium znajdującym się od wschodu.
Krzyż na rozstaju dróg (przy szosie prowadzącej do Krzyworzeki).
Przez Chotów przebiega szlak rowerowy zielony o symbolu EWI-1. Oczywiście chciałbym go kiedyś tam przejechać !
Brama wejściowa na cmentarz parafialny w Chotowie.
Ołtarz z krzyżem przy głównej alei nekropolii.
"Ś.P. Ks. Kanonik Stefan Faryś ur. 5.III.1916, zm. 18.1.1994 Proboszcz Parafii Chotów w latach 1960-1992. Jezu ufam Tobie".
Pomnik "Ofiarom Katynia o poległym w obronie wiary i ojczyzny" oraz "Grób ś.p. Tadeusza Kamińskiego strzelca 36 PP Legii akademickiej z Warszawy 28 DP Armii Łódź poległego 2.9.1939".
Mostek za Chotowem na Kanale Krzyworzeckim.
Widok z mostu na szosę do Chotowa.
Kapliczka z formie krzyża we wsi Turów. Napis na cokole : "Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste żeś przez krzyż męką swoją odkupił świat. Fundator Franciszek Kłozowski 1912 r.".
BAZA OBCYCH we wsi Turów. Czyli to na 100% prawda, że "ONI są wszędzie" ! 👽
Tablica wjazdowa do Turowa.
Kaplica neogotycka p.w. św. Barbary.
Wyremontowany budynek - siedziba OSP w Turowie oraz filia biblioteki z Wielunia.
Z Turowa śmigam wprost do ul. Wojska Polskiego w Wieluniu.
Przejeżdżam przez centrum i jeszcze raz podziwiam zabytkowe budowle miasta (zobacz koniecznie WYCIECZKĘ Nr 543).
Opuszczam Wieluń drogą prowadzącą do wsi Widoradz.
Szybko docieram do osady o nazwie Olewin.
Pedałuję do wsi Sieniec drogą woj. nr 488.
Wyjeżdżam na drogę krajową nr 74 i kieruję się na Raducki Folwark.
Zachód słońca nad stawem w Raduckim Folwarku.
Forsuję mocne tempo i błyskawicznie dojeżdżam do Osjakowa.
Słońce szybko zachodzi i od tej chwili, skupiam się już tylko i wyłącznie na samej jeździe. Do domu mam jeszcze ponad 90 km !
Wieś Chorzyna przy DK nr 74.
Przy kościele św. Maksymiliana Marii Kolbego odmawiam "rowerową zdrowaśkę" w intencji szczęśliwego powrotu do Łodzi 😏
Super wycieczkę kończę na ul. Zachodniej 75 pod salonem z oświetleniem "Światły". Można w nim kupić piękne lampy rodem prosto z Włoch. Przy okazji pozdrawiam właściciela, który obserwuje moje wycieczki w internecie !
Uff ! To była niesamowita przygoda ! Przejechałem dziś ponad 279 km i cieszę się, bo jestem bardziej "światły" ! Wreszcie poznałem nie tylko te niesamowite miejscowości : Wiktorów, Wójcin, Łubnice, Dzietrzkowice, Skomlin i Chotów, ale i ich przepiękne okolice !!! 😎
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz