WYCIECZKA Nr 264 - Piotrków Trybunalski

TRASA : Łódź (Kopernika, dworzec PKP Łódź-Kaliska). 

Przejazd pociągiem "Przewozy Regionalne" do Piotrkowa Trybunalskiego i zwiedzanie miasta. Piotrków Trybunalski - Bąkowiec - Polesie - Olendry - Szydłów Kolonia - Szydłów - Kamocin - Wola Kamocka - Grabica - Lubonia - Dziwle - Majdany - Bleszyn - Jutroszew - Górki Duże - Górki Małe - Dylew - Tuszyn - Bądzyń - Zofiówka - Rydzynki - Prawda - Guzew - Rzgów - Gospodarz - Stara Gadka - Łódź (Zastawna, Rudzka, Pabianicka, Wólczańska, al. Mickiewicza) 
[06.07.2014. - 82 km, bez mierzenia czasu i średniej prędkości]
ZDJĘCIA                  

Mr SCOTT jedzie do... Piotrkowa Trybunalskiego !!! Trasa WYCIECZKI Nr 264.

Dziś niedziela i Mr SCOTT pojedzie na bardzo szczególną wycieczkę ! Aby ją odpowiednio rozpocząć, wczesnym rankiem podjeżdżam na ul. Kopernika. Ulica ta powstała około 1873 roku i była wtedy piaszczystą peryferyjną drogą, prowadzącą z centrum do lasu miejskiego. Początkowo nazywana była szosą Milscha, a potem ul. Milscha, bowiem prowadziła do fabryk przedsiębiorcy (na zdjęciu willa Teodora Milscha). W 450 rocznicę urodzin Mikołaja Kopernika (rok 1923) zyskała jego imię.

W grudniu 2013 roku zakończył się remont ul. Kopernika (na odcinku od al. Włókniarzy do ul. Żeromskiego). Przebudowano nie tylko drogę i chodniki, ale również torowisko. Jezdnia została zawężona do siedmiu metrów, a w rejonie przystanków komunikacji miejskiej ma 6,5 metra. Wymienione zostały słupy trakcyjne i oświetlenie. Chodniki nawiązują teraz do secesyjnej Łodzi. Wykonano je z kostki granitowej i płyt betonowych.

Na przystanku komunikacji miejskiej przed gmachem hotelu "Tabaco" (dawna fabryka Karola Kretschmera - ul. Kopernika 59/64), została ustawiona oryginalna wiata. Jej secesyjny styl widać przede wszystkim w detalach (charakterystyczna szyszka oraz stylowe wsporniki dachu). Dach i boczne ściany wykonano z hartowanego szkła. Sama konstrukcja wiaty jest żeliwna i pomalowana na ciemnozielony kolor, który zarekomendowało Biuro Architekta Miasta.

Po inspekcji ul. Kopernika dojeżdżam do dworca kolejowego Łódź Kaliska. Na godz. 8:00 umówiłem się tutaj z Jackiem i razem wyruszymy na podbój Piotrkowa Trybunalskiego !

Oczekując na kolegę rozglądam się po placu przylegającym do dworca. Przyciąga moją uwagę duża plansza z logo Łodzi i hasłem "Zaloguj się w Łodzi". Jest to akcja prowadzona przez Wydział Promocji, Turystyki i współpracy z zagranicą Urzędu Miasta w Łodzi. Hasła "Zaloguj się do Łodzi" i "Skocz do Łodzi" mają przyciągnąć turystów do odwiedzenia naszego miasta.

Po chwili nadjeżdża Jacek, którego poznałem we wrześniu 2012 roku, podczas WYCIECZKI Nr 125. Potem wspólnie zaliczyliśmy fantastyczną wycieczkę do Łowicza.

Na tą wyprawę umówiliśmy się już dawno temu. Plan zwiedzania opracował Jacek, tak więc Mr SCOTT ma dziś tylko za zadanie pstrykać zdjęcia i dobrze się bawić.

Wsiadamy w pociąg "Przewozy Regionalne" - tzw. jednostkę i zajmujemy miejsca w przedziale dla osób z większym bagażem. 

Bez opóźnienia dojeżdżamy do Piotrkowa Trybunalskiego.

Rozpoczynamy zwiedzanie miasta od obejrzenia gmachu dworca, który znajduje się przy ul. Polskiej Organizacji Wojskowej 5. Budynek powstał w połowie XIX w na trasie Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej (obecnie linia kolejowa nr 1). Uroczyste otwarcie stacji miało miejsce 7 października 1846 roku, kiedy to na stację wjechał pociąg z Namiestnikiem Królestwa Polskiego Iwanem Paskiewiczem.

Obok dworca stoi neoklasycystyczna wieża ciśnień. Budowa została sfinansowana z pożyczki zaciągniętej w nowojorskiej firmie "Ulen & Company". Wybudowano ją w latach 1925-26 wg projektu W. L. Horodeckiego.

W jej górnej części umieszczono kilkanaście okienek rozdzielonych pilastrami oraz herb Piotrkowa (z czasów województwa piotrkowskiego).

Na ścianie zawieszona jest tablica informacyjna dot. remontu wieży, który wykonano w ramach projektu "Trakt wielu kultur - rozwój potencjału turystycznego miasta poprzez rewitalizację zabytkowych obszarów Piotrkowa Trybunalskiego". Operacja była współfinansowana przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Obok wieży ustawiona jest tablica edukacyjna pt. "Trakt wielu kultur". Są na niej zawarte informacje na temat pompy odśrodkowej szwajcarskiej firmy Braci Sulzer.

Pompa ta wyeksponowana jest na pasie zieleni, przed wejściem do wieży ciśnień. Została wyprodukowana w 1928 roku. Urządzenie pracowało na Stacji Uzdatniania Wody przy ul. Żwirki w Piotrkowie Tryb. do roku 2000.

Wyjeżdżamy na ul. Słowackiego, przy której stoją klasycystyczne kamienice z przełomu XIX i XX wieku. Jest to główna ulica Piotrkowa Trybunalskiego, długości 4488 m. Biegnie równoleżnikowo, od pl. Kościuszki w kierunku zachodnim aż do granic miasta (my jedziemy dziś w odwrotnym kierunku).

Na ścianie domu przy ul. Słowackiego 19, zawieszona jest pamiątkowa tablica z datami 1939-1945 i napisem "W tym budynku mieścił się Arbeitsamt", z którego wysyłano na roboty do Niemiec naszych Obywateli. ZWSPP Piotrków Tryb. 1998".

Przy ulicy Juliusza Słowackiego 15 znajduje się cerkiew pod wezwaniem Wszystkich Świętych.

Świątynię zbudowano w latach 1845-1848 wg projektu architekta A. Gołońskiego. W latach 1869-1870 została rozbudowana przez architekta Ignacego Markiewicza wg projektu znanego architekta rosyjskiego I. W. Sztrema. Tabliczka z taką informacją, zawieszona jest na ścianie obiektu.

Powstanie parafii prawosławnej w Piotrkowie związane jest z grupą religijną Greków, która przybyła do Piotrkowa z Macedonii w połowie XVIII wieku. Król Stanisław August zezwolił na otwarcie w 1788 prawosławnej placówki duszpasterskiej na strychu prywatnego domu, własności rodziny Grabowskich przy obecnym Placu Stefana Czarnieckiego (dawna ul. Krótka) 10.

Na terenie skweru przy cerkwi, ustawiona jest tablica pt. "Szlak zabytków Piotrkowa Trybunalskiego". Na mapie zaznaczono lokalizację najważniejszych atrakcji turystycznych miasta.

Dochodzimy do kamienicy przy ul. Słowackiego 13.

Na ścianie budynku zawieszona jest tablica z białego marmuru z napisem "Kazimierz Szmidt Prezydent M. Piotrkowa Tryb. w latach 1924-1931, zmarł dnia 10.VI.1931. Zasłużony działacz P.P.S., społecznik, nauczyciel, oddany do ostatniej chwili życia klasie robotniczej. Społeczeństwo M. Piotrkowa Tryb. dnia 18.XII.1959".

Przy ul. Słowackiego 5 znajduje się siedziba Sądu Rejonowego i Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim. W latach 70. i 80. XX wieku pełnił rolę urzędu wojewódzkiego. Wzniesiony w stylu neoklasycznym nawiązuje do architektury carskiego Petersburga. Jego wnętrza kryją m.in. 24 sale rozpraw, w tym także specjalną salę rozpraw dla niebezpiecznych przestępców, pokoje narad dla sędziów, pomieszczenia dla adwokatów i świadków. To na pewno jeden z najpiękniejszych budynków w Polsce !

Zaprojektował go piotrkowski architekt Feliks Nowicki. Elewacje gmachu są opilastrowane. Dominantę fasady stanowi centralnie umieszczony ryzalit zwieńczony tympanonem, nad którym mieszczą się trzy rzeźby, wśród których znajduje się bogini sprawiedliwości – Temida trzymająca w ręku wagę.

Tak prezentuje się ulica Słowackiego, od gmachu sądu w kierunku zachodnim.

Dojeżdżamy do skrzyżowania Placu Kościuszki z ul. Słowackiego 1.

Na ścianie narożnej kamienicy, zawieszona jest duża tablica z popiersiem, znakiem Polski Walczącej oraz krzyżem Virtuti Militari. Znajduje się na niej napis o treści : "W tym domu urodził się i spędził dzieciństw Generał Dywizji Stefan Rowecki - "Grot" 1895-1944. Uczestnik konspiracji niepodległościowej walk Legionów, wojen 1920 i 1939, organizator walki z okupantem, komendant Główny Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Aresztowany 30.06.1943 w Warszawie, zamordowany w sierpniu 1944 r. w obozie hitlerowskim Sachsenhausen. Piotrków Trybunalski 1981".

Kolejny punkt w programie zwiedzania, to wizyta na ul. Cmentarnej. Znajduje się przy niej zespół starych cmentarzy miejskich. Pod numerem 10 mieści się cmentarz prawosławny.

Na cmentarzu zachował się szereg nagrobków z XIX i XX wieku. Są to m.in. groby rosyjskich żołnierzy ze stacjonującego w Piotrkowie 8 Pułku Strzelców, carskich urzędników, prawosławnych duchownych, a także prawosławnych Białorusinów, Ukraińców oraz Polaków.

Przy ul. Cmentarnej 19a usytuowany jest cmentarz rzymskokatolicki. Miejska nekropolia zwana jest powszechnie Piotrkowskimi Powązkami.

Została założona w 1830 roku razem z połączonym z nim cmentarzem prawosławnym. Jest to miejsce spoczynku wielu obywateli szczególnie zasłużonych dla lokalnej społeczności. Na jego terenie znajduje się szereg zabytkowych pomników.

"Tu spoczywa Ś.P. Tytus Chyliczkowski członek Sądu Okręgowego Piotrkowskiego. Zmarł w 60 roku życia d. 31 sierpnia 1894 r. Prosi o modlitwę".

Mr SCOTT doprowadza do pięknego pomnika z rzeźbą skrzydlatego anioła, który opiera się o krzyż opleciony bluszczem.

Został tu pochowany "Ś.P. Ferdynand herbu Jelita Saryusz-Wolski żołnierz wojsk polskich. Żył lat 75. Urodzony w Pilichowicach w opoczyńskiem. Zmarł 13 kwietnia 1881 r.".

Na cmentarzu wyróżnia się zabytkowa kaplica z 1873 roku, wybudowana z fundacji filantropa i działacza społecznego Karola Burgharda (zmarł 12 lutego 1887 roku, dziedzic dóbr Mierzyn k/Piotrkowa).

Przechadzając się cmentarnymi alejkami, trafiam pod pomnik gdzie spoczywa "Ś.P. ksiądz kanonik Czesław Białas - budowniczy kościołów św. Anny we Wrzeszczewicach i Matki Bożej Bolesnej w Piotrkowie Trybunalskim * 23.X.1933 † 12.05.2003 r. Miserere Mei Deus... Ps. 50".

Mr SCOTT poznał kościół św. Anny we Wrzeszczewicach, podczas WYCIECZKI Nr 127.

Na cmentarzu łatwo trafić pod neobarokową kaplicę z 1897 roku, poświęconą pamięci Augusta i Katarzyny Juttnerów.

Na ścianie kaplicy wyryto napis o treści : "Kaplicę odrestaurowano dzięki darowiźnie Witolda Gillera, staraniem Towarzystwa Przyjaciół Piotrkowa Trybunalskiego 2003-2007". Jej renowacja pochłonęła ponad 100.000 zł !

Na zakończenie oglądam jeszcze wspaniały pomnik z czarnego marmuru, gdzie spoczywa "Ś.P. Zygmunt Płonczyński długoletni Prezes Dyrekcji Szczegółowej Tow. Kredyt. Ziemi w Piotrkowskie. Miłował Boga, Ojczyznę i ludzi. Pokój jego duszy". Piotrkowskie Powązki to świątynia pamięci, dzięki której żyje pamięć i żyją wspomnienia. Mr SCOTT obiecuje sobie, że wrócę tu z dłuższą wizytą !

Przy ul. Cmentarnej znajduje się jeszcze cmentarz ewangelicki, który założono w 1878 roku.

Nie jest to najstarsza protestancka nekropolia w mieście, gdyż pierwszy cmentarz protestancki znajdował się na skrzyżowaniu ulic Reymonta i Żeromskiego. Jednak nie zachował się do naszych czasów.

Cmentarz ewangelicki przechodził burzliwe koleje losu po roku 1945, kiedy to stał się obiektem celowego niszczenia i dewastacji przez komunistyczne władze. Traktowany był mylnie jako cmentarz niemiecki.

Na terenie nekropolii znajduje się zbiorowa mogiła żołnierzy walczących podczas pierwszej wojny światowej.

Na pamiątkowym kamieniu wyryty jest napis w jęz. niemieckim "EHRE • DEN TAPFEREN KRIEGERN • DER VERBÜNDETEN • ARMEEN • 1914-1915" (czyli "CHWAŁA • WALECZNYM ŻOŁNIERZOM • SOJUSZNICZYCH ARMII • 1914-1915").

Najstarszy pomnik na ewangelickiej nekropolii pochodzi z 1795 roku. Znajduje się on tuż przy głównej bramie wejściowej i został w to miejsce przeniesiony. Na cmentarzu ewangelickim jest także wiele innych zabytkowych nagrobków, z ciekawymi rozwiązaniami architektonicznymi.

Przenosimy się teraz na ul. Partyzantów, gdzie mieści się cmentarz wojenny. Został założony w roku 1914, a inicjatorem tego przedsięwzięcia był ówczesny gubernator Piotrkowa Trybunalskiego reprezentujący armię austro-węgierską. Są tutaj groby żołnierzy poległych w obydwu wojnach światowych, a także w latach 1919-20 oraz mogiły funkcjonariuszy milicji i żołnierzy KBW, którzy polegli po II wojnie w latach 1946-52.

Na ogrodzeniu nekropolii zawieszona jest tablica ze zdjęciami prezydenta Polski Lecha Kaczyńskiego, który razem z małżonką Marią i 94 osobami zginął w katastrofie smoleńskiej.

Oglądamy kamienny obelisk z pamiątkową tablicą "Tobie krwi ofiarna niech będzie chwała i cześć po wszystkie czasy. Bohaterom obrońcom Ojczyzny żołnierzom, podoficerom i oficerom 25 Pułku Piechoty Ziemi Piotrkowskiej poległym i zmarłym w obronie Ojczyzny w 1939 r. W 40 rocznicę wojny Społeczeństwo Miasta Piotrkowa Trybunalskiego. 1 września 1979 r.".

Potem tablicę "Pamięci Polaków zamordowanych przez Niemców w latach 1939-1945".

Na cmentarzu znajduje się szereg pamiątkowych tablic "Żołnierze Wojska Polskiego polegli w kampanii wrześniowej 1939 r.".

Oraz wiele indywidualnych mogił, poświęconych żołnierzom polskim. Na tym pomniku umieszczono porcelanową fotografię i napis : "Ś.P. Józef Chabior st. sierżant 25 PP. ur. 1899 r. zm. 1941 r. Spokój jego duszy. Drogiemu Mężowi żona".

Na tej płycie z czarnego granitu, widnieje inskrypcja o treści : "Wieczna cześć i chwała Bohaterom 79 PP, 85 PP, 86 PP, 19 PAL, 19 DAC, 29 PAL ARMII PRUSY poległym w obronie Piotrkowa Trybunalskiego w walce z hitlerowskim najeźdźcą we wrześniu 1939 r. Społeczeństwo".

Na zdjęciu kwatera wojenna żołnierzy Wojska Polskiego, poległych w Kampanii Wrześniowej 1939 roku. Dziś program zwiedzania mamy bardzo napięty, ale Kapitan Mr SCOTT obiecuje sobie, że wróci w to miejsce przy innej okazji !

Jedziemy teraz na cmentarz żydowski, który znajduje się przy skrzyżowaniu ulic Spacerowej i Krętej. Gdy zakładano go w ostatniej dekadzie XVIII wieku, ten podmiejski teren nazywano Zagórkami.

Oglądamy macewy, pamiątkowe tablice i "Teren cmentarza żydowskiego założonego w 1792 roku w Piotrkowie. Miejsce straceń ludności żydowskiej w czasie okupacji hitlerowskiej", tylko zza zamkniętej bramy.

To jeden z większych cmentarzy żydowskich w Polsce. Na powierzchni 13 hektarów zachowało się około 3 tys. nagrobków. Ostatnie pochówki na piotrkowskim cmentarzu żydowskim odbyły się w XXI wieku. W 2005 r. pochowany tu został Roman Hipszer, nazywany "ostatnim Żydem w Piotrkowie".

Przenosimy się szybko na ul. Rakowską, gdzie naprzeciwko skrzyżowania z ul. Prostą, znajduje się cmentarz żołnierzy radzieckich.

Położony pod lasem rakowskim przy drodze do Moszczenicy, powstał w 1967 roku wg projektu Stanisława Żałobnego i Michała Gałkiewicza. Miejsce spoczynku znalazło tutaj m.in. 1137 żołnierzy Armii Czerwonej, poległych podczas II wojny światowej. Nad mogiłami dominuje monumentalny pomnik z napisem "Żołnierzom Armii Radzieckiej poległym w walce z faszyzmem - społeczeństwo ziemi piotrkowskiej".

Na mogiłach żołnierskich umieszczone są pamiątkowe tablice. Na tej widnieje napis "Tu spoczywa 1137 żołnierzy Armii Radzieckiej, którzy polegli w II wojnie światowej w walce o wyzwolenie Ziemi Radomszczańskiej, Bełchatowskiej, Łaskiej, Wieluńskiej, miasta Piotrkowa i powiatu".

Na tej płycie z czerwonego granitu umieszczono napis w jęz. rosyjskim i polskim "Tu spoczywa 1137 żołnierzy Armii Czerwonej poległych w walkach z niemieckim okupantem na Ziemi Piotrkowskiej oraz jeńców sowieckich zmarłych w niemieckiej niewoli w latach II wojny światowej. Cześć ich pamięci".

Miejsce pod nekropolię wybrano nieprzypadkowo. Tutaj bowiem w latach 1942-1944 pochowano od 4 do 7 tysięcy radzieckich jeńców wojennych ze stalagów 237 i 267/z, zmarłych w egzekucjach, z głodu, wycieńczenia i na skutek chorób zakaźnych. W 1967 roku przeniesiono tutaj ciała żołnierzy 3 Armii Gwardyjskiej, 4 Armii Pancernej Gwardyjskiej i 13 Armii Pancernej Gwardyjskiej, ekshumowane ze zbiorowej mogiły ze skweru przy placu Kościuszki.

Spośród wszystkich pochowanych zdołano zidentyfikować zaledwie 220 ciał. Ich lista znajduje się w piotrkowskim magistracie - pasaż K. Rudkowskiego nr 10.

Po zwiedzeniu cmentarza jedziemy wzdłuż lasu i ul. Miast Partnerskich, na pobliską ul. Wolborską. Ustawiona jest tam tablica Nadleśnictwa Piotrków z siedzibą w Łęcznie pt. "Ścieżka edukacyjna - oblicza lasu wolborskiego - wstęp do lasu".

Podczas drugiej wojny światowej na terenie dawnej prochowni w Lasie Wolborskim, naziści dokonywali egzekucji. Tu w dniu 29 czerwca 1940 roku, Niemcy zamordowali około 3000 osób pochodzenia żydowskiego.

W miejscu tym odsłonięto pamiątkowy obelisk, na który składają się dwie płyty z czarnego granitu, Gwiazdą Dawida i napisem "Na wieczną pamięć 560 niewinnych Żydów zamordowanych w tym miejscu przez hitlerowców 20 grudnia 1942 roku. Na błogosławioną pamięć 39 dzieci żydowskich zamordowanych w tym miejscu przez hitlerowców w lipcu 1943 roku. W smutku i żałobie - na zawsze w naszych sercach ! NIE ZABIJAJ !".

Niedaleko znajduje się także miejsce, które upamiętnia zbrodnie hitlerowskie na obywatelach Polski.

W Lesie Wolborskim ustawiony jest pomnik poświęcony "Rozstrzelanym przez hitlerowców w 1939-1945".

Z ul. Wolborskiej wracamy do ul. Miast Partnerskich, która jest wschodnią obwodnicą miasta. Pod tą arterią znajdują się tunele dla pieszych, które ułatwiają przejście.

Zatrzymujemy się na chwilę nad jeziorem Bugaj, które tworzy rzeka Wierzejka opływająca Piotrków od północy i wschodu.

Następnie skręcamy w ul. Sulejowską. Jedziemy na zachód obok zabytkowego budynku piotrkowskiej manufaktury z 1896 roku. Obecnie mieści się w niej galeria handlowa "Stara tkalnia".

Z ul. Sulejowskiej skręcamy w ul. Śląską i dojeżdżamy do ronda Marii i Lecha Kaczyńskich. Dochodzi do niego ul. Krakowskie Przedmieście, przy której stoi zabytkowy kościół p.w. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny.

Został ufundowany w 1373 roku przez starostę sieradzkiego Jana Kmitę. Położony poza murami obronnymi miasta, w trakcie wieków był kilkakrotnie palony i przebudowywany. Ostatnia przebudowa miała miejsce w 1900 roku, przez co zatracił on cechy gotyku. Otacza go teren pełniący niegdyś funkcję cmentarza, na którym jak głosi podanie, chowano skazanych wyrokiem Trybunału Koronnego.

Na bramie wejściowej zawieszona jest tablica z informacją "Mur ogrodzeniowy zabytkowego cmentarza został odbudowany ze środków Samorządu Miasta Piotrkowa Trybunalskiego w latach 2006-2010".

Spod kościoła jedziemy na ul. Żeromskiego i skręcamy w ul. Parkową, gdzie mieści się Park Miejski im. księcia Józefa Poniatowskiego. W jego centralnej części znajduje się staw, z którego tryska fontanna.

Drzewostan parku jest zróżnicowany gatunkowo. Rosną w nim m.in. lipy, kasztanowce, dęby i klony. Niektóre partie zamknięte są świerkowym żywopłotem. Po zachodniej stronie znajdują się fragmenty obsadzone głogiem, cisem, żywotnikiem oraz brzozami. Przy jednej z alejek ustawiony jest głaz polodowcowy z małą tabliczką.

Wyryty jest na niej napis o treści : "Drzewo posadzono w dniu 26 października 1924 r. przez młodzież szkół piotrkowskich na pamiątkę uczczenia dnia sprowadzenia do Ojczyzny zwłok Wodza Duchowego Narodu Henryka Sienkiewicza".

Zieleniec założono w 1916 roku i posiada on cechy włoskich i francuskich ogrodów geometrycznych.

Wyjeżdżamy z parku kierując się do Ronda Żołnierzy Wyklętych. Jak na razie jesteśmy bardzo zadowoleni z przebiegu naszej wycieczki. Wszystko przebiega zgodnie z planem, który Jacek ma wpisany w aplikację swojego iPhona.

Na rondzie ustawiony jest pomnik poświęcony antykomunistycznemu podziemiu. Na pamiątkowej tablicy znajduje się napis o treści : "Tym, którzy pragnęli wolnej i niepodległej Polski. Żołnierzom Wyklętym. Bohaterom z ugrupowania podziemia antykomunistycznego AK, WiN, KWP, NZW, NSZ oraz bezimiennym, którzy cierpieli lecz mieli odwagę mówić prawdę, bo wolna Polska była dla nich najwyższym celem i wartością. Rodacy. Piotrków Trybunalski AD 2006".

Z ronda skręcamy na północ w aleję 3 Maja, która należy do najważniejszych ulic Piotrkowa. 

Na posesji oznaczonej nr 12, znajduje się Miejski Ośrodek Kultury. Placówka działa w zabytkowym budynku, który w 2005 roku uzyskał nową elewację, a dzięki unijnemu projektowi pt. "Utworzenie Europejskich Scen Teatru im. Stefana Jaracza w województwie łódzkim", blask odzyskało jego wnętrze.

Przed budynkiem przy dawnej ul. Bolesława Bieruta, znajduje się pomnik poświęcony Stefanowi Roweckiemu ps. "Grot" - Komendantowi Głównemu Armii Krajowej.

Na ścianie sąsiedniej posesji (a.3 Maja 14), zawieszona jest pamiątkowa tablica z napisem o treści : "W tym domu w latach dwudziestych XX wieku mieszkała IRENA SENDLER z domu Krzyżanowska. Urodzona 15.II.1910 r. W Warszawie, wychowanka Piotrkowskiego Gimnazjum Heleny Trzcińskiej, kierowniczka referatu dziecięcego Rady Pomocy Żydom "ŻEGOTA", więzień gestapo, podczas II wojny światowej uratowała ok. 2500 dzieci żydowskich. W 1965 r. uhonorowana Medalem Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata, odznaczona Orderem Orła Białego, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski i Orderu Uśmiechu. Zmarła 12.V.2008 r. w Warszawie. Towarzystwo Przyjaciół Piotrkowa Trybunalskiego".

Przy al. 3 Maja zwraca jeszcze uwagę piękna kamienica, która stoi na posesji nr 10.

W bramie wjazdowej zawieszona jest tabliczka z informacją, że "W latach okupacji hitlerowskiej piotrkowscy nauczyciele Zofia i Mieczysław Meyerowie, prowadzili w tym domu tajne nauczanie młodzieży na poziomie szkoły średniej".

Wjeżdżamy teraz na ulicę znajdującą się naprzeciwko tej kamienicy. Jest to Pasaż Rudowskiego, przy którym można podziwiać okazały pałac Rudowskich. Wzniesiono go w 1899 roku w stylu eklektycznym. Obecnie mieści się w nim Państwowa Szkoła Muzyczna.

Na ścianie pałacu zawieszone są dwie tablice. Na tej widnieje napis o treści : "Patron szkoły Ignacy Jan Paderewski 1860-1941 wybitny pianista i kompozytor. W XXV-lecie Państwowej Szkoły Muzycznej I i II St. w Piotrkowie Trybunalskim. Listopad 1990".

Na drugiej znajduje się napis "W tym budynku w Miejskiej Szkole Kupieckiej uczył w latach 1921-1930 dr Adam Próchnik 1892-1942. Nauczyciel, historyk, publicysta, archiwista, członek PPS-Lewicy, przewodniczący MRN w latach 1925-1931, poseł na Sejm w latach 1929-1930, działacz ruchu robotniczego. Spółdzielnia Pracy im. A. Próchnika - 1975 rok".

Przed budynkiem ustawione są bardzo oryginalne, muzyczne ławki.

Wracamy na al. 3 Maja i jedziemy w stronę ul. Kopernika. Jacek pognał dalej, ale Mr SCOTT wypatrzył tablicę na posesji pod numerem 3.

"W tym domu urodził się 29.IV.1885 r. Felicjan Kępiński wychowanek Gimnazjum Piotrkowskiego i U.W. dr. hab. prof. Politechniki Warszawskiej, członek PAN, uczony w zakresie astronomii, geodezji i kartografii, członek organizacji naukowych w kraju i zagranicą. Zm. w Warszawie 8.IV. 1968 r. Jeden z bezkresnych kraterów na Księżycu został nazwany jego imieniem. Społeczeństwo Piotrkowskie. Kwiecień 1985 r.".

Przejeżdżamy na drugą stronę szerokiej ul. Kopernika. Przy Placu Niepodległości stoi pomnik Bohaterów Walk za Polskę i Lud 1939-1945.

Przy Placu Niepodległości znajduje się jeszcze jeden pomnik - "Polakom - Sybirakom, którzy wycierpieli Golgotę Wschodu i tym, którzy zostali tam na zawsze. Hołd składają rodacy".

"Pomnik wzniesiono w 2005 roku z inicjatywy Związku Sybiraków Ziemi Piotrkowskiej i staraniem Społeczeństwa Ziemi Piotrkowskiej".

W ten właśnie sposób, wracamy do Placu Kościuszki i skrzyżowania z ul. Słowackiego.

Znajduje się tutaj zespół klasztoru oo. Bernardynów, który został wzniesiony w latach 1640-1643 z fundacji rodu Starczewskich na tzw. Łysej Górce, będącej własnością mieszczan piotrkowskich. W trakcie potopu szwedzkiego klasztor ten obrabowały i poważnie uszkodziły wojska Karola Gustawa. Wejście na jego teren stanowi barokowa brama z kutą kratą, prowadząca na przykościelny cmentarz.  

Warto zobaczyć tu kościół p.w. MB Anielskiej i św. Krzyża z XVII wieku. W jego wnętrzu znajdują się barokowe ołtarze z cennymi obrazami, barokowa ambona, balustrada chóru i prospekt organowy.

W kruchcie świątyni zawieszona jest płyta epitafijna, poświęcona stolnikowej sieradzkiej Mariannie Łubieńskiej.

Na ścianach kościoła umieszczone są płyty epitafijne oraz tablice pamięci. Ta poświęcona jest Ludwice z Wężyków Dobieckiej, która zmarła w 1830 roku.

Na tej płycie z białego marmuru widnieje dedykacja o treści : "Ku czci tych, którzy wolni od hańbiących obcej przemocy nakazów, ceniąc drożej nad życie niepodległość zewnętrzną, wolność wewnętrzną Narodu, Konstytucję Polsce w dniu 3 Maja 1791 roku uchwalili, Miasto Piotrków dnia 3 Maja 1916 roku tę pamiątkę kładzie".

Na tej tablicy z czarnego granitu, wyryto znak krzyża oraz inskrypcję "Bóg Ojczyzna. Za 350 lat budzenia ducha w Narodzie w 50 rocznicę powrotu po kasacie do Piotrkowa OO. Bernardynów. 1973 Polski Lud".

Współczesna tabliczka z oznaczeniem ul. Słowackiego i informacją : "Kościół p.w. Matki Boskiej anielskiej i klasztor o.o. Bernardynów. Barokowy zespół klasztorny wzniesiony w latach 1640-1643 z fundacji Floriana, Wawrzyńca i Stanisława Starczewskich. zniszczony w 1657 roku przez wojska szwedzkie, odbudowany około 1690 roku przez rodziny Starczewskich, Bykowskich".

Wzdłuż ul. Słowackiego wznoszą się zabudowania klasztoru o.o. Bernardynów.

Znajduje się w nich m.in. "Sala pamięci żołnierzy Armii Krajowej Okręgu "Łódź" im. mjr. "Gaja".

Za murami klasztoru mieści się Park Śródmiejski im. Jana Pawła II. Na jego terenie ustawiony jest ogromny krzyż oraz pomnik Papieża Polaka.

Prace architektoniczne przy budowie pomnika, zlecono łódzkim architektom Krystynie i Bogusławowi Solskim. Odlew postaci papieża wykonano w Poznaniu. Pomnik został sfinansowany z dobrowolnych wpłat mieszkańców regionu piotrkowskiego. Kosztował 100 tysięcy złotych. Został poświęcony 16 października 1999 roku przez ordynariusza łódzkiego, abp Władysława Ziółka.

Panorama na śródmiejski zieleniec i ulicę Juliusza Słowackiego.

Mr SCOTT bardzo nalega i Jacek zgadza się, abyśmy wrócili jeszcze obejrzeć dawny cmentarz przy kościele św. Matki Bożej Anielskiej.

Na ścianie świątyni zawieszona jest płyta epitafijna poświęcona Teofilowi Malinowskiemu oraz Marcyannie z Kobyłeckich Malinowskiej (zmarła w 1852 roku).

Na trawniku stoi nagrobek w inskrypcją "Jan Karol Samuel Hilderbrandt doktor medycyny, fizyk powiatu piotrkowskiego. Urodził się dnia 22 czerwca roku 1761, żyć przestał dnia 23 marca 1820". Pomnik ufundowany został przez wdzięcznych za pomoc piotrkowskich Żydów.

Na terenie wokół kościoła, naprzeciwko lewej nawy, znajduje się pomnik ofiar zbrodni sowieckich.

Pomnik składa się z krzyża i kamiennego obelisku, na którym zamontowana jest tablica z brązu z wizerunkiem piastowskiego orła oraz inskrypcją : "W hołdzie tysiącom Polaków - wojskowym i cywilnym, zamordowanych w Katyniu, w więzieniach i obozach sowieckich w latach 19139-1956. Non Omnis Moriar. Żołnierze Armii Krajowej NSZZ Solidarność. Piotrków Tryb. kwiecień 1990".

Obok znajduje się ściana z granitowymi płytami, na których umieszczono dane personalne ofiar zbrodni sowieckich.

 W ścianę pomnika wbudowana jest przeszklona wnęka, w której znajdują się urny z ziemią z miejsc kaźni Narodu Polskiego (Ostaszków, Katyń, Kozielsk).

Do ściany pomnika przytwierdzone są dwie tablice. Na tej widnieje dedykacja o treści : "Księdzu Prałatowi Zdzisławowi Jastrzębiec Peszkowskiemu 1918-2007, podchorążemu Wojska Polskiego, jeńcowi Kozielska, uratowanemu z Katynia, kapelanowi Rodzin Katyńskich, świadkowi Golgoty Wschodu, Honorowemu Obywatelowi Miasta Piotrkowa Trybunalskiego. Rodzina Katyńska Ziemi Piotrkowskiej i Społeczeństwo Piotrkowa Trybunalskiego. Piotrków Trybunalski kwiecień 2009 r."

Na drugiej umieszczono cytat z "Dziadów" Adama Mickiewicza : "Jeśli zapomnę o Nich, Ty, Boże na Niebie zapomnij o mnie". Słowa tej z serca płynącej modlitwy, szeptały pokolenia Polaków. Powtarzały ją przez dziesięciolecia kobiety, których mężowie trafili do sowieckiej niewoli we wrześniu 1939 roku, gdzie przepadli bez wieści, a nazwiska ich po latach pojawiły się na listach mordu katyńskiego.

Z placu przykościelnego, jest dobry widok na fragmenty murów miejskich otaczających gród piotrkowski. Ich budowę rozpoczęto w XIV wieku w czasach Kazimierza Wielkiego, a ukończono dzięki fundacji królowej Jadwigi w końcu XIV wieku. Za budulec posłużyły kamień i cegła gotycka. 

Przechodzimy teraz spod klasztoru oo. Bernardynów, na drugą stronę Placu Kościuszki, do skrzyżowania z ul. Sieradzką.

Na ścianie narożnej kamienicy, zawieszona jest tablica z fotografią kobiety wpisanej w tytuł "Obywatel Miasta Piotrkowa Trybunalskiego" oraz podpisem "Maria Teresa Budzanowska 1930-1988. W Powstaniu Warszawskim walczyła w V zgrupowaniu AK ps. "Gnom". W latach 1976-1985 poseł Ziemi Piotrkowskiej. Wybitny prawnik, polityk, społecznik i adwokat, Prezes Naczelnej Rady Adwokackiej"...

Na Placu Kościuszki znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza, który stoi w otoczeniu klombów z kolorowymi kwiatami.

Wyjeżdżamy teraz na ul. Sieradzką i kierujemy się na zwiedzanie Starego Miasta.

Stare Miasto w Piotrkowie Trybunalskim stanowi jeden z najciekawszych w Polsce środkowej zespołów dawnej zabudowy miejskiej, z centralnie położonym rynkiem i przylegającymi doń ulicami oraz około 100 zabytkowymi budowlami z różnych okresów historii miasta. 

Na Rynku Trybunalskim znajduje się tablica z 4.X.1978 roku, ufundowana przez Towarzystwo Przyjaciół Piotrkowa, upamiętniająca 400-lecie ustanowienia Trybunału Koronnego. Historycy i badacze naukowi są zgodni, że ostateczne ukształtowanie się parlamentu polskiego z podziałem na dwie izby : Sejm i Senat, nastąpiło w Piotrkowie na zwołanym przez Jana Olbrachta zjeździe generalnym w styczniu 1493 roku. Członkowie Rady Królewskiej (późniejszego senatu) którzy w liczbie 84 przybyli na zjazd i mniej liczni (tylko 46) posłowie ziemscy, obradowali w osobnych zgromadzeniach (izbach). Ten fakt został uznany za moment utworzenia parlamentu dwuizbowego, a Piotrków przeszedł do historii jako kolebka polskiego parlamentaryzmu.

Kamienice Starego Miasta należące niegdyś do kupców, posiadają częściowo zachowane sklepienia kolebkowe, ślady podcieni arkadowych, nierzadko rozległe piwnice oraz belkowane stropy. Dziś w elewacjach budynków piotrkowskiej starówki przeważa wystrój klasycystyczny lub nawiązujący do klasycyzmu.

Na ścianie kamienicy przy Rynku Trybunalskim 7, zawieszona jest tablica z wypukłą inskrypcją o treści : "W tym domu urodził się i mieszkał Tadeusz Żarski 1896-1934, uczestnik Rewolucji Październikowej, poseł na Sejm, działacz KPP i ruchu Rewolucyjnego. FMG PIOMA".

Od Rynku Trybunalskiego odchodzi ul. Rwańska, przy której znajduje się kościół ewangelicko-augsburski i przylegający do niego czworobok budynków (ul. Rwańska, Wojska Polskiego, Rycerska) dawnego aresztu śledczego. Jest to dawny kościół, klasztor i kolegium Pijarów.  

Pijarzy przybyli do Piotrkowa w 1674 roku i osiedlili się w otrzymanej od Stanisława Jaxa Bykowskiego kamieniczce przy ul. Rwańskiej. Urządzili w niej kaplicę i otworzyli szkołę, która w XVIII wieku konkurowała z kolegium prowadzonym przez Jezuitów. W zespole najlepiej zachował się jednonawowy kościół zbudowany w latach 1689-1718.

Wracamy na Rynek Trybunalski, który stanowi centralny punkt średniowiecznego układu urbanistycznego. Rynek jest stosunkowo niewielki – ma bowiem wymiary 60 x 73 m. Niegdyś na jego środku stał Ratusz Miejski.

Z rynku skręcamy w ul. Konarskiego i jedziemy w stronę kościoła jezuitów p.w. św. Franciszka Ksawerego, który jest jednocześnie Sanktuarium Matki Bożej Trybunalskiej. Kościół od strony północnej zdobią dwie wieże.

Kościół znajduje się przy ul. Pijarskiej 4 (zobacz wirtualny spacer). W jego kruchcie zawieszona jest tablica pt. "Historia Kościoła O.O. Jezuitów pod wezwaniem św. Franciszka Ksawerego". Pierwsi jezuici przybyli do Piotrkowa w 1558 r. Na stałe osiedlili się ponad 100 lat później. Budowę zespołu klasztornego złożonego dziś z barokowej świątyni, zabudowań gospodarczych i dwóch kolegiów rozpoczęto w 1695 roku.

Świątynia jest otwarta i rzucam się z radością na jej zwiedzanie ! W tym miejscu podziękuję Jackowi, że w tym czasie dzielnie pilnował naszych rowerów. Na ścianach kościoła zawieszonych jest kilkanaście tablic epitafijnych i tablic pamięci. Jest to oczywiście "woda na młyn Mr SCOTT'a.

Ściany świątyni pokrywają freski ze scenami z życia św. Franciszka Ksawerego jak też wizerunkami świętych jezuitów. Natomiast obrazy w małych owalach są portretami świętych i świątobliwych Towarzystwa Jezusowego. Między innymi widzimy tu Piotra Skargę, Wojciecha Męcińskiego i Piotra Dunina. W ołtarzu głównym widnieje wizerunek Matki Bożej Trybunalskiej.

Przedmiotem kultu jest słynący łaskami obraz Matki Bożej Pocieszenia, zwanej też Trybunalską. W Piotrkowie Trybunalskim prawie pięćset lat temu obraz ten odgrywał bardzo ważną rolę. Modlili się przed nim monarchowie (m. in. król Stefan Batory), posłowie i senatorowie. Korony dla obrazu poświęcił w Rzymie 27 października 2004 roku Jan Paweł II. W dniu 26 maja 2006 roku - podczas swej pierwszej pielgrzymki do Polski - papież Benedykt XVI koronował obraz, a w rok później ustanowił Matkę Bożą Trybunalską patronką polskich parlamentarzystów.

Na ścianie lewej prezbiterium, zawieszona jest tablica epitafijna poświęcona Wilhelmowi Olszańskiemu (1803-1871) - Rektorowi Gimnazjum w Piotrkowie oraz tablica pamięci "Harcerkom i Harcerzom poległym i zamęczonym w walkach o wolność" z 1947 roku.

Po przeciwnej stronie wisi tablica "Pamięci najlepszego męża i opiekuna Karola Beithel, zasłużonego krajowi pedagoga" z 1875 roku. Był to nauczyciel matematyki, dyrektor piotrkowskiego gimnazjum w latach 1854-1863.

W świątyni znajduje się osiem ołtarzy bocznych w nst. porządku : 1) św. Ignacy Loyola z bocznym ołtarzem Serca Jezusowego (dawniej obraz św. Józefa Kalasantego); 2) św. Jan Nepomucen z małym obrazem św. Tekli; 3) św. Józef Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny oraz mniejszy obraz św. Judy Apostoła; 4) św. Iwon oraz mniejszy obraz św. Łukasza Ewangelisty; 5) św. Barbara oraz św. Alojzy; 6) św. Stanisław Kostka wraz mniejszym obrazem św. Andrzeja Boboli, oraz z bocznym ołtarzem Matki Bożej Łaskawej. 

W kościele zawieszona jest tablica poświęcona "Ks. Jerzemu Popiełuszce 1947-1984 męczennikowi za wiarę i Ojczyznę. W I rocznicę Jego męczeńskiej śmierci Solidarność Ziemi Piotrkowskiej. 19.X.1985".

Godną uwagi jest zabytkowa, pozłacana barokowa ambona z wizerunkami czterech ewangelistów.

W świątyni znajdują się bardzo ciekawe organy, które zbudowane zostały w firmie "Schlag & Söhne". Instrument posiada ok. 1700 piszczałek i został zainstalowany w 1949 roku. Organy pochodzą z terenów byłej III Rzeszy (Dolny Śląsk). Zgodę na zakup i transport instrumentu do Piotrkowa wydał na prośbę O. Superiora Wacława Sęka SJ, ówczesny minister Obrony Narodowej gen. Piotr Jaroszewicz. Poświęcenia organów dokonał bp. Michał Klepacz w dniu 22 maja 1949 roku, a koncert inauguracyjny prowadził organista, prof. Jan Kucharski z Łodzi.

Kilka tablic pamięci i płyt epitafijnych, jest zasłoniętych konfesjonałami i ekspozycjami wystaw czasowych. Ale widać dobrze np. płytę z czerwca 1900 roku, poświęconą "Czcigodnym przewodnikom i zacnym nauczycielom młodzieży, którzy od r. 1850 do 1862 r. wykładali nauki w Gimnazjum Piotrkowskim". Na przyzwoite obejrzenie Sanktuarium, warto zarezerwować sobie co najmniej godzinę czasu !

Przenosimy się teraz pod kościół farny p.w. Św. Jakuba. Jest to najstarsza świątynia Piotrkowa, którą zbudowano w stylu gotyckim w XIV wieku, w czasach Kazimierza Wielkiego. W 1467 roku dobudowano do niej kaplicę św. Krzyża, w początkach XVI wieku wydłużono prezbiterium, natomiast w 1674 r. wzniesiono barokową kaplicę Matki Boskiej Częstochowskiej. 

Piotrkowska fara jest budowlą oszkarpowaną, z węższym i niższym prezbiterium zamkniętym wielobocznie. Od strony zachodniej do fasady świątyni przylega potężna siedmiokondygnacyjna wieża, nakryta przed 1657 rokiem barokowym hełmem, ze strzelnicami, ostrołukowymi i półkolistymi oknami oraz kruchtą w przyziemiu. 

Na ścianach bocznych kościoła, zawieszonych jest kilka tablic pamięci.

"D.O.M. Pamięci Stefanii Gogolewskiej Bolesławowej Koskowskiej, żony publicysty, b. senatora ur. 29 czerwca 1882 r. w Piotrkowie, zm. 17 sierpnia 1933 r. w Warszawie. Miłość nigdy nie ginie. Kor. 13.8".

"Pamięci X. Pawła Świątkowskiego Prałata scholastyka Katedry Wrocławskiej, Proboszcza i officjala piotrkowskiego, magistra s-ej teologii, byłego professora Szkoły Kadetów w Kaliszu, urodzonego w Latowiczu dnia 17 czerwca 1795 r., zmarłego w Piotrkowie dnia 26 maja 1861 r. za którego duszę uprasza się o pobożne westchnienie".

"Ś.P. Ks. Jan Jakubowski Proboszcz Parafii Milejów, dziekan piotrkowski, kanonik honorowy żył lat 58, †19 marca 1884 r.".

Piotrkowska fara zapisała się w historii jako jedna z najważniejszych świątyń w Rzeczpospolitej XV-XVII wieku, będąc miejscem zjazdów duchowieństwa i możnowładców z całego kraju. Przybywali tutaj królowie i biskupi, by podejmować decyzje ważne dla państwa i polskiego Kościoła. W kruchcie kościoła ustawiona jest figura Najświętsze Serce Pana Jezusa.

Na ścianie zawieszone są zabytkowe tablice. Ta pochodzi z 1651 roku i leżała prawdopodobnie na pomniku nagrobnym Andrzeja Nowakowicza.

W ołtarzu głównym z 1806 roku, znajduje się gotycki obraz "Zaśnięcie Najświętszej Marii Panny" z ok. 1510 roku, ofiarowany świątyni przez królową Bonę. Został namalowany temperą na desce przez Marcina Czarnego - ucznia Wita Stwosza. 

Przez zamkniętą kratę widać stacje drogi krzyżowej oraz tablicę pamięci z 1987 roku. Została poświęcona Wincencie, Jadwidze Jaroszewskiej, ur. 7.III. 1900 r. w Piotrkowie Trybunalskim, ochrzczonej w tutejszej Świątyni Farnej. Była to założycielka i pierwsza przełożona sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego. 

W XV-XVIII stuleciu kościół był miejscem obrad Synodów Generalnych Kościoła Polskiego. Przy świątyni do lat 70. XIX wieku, znajdował się najstarszy piotrkowski cmentarz grzebalny.

Teraz w tym miejscu stoją budynki parafialne oraz figura Najświętszej Maryi Panny. Do cokołu przytwierdzona jest tablica z napisem "Jam jest niepokalanie poczęta. Votum parafian św. Jakuba w Piotrkowie Tryb. z racji odnowienia Ślubów Jasnogórskich 5 maja 1957 r.".

Po obejrzeniu świątyni wyjeżdżamy na ul. Farną.

Ulica Farna łączy się z Placem Stefana Czarnieckiego.

Na ścianie kamienicy pod nr 10, zawieszona jest pamiątkowa tablica z informacją o treści : "W tym budynku działał w latach 1968-1993 Tadeusz Nowakowski zasłużony Obywatel Piotrkowa Trybunalskiego, krajoznawca, członek honorowy PTTK i wielu społecznych organizacji, poseł na Sejm. PTTK Piotrków Trybunalski 2005".

Na kamienicy przy Placu Czarnieckiego 1 można obejrzeć kolejną tablicę.

Jest to płyta z brązu, na której umieszczono napis o treści : "Miejsce martyrologii Piotrkowian pochodzenia żydowskiego rozstrzelanych przez hitlerowców podczas likwidacji getta w Piotrkowie Trybunalskim w październiku 1942 roku".

Po przeciwnej stronie Placu Czarnieckiego, na żółtej kamienicy znajduje się jeszcze jedna tablica pamięci.

Na płycie z czarnego granitu zamieszczono wizerunek Wincentego Witosa i napis o treści : "Wincenty Witos Mąż Stanu, przywódca polskich ludowców, Premier Rządu RP w latach 1920/1921, 1923 i 1926. W tym budynku w roku 1944 spędził swoją ostatnią Wigilię. Na pamiątkę tego pobytu piotrkowscy ludowcy. Piotrków Trybunalski 18 maj 2014 rok".

Z Placu Czarnieckiego dojeżdżamy do ul. Wojska Polskiego 20. Stoi tam klasycystyczna kamienica z końca XIX wieku.

Przy ul. Wojska Polskiego 24 znajduje się "Stary areszt". Jest to centrum handlowo-konferencyjne, utworzone w budynkach dawnego klasztoru o.o. pijarów z XVII wieku. Do 2003 roku w tym miejscu funkcjonował areszt śledczy służby więziennej.

Naprzeciwko Starego Aresztu, przy ul. Wojska Polskiego 35, znajduje się kościół podominikański - Parafia św. Jacka i św. Doroty w Piotrkowie Trybunalskim.

Jedziemy teraz na ul. Zamkową i skrzyżowania z Placem Zamkowym. Znajduje się tam zamek królewski - obecnie siedziba Muzeum w Piotrkowie Trybunalskim.

Zamek królewski – rezydencja Zygmunta Starego i Zygmunta Augusta wybudowana została w latach 1511-1519. Był to obok przebudowanego wówczas Wawelu, pierwszy gotycko-renesansowy obiekt zbudowany od podstaw przez Benedykta Sandomierzanina – budowniczego królewskiego.

Blisko Placu Zamkowego jest ul. Jerozolimska, gdzie stoi Wielka Synagoga w Piotrkowie Trybunalskim. Została zbudowana w latach 1793-95 przez architekta Dawida Friedlandera z fundacji Mojżesza Kocyna. Tuż obok Wielkiej synagogi stoi tzw. Mała synagoga, którą wybudowano w 1775 roku.

Na ścianie synagogi znajduje się tablica pamiątkowa z treścią w językach polskim, hebrajskim, jidysz oraz angielskim : "W tym budynku mieściła się kiedyś Wielka Synagoga. Ta tablica poświęcona jest pamięci Żydów piotrkowskich zamordowanych przez okupantów hitlerowskich w latach 1939-1945".

Od 1968 roku w budynku przy ul. Jerozolimskiej 29, mieści się Miejska Biblioteka Publiczna im. Adama Próchnika.

Z tyłu obu synagog znajduje się miejsce po pierwszym, nieistniejącym już cmentarzu żydowskim.

Na pasie zieleni ułożono jest wielki głaz z pamiątkową tablicą. Umieszczono na niej napis o treści : "Pamięci pokoleń Żydów piotrkowskich żyjących w tym mieście od XVI wieku. Położyli ten kamień w czerwcu 2008 r. ci co pamiętają. Na tym miejscu znajdował się pierwszy cmentarz żydowski założony w Piotrkowie, pod koniec XVII wieku".

Jedziemy teraz po ul. Wojska Polskiego, do skrzyżowania z ul. Stronczyńskiego 1.

Znajduje się tam dawny gmach Gimnazjum Żeńskiego. Budynek szkoły wzniesiony został w stylu neorenesansowym w 1897 roku. Obecnie mieści się w nim Katolickie Gimnazjum i Katolickie Liceum Ogólnokształcące Stowarzyszenia Przyjaciół Szkół Katolickich.

Przez jakiś czas krążymy jeszcze po wąskich uliczkach Starego Miasta i wracamy na Rynek Trybunalski. Pora ruszać w drogę powrotną do Łodzi. Robimy sobie z Jackiem serię pamiątkowych zdjęć i kierujemy się ponownie na ul. Wojska Polskiego.

Przejeżdżamy obok Instytutu Zdrowia "Medical" (ul. Wojska Polskiego 77), którzy mieści się w zabytkowym budynku z końca XIX wieku.

Dojeżdżamy do ul. Łódzkiej 49, gdzie znajduje się kościół p.w. Miłosierdzia Bożego.

Jest nową świątynia, którą zbudowano w latach 1993-2004 wg projektu arch. Aleksego Dworczaka. Przed kościołem ustawiona jest duża figura Serce Gorejące Jezusa i św. Faustyny. 

W ścianę kościoła wmurowany jest kamień węgielny oraz pamiątkowa tablica z napisem "Kamień węgielny pod kościół parafialny Miłosierdzia Bożego w Piotrkowie Tryb. z Bazyliki św. Franciszka w Asyżu poświęcony przez Jego Świętobliwość Ojca Świętego Jana Pawła II. Wmurowany 26 sierpnia 1993 r. przez Jego Ekscelencję Księdza Arcybiskupa dr Władysława Ziółka Ordynariusza Diecezji Łódzkiej".

Jedziemy po ul. Łódzkiej i skręcamy w lewo w ul. Kasztelańską. Na terenie dawnej wsi Byki, obecnie północnej części Piotrkowa, znajduje się zamek rodu Jaxa Bykowskich. 

Zamek w Bykach jest budowlą późnorenesansową z około 1604 roku. Obecnie znajduje się tu siedziba Łódzkiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego. Wiele wiadomości na temat historii tego zabytkowego obiektu, można wyczytać z tablicy informacyjnej, która jest ustawiona przy bramie wejściowej.

W elewacji zachodniej warty uwagi jest portal, znajdujący się po prawej stronie bramy przejazdowej mieszczącej klatkę schodową, w wysuniętej części. Nad gzymsem w środkowej części znajduje się kolumienka, ozdobiona owocami i liśćmi winogron.

Pałac jest budynkiem jednopiętrowym, wzniesionym z cegły. Obiekt znajduje się na planie długiego prostokąta. Do zamku z obu stron przylegają baszty. Lewa, kwadratowa baszta prawdopodobnie spełniała rolę kaplicy. Baszta po prawej stronie jest pozostałością późnogotyckiego okresu zamku. U podstawy ma kształt prostokątny, wyżej ma sześć boków. Baszta wsparta jest filarem przyporowym, oprócz okien występują w niej otwory strzelnicze.

Z ul. Kasztelańskiej jedziemy do ul. Nowowiejskiej i wiaduktu nad drogą ekspresową  S-8. W ten sposób zgrany duet : Jacek & Mr SCOTT, kończą na dziś zwiedzanie Piotrkowa Trybunalskiego ! Trzeba tu oczywiście koniecznie wrócić i to nie raz ! Aby należycie poznać całe miasto, potrzeba będzie jeszcze wielu wycieczek.

Po szybkim szusie z wiaduktu nad trasą S-8, wjeżdżamy do wsi Bąkowiec.

Podjeżdżamy na kolejny wiadukt, który przerzucony jest nad autostradą A-1.

Następnie jedziemy przez wieś Polesie.

Potem przez osadę Olendry.

Jacek tak opracował trasę wycieczki w taki sposób, że unikamy przejazdu po ruchliwych drogach. Jedziemy przez Szydłów Kolonię.

Potem jednak musimy wyjechać na drogę powiatową, która łączy Piotrków z Łaskiem. Przejeżdżamy przez zachodnią część Szydłowa. 

Ten odcinek trasy jest bardzo łatwy i przyjemny ! Droga prowadzi cały czas z górki i bardzo szybko docieramy do wsi Kamocin.

Jedziemy dalej do wsi Grabica (zobacz WYCIECZKA Nr 168). Za kaplicą p.w. Świętego Piotra, skręcamy w prawo w drogę na Dziwle.

Jedziemy przez Dziwle i Majdany do Bleszyna. Na skrzyżowaniu z drogowskazem "Niwy Jutroszeskie", skręcamy w prawo - na północ.

Pedałujemy przez Jutroszew i Górki Duże. Mijamy rozjazd w lewo do Dłutowa.

Po wjechaniu do wsi Górki Małe, kierujemy się po ul. Dworskiej do Dylewa.

Obydwaj z Jackiem, znamy dobrze te okolice ! Szybko docieramy do Tuszyna, przejeżdżając raz jeszcze, przez zachodnią część osady Górki Małe.

Następnie jedziemy przez Tuszyn Las i Rydzynki. W ten sposób docieramy do "sedna Prawdy".

W centrum wsi skręcamy na północ i podjeżdżamy na wiadukt nad trasą szybkiego ruchu S-8.

Z wiaduktu widać dobrze centrum handlowe "Ptak" w Rzgowie.

Do Łodzi już bardzo blisko ! Pomykamy przez Guzew, Gospodarz i Starą Gadkę.

Po dotarciu do ul. Rudzkiej, kierujemy się w stronę ul. Pabianickiej.

Nasza wspólna wycieczka powoli dobiega końca... Przy skrzyżowaniu ul. Pabianickiej i Dubois żegnamy się. Jacek pojedzie teraz w stronę Retkini, a Mr SCOTT pogna do centrum miasta. Dzięki Przyjacielu za piękną przygodę i trud włożony w opracowanie planu zwiedzania Piotrkowa Trybunalskiego ! 

Jadę dalej po ul. Pabianickiej, do al. Jana Pawła II. Trwają tu prace przy budowie Trasy Łódź Górna. Przejeżdżam przez Rondo Lotników Lwowskich i z ul. Pabianickiej skręcam w ul. Wólczańską.

Lato 2014 jest dla Mr SCOTT'a naprawdę wyjątkowe ! Bo oprócz rowerowych wycieczek, dochodzi jeszcze pasjonowanie się meczami XX Mistrzostw Świata w piłce nożnej ! Tegoroczny Mundial rozpoczął się 12 czerwca i potrwa do 13 lipca. W wielu miejscach miasta, rozwieszone są banery z różnymi reklamami dot. tego sportowego wydarzenia.

Pomykam po ul. Wólczańskiej do skrzyżowania z al. Mickiewicza. Mijam wiele pięknych kamienic i nowoczesny biurowiec "Synergia".

Niezwykle udaną wyprawę do Piotrkowa Trybunalskiego, kończę przy ul. Wólczańskiej 118. Stoi tam frontem do Trasy W-Z, kamienica wyremontowana w ramach programu "Mia100 kamienic". W oficynie znajdują się cztery mieszkania i dwa lokale usługowe. Mam nadzieję, że już wkrótce, pojedziemy jeszcze z Jackiem na niejedną wycieczkę !  
Mr SCOTT ma przecież w planie poznanie Kutna, Bełchatowa, Radomska i wielu, wielu innych miejscowości regionu łódzkiego !
 Jest co robić i jest co zwiedzać !