WYCIECZKA Nr 212 - Droga wojewódzka nr 708 Brzeziny-Ozorków

TRASA : Łódź (Nawrot, Przędzalniana, al. Piłsudskiego, Rokicińska, Malownicza) - Wiączyń Dolny - Eufeminów - Jordanów - Adamów - Małczew - Brzeziny - Tadzin - Dąbrówka Duża - Niesułków Kolonia - Niesułków - Stryków - Smolice - Anielin Swędowski - Kębliny - Wola Branicka - Warszyce - Bądków - Celestynów - Modlna - Sokolniki Parcela - Maszkowice - Helenów - Ozorków - Sokolniki Las - Kania Góra - Emila - Lućmierz - Zgierz - Łódź (Zgierska, gen. Okulickiego, 11 Listopada, al. Włókniarzy, al. Mickiewicza, Piotrkowska) 
[19.10.2013. - 106,8 km, 22,4 km/h, 4:46:16 h]   

Mr SCOTT jedzie do... Brzezin, Strykowa i Ozorkowa, po DW nr 708 !!! Trasa WYCIECZKI Nr 212.

Mr SCOTT już niejednokrotnie udowadniał, że tzw. "wolna sobota" to znakomity pretekst, by skoczyć na rowerową wycieczkę ! Zaczynam na Starym Widzewie, pędząc ulicą Nawrot do ul. Przędzalnianej.

Ulica Przędzalniana początkowo prowadziła z osady Ślązaki do przędzalni Wendischa na Księżym Młynie i wówczas nazywała się Ogrodowa, bo biegła wzdłuż tzw. Ogrodu Angielskiego. W 1847 roku na planie zagospodarowania tego terenu widniała jeszcze bez nazwy, ale od 1853 r. figuruje już jako Przędzalniana. Nazwa urzędowa została zatwierdzona w 1863 roku.

Powodem dzisiejszej wizyty na tej ulicy jest zobaczenia miejsca, w którym znajduje się geometryczny środek miasta Łodzi. Po dokładnych pomiarach eksperci uznali, że należy go szukać przy budynku na ul. Przędzalnianej 8.

Pomysł wyznaczenia go powstał z inicjatywy "Gazety Wyborczej" i na kamienicy pod tym adresem, umieszczona została tabliczka z napisem "Środek Łodzi znaleziony w akcji Gazety wyborczej dzięki czytelnikom. 2003-08-16".

Ze Starego Widzewa przenoszę się na Widzew Wschód. Jadę nową drogą rowerową do Ronda Inwalidów, skąd widać dobrze kominy elektrociepłowni EC-4.

Zanim opuszczę miasto, Mr SCOTT postanawia zajrzeć na chwilę na dworzec kolejowy Łódź Widzew. Trwa właśnie jego gruntowna przebudowa, która łączy się z budową linii kolejowej w stronę Łodzi Fabrycznej.

Stawiane są szkielety konstrukcji nowych peronów dworca. Cała inwestycja ma kosztować prawie 240 mln zł. Przy okazji zostanie zmodernizowana linia obwodowa między Łodzią Kaliską przez Łódź Chojny do Łodzi Widzewa. Powstanie również przystanek kolejowy Łódź Niciarniana.           

Na widzewskiej stacji będzie łącznie 10 torów - 6 dla ruchu pasażerskiego, 2 dla towarowego i 2 dla obsługi pociągów. Po północnej stronie dworca Łódź Widzew (zbudowany w 1903 roku, odnowiony w 2003 roku), ma powstać zaplecze techniczne dla 20 pociągów Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej.

Ze stacji Łódź Widzew wracam do ul. Rokicińskiej. Ostatnio na wiatach przystanków łódzkiego MPK, pojawiły się kolorowe plakaty reklamujące "Łódzki Kapitał Ludzki - Bogactwo rozwoju". Jest to największy w historii program realizowany przez Urząd Marszałkowski Województwa Łódzkiego, który finansowany jest z Europejskiego Funduszu Społecznego. Umożliwia nieustanne podnoszenie kwalifikacji, wiedzy i umiejętności praktycznych każdego człowieka poprzez szkolenia, doradztwo, kursy, studia podyplomowe i zajęcia edukacyjne.

Pedałuję przez osiedle mieszkaniowe Widzew Wschód do ul. Malowniczej. Skręcam na północ do torów Kolei Fabryczno-Łódzkiej. Dalej jadę dobrze znanym szlakiem, przez Wiączyń Dolny, Eufeminów, Jordanów, Adamów i Małczew do Brzezin.

Przy dobrych warunkach pogodowych, trasę do Brzezin można pokonać bardzo szybko. Dziś Mr SCOTT narzucił dość mocne tempo ! Mijają niespełna dwa kwadranse i już melduję się na rogatkach miasta przy ul. Małczewskiej.

Nazwa miejscowości pochodzi od cech terenu : lasu brzozowego – brzeziny i wynika z osadnictwa w pradawnej puszczy. Przejeżdżam przez Park Miejski, gdzie trwają prace renowacyjne na zbiorniku wodnym. Mają na celu przywrócenie prawidłowego funkcjonowania budowli hydrotechnicznych, poprzez remont jazu i mostu oraz czyszczenie stawu na rzece Mrożycy, w ramach likwidacji szkód spowodowanych przez powódź w 2010 roku.

Robię sobie krótki postój na Placu Jana Pawła II i ugaszę pragnienia. Pod kapslem napoju "Tymbark" trafiam dziś na pytanie "Pamiętasz ostatnie wakacje ?". Mr SCOTT z radością odpowiada, że tak ! Zaliczyłem wtedy mnóstwo świetnych wycieczek.

Z centrum miasta kieruję się do skrzyżowania ulic Wojska Polskiego (to droga na Łowicz) i Skłodowskiej Curie. Stoi przy nim tablica "Muzeum w przestrzeni-wielokulturowe korzenie regionu łódzkiego".

Zjeżdżam z górki do mostu na rzece Mrożyca, który znajduje się już na ul. Kilińskiego.

Jeszcze tylko parę machnięć korbą i rozpoczynam przejazd po drodze wojewódzkiej nr 708 !!!

Droga wojewódzka nr 708 posiada strategiczne znaczenia. Łączy bowiem Brzeziny i drogę krajową nr 72 z Ozorkowem, przez który przechodzi droga krajowa nr 14. Rozbudowa DW nr 708 realizowana była w ramach dwóch projektów Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Łódzkiego na lata 2007-2013 pt. "Rozbudowa drogi wojewódzkiej Nr 708 na odcinku Niesułków – Brzeziny" i "Rozbudowa drogi wojewódzkiej Nr 708 na odcinku Ozorków - Warszyce - Stryków - Niesułków wraz z realizacją obwodnicy miasta Stryków".

Po wyjechaniu na DK nr 708, skręcam na północ i jadąc po ul. Ludwika Waryńskiego, szybko wyjeżdżam z Brzezin.

Super równa nawierzchnia zachęca do ostrego pedałowania ! Bardzo szybko dojeżdżam do wielkiego kompleksu leśnego, przy którym rozpoczyna się terytorium Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich.

Na skraju lasu ustawiona jest czerwona tablica z nazwą parku i orzełkiem. Park krajobrazowy utworzony został w 1996 roku na terenie Łodzi oraz powiatów : łódzkiego wschodniego, brzezińskiego i zgierskiego. Jego wschodnia część z kompleksami leśnymi w okolicy Janinowa, Poćwiardówki i Tadzina znajduje się w gminie Brzeziny.

Pomykam z górki z zawrotną prędkością do wsi Tadzin (zobacz koniecznie WYCIECZKĘ Nr 163).

Jest to rewelacyjna trasa zjazdowa, która prowadzi po obrzeżach Uroczyska Tadzin-Szymaniszki.

Z Tadzina przenoszę się do wsi Dąbrówka Duża. Jadę po odcinku DW nr 708, który został wyremontowany najwcześniej, bo latach 2009-2011. Bezpośrednim celem tej inwestycji było "usprawnienie systemu transportowego i poprawa dostępności komunikacyjnej województwa łódzkiego poprzez poprawę jakości i bezpieczeństwa ruchu drogowego". Całkowita wartość projektu wyniosła 41.168.703,72 zł, z czego dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego zamknęło się w kwocie 26.060.442,13 zł.

Podczas prac drogowcy wyremontowali 9,029 km szosy, przebudowali trzy skrzyżowania, 14 zatok i 12 obiektów inżynierskich. Równocześnie budowano nowe chodniki, oświetlenie drogowe i elementy odwodnienia drogi. Błyskawicznie docieram do Kolonii Niesułków.

Podróżując tą trasą zwraca moją uwagę tajemnicza konstrukcja - metalowa bramka, zawieszona nad jezdnią. Jest to tzw. waga dwustronna, która mierzy obciążenie ruchu samochodowego. Droga wojewódzka nr 708 to bardzo ruchliwa arteria, po której w ciągu doby przemieszcza się tysiące pojazdów.

Dlatego też została objęta regionalnym programem dot. monitorowania obciążenia dróg "Inteligentne systemy transportu - monitorowanie obciążenie dróg", to Regionalny Program Województwa Łódzkiego- projekt współfinansowany przez Unię Europejską. Jego głównym celem jest poprawa bezpieczeństwa ruchu drogowego. Jest to drugi tego typu projekt w Polsce. Wcześniej podobne rozwiązanie wdrożono jedynie we Wrocławiu. 

Jazda po tak wyśmienitej nawierzchni to czysta przyjemność ! Pruję z górki do Niesułkowa, spoglądając w prawo na malownicze stawy hodowlane na rzece Mrożyca.

Przejeżdżam jeszcze przez skrzyżowanie z drogą do Kołacina i już jestem w Niesułkowie (zobacz WYCIECZKA Nr 64).

Za kościołem i rozjazdem do Dmosina, ustawiona jest kolejna tablica informacyjna z wiadomościami na temat modernizacji DW nr 708.

Zawarto na niej wiadomości pt. "Rozbudowa drogi wojewódzkiej nr 708 na odcinku Ozorków - Warszyce - Stryków - Niesułków wraz z z realizacją obwodnicy miasta Strykowa". Wartość tej inwestycji to ponad 122 mln zł.

Rozbudowa trasy 708 na tym odcinku trwała od 2010 roku, a projekt zrealizowano dzięki wsparciu z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Łódzkiego na lata 2007-2013.

Inwestycję podzielono na cztery odcinki : Ozorków-Warszyce (10,6 km), Warszyce-Styków (11,3 km), obwodnica Strykowa (2,8 km), Styków - Niesułków (5,2 km).

Na zdjęciach widok z wiaduktu DW nr 708 na autostradę A-2.

Zjeżdżając z wiaduktu, po lewej stronie widać węzeł autostradowy Łódź-Północ oraz zabudowania przemysłowe należące do przesypowni cementu.

Wjeżdżam do Strykowa omijając rozjazd do wsi Nowostawy Górne.

Wspinam się na wiadukt nad autostradą A-1. Tak więc trasa nr 708 nie tylko łączy drogi krajowe 72 z 14, ale jest strategicznym dojazdem do węzła autostradowego Łódź Północ (skrzyżowanie A1 z A2) !

Widok z DW 708 i wiaduktu nad autostradą A-1, na odcinek nieczynnej jeszcze części autostrady na linii Stryków-Tuszyn.

Dzięki modernizacji w ciągu DW nr 708, Stryków uzyskał obwodnicę, która wyprowadziła ruch pojazdów z centrum miasta. Zjeżdżam z wiaduktu do nowego ronda łączącego obwodnicę Strykowa z krajową "czternastką". Prace na tym odcinku zrealizowała firma "Kirchner Polska". Rondo wykonano z granitowych krawężników i kostki. Przez jego środek biegnie też pas awaryjny dla pojazdów ponadgabarytowych, który z obu stron jest odgrodzony barierką.

Dla poprawienia bezpieczeństwa w ruchu, na wlotach ronda powstały także cztery wyspy dzielące. Mają one za zadanie redukcję zagrożenie kolizji pojazdów, które ze zbyt duża prędkością zjeżdżają z ronda, z pojazdami na wlocie. Szybkim tempem zbliżam się do następnego skrzyżowania : w prawo do wsi Rokitnica, w lewo w ul. Zlotową do Strykowa.

Po przejechaniu kilkunastu metrów widać zieloną tablicę, pokazującą kolejne skrzyżowanie. Za chwilę wjeżdżam na nowe rondo i krzyżówkę z drogą krajową nr 14 na trasie Łowicz-Stryków ul. Warszawska. Pierścień zewnętrzny ronda posiada średnicę 15 metrów.

Wewnątrz pierścienia ronda zainstalowano oświetlenie oraz posadzono rośliny ozdobne. Obok znajduje się zbiornik retencyjny, którego zadaniem jest odbiór wody z pasa drogowego. Wyjeżdżam na równy jak stół odcinek drogi woj. nr 708 ze Strykowa do Warszyc.

Nowa obwodnica Strykowa została oddana do użytku w listopadzie 2012 roku. Była zarazem ostatnim etapem przy realizacji największej inwestycji drogowej Województwa Łódzkiego, którą była właśnie modernizacja drogi wojewódzkiej nr 708.

Dzięki tej operacji DW 708 uzyskała następujące parametry :
drogi klasy "G" (głównej), obciążenie 115 KN/oś, obciążenie dla obiektów inżynierskich - "A", szerokość jedni - 7 metrów, szerokość chodników - 2,0 - 2,5 (3,5) i szerokość ciągów pieszo-rowerowych - 3,5 m.

Jadę teraz wzdłuż strefy przemysłowej Strykowa. W mieście są trzy parki przemysłowe : "Tulipan Park Stryków" zarządzany przez firmę SEGRO (to jej największy obszar logistyczny w Europie Centralnej), "Panattoni Park"  – nowoczesne centrum dystrybucyjne tuż przy węźle autostrad oraz "Diamond Business Park" (AIG/Lincoln Polska).

W tej części Strykowa działają firmy z branży budowlanej. Na zdjęciu Wytwórnia Mieszanek Mineralno-Asfaltowych "Eurovia". Firma ta zbudowała m.in. jeden z odcinków autostrady A-2 Stryków - Konotopa o długości 29 km.

Tuż obok znajdują się tereny zajmowane przez "Strabag" - Wytwórnię Mas Bitumicznych w Strykowie. Ta firma również budowała odcinki autostrady A-1 i A-2.

Mr SCOTT ustalił, że do rozbudowy DW nr 708 wykorzystano w sumie : 

• materiały nasypowe : 135 tys. m³
• kruszywo na podbudowę : 163 tys. ton
• masa bitumiczna : 146 tys. ton
• chodniki : 51 tys. m²
• krawężniki : 35, 2 km

Dojeżdżam do kolejnego ronda - skrzyżowania z ul. Kolejową, od którego odchodzi droga w stronę wsi Koźle i Piątku.

Na rondzie skręcam w ul. Ozorkowską i jadę na zachód do Smolic.

Po prawej stronie drogi wojewódzkiej nr 708, znajdują się tereny zajmowane przez wiele dużych firm i zakładów przemysłowych. M.in. działa tutaj firma "Bafesto", która produkuje komponenty tekstylne dla przemysłu obuwniczego. Obok niej ulokowane są ogromne hale firmy transportowej "Raben".

Dojeżdżam do automatycznego przejazdu kolejowego, położonego na trasie linii kolejowej nr 15 z Łodzi Kaliskiej do Łowicza.

Jest to odcinek od stacji Stryków do przystanku we wsi Swędów, który wyremontowano i oddano do użytku w październiku 2011 roku. W przyszłym roku pojadą tędy nowoczesne pociągi Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej.

Czeka mnie teraz dość długi odcinek przejazdu przez miejscowość o nazwie Anielin Swędowski. Przed pierwszą wojną światową wieś w większości zamieszkana była przez ludność niemiecką. Były tu tylko trzy polskie gospodarstwa zlokalizowane w południowej części (za torami kolejowymi).

Zarówno w Anielinie Swędowskim, jak i w sąsiedniej wsi Kębliny, można korzystać z szerokiego pasa pieszo-rowerowego. Biegnie on po północnej stronie naszej DW nr 708. Wjeżdżam teraz na terytorium należące do powiatu i gminy Zgierz.

Trasę przez Kębliny (zobacz WYCIECZKĘ Nr 113) pokonuje się bardzo szybko, ponieważ praktycznie cały czas droga prowadzi z górki. Za rozjazdem do wsi Biała kończy się ciąg pieszo-rowerowy.

Kontynuuję kurs na zachód, po rewelacyjnej DW nr 708. Została ona wyposażona w niezwykle twardą warstwę masy ścieralnej, bez charakterystycznego szwa na środku.

Dojeżdżam do sporego kompleksu leśnego, położonego na wzniesieniu ok. 140 m nad poziomem morza. Jesienny las zachwyca Mr SCOTT'a swoimi kolorami.

Szybkim tempem pokonuje kolejne kilometry i staję przed mostem na rzece Moszczenica.

Budowę mostu rozpoczęto w marcu 2011 roku. Jest to nowoczesna, jednoprzęsłowa konstrukcja o rozpiętości 18 m, która przystosowana została do przejazdu pojazdów o ciężarze do 50 ton.

Rzeka Moszczenica jest prawym dopływem Bzury o długości 55 km. Jej źródła znajdują się w okolicach wsi Byszewy (zobacz WYCIECZKA Nr 141).

Wyjątkowo malowniczy bieg, rzeka zawdzięcza licznym zakolom. Pomiędzy Swędowem a Wolą Branicką rzeka podcina lewy brzeg wysoki na 10 m, porośnięty gęstym lasem, poprzecinany parowami i wąwozami, w którym wyznaczono rezerwat przyrody Grądy nad Moszczenicą. Natomiast na prawym brzegu położone są piaszczyste wydmy porośnięte jałowcami i świetlistym lasem mieszanym, graniczące ze wsią Kębliny.

Właśnie za mostem rozpoczyna się teren Woli Branickiej. Jest to niewielka wieś w powiecie zgierskim, która wraz z sąsiednią osadą Michałów, tworzy jedno sołectwo.

Nazwy zawierające człon "Wola" od średniowiecza dawano nowo zakładanym wsiom, których mieszkańcy byli ludźmi wolnymi. Widok na DW nr 708 w stronę wschodu i mostu na rzece Moszczenica.

Po południowej stronie drogi, widoczne są opuszczone zabudowania dawnego gospodarstwa.

W górnej części domu mieszkalnego widoczna jest data jego budowy - rok 1920. Najstarsze informacje o Woli Branickiej pochodzą z 1790 roku. Zachowały się dokumenty z których wynika, że w 1885 roku było tu 5 domów, 27 mieszkańców i 76 mórg.

W 1802 roku stał nad rzeką młyn, który spłonął pod koniec XIX wieku. Wiadomo też, że na początku XX wieku właścicielem folwarku w Woli Branickiej był Ignacy Biernaciak, który posiadał 77 ha, a nowy już młyn należał do niejakiego E. Gramsa.

Za Wolą Branicką mam do pokonania zupełnie płaski odcinek DW nr 708. Od Ozorkowa dzieli mnie odległość 10 km.

Zbliżam się do wsi Warszyce, mając po lewej stronie panoramę na zielone pola i upiorne BAZY OBCYCH. 
"ONI są wszędzie" !!! 👽 Wrzeszczy Mr SCOTT !!!

Warszyce położone są wzdłuż drogi wojewódzkiej nr 702. W centrum wsi znajduje się rondo, które wybudowano jako skrzyżowanie z DW nr 708.

Za rondem znajduje się nowy most, który powstał podczas modernizacji DW 708 w 2012 roku.

Jest to most bardzo podobny do tego w Woli Branickiej. Jego przęsło stanowi 14 sztuk belek strunobetonowych, na których wykonana jest nawierzchnia.

Most powstał nad rzeką Struga, która przyjmuje do siebie wody takich rzek, jak Ciosenka, Dzierżązna i Czarniawka. Struga zasila potem rzekę Moszczenicę w okolicach wsi Kotowice.

Ruszam w dalszą drogę i wnet pojawiam się we wsi Bądków. Jej nazwa pochodzi od imienia Bądzisław lub Bądzimir – zdrobniale Bądko. Pierwsze zapisy o tej miejscowości pojawiają się początku XVI wieku jako "Bendków wieś w parafii Modlna, do której płacona była dziesięcina".

Podjeżdżam na dość spore wzniesienie, którego szczyt znajduje się pośród zielonych lasów.

Po lewej stronie DW 708 widoczny jest piaszczysty rozjazd, który prowadzi do miejsca postoju.

Jest teren bezpośrednio przylegający do lasu, wokół którego zorganizowano punkt edukacyjny.

Leśny parking ogrodzono drewnianym płotkiem, przy którym ustawiono kilkanaście drewnianych tablic z kolorowymi planszami. Ta dot. największego wroga naszych lasów, którym jest od wieków niszczycielki ogień. Pamiętaj ! 
"Zauważyłeś ogień ! Dzwoń 998, 112" !!!

Miejsce postoju zostało wykonane przez Nadleśnictwo Grotniki, które ma swoją siedzibę w Zgierzu przy ul. Ogrodniczej 6/8. Na tej planszy umieszczono szereg zakazów skierowanych do użytkowników parkingu oraz prośbę o treści : "Turysto ! Zostaw to miejsce w takim stanie, w jakim chciałbyś je zastać jutro".

Plansza edukacyjna pt. "Poznajemy drzewa".

Plansza edukacyjna pt. "Co nam daje las ?".

Plansza edukacyjna pt. "Poznajemy ptaki".

Plansza edukacyjna pt. "Zwierzęta leśne".

Miejsca postoju są efektem realizacji programu "Aktywne udostępnianie lasu", który został wprowadzony do realizacji Zarządzeniem Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych po raz pierwszy w 2012 roku. Celem akcji jest udostępnienie lasu poprzez tworzenie odpowiedniej infrastruktury wyposażonej w wiaty, stoły, ławy, tablice informacyjne i kosze na śmieci.

Plansza z zaznaczeniem obszaru działania Nadleśnictwa Grotniki.

Pod zarządem Nadleśnictwa Grotniki znajduje się ponad 15.000 ha lasów.

Plansza edukacyjna pt. "Zasady zachowania w lesie".

Po krótkim odpoczynku i wyedukowaniu się, wracam na drogę wojewódzką nr 708. Przejeżdżam obok rozjazdu prowadzącego do wsi Celestynów (zobacz WYCIECZKA Nr 55).

Rozpoczynam fantastyczny zjazd do wsi Modlna. Po wielu latach pojawiła się wreszcie tablica wjazdowa do tej miejscowości.

Podczas modernizacji DW 708, wykonano także odtworzenie i regulacja rowów przydrożnych. Efekty tego działania najlepiej widać przy wjeździe do Modlnej, gdzie całe pobocza i rowy, wyłożone są betonowymi płytami.

Modlna to duża wieś w gminie Ozorków, do której Mr SCOTT bardzo często zagląda. Zobacz np. WYCIECZKA Nr 29. Na zdjęciu skrzyżowanie z drogą na Gieczno - to tylko 6 km.

Pierwsze informacje o wsi Modlna pojawiły się w 1392 roku. Jest to stara wieś szlachecka, z której wywodzi się rodzina Modlińskich herby Tępa Podkowa. Część osady należała też do rodziny Warszyckich herbu Habdank. Na zdjęciu budynek gospodarczy należący do dawnego folwarku.

Przez wieś przebiega główna droga, wcześniej łącząca księstwa rawskie i łęczyckie. Dziś to po prostu super droga nr 708.

W Modlnej znajduje się zabytkowy kościół p.w. Bożego Ciała i Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika. Mr SCOTT poznał go bardzo dobrze podczas WYCIECZKI Nr 113.

Parafia w Modlnej otrzymała niemal 300 tys. zł unijnego dofinansowania na remont elewacji kościoła wraz z zagospodarowaniem otoczenia. Na przepięknie odnowionym kościele, zawieszono dwie tablice z informacjami na temat tego przedsięwzięcia.

Tuż za kościołem, przed rozjazdem w lewo do wsi Sokolniki, ustawiona jest metalowa bramka do badania poziomu ruchu pojazdów na DW nr 708.

Jej działanie polega na tym, że po wykryciu pojazdu o nacisku osi przekraczającej 100 kN lub po wykryciu przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej dla danego typu pojazdu, sterownik wagi selekcyjnej umieszczonej w nawierzchni, powoduje zapisanie danych o pojeździe wraz ze zdjęciem i numerem tablic rejestracyjnych.

"Dane zostają przesłane łączem bezprzewodowym do serwera centralnego, gdzie zostaje pojazd dopisany do listy alertów dla danej lokalizacji. Dostęp on-line do listy alertów z dowolnego miejsca poprzez łącza bezprzewodowe, pozwala służbom takim jak Inspekcja Transportu Drogowego lub Policja, na zidentyfikowanie pojazdu  w terenie w niedalekiej odległości od stacji preselekcyjnej, zatrzymanie go i skierowanie do najbliższego wyznaczonego punktu szczegółowej kontroli".

Pomiędzy bramką i sklepem spożywczym, znajduje się remiza Ochotniczej Straży Pożarnej w Modlnej. Akurat kończy się remont elewacji budynku.

Dojeżdżam do ronda w Modlnej, którego budowa rozpoczęła się w lipcu 2011 roku. Rondo znajduje się przed wjazdem na teren cmentarza parafialnego. Odchodzi od niego droga do Leśmierza.

W tym miejscu DW 708 skręca bardziej na płd.-zachód i po chwili wjeżdżam do wsi Sokolniki Parcela.

Praktycznie cały odcinek opisywanej trasy, który od Brzezin do Ozorkowa liczy 39,694 km, to idealnie równa nawierzchnia. Jedzie się po niej fantastycznie !!!

Słońce już nisko i zwiększam tempo przejazdu. Pędzę cały czas prosto, przez skrzyżowanie z drogą na linii Sokolniki-Małachowice.

Czas nagli, ale Mr SCOTT znajduje nawet chwilę, na pozdrowienie swoich pięknych Fanek.

Następnie docieram do wsi Maszkowice.

Dojeżdżam do skrzyżowania z drogą prowadzącą przez Czerchów do Leśmierza (zobacz WYCIECZKA Nr 159).

Mr SCOTT dobrze wie, że to już ostatnie kilometry przejazdu po tej idealnej drodze. Może by tak zawrócić i przejechać tę samą trasę bo Brzezin ? 

Jeszcze tylko szybki przejazd do osady o nazwie Helenów...

I już jestem w Ozorkowie ! Tutaj także, na skrzyżowaniu z drogą do miasta-ogrodu Sokolniki Las, zbudowano nowe rondo, które w znacznym stopniu przyczyniło się do zwiększenia bezpieczeństwa i płynności ruchu.

Dojeżdżam do końca drogi wojewódzkiej nr 708, która w Ozorkowie łączy się z drogą krajową nr 1 (obecnie nr 91).

Okazuje się, że na odcinku 11 km między Ozorkowem a Warszycami, zużyto blisko 25 tys. m³ kruszywa na podbudowę i 52 tys. ton masy bitumicznej, którą przywiozło 1900 wywrotek. Gdyby ustawić takie wywrotki jedną za drugą, sznurek samochodów ciągnąłby się 27 km !

Koszt przebudowy drogi na linii Warszyce-Ozorków wyniósł ponad 41,9 mln zł. Inwestorem był Zarząd Dróg Wojewódzkich w Łodzi, a wykonawcą - konsorcjum Przedsiębiorstwa Budowy Dróg i Mostów "Erbedim" (Piotrków Tryb.)  i Przedsiębiorstwa Projektowo-Wykonawcze "Dromos" z Łódzi. Przy ul. Maszkowskiej ustawione zostały tablice informacyjne dot. tego wielkiego przedsięwzięcia.

Przypomnijmy, że projekt zrealizowano dzięki wsparciu z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Łódzkiego na lata 2007-2013. Na zmodernizowanym odcinku zbudowano sześć skrzyżowań typu rondo, poszerzono jezdnie do 7 metrów, zbudowano nowe zatoki dla autobusów, chodniki i ciągi pieszo-rowerowe. Wykonano też niezbędne prace przy budowie kanalizacji deszczowej oraz przebudowie sieci teletechnicznej i wodociągowej. Zakres prac był ogromny !

Długo by opisywać dokonania inżynierów, wszystkich ekip budowlanych oraz zespołów ludzi, którzy przyczynili się do zmodernizowania drogi wojewódzkiej nr 708. Było to najważniejsze i największe logistycznie zadanie, jakie wykonano na terenie województwa łódzkiego. Mr SCOTT składa wszystkim serdeczne podziękowania i wyrazy szacunku !

Ufff !!! Wycieczka po nowoczesnej DW 708 dobiegła końca ! Dla Mr SCOTT'a było to także spore wyzwanie logistyczne. Zawracam do ronda przy ul. Maszkowskiej i kieruję się w stronę Sokolnik.

Czeka mnie teraz przejazd po równie znakomitej drodze, która przeszywa przepiękne, sokolnickie lasy.

Jesień to czas spadających liści, melancholii i zadumy nad światem. Mr SCOTT ucina sobie romantyczną chwilkę na kolorowym dywanie.

"Choć nie wiem, kto to jest,
Nie wiem, skąd go znam,
Co dzień spotyka mnie,
Jesienny śmieszny pan". 
To po prostu Mr SCOTT.

Sprawnie i szybko przejeżdżam przez Sokolniki Las. Potem przez wieś Kania Góra, do wiaduktu nad autostradą A-2 w Rosanowie.

Zachodzące słońca i kolorowe chmury nad A-2. To naprawdę niezwykły widok.

Z Rosanowa kieruję się w stronę "Węzła Emilia" i wyjeżdżam na DK nr 91. Spokojnym tempem pedałuję do Zgierza. Jadę do skrzyżowania ulicy 3 Maja 6 z ul. Popiełuszki, gdzie kiedyś mieściła się fabryka sukna Adolfa Gustawa Borsta.

Po przeciwnej stronie tego skrzyżowania, znajduje się Urząd Skarbowy w Zgierzu (ul. 3 Maja 8).

Widok na fabrykę sukna Adolfa Gustawa Borsta z poziomu ul. Popiełuszki.

Przy budynku fabrycznym zachował się tradycyjny, drewniany dom zgierskich tkaczy z końca XIX wieku (ul. Popiełuszki 11).

Ulica ks. Jerzego Popiełuszki nosiła kiedyś nazwę Ludwika Waryńskiego. Zmiana nazwy nastąpiła w dniu 4 grudnia 1997 roku, na mocy Uchwały Rady Miasta Zgierza.

Pora na powrót do Łodzi. Mr SCOTT przedziera się po ul. Okulickiego do nowego przystanku kolejowego Łódź Radogoszcz Zachód.

 Ulokowano go przy linii kolejowej nr 15 z Łodzi Kaliskiej do Zgierza. Można do niego dojść od strony ul.11 Listopada oraz ul. Okręglik.

Przystanek został wybudowany od podstaw w pobliżu osiedla mieszkaniowego Radogoszcz Zachód.

Będą z niego korzystali pasażerowie podróżujący pociągami Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej, które wyruszą na trasy w roku 2014.

Oficjalne oddanie przystanku do użytku, przewidziane jest na dzień 16 grudnia 2013 roku. Na peronach ustawiono estetyczne wiaty dla podróżnych. Są także windy przeznaczone dla osób niepełnosprawnych, podróżnych z ciężkim bagażem i rodziców z dziećmi w wózkach.

Cały teren wokół peronów i przystanku, został ogrodzony ocynkowaną siatką, która wspiera się na czerwonych filarach.

Z Radogoszcza jadę do centrum miasta. Wykorzystuję bezpieczne drogi rowerowe przebiegające wzdłuż al. Włókniarzy i al. Mickiewicza.

Przejeżdżając przez Park im. księcia Józefa Poniatowskiego, Mr SCOTT trafia akurat na wspaniały spektakl świetlny na budynku hotelu "DoubleTree by Hilton".

Rewelacyjna gra świateł, będzie mi towarzyszyła do końca dzisiejszej wycieczki ! W blasku zachodzącego, jesiennego słońca, nasza Łódź wygląda niebywale.

Mr SCOTT często staje na wiadukcie nad trasą W-Z, skąd jest dobry widok na charakterystyczne, łódzkie budowle. Patrząc na północ, widać świetnie kościół Matki Boskiej Zwycięskiej przy ul. Łąkowej 40/42.

Spoglądając na wschód, mamy interesującą panoramę na al. Mickiewicza. Po prawej hotel "Cubus", a na horyzoncie widać wieżowiec "Red Tower".

Z al. Mickiewicza skręcam w ul. Piotrkowską, gdzie za biurowcem "Centralu"(Piotrkowska 171/173), znajduje się dawny przyfabryczny dom mieszkalny Adolfa Daubego. Fabrykę tego przemysłowca oglądałem przy ul. Wólczańskiej 128/130 - zobacz WYCIECZKA Nr 79. Budynek został odnawiany w ramach projektu "Mia100 Kamienic".

W głębi podwórza przy ul. Piotrkowskiej 173, znajduje się jeden z wydziałów Zarządu Dróg i Transportu w Łodzi.

Obejrzenie siedziby ZDiT, będzie ostatnim i chyba właściwym akcentem dzisiejszej wyprawy po drodze wojewódzkiej nr 708 !

Na podwórzu posesji zaparkowanych jest wiele pojazdów, jakie na co dzień używane są przez pracowników tej instytucji.

Zarząd Dróg i Transportu powołany został do życia w dniu 5 marca 2003 roku, uchwałą Rady Miejskiej w Łodzi. Od tego momentu zajmuje się wszystkim tym, co w naszym mieście związane jest z drogami i komunikacją. Nadzoruje komunikację miejską, remontuje i buduje nowe drogi - także rowerowe.

Biura ZDiT znajdują się także w kamienicy przy ul. Piotrkowskiej 175. Ciekawostką jest fakt, że w tym miejscu został założony w 1827 roku pierwszy łódzki zajazd.

W okresie ostatnich remontów łódzkich ulic i zmian w kursowaniu komunikacji miejskiej, Zarząd Dróg i Transportu w Łodzi znajduje się pod nieustannym obstrzałem opinii publicznej. Wiele cierpkich słów kierują do niego nie tylko kierowcy, ale też pasażerowie i sami rowerzyści, którzy są niezadowoleni z wielu działań urzędników. 
"Autobus jeżdżący co 20 min w szczycie ? Tramwaj stojący w korkach ? A może próby wyburzeń kolejnych kamienic pod trójpasówki ? Tak, to wszystko nasz kochany ZDiT !".

Mr SCOTT nie bawi się jednak w ocenianie działalności kogokolwiek i jakichkolwiek instytucji, bo sam dobrze wie po sobie, że tak jest najłatwiej. Rozsiąść się ławce jak nasz Stefan Jaracz , mówić co inni mają robić i narzekać, to każdy potrafi ! Ciężko jest przecież znaleźć złoty środek na wszystkie bolączki i drogę do właściwych rozwiązań. 
No chyba, że jest to środek Łodzi i droga wojewódzka numer 708.