Łódź (Piotrkowska, Skorupki, Park im. biskupa Klepacza, al. Politechniki, Żeromskiego, al. Mickiewicza, al. Bandurskiego, Krzemieniecka, Krakowska, Złotno, Rąbieńska, Traktorowa, Rojna, Kaczeńcowa, Lniana, Rydzowa, Aleksandrowska, Zimna Woda, Szałwiowa, Kąkolowa) - Aleksandrów Łódzki - Brużyca Wielka - Brużyczka Mała - Jastrzębie Górne - Jedlicze A - Grotniki - Kowalewice - Ozorków - Cedrowice - Ostrów - Tymienica - Ambrożew - Kosin - Góra Świętej Małgorzaty - Orszewice - Rybitwy - Węglewice Kolonia - Nędzerzew - Gledzianówek - Gledzianów - Strzegocin - Kuchary - Marcinów - Świniary - Mieczysławów - Wały - Konary - Rustów - Krzyżanów - Krzyżanówek - Jagniątki - Szewce Owsiane - Szewce Nadolne - Konstantynów - Czarnów - Jaroszówka - Garbów - Żeronice - Gosławice - Wola Kałkowa - Przezwiska - Sobota - Sobocka Wieś - Urzecze - Wierznowice -Strugienice - Maurzyce - Świące - Szczudłów - Otolice - Jastrzębia - Łowicz.
Powrót pociągiem Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej do stacji Łódź Radogoszcz Zachód (bilet normalny 9 zł, przewóz roweru bezpłatny, w pociągu Wi-Fi, można naładować baterię - gniazdko 230 V).
Łódź (11 Listopada, al. Włókniarzy, Zgierska, Zachodnia, Ogrodowa, Gdańska, Próchnika)
[24.03.2015. - 135,26 km, 25,2 km/h, 5:22:18 h]
ZDJĘCIA FILMY GPS
 |
| Mr SCOTT jedzie do... Krzyżanowa i Soboty !!! Trasa WYCIECZKI Nr 352. |
 |
| Mam nadzieję, że wiosenna pogoda nie pokrzyżuje mi dziś ambitnych planów ! Przygotowałem ciekawą wycieczkę, którą rozpoczynam na ul. Piotrkowskiej przy al. Mickiewicza. Centrum miasta jest nadal rozkopane, bo ciągle trwa remont Trasy W-Z. |
 |
| Skoro przyszła wiosna, to muszę wreszcie zobaczyć jedną z wielkich atrakcji łódzkiego krajobrazu ! W tym celu kieruję się do skrzyżowania ulic ks. Skorupki z ul. Wólczańską. |
 |
| Ta zapowiadana atrakcja znajduje się na terenie Parku im. biskupa Michała Klepacza. |
 |
| Jest to cebulica syberyjska - roślina, która zimuje w glebie i w połowie marca, bądź z początkiem kwietnia, wypuszcza niebieskie kwiaty układając się w łódzkim parku w wyjątkowo urokliwy dywan. |
 |
| Cebulica syberyjska to gatunek byliny należący do rodziny szparagowatych. Pochodzi z zachodniej Azji i Kaukazu. Cebulice, kwitnące w parku Klepacza w Łodzi, są największym skupiskiem tych roślin, spośród wszystkich parków miejskich w Polsce. |
 |
| Tym samym zabytkowa willa Reinholda Richtera przy ulicy Skorupki 6/8, zyskuje jak zawsze dodatkowy urok ! |
 |
| Willa zbudowana została według projektu architekta Ignacego Stebelskiego w latach 1903-1904 przy ówczesnej ulicy Placowej. Budynek zaprojektowano na niemieckich i angielskich wzorcach tzw. „architektury nieregularnej”. |
 |
| Obecnie w willi znajduje się Rektorat Politechniki Łódzkiej. |
 |
| W parku im. Klepacza znajduje się około 230 drzew o obwodach pni powyżej 15 cm i co najmniej 130 krzewów. |
 |
| 24 spośród rosnących drzew zostało uznanych za pomniki przyrody, wśród nich dąb "Fabrykant" (zwany także Jagoszem) z potężnymi, rozłożystymi konarami (grubość pnia 455 cm, rozpiętość korony ponad 30 m). |
 |
| W pobliżu rezydencjonalnej willi Reinholda Richtera, znajduje się zabytkowa dawna wozownia, którą zbudowano w 1904 roku. |
 |
| Wozownia została niedawno efektownie wyremontowana i rozbudowana, i już z daleka przyciąga wzrok. Zbudowano ją w kształcie litery "L" z ramionami od strony ulicy i parku. |
 |
| Zabytkowa wozownia z początku XX stulecia, z charakterystyczną, neorenesansową attyką, to jeden z najciekawszych tego typu obiektów w Łodzi. |
 |
| W centralnej części Parku im. Klepacza znajduje się willa Józefa Richtera (brata Reincholda Richtera). Rezydencja została wybudowana w 1989 roku według projektu Karla Seidla, wiedeńskiego architekta. |
 |
| Na ścianie budynku zawieszona jest tablica informacyjna Urzędu Miasta Łodzi ze specjalnym kodem, umożliwiającym na odczytanie informacji na temat zabytku za pomocą telefonu komórkowego w specjalnej aplikacji. |
 |
| Willa Józefa była budowlą typowo mieszkalną. Po Richterach przeszła na krótko w ręce rodziny Biedermannów, po drugiej wojnie światowej kilkukrotnie zmieniała właścicieli. Zmieniło się również przeznaczenie rezydencji. |
 |
| Straciła swój charakter mieszkalny, a stała się budynkiem użyteczności publicznej – był tu dom dziecka, Urząd Stanu Cywilnego, a obecnie jej właścicielem jest Politechnika Łódzka. |
 |
| Muszę przyznać, że Park im. biskupa Michała Klepacza, to bardzo atrakcyjny obszar naszego miasta ! |
 |
| Te fantastyczne wille, no i oczywiście ten lazurowy kobierzec - niesamowity dywan, otaczający willę i stare drzewa, to jest to, co nadaje temu miejscu niezwykły klimat ! |
 |
| Ale to nie jedyne atrakcje w tej okolicy ! Naprzeciwko parku znajduje się Hala Sportowa. Obiekt przy ul. ks. Skorupki 21 jest wykorzystywany dla wszelkiego rodzaju działalności sportowej i widowiskowej. |
 |
| Park im. Klepacza kończy się przy al. Politechniki. Jak nazwa ulicy wskazuje, najważniejszym obiektem znajdującym się w rejonie jest Politechnika Łódzka. Arteria stanowi swoistą oś osiedla akademickiego. |
 |
| Na wschód od niej znajdują się głównie budynki wydziałów należące do kampusów A i B, natomiast na zachód od niej znajdują się akademiki studenckie. Nad ulicą przerzucona jest kładka, która umożliwia bezpieczne przenoszenie się z jednej części osiedla na drugą. |
 |
| Z kładki jest znakomity widok na najbliższą okolicę. Patrząc na północ widać dobrze szklany budynek Centrum Wystawienniczo-Handlowego "EXPO-Łódź". |
 |
| Natomiast spoglądając na południe, widać znakomicie akademiki oraz kominy elektrociepłowni EC-2. |
 |
| Schodzę z kładki na al. Politechniki i kieruję się na północ. Przy skrzyżowaniu z ul. Rembielińskiego, budowane jest nowe centrum handlowo-rozrywkowe "Sukcesja". |
 |
| Wartość całej inwestycji, która ma być oddana do użytku w jeszcze w tym roku, wynosi 360 mln zł. Projekt ma być połączeniem nowoczesnej architektury z elementami nawiązującymi do historii Łodzi. Wewnątrz znajdą się oryginalne pofabryczne detale z przełomu XIX i XX wieku, a przed wejściem powstanie pierwsza historyczna mapa miasta, wykonana z granitu z inkrustacjami. |
 |
| Na rusztowaniu obiektu zawieszony jest obecnie baner z napisem "Cała Łódź życzy Oscara". Są to życzenia dla reżysera Pawła Pawlikowskiego i twórców filmu pt. "Ida", który został nominowany do Oscara w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny. Wiele scen do tego znakomitego filmu zostało nakręconych w Łodzi ! |
 |
| Z al. Politechniki przenoszę się na ul. Żeromskiego i pedałuję po nowiutkiej drodze rowerowej. |
 |
| Skręcam w lewo w al. Mickiewicza i jadę wzdłuż Trasy W-Z i Parku im. ks. J. Poniatowskiego. Bardzo lubię tę okolicę, a szczególnie znajdujący się przy skrzyżowaniu z ul. Łąkową ekskluzywny "DoubleTree by Hilton Łódź". |
 |
| Z dzielnicy Polesie przejeżdżam na Bałuty. Wykorzystuję ciągi rowerowe po al. Bandurskiego, ul. Krzemienieckiej, Krakowskiej i Traktorowej. Dojeżdżam do ronda - skrzyżowania z ul. Rojną na osiedlu mieszkaniowym Teofilów. |
 |
| Wyjeżdżam wprost pod pawilon handlowy, na którego ścianie namalowano napis "63 dni chwały" i Znak Polski Walczącej. Jest to odniesienie do tragicznej historii Powstania Warszawskiego w 1944 roku. |
 |
| Skręcam w lewo w ul. Rojną i na kolejnym pawilonie, zauważam mural z wizerunkiem Witolda Pileckiego i napisem "Żołnierze Wyklęci Cześć Ich Pamięci". |
 |
| Witold Pilecki, rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego, żołnierz Armii Krajowej, a po wojnie - antykomunistycznego podziemia, jest uważany za jednego z największych polskich bohaterów historii XX wieku. Był więźniem i organizatorem ruchu oporu w obozie koncentracyjnym Auschwitz, autorem raportów o Holocauście, tzw. "Raportów Pileckiego". Brał udział w Powstaniu Warszawskim. |
 |
| Aresztowany przez bezpiekę w 1947 roku, został oskarżony o działalność szpiegowską, a następnie w pokazowym procesie skazany na śmierć i stracony 25 maja 1948 roku. Jego ciała do dziś nie odnaleziono. Wyrok został unieważniony w 1990 roku przez Sąd Najwyższy. W 2006 roku rotmistrz został odznaczony Orderem Orła Białego. W 2013-tym – awansowany do stopnia pułkownika. To jeden z tzw. "Żołnierzy Wyklętych". |
 |
| Pedałuję dalej przez Teofilów, przyglądając się blokom i pawilonom handlowym (na zdjęciu ul. Lniana). |
 |
| Dojeżdżam do nowego ronda - skrzyżowania ul. Lnianej z ul. Rydzową. |
 |
| Po dojechaniu do ul. Aleksandrowskiej, kieruję się do Aleksandrowa Łódzkiego. Jadę ul. Piotrkowską do krzyżówki z ul. Wolności. |
 |
| Potem dojeżdżam do drogi krajowej nr 71 i pomykam do Brużycy Wielkiej. Przejeżdżam obok zapomnianej remizy strażackiej. |
 |
| To znakomita trasa rowerowa prowadząca do Grotnik, która przebiega m.in. przez osadę Jedlicze A. |
 |
| Można się na niej wykazać sprinterskimi umiejętnościami ! Dlatego też ostro kręcę korbą i sprawnie docieram do stawów na rzece Linda w Grotnikach. |
 |
| Po chwili oddechu zaiwaniam do wsi Kowalewice. |
 |
| Dojeżdżam do mostu i rzucam okiem na rzekę Bzura. |
 |
| Za mostem jest spory podjazd i z "wywieszonym językiem" docieram do Ozorkowa. |
 |
| Kieruję się do centrum miasta i Placu Jana Pawła II. |
 |
| Ozorków znam dobrze z kilkunastu poprzednim wycieczek ! Ale tej starej pompy, to chyba jeszcze nie widziałem !!! |
 |
| Z centralnego placu wyjeżdżam na ul. Listopadową. Jadę obok zabytkowego budynku motarni bawełny. Obiekt powstał w pierwszej połowie XIX wieku. |
 |
| Dojeżdżam do ul. Łęczyckiej i mostu na rzece Bzura. |
 |
| Po chwili docieram do okazałego pałacu przy ul. Łęczyckiej 3a, który należał do przemysłowca Henryka Schlössera. |
 |
| Pałac został wzniesiony w latach 1852-1876 w stylu nawiązującym do renesansu. Plany tego obiektu nakreślił architekt Fryderyk Adler. |
 |
| Po śmierci Henryka w 1884 roku, pałac pozostał w rękach jego żony Pauliny Matyldy Schlösser. Po jej śmierci w 1904 roku, pałac w spadku otrzymała jej szwagierka Natalia, która to cały obiekt przekazała miastu. Utworzono w nim szpital zakaźny, który funkcjonował do II wojny światowej. W okresie okupacji niemieckiej w pałacu znajdowały się m.in. pokoje dla pracowników firmy Junkers. |
 |
| Po zakończeniu działań wojennych rezydencję otrzymała administracja Ozorkowskich Zakładów Przemysłu Bawełnianego „Morfeo”, która to utworzyła w niej m.in. przedszkole dla dzieci pracowników. |
 |
| Obecnie rezydencja jest własnością Petera Overlack'a, który to w latach 2005-2006 przeprowadził gruntowny remont obiektu z zachowaniem zabytkowego wyposażenia i dekoracji wnętrz. |
 |
| W kalenicy tympanonu pałacu króluje Hestia - opiekunka ogniska domowego, przedstawiona jako młoda urodziwa kobieta odziana w bardzo lekką i luźną szatę |
 |
| Za pałacem znajdują się dwa zabytkowe budynki : dom dla służących wzniesiony w roku 1885 przez Matyldę Schlösser. W okresie powojennym, w budynku tym mieścił się Dział Osobowy i Szkolenia Zawodowego oraz Dział Zaopatrzenia, w nieistniejących dziś Ozorkowskich Zakładach Przemysłu Bawełnianego „Morfeo”. Obecnie obiekt oferowany jest do sprzedaży. |
 |
| Oraz parterowy budynek wozowni i piętrowy budynek stajni zbudowane z charakterystycznej czerwonej cegły oraz piętrowe domy dla służby pałacowej. |
 |
| Po obejrzeniu pałacu skręcam w ul. Głębicką i dojeżdżam do drogi krajowej nr 91. |
 |
| Opuszczam Ozorków i jadę prosto do wsi Cedrowice Parcele. |
 |
| Po dojechaniu do rozjazdu z krzyżem, skręcam w prawo. |
 |
| Jadę na wschód w stronę imponującego obiektu, stylizowanego na szlachecki dworek. Jest to restauracja "Trzy córy" w Cedrowicach Parceli. |
 |
| Pędzę dalej do dwóch mostów na rzece Bzura. |
 |
| Za moment melduję się we wsi Cedrowice. |
 |
| Następnie w osadzie o nazwie Ostrów. |
 |
| Tam oglądam stary, drewniany dom z zapadającym się dachem. Na 100% jest to przedwojenny budynek. |
 |
| Pedałuję dalej przez Ostrów do miejsca pamięci, które znajduje się po lewej stronie szosy. |
 |
| Jest to obelisk z z napisem "Pamięci mieszkańców Ostrowa Władysława Grabarczyka, Władysława Rogalskiego, Wojciecha Zarębskiego zamordowanych przez żołnierzy niemieckich 11 września 1939 roku. Mieszkańcy Ostrowa i Gminy Ozorków". |
 |
| Z Ostrowa jadę do wsi Tymienica i mostu na polnej strudze. |
 |
| Ten niewielki strumień zasila Bzurę w okolicach Leśmierza. |
 |
| Przy moście spotykam zieloną żabkę. |
 |
| Dojeżdżam do skrzyżowania, przy którym rośnie wierzba i skręcam w lewo. |
 |
| Przejeżdżam ok. 40 metrów i za tym szarym domem skręcam w prawo. Jest to droga prowadząca do wsi Boczki. |
 |
| Pędzę pustą szosą, pozostawiając za sobą widok na komin cukrowni i osiedle w Leśmierzu. |
 |
| Dojeżdżam do osady Boczki (w lewo do Leśmierza, w prawo na Skotniki). |
 |
| Jadę prosto na Abrożew oraz Kosin i przybywam do wsi Góra Świętej Małgorzaty (zobacz koniecznie WYCIECZKĘ Nr 66). |
 |
| Stolica gminy może się pochwalić kościołem p.w. św. Małgorzaty Dziewicy i Męczennicy. |
 |
| Świątynia położona jest na wzniesieniu pochodzenia polodowconego o wysokości 136 m. n.p. morza. Za wzgórza roztacza się wspaniały widok na wieś Podgórzyce. |
 |
| Przy kościele ustawiona jest figura Matki Bożej z tablicą "Matko Niepokalana módl się za nami". |
 |
| Niestety świątynia jest zamknięta "na amen" i obejrzenie jej wnętrza, muszę odłożyć do następnej wizyty na Górze Świętej Małgorzaty. Zjeżdżam ostrożnie ze wzgórza, które ma 25 m wysokości względnej. |
 |
| Pomykam dalej na północ przez wieś Orszewice i docieram na obszar Pradoliny Warszawsko-Berlińskiej. |
 |
| Najpierw przekraczam most nad szerokim, polnym kanałem. |
 |
| Sunę dalej pustą szosą w stronę wysokich drzew. |
 |
| Dojeżdżam do mostu na rzece Bzura i spoglądam na wschód, gdzie znajduje się kolejny most i zastawka regulująca poziom wody. |
 |
| Jadę prosto do jeszcze jednego mostu na tzw. Starej Bzurze. |
 |
| Po wdrapaniu się na wzgórze, skręcam w prawo na drogę przebiegającą przez wieś Rybitwy. |
 |
| Pedałuję ochoczo na wschód przez osadę Węglewice. |
 |
| Błyskawicznie docieram do sioła o nazwie Nędzerzew. |
 |
| Równie wartko do skrzyżowania z kapliczką, na którym odchodzi droga na Witonię (to w lewo, tylko 3 km). |
 |
| Kieruję się cały czas prosto i pędzę fantastyczną arterią do wsi Gledzianówek. |
 |
| Sprawnie dojeżdżam do Gledzianowa i obieram kurs na Strzegocin. |
 |
| Przed wjazdem do tej wsi ustawiona jest tablica z napisem "Pradolina Warszawsko-Berlińska. Obszar Natura 2000 - PLB100001". Czyli właśnie tam byłem !!! |
 |
| Strzegocin znam doskonale z WYCIECZKI Nr 263. W centrum wsi znajduje się kościół pw. św. Bartłomieja i św. Wojciecha. |
 |
| Świątynia jest zamknięta i spoglądam na jej wnętrze zza szklanych drzwi w kruchcie. |
 |
| Wyjeżdżam ze Strzegocina i kieruję się na wschód do wsi Kuchary. |
 |
| Szybko docieram do osady Marcinów. |
 |
| Tam skręcam na północ i przejeżdżam przez wieś Świniary. |
 |
| Następnie jadę przez Mieczysławów. |
 |
| Po chwili docieram do drogi wojewódzkiej nr 702. |
 |
| Skręcam w prawo "na Łódź". Do mojego miasta jest stąd tylko 49 km ! |
 |
| Ale podróż na południe nie trwa zbyt długo, bo już po chwili odbijam na lewo do wsi Wały. |
 |
| Tam kończy się asfaltowa nawierzchnia. Jadę kilkaset metrów po szutrowej drożynie i z niepokojem spoglądam przed siebie... Na wzgórzu czai się cała wataha trupiobladych BAZ OBCYCH ! ONI są wszędzie !!! 👽 |
 |
| Wkrótce jednak skręcam na wschód i dojeżdżam do osady Konary. |
 |
| We wsi znajduje się dwór, który został wzniesiony w końcu XIX wieku. |
 |
| Dwór otacza zniszczony park krajobrazowy z drugiej połowy XIX wieku. W pobliżu zachowały się zabudowania folwarczne (obora). Obecnie budynek pełni funkcje mieszkalne. |
 |
| Po obejrzeniu dworu opuszczam Konary i jadę na wschód w szpalerze pięknych wierzb. |
 |
| Dojeżdżam do rozjazdu w lewo, który przed wjazdem do wsi Rustów, prowadzi do Krzyżanowa. To główny cel mojej dzisiejszej wycieczki. |
 |
| Zjeżdżam z górki do mostu na rzece Ochnia. |
 |
| Ochnia to lewy dopływ Bzury o długości 49,4 km. Rzeka wypływa między Chodczem na zachodzie, a Lubieniem Kujawskim na wschodzie. Płynie przez południową część Pojezierza Kujawskiego, Wysoczyznę Kłodawską i Równinę Kutnowską, w województwie kujawsko-pomorskim i woj. łódzkim. Przepływa m.in. przez Kutno. Do Bzury uchodzi poniżej wsi Łęki Kościelne. |
 |
| Za mostem rozpoczyna się terytorium wsi Krzyżanów. Miejscowość leży w powiecie kutnowskim, na granicy Mazowsza i Ziemi Łęczyckiej. |
 |
| Na początek zwiedzania podjeżdżam pod budynki szkolne. W Krzyżanowie znajduje się Gimnazjum im. II Korpusu Polskiego Zdobywców Monte Cassino. |
 |
| Szkoła jest otwarta, więc wchodzę do środka i oglądam "kącik pamięci". |
 |
| Na ścianie zawieszony jest portret gen. Władysława Andersa (1892-1970) - polskiego generała z okresu II wojny światowej, który był dowódcą 2. Korpusu Polskiego, uczestnikiem kampanii włoskiej i bitwy pod Monte Cassino. Sprawował również funkcję Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. |
 |
| Obok znajduje się tablica ze słowami Generała, które wygłosił w 1941 roku w obozie Griazowiec do polskich żołnierzy i do Polaków : "Odrzućmy wszystko co nas dzieli, przyjmijmy wszystko co nas łączy". |
 |
| Jest także obraz z napisem "Po tych makach szedł żołnierz i ginął". |
 |
| W holu szkoły w przeszklonej gablocie, przechowywany jest piękny sztandar gimnazjum. |
 |
| Do miejscowego gimnazjum uczęszczają uczniowie z terenu całej Gminy Krzyżanów. Na rozległym, udrzewionym terenie wokół szkoły znajdują się boiska do gier sportowych. |
 |
| Od szkoły dojeżdżam do pomnika poległych mieszkańców gminy w wojnie w latach 1914–1920. Na szczycie obelisku umieszczony jest orzeł zrywający się do lotu oraz napis "Bóg Honor Ojczyzna" oraz tablica upamiętniająca poległych podczas II wojny światowej. |
 |
| Po tej samej stronie ulicy znajduje się kapliczka z figurką Matki Boskiej oraz drewniany dom z lat międzywojennych. |
 |
| Następnie podjeżdżam pod dwór, który został wzniesiony w drugiej połowie XIX wieku. Skromną architekturę budynku urozmaica elewacja frontowa, z dwoma wejściami o motywach orientalnych. |
 |
| Obecnie wewnątrz mieście się Urząd Gminy Krzyżanów. Gmina ta jest typowo gminą wiejską. Zajmuje obszar 103 km² powierzchni i dzieli się na 31 sołectw zamieszkiwanych przez ponad 4.300 osób. |
 |
| W Krzyżanowie znajduje się kilka sklepów i składów rolniczych, wieś jest skanalizowana i posiada wodociąg. |
 |
| Krzyżanów położony jest w niewielkiej odległości od dużych ośrodków miejskich : 65 km od Płocka, 54 km od Łodzi. Komunikację do stolicy powiatu, zapewnia tabor MZK Kutno. |
 |
| Jeżdżę po Krzyżanowie kilkanaście minut w poszukiwaniu ciekawych obiektów. Trafiam pod Gminny Ośrodek Zdrowia. |
 |
| Potem pod Gminny Ośrodek Kultury i Sportu (GOKiS), który promuje kulturę folkową – kierując działalnością sześciu zespołów śpiewaczek ludowych oraz jedną kapelą. |
 |
| Na zapleczu ośrodka jest scena koncertowa z widownią. |
 |
| W pobliżu znajduje się remiza Ochotniczej Straży Pożarnej w Krzyżanowie. |
 |
| Na polach w okolicy wsi, aż roi się od potężnych wiatraków. Jest to oczywiście potwierdzenie spiskowej teorii Mr SCOTT'a, że "ONI są wszędzie" !!! 👽 |
 |
| Dojeżdżam do zachodniego krańca Krzyżanowa, który w tej części gminy graniczy z wsią o nazwie Żakowice. |
 |
| Pierwsza wzmianka Krzyżanowie pochodzi z 1377 roku, kiedy to osada należała ona do rodu Krzyżanowskich herbu Sulima. |
 |
| Pod koniec XVIII wieku Krzyżanów był własnością Franciszki z Tarnowskich Suchorskiej. W 1796 r. majątek kupił Ignacy Krosnowski. Połowę Krzyżanowa odziedziczyła po nim jego córka Józefa, żona Feliksa Kretkowskiego – senatora, kasztelana Królestwa Polskiego i generała Wojsk Polskich. |
 |
| Drugą połowę majątku Feliks odkupił w 1817 roku od Rafała Świętosławskiego. W 1811 r. Józefa zmarła, a Feliks odziedziczył cały majątek. Powtórnie ożenił się z Klementyną z Czarneckich. Po jego śmierci w 1822 r. cały majątek przeszedł na nieletniego syna, Włodzimierza Kretkowskiego. |
 |
| W 1835 roku Krzyżanów odkupił od niego na licytacji Franciszek Górski, który trzy lata później przekazał go synowi, Władysławowi. Ten w 1839 r. ożenił się z Emilią Prądzyńską. Niestety Władysław zadłużył majątek i w 1847 r. sprzedał go Jakubowi Rudnickiemu. |
 |
| W 1871 r. Krzyżanów zakupił Jan Krukowski, a trzy lata później odziedziczył go po nim jego syn, Cyryl Władysław Krukowski. Ten sprzedał go w 1879 r. Bronisławowi Ciunkiewiczowi. Kolejnym właścicielem majątku był Antoni Różycki, który zakupił go w 1898 r. w 1910 r. odkupił go Janusz Kłobski. |
 |
| Kończę poznawanie Krzyżanowa i docieram do alei, przy której rosną okazałe wierzby. Jest to trasa prowadząca do wsi Sokół. |
 |
| Zawracam i pedałuję na wschód do osady o nazwie Krzyżanówek. |
 |
| Dojeżdżam do wiaduktu nad autostradą A-1. |
 |
| Za wiaduktem rozpoczyna się terytorium wsi Władysławów. |
 |
| Szybko dojeżdżam do kolejnej wsi Jagniątki. |
 |
| Następnie do osady Szewce Owsiane. |
 |
| W centralnej części wsi znajduje się skrzyżowanie z drogą prowadzącą do Młogoszyna (to w prawo, w lewo na Wojszyce). |
 |
| Jadę dalej prosto "na Bedlno" i dojeżdżam do wsi Szewce Nadolne. |
 |
| Pedałuję cały czas prosto, mijając rozjazd w prawo na Orłów. |
 |
| Docieram do kolejnego rozjazdu, przy którym ustawiona jest kapliczka. |
 |
| W przeszklonej wnęce umieszczona jest figura Matki Bożej, a na cokole widnieje napis "Maryjo Królowo Polski błogosław mieszkańców Szewc Nadolnych A.D. 2007". |
 |
| Tuż za kapliczką ustawiony jest znak drogowy. Do słupka przytwierdzona jest tabliczka żółtego szlaku rowerowego "Bitwy nad Bzurą". Muszę go kiedyś koniecznie przejechać ! |
 |
| Jadę od kapliczki w prawo (w lewo droga do Bedlna) i dojeżdżam do budynku Wiejskiego Domu Kultury w Szewcach Nadolnych. |
 |
| Pomykam dalej na wschód do wsi Konstantynów. |
 |
| Tam droga skręca bardziej na południe i w gąszczu drzew zauważam jakiś opuszczony budynek. |
 |
| Mam nadzieję, że jest to stary dom, który skrywa wiele tajemnic. Ale okazuje się, że jest to tylko zapomniany budynek gospodarczy... |
 |
| Pędzę dalej do skrzyżowania, na którym skręcam w prawo - czyli na południe (w lewo do wsi Stanisławice). |
 |
| Za moment pojawiam się w osadzie Czarnów. |
 |
| Tam zwracam uwagę na nowy dom, którego architektura przywołuje na myśl zamek lub pałac. No cóż - ludzie różne twierdze budują... |
 |
| Przejeżdżam przez wieś wąską asfaltówką, wzdłuż której stoją domy mieszkańców i zabudowania gospodarcze. |
 |
| Wartkim tempem kieruję się do kolejnego skrzyżowania. Wyprzedza mnie samochód, a kierowca pozdrawia mnie machaniem ręką i dźwiękiem klaksonu. Ale spotkanie ! Toć to ksiądz Stanisław Kosiacki - proboszcz kościoła p.w. Bożego Ciała z Orłowa !!! Miałem okazję z nim pogawędzić podczas WYCIECZKI Nr 249. |
 |
| Na krzyżówce skręcam w prawo i jadę do wsi Jaroszówka. |
 |
| Pędzę wąską szosą, która prowadzi najpierw na wschód. |
 |
| Potem droga skręca na północ i docieram do rozjazdu w prawo. Skręcam na południe (prosto do Garbowa i Stradzewa). |
 |
| Pierwszy raz jestem w tych okolicach i martwię się trochę , że mogę pomylić trasę... Na szczęście nie zabłądziłem ! Wszystko idzie zgodnie z planem i po chwili wyjeżdżam z terytorium osady Garbów ! |
 |
| Po paru minutach dojeżdżam do obiektów szkolnych. |
 |
| Okazuje się, że dotarłem do wsi Żeronice i Szkoły Podstawowej im. Marii Konopnickiej. |
 |
| Na zapleczu szkoły znajduje się kompleks boisk sportowych. Inwestycja została współfinansowana w ramach programu "Moje boisko - ORLIK 2012". Fundusze wyłożył Budżet Państwa, Województwo Łódzkie i Gmina Bedlno. |
 |
| Z Żeronic pomykam do wsi Gosławice. Mijam budynek remizy strażackiej, w której znajduje się także świetlica wiejska. |
 |
| Na skrzyżowaniu skręcam w lewo - czyli na wschód i wjeżdżam do osady Wola Kałkowa. |
 |
| Następnie jadę przez wieś o nazwie Przezwiska. Zatrzymuję się przy ładnej kapliczce z figurą Matki Bożej, przy której znajduje się pamiątkowa tablica z bardzo ciekawą informacją : "Pod Przezwiskami nad Bzurą w 1656 r. Hetman Czarnecki pokonał Szwedów. A.D. 2013. Mieszkańcy". |
 |
| W osadzie zachowało się kilka domów z lat 30-tych XX wieku, wieś posiada ciekawą historię, więc postanawiam sobie, że przyjadę tutaj kiedyś na kompleksową penetrację ! |
 |
| Zasuwam z górki w stronę zakola drogi, przy której sterczą ogołocone wierzby. |
 |
| Po chwili wjeżdżam do wsi Sobota, którą poznałem dwa lata temu podczas WYCIECZKI Nr 169. |
 |
| Przejeżdżam obok cmentarza parafialnego, na który stoi zbytkowa kościół p.w. Przemienienia Pańskiego. |
 |
| Jadę dalej przez centralny plac w Sobocie i docieram na ul. Warszawską, pod bramę prowadzącą na teren parku. |
 |
| Zieleniec założyła w 1896 roku żona ówczesnego właściciela majątku Artura Stokowskiego. Park powstał wg projektu słynnego architekta ogrodów Walerego Kronenberga. |
 |
| W centralnej części parku znajdują się relikty zamku rycerskiego. |
 |
| W 1985 w czasie badań archeologicznych w bryle dworu zidentyfikowano pozostałości sześciobocznej wieży opiętej narożnymi przyporami i zbudowanej z cegły gotyckiej. Jest to jedyny dotychczas zidentyfikowany fragment XV-wiecznego zamku, najprawdopodobniej rezydencji obronnej Doliwitów Sobockich. |
 |
| W wieku XVI budowla została przekształcona w renesansowy dwór. W roku 1744 dobra sobockie nabył Wincenty Zawisza, łowczy łęczycki i szambelan króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Po nim trafiły one w ręce syna Cypriana, a następnie wnuka Artura, straconego w odwecie za działalność patriotyczną i uczestnictwo w powstaniu listopadowym. Skonfiskowany przez władze carskie majątek Artura wykupił jego brat August Zawisza, który na fundamentach starej budowli wzniósł neogotycki pałacyk z ośmioboczną, zakończoną krenelażem wieżą, przez co nowy obiekt szybko zyskał popularne miano "zameczku". |
 |
| W 1890 roku kupił go Artur Stokowski z żoną, wzbogacając o wspaniały park w stylu angielskim, a po Stokowskich zamieszkali tutaj Wiktor i Bogna Przegalińscy, którzy nabyli majątek w 1927 z przeznaczeniem na hodowlę koni angloarabskich. W czasach PRL-u dobra rozparcelowano pomiędzy PGR a Państwową Stadninę Koni w Walewicach, sam zaś pałacyk przekształcono w wielorodzinny budynek mieszkalny. |
 |
| Kiedy tak oglądam "zameczek", moim poczynaniom pilnie przygląda się uroczy piesek. Dzielę się z nim kanapką i ruszam na dalszą penetrację sobockich włości ! |
 |
| Oglądam imponujący drzewostan parku oraz kapliczkę stojącą nad brzegiem rzeki. |
 |
| To oczywiście Bzura, która na tym odcinku silnie meandruje. Mówię Wam ludzie, że zobaczyć zachód słońca nad Bzurą, to bezcenne przeżycie !!! |
 |
| Kręcę się jeszcze parę minut wokół dworu-zamku, który stoi na wysokim nasypie i otoczony jest od północy stawem. Następnie kieruję się w stronę dawnej gorzelni. |
 |
| Budynek został wzniesiony w 1848 roku. |
 |
| Zabudowania należą do Stadniny Koni w Walewicach. |
 |
| Przed budynkiem dawnej gorzelni, wyeksponowana jest żelazna konstrukcja z ogromnym kołem zamachowym. |
 |
| Została wyprodukowana w 1902 roku przez firmę "Främbs & Freudenberg" ze Świdnicy. |
 |
| Obok znajdują się zabudowania folwarczne – najcenniejsze z nich to stodoła oraz spichlerz i pochodzą z połowy XIX wieku. |
 |
| Wyjeżdżam sprzed gorzelni na czarną drogę, która prowadzi do wielkich zabudowań gospodarczych. |
 |
| Okazuje się, że w Sobocie działa gospodarstwo należące do spółki z Walewic, które zajmuje się hodowlą bydła rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej oraz bydła mięsnego rasy Limousine. |
 |
| Do Soboty trafiły starannie wybrane sztuki z zarodowych stad we francuskiej Bretanii, gdzie ta długowieczna i niezwykle ceniona w Europie rasa ma swoje początki. Ale przeważającą część stada stanowią rodzime krowy. |
 |
| Dzięki temu możliwa jest tu produkcja mleka, które dostarcza stado ponad 300 sztuk dorodnych "Fanek" Mr SCOTT'a . |
 |
| Po obejrzeniu gospodarstwa wyjeżdżam na szosę prowadzącą z Soboty do Urzecza. |
 |
| Stoi tam czerwona tablica informująca, że jest to obszar Pradoliny Warszawsko-Berlińskiej, Obszar Natura 2000. |
 |
| Kieruję się na wschód do Sobockiej Wsi i do Urzecza. Potem dojeżdżam do remizy strażackiej w Wierznowicach. |
 |
| Tam szosa skręca na północ i prowadzi do zabytkowej kapliczki, która stoi przy moście nad strugą rzeki Bzury. |
 |
| Wjeżdżam do wsi Strugienice i na skrzyżowaniu skręcam w prawo. |
 |
| Szybko docieram do osady Maurzyce i ponownie wkraczam na teren Pradoliny Warszawsko-Berlińskiej. |
 |
| Jadę na południe do mostu na Bzurze. W tym miejscu na rzece znajduje się kilka wysp porośniętych trzciną i szuwarami. |
 |
| Spoglądam też na zachód i podziwiam fantastyczny widok : zachodzące słońca odbija się w szarej toni rzeki. Coś pięknego !!! |
 |
| Ruszam dalej na południe i opuszczam Maurzyce. |
 |
| Szybkim tempem dojeżdżam do osady o nazwie Świące. |
 |
| Na skrzyżowaniu z drewnianym krzyżem, skręcam w lewo - czyli na wschód. |
 |
| Po chwili przybywam do sioła Szczudłów. |
 |
| Jadę przez wieś spoglądając na stare domostwa. To typowe chaty łowickie, z głównym wejściem skierowanym na południe. |
 |
| Przejeżdżam obok Domu Ludowego w Szczudłowie. |
 |
| Na końcu wsi jest rozjazd z krzyżem i skręcam dalej na południe. |
 |
| Docieram do sioła o nazwie Otolice. |
 |
| Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Bobrówka, która jest dopływem Bzury. |
 |
| Stoję kilka minut na moście i fotografuję przepiękny krajobraz. |
 |
| Za mostem stoi tablica z informacją, że te dziewicze tereny to oczywiście Pradolina Warszawsko-Berlińska. |
 |
| Ze wsi Otolice dojeżdżam do drogi wojewódzkiej nr 703. |
 |
| Skręcam na wschód i forsując mocne tempo, bystro dojeżdżam do Łowicza. |
 |
| Zapada już zmrok, gdzy przejeżdżam ul. Podrzeczną do centrum miasta. |
 |
| Dojeżdżam do przejazdu kolejowego przy ul. 3 Maja. |
 |
| Tuż za przejazdem, przy ul. Dworcowej 2 znajduje się sklep rowerowy "Rider". Firma działa już od roku 2008, posiadając w ofercie rowery : miejskie, trekkingowe, crossowe, MTB (górskie), specjalistyczne oraz dziecięce. Do dyspozycji mamy tutaj również serwis, który czynny jest 6 dni w tygodniu. Warto wiedzieć, bo zawsze może się przydać. |
 |
| Przy ul. Dworcowej mieści się oczywiście dworzec kolejowy. Budynek powstał w 1861 roku. Z Łowicza są bezpośrednie połączenia kolejowe między innymi z Warszawą, Łodzią, Skierniewicami, Kutnem, Sochaczewem oraz Płockiem. |
 |
| Nad peronami stacji kolejowej przerzucona jest kładka dla pieszych, po której można przedostać się na poszczególne perony. |
 |
| Przyjechałem tutaj w konkretnym celu, a mianowicie wrócę sobie do Łodzi pociągiem ! Ale nie dlatego, że nie mam już siły, czy też nie chce mi się jeszcze pedałować do domu te ponad 60 kilometrów ! Po prostu taki miałem na dziś "chytry plan" : bezstresowa jazda rowerkiem, zwiedzanie pięknego powiatu łowickiego, podziwianie fantastycznych krajobrazów i odpoczynek w pociągu. No co ? Raz na jakiś czas lubię takie wycieczki ! |
 |
| Kiedy nadchodzi odpowiedni moment, wchodzę na kładkę i kieruję się na peron, przy którym już czeka na podróżnych pociąg Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej. |
 |
| ŁKA dysponuje flotą nowoczesnych pociągów Stadler FLIRT, które produkowane są w Siedlcach w zakładach szwajcarskiego przedsiębiorstwa "Stadler Rail". |
 |
| W wagonach są specjalne miejsca przeznaczone do przewożenia rowerów. Jednakże wg mojej opinii, są one niewłaściwie skonstruowane ! Rower powinno się zawiesić na metalowym haku, który jednak nie jest osłonięty żadnym materiałem. Skutek jest taki, że podczas przejazdu, można sobie zniszczyć rowerową obręcz. Dlatego też w takim przypadku, podkładam w tym miejscu rękawiczkę i dzięki temu unikam obtarć obręczy. |
 |
| W czasie podróży odpoczywam, przeglądam internet i sprawdzam na swoim "papierowym endomondo", przebieg zaplanowanej na dziś trasy. Wszystko się zgadza ! Niczego nie ominąłem i pojechałem zgodnie z planem. |
 |
| Podróż do Łodzi mija mi szybko i po godzinie wysiadam na stacji kolejowej Łódź Radogoszcz-Zachód. |
 |
| Przy peronie zauważam tablicę, z której dowiaduję się, że "Budowa, przebudowa przystanków kolejowych na trasach Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej, została współfinansowana przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego praz Funduszu Kolejowego w ramach RPO WŁ na lata 2007-2013". |
 |
| Przystanek kolejowy Łódź Radogoszcz Zachód został oddany do użytku w grudniu 2013 roku. |
 |
| Wchodzę po schodach na kładkę i udaję się stąd na ostatnią prostą wiosennej wycieczki. Zadowolony jadę do domu, bo cieszę się, że nic nie pokrzyżowało moich planów i zaliczyłem kolejną, rewelacyjną eskapadę po regionie łódzkim ! Teraz odpoczną sobie dzień, może dwa i potem pomknę po nowe przygody !!! Tylko kiedy ? Może w sobotę ? 😜 |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz