ZDJĘCIA FILMY GPS
 |
| Mr SCOTT jedzie do... Sworawy, Poddębic i Dalikowa !!! |
 |
| Odpocząłem sobie jeden dzień i znowu jadę do... !!! Sprawdziłem prognozy pogody i tylko dziś ma być ładnie. Tak więc korzystam z okazji, bo przez najbliższy tydzień ma padać deszcz... Zaczynam na ul. Łąkowej 4, gdzie znajduje się dawna manufaktura wełnianych tkanin wzorzystych Barucha Gliksmana. |
 |
| W latach 1940-1945 Niemcy zorganizowali tutaj centralny obóz przesiedleńczy dla Polaków. Stąd deportowano ludność do Generalnego Gubernatorstwa. Tu odbywały się selekcje rasowe i skąd przewożono ludzi do Urzędu Rasy i Osadnictwa przy ul. Spornej. Stąd również ofiary trafiały do NIEMIECKICH obozów koncentracyjnych. Ustawiony jest tam obelisk z pamiątkowymi tablicami : - "Tu w czasach okupacji hitlerowskiej istniał obóz przesiedleńczy-miejsce męczeństwa ludności polskiej" - "W XXX rocznicę zwycięstwa nad faszyzmem w hołdzie pamięci ofiar obozu - Społeczeństwo Łodzi" - "Odnowiono 2004 r. staraniem Związku Wysiedlonych Ziemi Łódzkiej" |
 |
| Przejeżdżam trochę dalej i oglądam nowy mural, który powstał na ścianie kamienicy przy ul. Łąkowej 10. |
 |
| Jest to ogromny jeleń, z którego wylatują i wzbijają się w powietrze ptaki. Mural powstał w ramach IV edycji Festiwalu Urban Forms. Pracę przy jego tworzeniu obserwowałem na zakończenie WYCIECZKI Nr 296. |
 |
| Autorem jest pochodzący z Chin artysta DALeast. Swoje obrazy tworzy wykorzystując farby w sprayu, bazując przy tym na podstawowych barwach - czerni i bieli. Jego kompozycje oparte są na dynamicznych, ekspresyjnych gestach, tworzących gęste kompozycje linii, układających się w określone formy. |
 |
| Po "odpowiednim" wstępie ruszam na trasę i szybko docieram do Konstantynowa Łódzkiego. Oglądam fontannę na Placu Kościuszki, która ma kształt łódki. |
 |
| Potem jadę drogą woj. nr 710, przy której biegnie linia tramwajowa do Lutomierska. |
 |
| W Mirosławicach trafia mi się niemała gratka, bo na tzw. "mijance" oczekuje zabytkowy tramwaj "Sanok". Jest to wagon pochodzący z lat 20-tych XX wieku. |
 |
| Jego właścicielem jest Tomasz Adamkiewicz, który wagon znalazł na łódzkich działkach, gdzie pełnił on rolę altanki. Po wyremontowaniu wagonu pan Adamkiewicz odnowił kurs motorniczego i dostał zgodę na korzystanie z torów miejskich. |
 |
| Po miłej rozmowie z sympatycznym panem Pawłem, bystro docieram do Kazimierza (zobacz WYCIECZKA Nr 41). Przejeżdżam bocznymi uliczkami, przy których stoją przeważnie parterowe domy. Zachował się tu średniowieczny układ architektoniczny, z czworobocznym rynkiem w centrum i ulicami wybiegającymi z narożników. |
 |
| Przy dawnym rynku (obecnie skwer), znajduje się zabytkowy kościół p.w. Świętego Jana Chrzciciela. Teren wokół świątyni otoczony jest ceglanym murem z końca XIX wieku. |
 |
| Z Kazimierza pomykam do Puczniewa. To super trasa rowerowa, którą bardzo często jeżdżę. Zawsze też robię pamiątkową fotografię na tym skrzyżowaniu : w lewo na Jeziorko, w prawo na Mianów i Kałów. |
 |
| Jadę prosto na Mianów, do którego prowadzi mocno podniszczona, wąska asfaltówka. Wzdłuż drogi rosną okazałe akacje. |
 |
| Szybko przejeżdżam przez Mianów (zobacz WYCIECZKA Nr 225). Drogą prowadzącą przez las, wkraczam na teren powiatu poddębickiego. |
 |
| Zatrzymuję się w lesie na parę minut. Cieszę oczy wszechogarniającą mnie zielenią. Trafiam nawet na różne gatunki grzybów, ale nie zbieram, bo co z nimi potem zrobię ? |
 |
| Po chwili relaksu na łonie natury, dojeżdżam do Kałowa, który poznałem dobrze podczas WYCIECZKI Nr 90. |
 |
| Wielką atrakcją tej wsi, jest zabytkowy kościół p.w. Świętego Mikołaja Biskupa i Świętego Stanisława Biskupa. Świątynię zbudowano w 1786 roku z fundacji braci Sulimierskich - ówczesnych właścicieli Kałowa. |
 |
| Z Kałowa pedałuję na północ do wsi Ciężków. Jedzie mi się lekko i przyjemnie, bo droga prowadzi z górki. |
 |
| Potem szosa skręca na zachód i przejeżdżam przez Adamów. |
 |
| Następnie przez sioło o nazwie Łężki. |
 |
| I tym sposobem docieram do Poddębic (zobacz WYCIECZKA Nr 121). |
 |
| Wjeżdżam do miasta od strony ul. Targowej. Na posesji nr 6 znajduje się siedziba Nadleśnictwa Poddębice, które zostało utworzone w 1945 roku. |
 |
| Nadleśnictwo obejmuje swoim zasięgiem teren 6 powiatów, w skład których wchodzi obszar 13 gmin. Jego powierzchnia wynosi 17844,77 ha. |
 |
| Obecnie teren nadleśnictwa podzielony jest na 13 leśnictw : Mianów, Zygry, Jamno, Szadek, Wilamów, Sworawa, Napoleonów, Niemysłów, Księże Młyny, Biernacice, Rożdżały, Kamionacz i Reduchów. |
 |
| Z ul. Targowej skręcam w ul. Mickiewicza. Przejeżdżam obok ogromnego budynku szpitala w Poddębicach. |
 |
| Następnie jadę pod kościół ewangelicko-augsburski w Poddębicach. Przed świątynią stoi dzwonnica - brama, przykryta stylowym hełmem, nawiązująca do najlepszych wzorów renesansu. |
 |
| Gmach wzniesiony został w 1871 roku dzięki pomocy ówczesnych właścicieli Poddębic – rodziny Zakrzewskich. Kościół zbudowano z czerwonej, nieotynkowanej cegły na planie prostokąta i przykryto dwuspadowym dachem. |
 |
| W 2009 roku zniszczony, opustoszały budynek został sprzedany za symboliczną złotówkę władzom Poddębic. W ramach rewitalizacji najstarszej części miasta, postanowiono przywrócić kościołowi jego dawny blask, oraz wzbogacić go o kilka nowych funkcji. W budynku powstał Teatr Integracji i Pijalnia Wód Termalnych. |
 |
| Na ścianie kościoła zawieszone są tablice informacyjne dot. dawnego kościoła ewangelickiego oraz jego przemiany. Poddębicka woda termalna pochodzi z ujęcia Poddębice GT-2. Wydobywana jest z głębokości 2101m i ma 27 tys. lat. Szczególnym walorem tej wody jest jej wysoka temperatura : 72ºC w miejscu ujęcia i pierwotna czystość pod względem chemicznym i mikrobiologicznym. Woda ma charakter wodorowęglanowo-sodowo-wapniowy. Jest hipertermalna i niskozmineralizowana. |
 |
| Świątynia nazywana jest przez mieszkańców także „kościołem niemieckim”. Parafia poddębicka zachowała możliwość odprawiania nabożeństw w jedną niedzielę w miesiącu, oraz w święta. Uroczyste otwarcie obiektu miało miejsce w kwietniu 2014 roku. |
 |
| We wnętrzu świątyni zwraca uwagę wysoki ołtarz z umieszczoną powyżej nim amboną oraz wsparte na kilku kolumnach empory. Światła dostarcza dziesięć wysokich okien umieszczonych po obu stronach kościoła. |
 |
| Z sufitu zwieszają się bogato zdobione żyrandole. |
 |
| Dookoła kościoła, na terenie parkowym rosną zabytkowe drzewa. Warto też zerknąć na bogate zdobienia bramy oraz furtek prowadzących na teren kościelny. |
 |
| Wyjeżdżam na zrewitalizowaną ulicę Marii Konopnickiej. |
 |
| Skręcam w lewo w ul. Tarnowską i dojeżdżam do rzeki Ner. |
 |
| W tej części miasta znajduje się boczna brama, która prowadzi na teren Ogrodu Zmysłu w Poddębicach. Przyjadę tu wkrótce, aby go dokładnie obejrzeć. |
 |
| Jadę jeszcze do centrum i odpoczywam chwilę przy fontannie na Placu Kościuszki. |
 |
| Warto wiedzieć, że Poddębice mogą pochwalić się także szlakami rowerowymi. Pierwszy "Po Ziemi Poddębickiej" ma długość niemal 132 km i przebiega na terenie powiatu. Prowadzi przez Bałdrzychów i Businę. Drugi szlak dla cyklistów nosi nazwę "Gorących Źródeł". Trasa rowerowa ciągnie się przez nieco ponad 136 km i przebiega przez Poddębice, Dalików, Pęczniew, Uniejów, Wartkowice oraz Zadzim. Zamierzam je oczywiście przejechać ! |
 |
| Opuszczam Poddębice jadąc po drodze wojewódzkiej nr 703. Szybko dojeżdżam do Sworawy, którą postanowiłem uczynić dziś głównym celem tej słonecznej wycieczki. |
 |
| Sworawa to duża osada w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice. |
 |
| Wieś jest siedzibą sołectwa Sworawa, w którego skład wchodzą również przyczółki Bliźnia, Jabłonka i Małe. |
 |
| W latach 1975–1998 osada administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. |
 |
| Wrzucam na luz i jeżdżę sobie dobre pół godziny po Sworawie. Oglądam gospodarstwa, domy i zagrody. Szukam też obiektów ważnych dla codziennego życia mieszkańców. |
 |
| Istnieje legenda o powstaniu Sworawy, która głosi, że "w dawnych słowiańskich czasach, na niedostępnych mokradłach miał swą siedzibę jeden z rodów plemiennych, wyróżniający się szczególnym zamiłowaniem do kłótni. Znudziło się to jednak słowiańskiemu bogu i rzeką Ner rozdzielił siedzibę rodu na dwie części. Jedną część nazwano Chrapy, drugą - Svarava". Etymologia tych słów niejako uzasadnia istnienie legendy - oba oznaczają kłótnie, swary. |
 |
| W źródłach pisanych wieś Svarava pojawia się po raz pierwszy w 1242 roku, jako własność arcybiskupa. Był to akt prawny księcia Konrada Mazowieckiego. |
 |
| Wiadomo też, że w XVI wieku kmiecie dawali plebanowi w pobliskim Turze po groszu z łanu oraz dziesięcinę arcybiskupowi. |
 |
| W XV wieku mieszkało tu 21 osadników, a na początku XIX stulecia wieś liczyła 40 domów i 241 mieszkańców. |
 |
| W II połowie XVIII wieku Sorawa należała do brata króla - prymasa Michała Poniatowskiego. |
 |
| Obecnie mieszka tu około 500 osób w 100 domach, które skupione są wokół drogi wojewódzkiej nr 703. |
 |
| We wsi działa Ochotnicza Straż Pożarna, którą założono w 1918 roku. |
 |
| Jej pierwszym prezesem był Jan Smogurzewski. |
 |
| W roku 1925 wybudowano ze środków społecznych szkołę powszechną. W 1953 r. ze składek mieszkańców i ze sprzedaży gruntów wspólnoty zelektryfikowano całą wieś. Sąsiednie Poddębice były w tym czasie jeszcze bez prądu ! |
 |
| W 1988 roku oddano do użytku wybudowany w czynie społecznym wodociąg, następnie linię telefoniczną oraz kanalizację wraz z oczyszczalnią ścieków. |
 |
| Zadbany dom sołtysa wsi Sworawa. We wsi dobrze gospodarzą, co widać na załączonych obrazkach. |
 |
| Po zwiedzeniu Sworawy wyjeżdżam na DW nr 703. |
 |
| Kieruję się na północ do sioła Wilkowice. Cały czas korzystam w bezpiecznego ciągu pieszo-rowerowego. |
 |
| Szybko docieram do wsi Tur, którą poznałem podczas WYCIECZKI Nr 167. Podjeżdżam po zabytkowy kościół Św. Stanisława Kostki, ale znowu nie mam szczęścia. Świątynia jest niestety zamknięta "na amen"... |
 |
| W Turze obieram kurs na wschód i jadę przez Nową Wieś. |
 |
| Po chwili wjeżdżam na terytorium Gminy Dalików. Przy drodze stoi witacz, który pamięta jeszcze "czasy Gierka" ! |
 |
| Zachwycam się pięknymi krajobrazami polskiej wsi. Zielono-żółta gorczyca szkli się cudnie w blasku jesiennego słońca (pole we wsi Plewnik). |
 |
| Pomykam po równej drodze do wsi Domaniew, którą zwiedziłem na WYCIECZCE Nr 111. |
 |
| Wielką atrakcją turystyczną tej niewielkiej osady, jest kościół św. Floriana. Został ufundowany w XVI wieku przez chorążego łęczyckiego Stanisława Zalewskiego i jego żonę Jadwigę. |
 |
| Świątynia jest zamknięta i obejrzenie jej wspaniałego wyposażenia, rezerwuję sobie na następną okazję. Teren wokół kościoła otoczony jest murem z kamienia polnego, który wybudowano w 1897 roku. Stawiał mistrz murarski o nazwisku Lange. |
 |
| Pedałuję dalej w stronę Brudnowa, podziwiając przydrożny krajobraz. Takie pola obsiane gorczycą, wyglądają po prostu wspaniale !!! |
 |
| Udaje mi się wypatrzeć smukłą sarenkę, która przebiegła w okolicy gospodarstwa we wsi Brudnów Pierwszy. |
 |
| W Brudnowie skręcam na południe i jadę w stronę lasu. |
 |
| Mijam kopalnię piasku w Brudnowie. |
 |
| Słońce tak cudnie oświetla dziś liście drzew, że staję na chwilę w lesie i cieszę oczy złotą polską jesienią. |
 |
| Potem już mocniej naciskam na pedały. Bystro zajeżdżam do Dalikowa, który w XV i XVI wieku był wsią szlachecką należącą do Sarnowskich herbu Jastrzębiec. Bardzo lubię te okolice i często tutaj zaglądam - zobacz np. : - WYCIECZKA Nr 22 - WYCIECZKA Nr 90 - WYCIECZKA Nr 231 |
 |
| Przejeżdżam obok Urzędu Gminy Dalików, który mieści się przy Placu Powstańców Styczniowych 1863 roku. |
 |
| Naprzeciwko znajduje się przepiękny kościół p.w. Świętego Mateusza Ewangelisty. Został zbudowany w latach 1908-1913 w stylu tzw. gotyku nadwiślańskiego. |
 |
| Drzwi świątyni są szeroko otwarte, więc korzystam z nadarzającej się okazji i wchodzę do środka. |
 |
| W kruchcie zawieszone są pamiątkowe tablice. "Ś.P. Ksiądz Stanisław Padkowski Proboszcz Parafii Dalików, inicjator budowy nowego kościoła w Dalikowie, ur. 4.XI.1855 r. zm. 5.X.1921 r. Prosi o westchnienie do Boga". |
 |
| "Ś.P. Apoloniusz Nieniewski architekt, budowniczy kościoła w Dalikowie zmarł w Warszawie 27 maja 1922 r. Prosi o westchnienie do Boga". "Ks. Stefan Janiak Proboszcz Parafii Dalików w latach 1936-1941, aresztowany przez Niemców w Dalikowie 6 października 1941, zamordowany w hitlerowskim obozie zagłady w Dachau 6 maja 1942. W 70-tą rocznicę wybuchu II wojny światowej Społeczeństwo Gminy Dalików. Wrzesień 2009". "Ś.P. Ksiądz kanonik Władysław Włodarczyk duszpasterz Parafii Dalików przez 25 lat. Zmarł w 45 roku kapłaństwa dnia 3.IV.1974 r. przeżywszy 72 lata. Wdzięcznej pamięci - Parafianie". |
 |
| Parafia w Dalikowie została erygowana w latach 1422-1436. Obecny kościół powstał na miejscu starszego, modrzewiowego z XVII wieku, który spłonął wraz z całą wsią po słynnej bitwie pod Dalikowem w 1863 roku. |
 |
| Ołtarz główny z obrazem Najświętszego Serca Pana Jezusa. |
 |
| Kropielnica z XV wieku adaptowana na chrzcielnicę. |
 |
| Polichromie ze scenami z życia apostołów i Jezusa Chrystusa. |
 |
| Ołtarz z obrazem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem Jezus. |
 |
| Odrestaurowany sumptem księdza Stefana Janiaka obraz Matki Boskiej Dalikowskiej, który w Zielone Świątki 1931 roku, został przeniesiony z kościoła Dobrego Pasterza w Łodzi. |
 |
| Ołtarz boczny lewy z obrazem patrona parafii - Świętego Mateusza Ewangelisty. |
 |
| Chór i organy, które zostały poświęcone w dniu 21 września 1932 roku. |
 |
| Wewnątrz neogotyckiej świątyni warto zwrócić uwagę na ambonę z wizerunkami czterech Ewangelistów. |
 |
| Stacje drogi krzyżowej. |
 |
| Przyznam się szczerze, że obejrzenie tej niezwykłej świątyni było dla mnie wielkim przeżyciem ! Bardzo się cieszę, że wreszcie, po tylu nieudanych próbach, mogłem poznać wyposażenie dalikowskiej parafii. |
 |
| Przy Placu Powstańców 3 mieści się Gminna Biblioteka Publiczna w Dalikowie. Placówka jest główną biblioteką w gminie i posiada dwie filie : w Domaniewie i Kucinach. Zapewnia obsługę biblioteczną mieszkańców, służy rozwojowi i zaspokajaniu potrzeb czytelniczych i informacyjnych, upowszechnianiu wiedzy i nauki, dba o sprawne funkcjonowanie sieci bibliotecznej i systemu informacyjnego. W budynku biblioteki znajduje się Centrum Kształcenia "Wioska internetowa - kształcenie na odległość na terenach wiejskich”. Tutaj mieszkańcy gminy i najbliższych okolic mogą korzystać z Internetu i obserwować, dokąd to pojechał Mr SCOTT. |
 |
| Blisko placu - przy ul. Łódzkiej 1, mieści się remiza Ochotniczej Straży Pożarnej. |
 |
| Wyjeżdżam z Dalikowa, kierując się równą drogą do wsi Kuciny. W okolicy jest wiele pięknych lasów i dużo stawów rybnych, co ma niezaprzeczalny walor turystyczny. |
 |
| W Kucinach skręcam na wschód. Jadę cały czas po drodze krajowej nr 72 do wsi Jastrzębiec. Następnie kieruję się do Bełdowa i stamtąd aleją lipową do osady Słowak. |
 |
| Szybko docieram do wsi Zgniłe Błoto, której poświęciłem WYCIECZKĘ Nr 58. |
 |
| Tak wygląda teraz staw "Leski" i koryto rzeki Bełdówka. |
 |
| A tak staw o nazwie "Garbon", z którego nie została jeszcze spuszczona woda. |
 |
| Ze Zgniłego Błota jadę na Grunwald. Potem przez Wolę Grzymkową do Rąbienia (zobacz WYCIECZKA Nr 261). |
 |
| Ostatnie kilometry słonecznej wycieczki, poświęcam na poprawienie średniej prędkości i sprawnie docieram do Łodzi. Zajeżdżam na Stary Rynek, gdzie trwają przygotowania do czwartej edycji "Light Move Festival". |
 |
| Projekcje i pokazy videomappingu oraz instalacje świetlne, zagoszczą w tym roku także w Parku Staromiejskim. Przejeżdżam alejkami zieleńca i oglądam przygotowania do festiwalu. |
 |
| Festiwal Kinetycznej Sztuki Światła pragnie ukazać mieszkańcom, turystom i osobom odpowiedzialnym za wizerunek miasta, jak można w nieinwazyjny sposób szybko go odmienić przy pomocy światła, wzmocnić poczucie tożsamości z miejscem oraz wyjść ze sztuką z muzeów i galerii do ludzi, na ulice i w publiczne przestrzenie miejskie. |
 |
| Jego różnorodny i rozległy program z udziałem artystów z Europy i Polski, postara się zaspokoić potrzeby nawet najbardziej wymagającego widza. Jedna z najpiękniejszych ulic w Polsce – Piotrkowska, zaskoczy swoim tajemniczym i magicznym nocnym obliczem, a popularny Park Śledzia, stanie się miejscem magicznym i nadrealnym. |
 |
| Na program LMF 2014 składa się wiele wydarzeń skupionych w 4 głównych obszarach działalności : 1/ siedem wielkoformatowych projekcji w technologii 2D i 3D mapping oraz wielkoformatowych animacji realizowanych na elewacjach 10 budynków, oraz 2 happeningi artystyczne z wykorzystaniem projekcji mapping 3D. Realizacje IV edycji w wykonaniu światowej sławy twórców z Polski, Francji, Niemiec i Węgier 2/ około 40 architektoniczno-artystycznych iluminacji budynków, placów, w tym terenów zielonych przy użyciu energooszczędnych technologii LED |
 |
| 3/ 15 instalacji artystycznych wykorzystujących medium światła jako środek przekazu, mające na celu promocję potencjału twórczego młodych artystów i przyszłych inżynierów 4/ wydarzenia towarzyszące: konferencja naukowa, koncerty muzyczne, wystawy, happeningi, jako elementy upowszechniające nieodpłatny dostęp do działań artystyczno-kulturalnych, realizowanych zarówno w otwartych przestrzeniach miejskich, jak i we wnętrzach |
 |
| Nadchodząca edycja LMF 2014 będzie największą ze wszystkich dotychczasowych. Zjawiskowe projekcje wielkoformatowe, niepowtarzalne iluminacje kamienic i pałaców, świetlne instalacje artystyczne – to tylko część programu, który przygotował organizator, Fundacja „Lux Pro Monumentis”. Całości dopełnią wyborne koncerty w zaskakujących aranżacjach, spektakularne, przestrzenne pokazy laserowe z muzyką na żywo oraz interaktywne działania w przestrzeni festiwalowej. Wszystko przy zastosowaniu najnowocześniejszych, energooszczędnych i ekologicznych technologii i mocy medium światła. |
 |
| Na kamienicach przy ulicy Piotrkowskiej, woonerfie na ul. 6 Sierpnia, Moniuszki, Nowomiejskiej, w Parku Staromiejskim i Rynku Starego Miasta, przez trzy dni będzie można oglądać pokazy świetlne, projekcje w technologii 2D i 3D mapping oraz wielkoformatowe animacje. |
 |
| Festiwal rozpocznie się o godz. 18.45 na placu Wolności, oficjalne otwarcie poprzedzi parada lampionów i mnichów. Łódź znowu będzie w centrum uwagi ! Mr SCOTT ma nadzieję, że to wyjątkowe wydarzenie, które w drugi weekend października przeobrazi łódzkie śródmieście w baśniową krainę fantazji i snu, na długo pozostanie w pamięci wielu osób. Natomiast ta moja dzisiejsza wycieczka do Sworawy - chyba raczej nie... |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz