Mr SCOTT jedzie do... Chąśna przez Kompinę ! Trasa WYCIECZKI Nr 495.
Trwa serial wakacyjnych wycieczek Mr SCOTT'a ! W sobotę zaliczyłem bardzo fajną przejażdżkę z kolegą Arkiem (zobacz wpis na mojej stronie Bikestats), a na dziś zaplanowałem sobie daleki kurs do wsi Chąśno w powiecie łowickim ☺
Rozpoczynam pod kamienicą przy ul. Wólczańskiej 27, gdzie parę dni temu pojawił się nowy mural pt."Contemplare et contemplata aliis tradere", co znaczy : kontemplować i dzielić się owocami kontemplacji.
Mural powstał z okazji 800-lecia zakonu Dominikanów i przedstawia św. Dominika czytającego Biblię. Autorem malowidła jest Paulina Nawrot.
Przed św. Dominikiem pojawią się niebieskie ptaki wyrażające duchowy sens lektury. Kontemplacja je przemienia, wylatują bardziej żywe, prawdziwe. Wylatują, aby przekazać nowinę dalej.
Projekt realizuje grupa twórców chrześcijańskich – VERA ICON. Nawiązuje on do wydarzenia opisanego w Libellusie bł. Jordana z Saksonii "Książeczce o Początkach Zakonu Kaznodziejów". Przedstawiony jest tam opis wizji jaką miał św. Dominik. Zobaczył on "wysokie i piękne drzewo, na którego gałęziach mieszkała wielka liczba ptactwa. Drzewo się zatrzęsło, a gnieżdżące się na nim ptaki uciekły".
Mural znajduje się naprzeciwko klasztoru OO. Dominikanów, który mieści się w narożnej kamienicy przy ul. Zielonej 13.
Tuż obok przy ul. Zielonej 15, stoi zabytkowa kamienica mieszczańska z 1911 roku. W tym miesiącu zakończył się remont jej elewacji.
Po muralowym początku dojeżdżam pod Centrum Kształcenia Ustawicznego Nowoczesnych Technologii przy ul. Narutowicza 122. Na ścianie szkoły umieszczone jest logo akcji "promuje łódzkie", która ma na celu reklamę atrakcji regionu łódzkim. Co prawda nikt mnie do tej akcji nie zaprosił, ale wydaje mi się, że swoją rowerową działalnością dobrze wpisuję się w ten projekt.
Przy ul. Narutowicza 130 znajduje się siedziba Radia Łódź. Budynek powstał przed rozpoczęciem II wojny światowej i był wtedy uznawany za najnowocześniejszy w Polsce i w Europie gmach radiowy.
1 maja 1931 roku zespół pracowników Radiowej Stacji Przekaźnikowej w Łodzi podjął decyzję o nadawaniu - w przerwach pomiędzy programami ogólnokrajowymi - własnych lokalnych audycji informacyjnych. Tak rozpoczęła się historia dzisiejszego Radia Łódź.
Tablica na budynku : "Pamięci red. Jana Piotrowskiego, twórcy i założyciela Domów Dziecka Łódzkiej Rodziny Radiowej - wdzięczni wychowankowie. Łódź kwiecień 1998 r.".
Nowe osiedle mieszkaniowe "Narutowicza Residence" przy skrzyżowaniu z ul. Konstytucyjną.
Widok z wiaduktu przy ul. Pomorskiej na przystanek kolejowy Łódź Stoki.
100-letni drewniak przy ul. Pomorskiej 517. Docieram do gwiaździstego skrzyżowania w Nowosolnej i wyjeżdżam z Łodzi po ul. Byszewskiej.
NA TRASIE DO KOMPINY I CHĄŚNA
Szybkim tempem pomykam do wsi Stare Skoszewy. Jadę obok remizy strażackiej niebieskim szlakiem rowerowym "Ziemi Rawskiej".
Kieruję się na Niesułków, a potem do osady Szczecin. Te okolice rozpracowałem w trakcie WYCIECZKI Nr 78.
Była to niezapomniana eskapada, podczas której zwiedziłem także Dmosin. Gdy tutaj jestem, zawsze zachwycam się piękną kapliczką z figurą Matki Bożej.
Stoi na placu przed kościołem. Kapliczkę wystawiono w 1908 roku i jest ona pamiątką "wojny religijnej" katolików z mariawitami.
Kościół p.w. św. Andrzeja Apostoła i św. Małgorzaty Dziewicy i Męczennicy w Dmosinie.
Świątynia została wzniesiona w 1728 roku. W ołtarzu głównym jest umieszczony obraz Chrystusa Ukrzyżowanego oraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z XVIII wieku.
Z Dmosina pruję prosto do Łyszkowic (zobacz WYCIECZKĘ Nr 97).
Wyjeżdżam na trasę szlaku rowerowego "Szable i bagnety". Jadę przez miejscowości Zakulin i Polesie do Bełchowa.
W Bełchowie przenoszę się na drogę krajową nr 70 i kieruję się do autostrady A-2.
Za węzłem "Łowicz" przedzieram się przez las do Nieborowa. Oglądam stadion Ludowego Klubu Sportowego "Orzeł".
Stadion mieści się przy dawnej drodze nr 70. Jest w stanie pomieścić 500 kibiców z czego 330 na miejscach siedzących. Remont obiektów sportowych przeprowadzono m.in. dzięki dofinansowaniu ze środków Unii Europejskiej.
Nieborów znam dobrze np. z WYCIECZKI Nr 307. Skręcam w Aleję Legionów Polskich, która zaczyna się przed wjazdem na teren zespołu pałacowego Radziwiłłów.
Kościół Matki Bożej Bolesnej w Nieborowie, który został zbudowany w latach 1871-1883 z fundacji księcia Zygmunta Radziwiłła i ofiar parafian.
Z Nieborowa rzut beretem do wsi Bednary. Zaglądam na dworzec kolejowy, który położony jest przy ważnej linii z Kutna do Warszawy.
Z Bednar dojeżdżam do wsi Kompina i nowego mostu nad Bzurą.
O tej porze roku rzeka Bzura jest skąpana w zieleni.
Kompinę poznałem w czasie WYCIECZKI Nr 402. Do szczęścia brakowało mi jedynie obejrzenie wnętrza kościoła pw. św. Wojciecha, biskupa i męczennika oraz św. Barbary, dziewicy i męczennicy. Dziś mam wielkiego farta, bo Dom Boży jest otwarty, więc mogę to wreszcie uczynić !
Parafia została erygowana w 1445 przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Wincentego Kota. Napis na łuku portalu drzwiowego : "A.D. 1445 - 1945 A.D. 500-lecie istnienia Parafii Św. Wojciecha w Kompinie".
Napis na posadzce : "Panie umiłowałem piękność Domu Twego i mieszkanie chwały Twojej. Ps. XXV. Kościół odbudowany 1940 r., polichromią przyozdobiony 1943 r. przez art. Stanisława Bobińskiego z dobrowolnych składek i ofiar parafian staraniem ks. prob. Józefa Wieteski".
Świątynia jest trzynawowa. Wybudowaną ją w latach 1897-1900 według projektu arch. Konstantego Wojciechowskiego. Większość wyposażenia pochodzi z ok. 1900 roku.
Jedna ze stacji Drogi Krzyżowej "VIII. Jezus pociesza niewiasty".
"Ś.P. Ks. Józef Urcus ur. 3.VIII.1920 r. w Zabostowie Dużym, zm. 25.II.2010 r. w Warszawie. Prałat Jego Świętobliwości Ojca Św. Benedykta XVI, Proboszcz Parafii MB Zwycięskiej w Warszawie Rembertowie w latach 1970-1993, Dziekan Rembertowski. Syn Ziemi Łowickiej, gorący patriota, niezwykły kapłan. Rodzina i przyjaciele. Kompina 3.VIII. 2010 r.".
Tablica "Historia Parafii Kompina".
"† Pamięci Księdza Wojciecha Knapińskiego Proboszcza Kompińskiego od 1847 r. † 31 grudnia 1870 r. Wdzięczny synowiec".
Ambona z postaciami czterech ewangelistów.
Ołtarze i wszystkie sprzęty kościelne wykonane są z drewna dębowego, w ciemnym kolorze, rozjaśnionym złoceniami.
W ołtarzu głównym znajdują się figury : w centrum św. Wojciecha oraz po bokach świętych Apostołów Piotra i Pawła.
Tablica z brązu : "Ks. Bp. dr Władysław Miziołek 1914-2000 Biskup Tytularny Praesidium, Biskup Pomocniczy Warszawski, urodził się w Kompinie koło Łowicza".
Przedwojenny zegar z kurantem.
Bogato zdobiona komoda służąca do przechowywania naczyń i szat liturgicznych.
Piękny piec kaflowy z końca XIX wieku.
Stylowa szafa do przechowywania odzieży liturgicznej księdza proboszcza.
Wizerunek Serca Pana Jezusa w ołtarzu lewym.
Figura św. Faustyny i obraz Wniebowzięcie Jezusa Chrystusa.
Figura św. Antoniego z Dziesiątkiem Jezus.
Drewniana rzeźba z końca XIX wieku Jezus krzyż dźwigający.
Konfesjonał i sztandary kościelne.
Świątynia posiada piękne krzyżowe sklepienia, które lekko spływają na ściany i swoimi żebrami opierają się całkowicie na ośmiu filarach z piaskowca.
Figura Matki Bożej z niebieską szarfą, pod pozłacanym baldachimem.
Rzeźba św. Faustyny i obraz "Jezu ufam Tobie".
Obraz Matki Boskiej Szkaplerznej na ołtarzu przykrytym tradycyjnym pasiakiem łowickim.
Obraz Matki Bożej Częstochowskiej w ołtarzu prawym.
Zabytkowa chrzcielnica z końca XIX wieku.
Pozłacany żyrandol zwisający przed prezbiterium.
Chór muzyczny i organy świątyni.
Zbudowany w stylu neogotyckim kościół posiada ostrołukowe okna i drzwi. Gdy wchodzi się głównym wejściem, ukazuje się nam wysokie wnętrze, pełne światła dzięki siedemnastu oknom różnej wielkości.
Pamiątkowa tablica z napisem : "Kościół parafialny p.w. św. Wojciecha w Kompinie. 1445 r. - erygowanie parafii przez abpa. Wincentego Kota Prymasa Polski. 1445 r. - budowa drewnianego kościoła parafialnego. 1895 r. - 1900 r. budowa świątyni murowanej. 1900 r. - konsekracja kościoła przez Metropolitę Warszawskiego abpa. Teofila Chościak-Popiela. 1939 r. - pożar kościoła murowanego w wyniku działań wojennych. 1940 r. - odbudowa świątyni".
Pamiątkowa tablica "Mieszkańcy Parafii Kompina. Poległym na polu chwały w wojnie obronnej 1939 r. Wdzięczni rodacy. Rok Jubileuszowy 2000" i nazwiska 13. bohaterów.
Pomnik - krzyż na placu przykościelnym z tablicą "Locus conflagrataeecclesiae d. 16 augusti 1899 A.D.".
Po zwiedzeniu tej pięknej świątyni wracam na szlak. Ruszam żwawo w kierunku Sromowa.
Odwiedzam Muzeum Ludowe w Sromowie. Byłem już tutaj rok temu podczas WYCIECZKI Nr 410.
Oczywiście robię sobie zdjęcie przy planszy z Łowiczanka.
Dom Rodziny Brzozowskich - pomysłodawców i właścicieli muzeum.
W tej okolicy jest mnóstwo sadów, a w nich tysiące smakowicie wyglądających jabłek ! Muszę tutaj wrócić jesienią "na szaber" !
Ze Sromowa pomykam do wsi Płaskocin. Jeszcze nigdy tutaj nie byłem, więc robię dużo zdjęć !
Drewniany dom z przeszkloną werandą w Płaskocinie. Domów w takim stylu, jest na Ziemi Łowickiej bardzo dużo.
Niebieska kapliczka z 1932 roku.
Świetlica wiejska i remiza strażacka OSP Płaskocin.
Kapliczka z figurą Matki Boskiej i napisem "Oto Matka Twoja".
Z Płaskocina dojeżdżam do wsi Łaguszew.
Klasyczny drewniak łowicki przy szosie do Boczek Chełmońskich.
Nieczynny, drewniany młyn w Łaguszewie.
Remiza strażacka OSP Łaguszew.
Wielorodzinny dom łowicki z 1928 roku.
Kapliczka z 1934 roku z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej.
Zabytkowy krzyż - kapliczka słupkowa w Łaguszewie.
W Sierżnikach skręcam na wschód w kierunku Chąśna.
Kolejna kapliczka w przysiółku Sierżniki od Chąśna.
Przy kapliczce skręcam na północ i po chwili już jestem we wsi Chąśno. Osada występująca już w 1357 roku jako Chaszno, osadzona została na prawie średzkim (czynszowo-służebnym) przez arcybiskupa Jarosława Skotnickiego herbu Bogoria. Rozpoczynam zwiedzanie !!!
Zespół połączonych ze sobą budynków, w którym mieści się remiza strażacka OSP Chąśno, kaplica i sklep spożywczo-przemysłowy.
W 1829 roku wieś i folwark Chąśno wchodziły w skład ekonomii Jeziorko, która obejmowała 11 folwarków i 25 wsi. Kapliczka w Chąśnie z typową figurką Matki Bożej.
Wieś położona jest w północnej części powiatu łowickiego. Zamieszkuje ją obecnie ponad 320 osób.
Głównym zajęciem miejscowej ludności jest praca we własnych gospodarstwach rolnych. Podstawowymi kierunkami produkcji towarowej są : trzoda chlewna, bydło mleczne oraz intensywna produkcja zbóż oraz warzyw gruntowych.
Do 1999 roku cała miejscowość nazywała się Chąśno Drugie. Obecnie wyróżnia się wieś Chąśno, Chąśno Drugie oraz przysiółek Parcela.
Kapliczka w formie krzyża z tablicą : "Figura postawiona z ofiar gospodarzy 1910 r. Boże błogosław".
Miejscowość jest siedzibą Gminy Chąśno. W okolicy można się natknąć na wiele starych domów, które posiadają przedwojenny rodowód.
Pamiątkowa tablica z 1999 roku dot. zbudowania we wsi wodociągu.
Gminny Ośrodek Kultury w Chąśnie Drugim. W budynku znajduje się także Gminna Biblioteka Publiczna. Na terenie gminy mieszkają twórcy ludowi, zajmujący się wycinankarstwem, hafciarstwem, malarstwem oraz kultywowaniem pieśni ludowych.
Gmina Chąśno pod względem żyzności gleb, wielkości gospodarstw, obsady inwentarza i mechanizacji rolnictwa, zajmuje jedno z czołowych miejsc w regionie łowickim.
Nieczynny sklep spożywczy z czasów PRL-u.
Remiza strażacka OSP Chąśno Drugie.
Miejscowość położona jest wokół porządnej sieci dróg gminno-powiatowych. Cała gmina zajmuje powierzchnię 7162 ha.
Ośrodek zdrowia w Chąśnie. Na parterze mieści się także apteka i salon fryzjerski.
Tablica na budynku : "Obiekt wybudowany ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia i PZU przy udziale czynu społecznego Mieszkańców Gminy Chąśno. Październik 1987. Obiekt rozpoczęto 1985, zakończono 1987. Projekt i wykonanie P.Z. Jugopol".
"Termomodernizację budynku Ośrodka Zdrowia w Chąśnie zrealizowano w 2002 r. ze środków Powiatu Łowickiego przy pomocy środków finansowych Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Łodzi".
W centrum Chąśna stoi głaz z tablicą upamiętniającą dwukrotne przyjęcie zrzutów broni, amunicji, materiałów wybuchowych i leków przez żołnierzy Armii Krajowej placówki Chąśno. Pomnik wystawili 7.10.1995 roku mieszkańcy gminy Chąśno i Kocierzew oraz Związek Żołnierzy Armii Krajowej.
Siedziba Urzędu Gminy Chąśno. W budynku mieści się także Ośrodek Pomocy Społecznej oraz posterunek policji.
Gmina Chąśno należy do grupy mniejszych gmin wiejskich powiatu łowickiego zarówno pod względem powierzchni jak i liczby mieszkańców. Składa się z 16 sołectw.
"Agro Netzwerk Polska" - wytwórnia preparatów mlecznych w Chąśnie.
Przy głównej ulicy zachował się dwór z 1923, który wybudował dziedzic Chąśna Władysław Bukowiecki.
Obecnie budynek stoi pusty i niszczeje. Po wojnie był w użytkowaniu przez Gminną Spółdzielnię "Samopomoc Chłopska".
Apteka w Chąśnie.
Przychodnia lekarska.
Sklep spożywczy należący do grupy "ABC".
Plac zabaw dla dzieci na terenie dawnego parku podworskiego.
Miejsce odpoczynku turysty w Chąśnie. Tego typu obiekty można spotkać w woj. łódzkim na terenie działania Lokalnej Grupy Działania "Gniazdo" oraz LGD Stowarzyszenia "Mroga".
W/w podmioty realizują projekt współpracy „Szlakiem kultur obszaru stowarzyszeń”. Celem jego jest zwiększenie wykorzystania lokalnych zasobów ludzkich, przyrodniczych i turystycznych obszarów LGD. Inicjatywa została współfinansowana z funduszy UE w ramach "Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013".
Obiekty Gminnego Klubu Sportowego "Olimpia" Chąśno.
Budowa kompleksu sportowego została zrealizowana przy udziale środków finansowych Unii Europejskiej.
Główna droga prowadząca do centrum Chąśna. Wieś charakteryzuje zabudowa rozciągająca się na znacznych przestrzeniach zwana „rzędówką”.
POWRÓT DO ŁODZI
Generalnie rzecz biorąc, tego typu rozproszone miejscowości jak Chąśno, wcale mi się nie podobają... Tak więc trochę zdegustowany, zabieram się w drogę powrotną do Łodzi. Wjeżdżam do wsi Marianka.
Jadę drogą powiatową w kierunku Łowicza, do rozjazdu w stronę wsi Niedźwiada.
Stoi tam kapliczka w formie krzyża z 1918 roku.
Po chwili na moim rowerowym liczniku pojawia się odczyt, który bardzo lubię : 100 km przejechane ! Ole !!!
Zabytkowa kapliczka z latarnią we wsi Niedźwiada..
Napis na tablicy "Marya bez grzechu poczęta módl się za nami którzy się do Ciebie uciekamy. Fundator Józef Rutkowski 1882 r.".
Typowy drewniak łowicki we wsi Niedźwiada.
Nieczynny młyn motorowy we wsi Goleńsko.
Dojeżdżam do drogi woj. nr 584. Skręcam w prawo na Łowicz.
Goleńsko - firma "Steven", producent skarpet.
Tablica wjazdowa do wsi Małszyce przy DW 584.
Kapliczka w Małszycach z 1932 roku.
W wiejskim klimacie docieram do Łowicza. Pomykam za traktorem przewożącym na przyczepie siano. Mmmmh... co za zapach !
Wyjeżdżam na chwilę na DK nr 92 i skręcam w prawo na drogę krajową nr 14. Jest to zachodnia obwodnica Łowicza.
Przejeżdżam przez most na rzece Bzura.
Blisko mostu ustawiony jest obelisk z tablicą pamięci.
"Miejsce pożegnania Papieża Polaka Świętego Jana Pawła II z Ziemią Łowicką w dniu 14 czerwca 1999 r.".
Wieś Jamno - pomnik ku czci mieszkańców dawnej gminy Dąbrowice, który polegli na polach chwały w walkach o wolność i niepodległość Ojczyzny w latach 1914-1920.
W Jamnie skręcam na drogę woj. nr 704 i pedałuję do wsi Nowe Grudze.
Po chwili melduję się na terenie Gminy Łyszkowice.
Remiza strażacka OSP Gzinka.
Jadę przez osadę o nazwie Wrzeczko.
Przejeżdżam przez Łyszkowice (zobacz koniecznie WYCIECZKĘ Nr 97).
Cały czas pędzę po pustej dziś drodze woj. nr 704. Znam ją dobrze z WYCIECZKI Nr 244.
Wieś Trzcianka - granica gmin Łyszkowice i Głowno.
Wieś Teresin - pomnik ku czci 153 cywilnych ofiar zbrodni hitlerowskiej dokonanej w Teresinie we wrześniu 1939 roku.
Pomnik odsłonięto w dniu 9 września 1969 roku (w 30. rocznicę wybuchu II wojny światowej).
DW nr 704 i rozjazd do wsi Nadolna.
Wieś Kołacinek i drewniany krzyż z napisem "O dar trzeźwości prosimy Panie". Oj bardzo proszę !!!
Wieś Kołacin - jadę cały czas po pustej drodze woj. nr 704.
Wreszcie docieram do Brzezin. Na dawnym rynku - obecnie Placu Jana Pawła II, znajduje się pomnik i fontanna z wizerunkiem Papieża. Tak sobie myślę, że Polacy "delikatnie" przeginają z kultem Ojca Świętego, który przecież prosił wyraźnie : "Nie stawiajcie mi pomników" ! A tu masz ! Nie dość, że nastawiali pomników prawie w każdej miejscowości, to na dodatek w Brzezinach Papież kąpie się w fontannie !!!
Z Brzezin już niedaleko do Łodzi, ale nie będę jechał po niebezpiecznej drodze krajowej nr 72.
Obelisk z tablicą pamięci w Brzezinach na skwerze, przy skrzyżowaniu ul. 1-go Maja i ul. Kościuszki : "Katyń ocalić od zapomnienie. Pamięci pomordowanych w kwietniu 1940 roku post. Bronisława Ambrozińskiego, kpt. Teofila Brzozowskiego, post. Stanisława Goczka, kpt. Kazimierza Szkupka. Mieszkańcy Brzezin i Powiatu Brzezińskiego. Brzeziny, 17 września 2010 r.".
Mr SCOTT - nieustraszony penetrator woj. łódzkiego, wypina klatę w Parku Miejskim w Brzezinach.
Z Brzezin kieruję się do Małczewa.
Jadę po zmodernizowanej niedawno ul. Brzezińskiej. Inwestycja została dofinansowana z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.
Mija godz. 20:30 i robi się już ciemno, gdy dojeżdżam do Łodzi. Ostatnie chwile letniej wycieczki spędzam na rozświetlonej ul. Piotrkowskiej. Na zdjęciu wspaniale iluminowana, wyremontowana kamienica Karola Eiserta na posesji nr 135.
Obecnie mieści się w niej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi. Wkrótce szczęśliwie docieram do domu i cieszę się bardzo, bo przejechałem ponad 176 km i poznałem wreszcie Gminę Chąśno ! Ale muszę tam jeszcze wrócić i przekonać się, czy ta gmina rzeczywiście jest taka nieatrakcyjna, czy też może to ja, popatrzyłem dziś na nią z nieodpowiedniej strony... Chę ? 😔
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz