Mr SCOTT jedzie do... Konopnicy i Rychłocic ! Trasa WYCIECZKI Nr 480.
To będzie 9-ta i ostatnia wycieczka w tym miesiącu, który zaliczam do bardzo udanych ! Wczoraj wykręciłem ponad 67 km z przyjacielem Jacolokiem, a dziś także jadę do, bo pogoda jak marzenie ! Rozpoczynam na ul. Żeromskiego 45, od popatrzenia na pięknie wyremontowaną kamienicę mieszczańską.
Następnie przemieszczam się na osiedle mieszkaniowe Retkinia, gdzie niedawno zbudowano tężnię, czyli inhalatornię solankową.
Na pustym terenie obok szkoły podstawowej przy ul. Hufcowej, powstała drewniana konstrukcja długa na 11 metrów i wysoka na trzy metry. Obłożona jest gałązkami tarniny, które skrywają specjalną pompę z obiegiem zamkniętym.
Pompa została wypełniona solanką z Zabłocia w gminie Strumień, o największej na świecie zawartości jodu (do 139 mg na litr). Władze spółdzielni kupiły 8 metrów sześciennych tego cennego składnika, który jest rozcieńczany wodą i w formie aerozolu rozprowadzany na zewnątrz. W ten sposób powstaje unikalna substancja idealna do inhalacji.
"Tężnię solankową dla RSM "Botanik" wykonała firma S.C. Amfiteatr Kołobrzeg ul. Fredry 1".
Kręcę się kilka minut po osiedlu i trafiam pod obelisk przy ul. Hufcowej 22b. Znajduje się na nim tablica z napisem "20 lat R.S.M. Polesie 1959-1979". Na początku lat siedemdziesiątych, to właśnie Robotniczej Spółdzielni Mieszkaniowej "Polesie" powierzono budowę osiedla Retkinia.
Z łódzkich osiedli z tzw. "wielkiej płyty", to na Retkini podoba mi się najbardziej. Chętnie bym tu zamieszkał !
Przejeżdżam przez osiedle Retkinia główną ulicą - aleją kard. Stefana Wyszyńskiego. Kieruję się do ul. Szadkowskiej i wyjeżdżam z miasta.
NA TRASIE DO...
Dzisiaj czuję się znakomicie i ostro kręcę korbą ! Zatrzymuję się dopiero w Sędziejowicach, gdzie gaszę pragnienie zimną coca-colą i zjadam drugie śniadanie.
Jadę cały czas drogą wojewódzką nr 481, która za Widawą przebiega po mocno pagórkowatym terenie.
Szybkim tempem dojeżdżam do wsi Brzyków i rozpoczynam zwiedzanie. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1393 roku.
Ozdobą wsi jest piękny kościół p.w. św. Jana, który zbudowano w latach 1860–1872.
Jest to świątynia jednonawowa, którą podczas remontu w roku 1900 powiększono o zakrystię i nowe prezbiterium. W roku 1934 z powodu pękających murów założono nowe fundamenty i przy okazji zbudowano nową wieżę oraz dwie boczne kruchty.
W 2002 r. odnowiono zewnętrzną elewację kościoła. Obok znajduje się murowana plebania, którą zbudowano pod koniec XIX wieku w tzw. stylu dworkowym.
Szkoła Podstawowa w Brzykowie.
Remiza strażacka i świetlica wiejska w Brzykowie.
Na placu przy strażnicy ustawiony jest zabytkowy wóz strażacki z 1912 roku.
Tablica informacyjna przy drodze prowadzącej do przysiółka Brzyków Poduchowny dot. budowy "sieci wodociągowej oraz przyłączy wodociągowych w pasach dróg w miejscowościach Siemiechów, Wielka Wieś B, Brzyków, Ochle - Kolonia i Grabówie". Operacja ta została współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach działania "Podstawowe usługi dla gospodarki i ludności wiejskiej".
Cmentarz parafialny w Brzykowie.
Pomnik poświęcony "Żołnierzom Batalionów Chłopskich z Wrońska zamordowanym w Oświęcimiu w latach 1943-44 godnym naszej pamięci i modlitwy. 1989 r. Parafianie" i nazwiska 7 osób zabitych przez hitlerowców.
Duża kwatera grobowa z czarną tablicą, na której wymazane zostały napisy. Dlaczego ?
Panorama na zielone pola wokół Brzykowa. Na horyzoncie wapiennik, czyli prymitywny piec szybowy do wypalania wapna.
Po zwiedzeniu wsi Brzyków wracam na równą jak stół DW nr 481. Droga ta na odcinku Łask—Widawa—Rychłocice, została wybudowana jako droga bita w 1927 roku.
Przy szosie ustawiona jest tablica informacyjna dot. remontu drogi w ramach zadania "Rozbudowa drogi woj. nr 481 Łask - Widoradz Górny" w ramach projektu współfinansowanego przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz z budżetu samorządu woj.łódzkiego.
Dziś jest bardzo gorąco, ale ja bardzo lubię jeździć w takich warunkach. Kilka zgrabnych ruchów korbą i dojeżdżam do wsi Rychłocice - pierwszego z dwóch głównych celów tej letniej wycieczki ☺
Miejscowość Rychłocice to jedno z 12 sołectw wchodzących w skład gminy Konopnica. Zwiedzanie rozpoczynam od penetracji cmentarza parafialnego, który jest dobrze widoczny z poziomu DW nr 481.
W jego centralnej części znajduje się kaplica cmentarna wybudowana w klasycystycznym stylu w 1905 roku.
Jest to miejsce wiecznego spoczynku członków rodziny Trepków-Nekandów.
Napis na ścianie schodów : "Jam jest zmartwychwstanie i żywot. Kto we mnie wierzy choćby i umarł żyć będzie. U. Jan. Ś.R. XI".
Dębowy ołtarz w kaplicy pogrzebowej.
"Ś.P. Artur Nekanda Trepka dziedzic dóbr Rychłocice b. Marymontczyk urodzony dnia 5 grudnia 1835 r. zgasł dnia 1 maja 1911 r. Wierny syn kościoła i Ojczyzny, najlepszy mąż i ojciec. Panie przyjmij go do swojej chwały".
"Ś.P. Adam (1879-1925) i Julia z Sulimierskich (1890-1951) Nekanda-Trepkowie właściciele Rychłocic. Wspólnota rodowa Nekanda-Trepków 1999".
Bardzo stara płyta na grobie "Andrzej Stróżyński przeżywszy lat 74 zm. w kwietniu 1893 r. Pokój jego duszy".
Obelisk ku czci powstańców styczniowych 1863 roku z tablicą : "Pamięci bohaterskich powstańców poległych w walkach z Moskalami w Rychłocicach 15 kwietnia 1863 r. z oddziału Napoleona Urbanowskiego, 8 maja 1863 r. z oddziału Józefa Oksińskiego. Cześć i chwała tym, którzy za wolność Ojczyzny oddali swe życie".
Pomnik z przełomu ostatnich wieków - "Tu spoczywają ukochane dzieci Artura i Lucyny z Łabęckich Nekanda Trepków : Janek, Zygmuś wraz Teodora i Emilii z Trepków Załuskowskich : Małgorzata-Maria, Emilcia, Adelcia. Drogie aniołki módlcie się za nas".
Tablica na jednym z grobów "Nie czekajcie - ja nie wrócę, nie spieszcie się - ja poczekam".
Nekropolia znajduje się na niewielkim wzniesieniu i roztacza się z niej ładny widok na całą okolicę. Nazwa wsi Rychłocice pochodzi najprawdopodobniej od nazwiska Cristiana de Rychloczice.
Pierwsza wzmianka o wsi występuje w aktach wizytacji biskupich z 1415 roku. Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II z oddziałem przedszkolnym w Rychłocicach.
Tablica informacyjna na terenie szkoły dot. operacji współfinansowanej z funduszy unijnych "mającej na celu poprawę jakości życia mieszkańców na obszarach wiejskich poprzez podniesienie atrakcyjności turystycznej na obszarze LGD Kraina Wielkiego Łuku Warty" w ramach "Programu Rozwoju Obszaru Wiejskich na lata 2007-2013".
Od szkoły przemieszczam się do centrum miejscowości, gdzie znajduje się kościół i zabudowania dawnego folwarku. W 1740 roku Rychłocice znalazły się w posiadaniu rodziny Nekandów-Trepków w wyniku ślubu zawartego między Andrzejem Samuelem Nekanda–Trepka, a Ludwiką Bronikowską z Piotrowskich.
Gorzelnię parową systemu Championa wystawiła w 1886 r. firma Oskara Klose z Konina.
Przy bramie wjazdowej zbudowany został także dom gorzelnianego.
Na terenie dawnego folwarku, który po wojnie przejęło Państwowe Gospodarstwo Rolne, zachowało się wiele budynków gospodarczych. M.in. neogotycki spichlerz, który powstał ok.1830 roku.
Główna brama wjazdowa na teren dawnego PGR-u.
Rychłocice były dawniej posiadłością szlachecką, na początku XV w. wieś stanowiła dziedzictwo rodu Szczawińskich herbu Prawdzic. Potem była w posiadaniu rodu Nekandów-Trepków od początku XVIII wieku aż do 1940 roku.
Obok kościoła znajduje się brama wjazdowa na teren założenia dworsko-parkowego. Na terenie zieleńca rosną pomnikowe okazy drzew : cis pospolity, topole czarne, tulipanowiec.
W parku stoi neoklasycystyczny dwór zbudowany w latach 1820-1830, dobrze utrzymany, do niedawna siedziba dyrekcji PGR, przebudowany po 1960 roku.
W pokoju od strony ogrodu z którego rozpościera się widok na ogród i zakole Warty, mieszkał podobno Napoleon Bonaparte.
Natomiast w pokoju od strony wejścia głównego mieszkał i tworzył Andrzej Nekanda -Trepka–polski pisarz science fiction, dziennikarz i popularyzator nauki.
W Rychłociciach znajduje się kościół p.w. Zwiastowania Najświętszej Marii Panny, który powstał w 1918 roku z fundacji Lucyny Trepki.
Świątynia stoi w miejscu poprzedniego Domu Bożego, który spalił się 24 lipca 1751 roku. Jest to budowla drewniana, kryta gontem. Posiada wyposażenie późnobarokowe.
Obok kościółka ustawiona jest drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej.
Figury Matki Bożej i św. Wojciecha na placu przykościelnym.
W 1997 r. dawne PGR oraz dwór zostało wydzierżawione przez Agencję Własności Rolnej potomkowi właścicieli – Aleksandrowi Trepce z Bydgoszczy.
Przestrzeń pomiędzy drogą do dawnego PGR-u i kościoła, została niedawno bardzo ładnie zagospodarowana. Dzięki funduszom europejskim oraz działaniu LGD "Kraina Wielkiego Łuku Warty", zbudowano skwer z ławkami i meblami ogrodowymi.
Skwer wyłożono kolorową kostką granitową. Okazuje się, że jest to dobre miejsce do jazdy na elektrycznej desce, co zaprezentowała mi sympatyczna Gabrysia.
Główna ulica w Rychłocicach. Stoi przy niej duży dom wielorodzinny z dwupiętrowym tarasem.
Przy DW 481 znajdują się dwa sklepy spożywczo-przemysłowe.
Ciekawe dekoracje w ogrodzie właściciela sklepu.
Głównym miejscem spotkań i zebrań w Rychłocicach jest budynek Ochotniczej Straży Pożarnej. Służy on także mieszkańcom jako miejsce organizacji imprez : komunii, wesel itp.
Tablica informacyjna przy remizie dot. wykorzystania funduszy z UE podczas operacji "Budowa oczyszczalni przydomowych wraz z rozbudową kanalizacji sanitarnej oraz modernizacji Stacji Uzdatniania Wody na terenie Gminy Konopnica".
Przy strażnicy wyeksponowana jest stara pompa strażacka. Społeczność Rychłocic wykazuje dużą aktywność. We wsi działa Koło Gospodyń Wiejskich i Klub Sportowy. W okresie letnim organizowany jest festyn i rozgrywki sportowe.
Most na rzece Warta w ciągu DW nr 481.
Rzeka Warta.
Miejscowość Rychłocice jest częścią Parku Krajobrazowego Międzyrzecza Warty i Widawki.
Bardzo lubię te moje rowerowe wędrówki nad rzekę Wartę 😃
Droga za mostem z tablicą miejscowości, która prowadzi do osady Mała Wieś. Dzisiejsze Rychłocice zwano w przeszłości Dużymi czyniąc to dla odróżnienia od ówczesnych Rychłocic Małych, które w I poł. XVI wieku zmieniły nazwę na Małą Wieś.
Droga woj. nr 481 w kierunku Wielunia i tablica wyjazdowa z Rychłocic.
Centralna ulica Rychłocic - droga prowadząca do Konopnicy.
Ustawione są przy niej charakterystyczne tablice informacyjne "Polskiego Szlaku Bursztynowego".
W Rychłocicach mieszka obecnie ponad 720 osób, który trudnią się przeważnie pracą we własnych gospodarstwach. We wsi zachowało się jeszcze kilka drewnianych domów z lat przedwojennych.
Jeden z wielu przydrożnych krzyży, jakie można spotkać w tej pięknej okolicy.
Rolniczy krajobraz wsi Rychłocice i zielone pola na wyżynie, która ciągnie się do osady Wrońsko.
Droga wyjazdowa z Rychłocic w kierunku Konopnicy.
Na słupku zamontowana jest tabliczka z oznaczeniem żółtego szlaku rowerowego. Jest to "Szlak Bursztynowy" - starożytna droga handlowa, która początkowo była wykorzystywana przez plemiona Celtów, a następnie Rzymian. Liczne znaleziska archeologiczne potwierdziły, że szlak przechodził przez Ziemię Wieluńską.
Po zwiedzeniu Rychłocic bystro docieram do Konopnicy.
Nie wyszło mi to zdjęcie, ale się nie przejmuję i ogromnie ciekawy, rozpoczynam poznawanie miejscowości. Jeszcze nigdy tutaj nie byłem.
Konopnica to duża wieś położona w powiecie wieluńskim. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIV wieku. Żelazny krzyż przy skrzyżowaniu z drogą do Wrońska.
Szkoła Podstawowa im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Konopnicy.
Przed budynkiem rośnie "Dąb Pamięci posadzony dla uhonorowania kpt. Bolesława Włodarczyka ur. 2.IV.1900 r. w Wieluniu zamordowanego przez NKWD w Charkowie w roku 1940. Program Katyń... ocalić od zapomnienia. Konopnica 3.X.2009 r.".
Wielofunkcyjne boisko sportowe na terenie szkolnym.
Tablica informacyjna na ogrodzeniu boiska dot. współfinansowania inwestycji z funduszy Unii Europejskiej w ramach działania "Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju".
Cmentarz wojenny w Konopnicy.
Cmentarz składa się z centralnie usytuowanego betonowego pomnika przedstawiającego orła w koronie na postumencie wraz z dwoma tablicami pamiątkowymi (na jednej z nich wymienione są nazwiska wszystkich pochowanych tu żołnierzy, na drugiej znajduje się informacja ogólna o przynależności wojskowej poległych) oraz dziesięciu nieoznaczonych kwater z krzyżami.
"W hołdzie bohaterskim żołnierzom polskim 72 Radomskiego Pułku Piechoty 28 Dywizji Piechoty Armii "Łódź" poległym w obronie Ojczyzny przed najeźdźcą hitlerowskim 3 września 1939 roku".
Spoczywa tutaj 54 żołnierzy oraz dowódca major Stanisław Jaszczuk z 72 pułku piechoty im. Dionizego Czachowskiego z Radomia. 72 pp wchodził w skład Armii „Łódź” i bronił przeprawy mostowej przez Wartę w Konopnicy.
Pawilon samoobsługowy GS "Samopomoc Chłopska" przy ul. Spółdzielczej.
Skwer przy skrzyżowaniu ulicy Szkolnej i Spółdzielczej.
Na środku zieleńca ustawiony jest obelisk z tablicą "Skwer imienia Hieronima Konopnickiego 1567-1641 właściciel Konopnicy".
Na terenie skweru ustawiona jest wiata - miejsce odpoczynku dla turysty z tablicą edukacyjną "Przyroda Powiatu Wieluńskiego. Park Krajobrazowy Międzyrzecza Warty i Widawki".
Jeszcze jedna tablica na skwerze "Park Krajobrazowy Międzyrzecza Warty i Widawki". Jest to park o interesującym krajobrazie słabo przekształconych dolin Warty, Oleśnicy, Widawki, Grabi, Niecieczy i Wierznicy z licznymi meandrami i starorzeczami, które zachowały swój naturalny charakter.
Już za tydzień odbędą się Dni Gminy Konopnica, które mają przebiegać w góralskim stylu. Nad jezdnią ul. Szkolnej rozwieszono baner z reklamą tego wydarzenia.
Pędzę z górki tą ulicą do rzeki Warty i jeszcze dalej, do skrzyżowania z ul. Zieloną - drogą do wsi Bębnów.
Most nad rzeką Warta w Konopnicy.
Warta stanowi największy atut Ziemi Wieluńskiej, bo jest jedyną rzeką w spełniającą warunki dla uprawiania turystyki wodnej. Szlak wodny Warty to interesująca alternatywa pokonania fragmentu Szlaku Bursztynowego drogą wodną.
Z mostu widać dobrze drewniany, obecnie nieczynny młyn nad Wartą. Jest to młyn wodno-motorowy zbudowany pod koniec XIX wieku.
Blisko mostu znajduje się boisko piłkarskie, gdzie rozgrywają mecze zawodnicy Międzyzakładowego Ludowego Klubu Sportowego Konopnica.
Miejsce wodowania kajaków nad rzeką Warta.
Na wiacie zawieszona jest tablica z mapą poglądową "Szlak wodny Warty. Odcinek Krzepczów-Konopnica-Burzenin".
Obok stoi pal z wyrzeźbioną tablicą "Kraina Wielkiego Łuku Warty", herbem Konopnicy i znakiem szlaku kajakowego po Warcie.
Próg na rzece Warcie w Konopnicy z pozostałościami konstrukcji dawnej elektrowni wodnej.
Teren stadionu sportowego przy ul. Rzecznej.
Tabliczka na budynku "TS. Wybudowano z funduszów Państwowego Przedsiębiorstwa Totalizator Sportowy".
Siłownia zewnętrza przy boisku piłkarskim.
Siłownia w budynku klubowym.
ul. Rzeczna w Konopnicy.
Stoi na niej budynek mieszkalny, na którym zaznaczoną linią poziom wody, jaki odnotowano podczas wielkiej powodzi w dniach 11-13 lipca 1997 roku.
Na skwerze nad rzeką ustawiona jest tablica Łódzkiego Szlaku Konnego "końska dawka przygody".
Obok stoi słupek z napisem "Konopnica 7.IX.2007", pokazujący poziom wód Warty podczas powodzi w 2007 roku.
Jest także drewniana konstrukcja pt. "Pogodynka", wystawiona w 2009 roku. Warto zamontować sobie taką pogodynkę w swoim domu ! Wystarczy kawałek sznura wywiesić za okno i obserwować : "Sznur suchy-pogodnie / Sznur mokry-deszczowo / Sznur się chwieje-wiatr / Sznur poziomo-silny wiatr / Sznur niewidoczny-mgła / Sznur pływa-wielka woda / Sznur biały-śnieżyca / Sznur sztywny-mróz" 😆
Plaża w Konopnicy przy ul. Rzecznej i dzieciaki kąpiące się w Warcie.
Kapliczka z zabytkową figurą św. Jana Nepomucena przy ul. Starowiejskiej.
Poczta Polska przy ul. Parkowej 3.
Gminne Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna w Konopnicy ul. Parkowa 16.
Bank i sklep spożywczy przy ul. Spółdzielczej/Parkowej.
Dawny spichlerz dworski na końcu ul. Parkowej.
Przy ul. Parkowej znajduje się dwór wzniesiony w połowie XIX w. w stylu neogotyckim przez rodzinę Kozarskich, wg projektu architekta Henryka Marconiego. Ozdobą pałacu jest trzykondygnacyjna baszta.
Na frontowej ścianie dworu zawieszona jest granitowa tablica z napisem "W tym pałacu przebywała nasza wybitna poetka Maria Konopnicka. AD 1979".
W 1973 roku pałac przejęła Politechnika Łódzka, która odrestaurowała i zagospodarowała zabytek. Stanowi on ośrodek wypoczynkowy oraz Dom Pracy Twórczej. Obecnie posiada 33 miejsca noclegowe w pokojach 1-3-osobowych.
Pomnik Mikołaja Kopernika z parku pałacowym. Na cokole widnieje napis "Wstrzymał słońce, ruszył ziemię 1473-1543".
W zadbanym parku znajduje się ławeczka Marii Konopnickiej.
Obok ustawiony jest marmurowy stolik z wizerunkiem pisarki i napisem "Ławeczka Marii Konopnickiej 1842-1910" i motto "A gdy serce twe przytłoczy myśl, że żyć nie warto, z łez ocieraj cudze oczy, chociaż twoich nie otarto".
Przy bramie wjazdowej ustawiona jest rzeźba ogromnego ptaka.
Urząd Gminy Konopnica. Na terenie gminy mieszka ok. 4000 osób w 12 sołectwach.
Przed urzędem leży ogromny głaz z tabliczką "Budynek gminy 1919-1981".
Tablica informacyjna na budynku "Tu realizowany jest projekt Nasza szansa, współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego".
Remiza strażacka w Konopnicy.
Kościół p.w. św. Rocha w Konopnicy, popauliński, wczesnobarokowy, wybudowany w 1642 roku na miejscu poprzedniego. Fundatorem był starosta spicymierski Hieronim Konopnicki.
Charakterystycznym elementem budowli jest ceglana wieża z zegarem, zwieńczona barokowym hełmem.
Nad wejściem do kruchty znajduje się nisza z wizerunkiem patrona parafii.
Obok wieży zachowało się przejście do klasztoru, który obecnie nie istnieje. Od 1673 do 1864 r. kościół należał do zakonu Paulinów, sprowadzonych do Konopnicy z Częstochowy przez arcybiskupa Jana Wężyka. Rok po powstaniu styczniowym dokonano kasaty kościoła i dóbr klasztornych. Ostatni z zakonników – administrator, przebywał w Konopnicy do chwili swojej śmierci w 1876 roku.
Budowla wzniesiona jest na planie prostokąta. Posiada półkoliście zamknięte prezbiterium i jest przykryta dwuspadowym dachem. Na tyłach kościoła znajduje się współczesny pomnik – grota maryjna.
Tablice pamięci na murze świątyni : "Ś.P. Tu spoczywa Stanisław Kozarski właściciel majątku Głuchów, ur. w Konopnicy 10.I.1872, zm. w Głuchowie 22.III.1936 r. Prosi o westchnienie do Boga. Ukochanemu najlepszemu mężowi i ojcu żona i syn" oraz "Tu spoczywa ś.p. Tadeusz Kozarski właściciel majątku Konopnica ur. w Konopnicy 16.5.1881, zm. 13.2.1940. Prosi o westchnienie do Boga. Ukochanemu i najlepszemu ojcu syn i córki".
W kruchcie zawieszona jest tablica "Rys historyczny par. Konopnica i kościoła św. Rocha".
Dom Boży posiada barokowy wystrój i przepiękne wyposażenie.
Ołtarz główny pochodzi z 1796 roku i przedstawia patrona kościoła św. Rocha.
Bogato zdobiona płyta epitafijna "Tu spoczywają właść. dóbr Konopnica Ś.P. Henryk Kozarski przeżywszy lat 73 zm. d. 8 października 1903 r. / Ś.P. Adela z Bąkowskich Kozarska przeżywszy lat 56 zm. d. 26 lutego 1902 r. Proszą o westchnienie do Boga. Ukochanym i najlepszym rodzicom wdzięczne dzieci".
Tablica epitafijna "Ś.P. Adela z Bąkowskich Kozarska zm. d. 28 lutego 1902 r. Prosi o Zdrowaś Marya. Ukochanej żonie i matce mąż i dzieci".
Portret duchownego i tablica pamięci "Ks. Maksymilian Binkiewicz Proboszcz Parafii Konopnica 1939-1941 wyniesiony na ołtarze przez Jana Pawła II dnia 13.VI.1999 razem z innymi 107 męczennikami II wojny światowej".
Obraz z wizerunkiem Hieronima Konopnickiego, który znalazł się na liście 69 najpiękniejszych portretów w Polsce. Urok obrazu wiszącego od lat w kościele św. Rocha w Konopnicy dostrzeżono dopiero, gdy trafił do renowacji. Można go było podziwiać potem na wystawie w Zamku Królewskim w Warszawie.
Obraz z wizerunkiem św. Antoniego Pawadorskiego z Dzieciątkiem Jezus na rękach.
Ołtarz boczny z obrazem Przemienienia Pańskiego.
Ołtarz boczny z obrazem Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej.
Ołtarz boczny z obrazem Świętej Rodziny, który namalowany został przez włoskiego artystę Filipa Castalodiego.
Chór muzyczny Domu Pańskiego.
Świątynię obejrzałem dzięki życzliwości przesympatycznego proboszcza, księdza Marka Łakomego, który zaprosił mnie na pyszny sernik i kawę. Dziękuję bardzo za gościnę i serdecznie pozdrawiam !!!
Obok kościoła znajduje się niezabytkowy budynek plebanii, którą zbudowano w 1926 roku.
Następnie przejeżdżam od kościoła do skrzyżowania z drogą do wsi Sabinów. Mijam parę rowerzystów, którzy poruszają się na rowerach elektrycznych.
Jadę na południe po ul. Starowiejskiej, przy której oglądam drewniany dom z lat 20-tych XX wieku.
Dom stoi przy skrzyżowaniu z ul. Zamczysko i tablicach z oznakowaniem Szlaku Bursztynowego.
Przy ul. Zamczysko stoją zabudowania starego gospodarstwa : drewniak kryty strzechą...
Oraz przedwojenna stodoła przykryta strzechą.
Na krańcu ul. Zamczysko znajduje się grodzisko z XIII–XIV wieku. Jest ono jednym z największych średniowiecznych założeń obronnych centralnej Polski. Rozpościera się z niego piękny widok na dolinę Warty.
Po obejrzeniu grodziska wracam na ul. Starowiejską i ponownie jadę do centrum Konopnicy.
Zatrzymuję się na przystanku PKS. Okazuje się, że z Konopnicy kursują autobusy do Łodzi (przez Widawę i Łask) oraz Wielunia (przez Osjaków lub Wielgie).
Zaglądam potem na miejscowy cmentarz parafialny, który mieści się przy skrzyżowaniu ul. Rynek z ul. Jesionową.
Cmentarz powstał w I połowie XVIII wieku i zajmuje powierzchnię 0,74 ha. W jego centralnej części ustawiony jest drewniany krzyż.
W południowym sektorze nekropolii stoi kaplica cmentarna o konstrukcji zrębowej wzniesiona na przełomie XVIII i XIX wieku.
Wewnątrz znajduje się ołtarz ze złotymi zdobieniami, wypełniony obrazem z wizerunkiem św. Marcina.
To był ostatni akcent dzisiejszego poznawania miejscowości Konopnica. Patrzę z niepokojem na zachmurzone niebo i ruszam w drogę powrotną do domu.
POWRÓT DO ŁODZI
Moje obawy były w pełni uzasadnione, bo na trasie do wsi Piaski dopada mnie letnia ulewa... ☔
Deszcz pada na szczęście krótko i zza ciemnych chmur szybko wychodzi słońce.
To gwałtowne zjawisko pogodowe przynosi mi po chwili przepiękną tęczę, której barwne ługi obejmują w uścisku łany dojrzewającego zboża. Efekt jest po prostu fantastyczny !!!
Cudowną tęczę mam cały czas przed sobą i jadę szczęśliwy do wsi Kamyk.
Remiza strażacka OSP Kamyk.
Opuszczam terytorium Gminy Konopnica. Na witaczu umieszczony jest herb gminy, który przedstawia w błękitnym polu tarczy herbowej złota podkowę ocelami ku górze, wewnątrz niej złoty krzyż kawalerski, nad podkową szary jastrząb trzymający w szponie czerwone jabłko. Jest to zmodyfikowany herb Jastrzębiec.
Wjeżdżam do wsi Ochle, która przynależy do obszaru Gminy Widawa.
Kaplica Niepokalanego Poczęcia NMP w Ochlach.
Remiza strażacka OSP w Ochlach.
Ciekawy gadżet na balkonie domu mieszkalnego nr 59 w Ochlach. Czyżby miała to być wiejska armata ?
Ze wsi Ochle kieruję się na północ do osady Zborów.
Tablica przy szosie z informacją dot. projektu współfinansowanego przez Unię Europejską z EFRR pt. "Poprawa dostępności komunikacyjnej woj. łódzkiego poprzez przebudowę infrastruktury transportowej północ-południe z powiecie zduńskowolskim i łaskim".
Zabytkowy drewniak w Zborowie, ze starą studnią pośrodku ogrodu.
Początkowo myślałem, że to specjalny wystrój studni, ale okazało się, że na wale korbowym usadowił się dorodny gąsior !
Most na rzece Niciecz we wsi Zborów.
Drewniany młyn nad rzeką Nieciecz, który zbudowany został w 1917 roku.
Nieciecz to lewy dopływ rzeki Widawki o długości ok. 34 km. Swoje źródła ma w okolicach Dworszowic Pakoszowych.
Pedałuję dalej na wschód do osady o nazwie Zawady.
Tam zmieniam kierunek jazdy na północny i drogą przez las, docieram do wsi Rogóźno.
Most na Widawce w Rogóźnie.
Rzeka Widawka.
Remiza strażacka przy DW nr 481 w Rogóźnie.
Za strażnicą skręcam w szosę prowadzącą do Piotrkowa Trybunalskiego.
Pedałuję do torów magistrali węglowej i oglądam przejazd pociągu towarowego.
Wieś Patoki i sklep firmowy zakładów mięsnych "Kawiks"
Firma ta od 30 lat zajmuje się produkcją mięsa oraz szerokiego asortymentu wędlin. Wyroby "Kawiks" można nabyć w ponad 120 sklepach firmowych, również na terenie miasta Łodzi.
Remiza strażacka OSP Patoki.
Za osadą Patoki wjeżdżam na obszar Powiatu Bełchatowskiego i Gminy Zelów.
Jadę ciągle na wschód przez skrzyżowania z drogami wojewódzkimi : nr 483 w Krześlowie.
DW nr 484 we wsi Wygoda.
DW nr 485 we wsi Kącik.
Opuszczam teren Powiatu Bełchatowskiego w osadzie Hucisko.
We wsi Mzurki kieruję się na północ do Krzepczowa.
Szybko docieram do Grabicy, gdzie oglądam odnowiony budynek świetlicy i remizy strażackiej.
Przy blasku zachodzącego słońca, spoglądam na niesamowite BAZY OBCYCH we wsi Lutosławice Szlacheckie. "ONI są wszędzie" !!! 👽
Wieś Mąkoszyn i tablica wjazdowa na teren Gminy Tuszyn i Powiatu Łódzkiego Wschodniego.
Niesamowite niebo po zachodzie słońca - droga krajowa nr 91 w Głuchowie.
Czas szybko biegnie i kilka minut przed godz. 22:00 pojawiam się w Łodzi. Staję na moment pod pomnikiem "Macierzyństwo", który ustawiony jest przed Instytutem „Centrum Zdrowia Matki Polki” przy ul. Rzgowskiej. Pomnik odsłonięto w dzień otwarcia szpitala 26 maja 1988 roku.
Monument nazywany jest często pomnikiem Matki Polki i przedstawia matkę całującą trzymane na rękach dziecko.
Na trasie dojazdowej do domu podziwiam jeszcze Białą Fabrykę, której kształt odbija się w tafli stawu nad Jasieniem przy ul. Piotrkowskiej.
Letnią wycieczkę do wsi Konopnica i Rychłocice kończę w znakomitej dyspozycji ! Przejechałem dziś ponad 206 km i cieszę się bardzo, że poznałem wreszcie te malownicze zakątki regionu łódzkiego 😍
Fajny filmik
OdpowiedzUsuń