Mr SCOTT jedzie do... Chwalborzyc ! Trasa WYCIECZKI Nr 476.
W ostatnim dniu maja w Łodzi dobra pogoda, także nie ociągam się i wyruszam na szosową przejażdżkę ! Wycieczkę rozpoczynam w Parku im. Żeromskiego, gdzie w grudniu 2015 roku został ustawiony napis "TEO" - nowy symbol osiedla mieszkaniowego Teofilów.
Osiedle wybudowano w latach 1964–77 z tzw. wielkiej płyty przez Robotniczą Spółdzielnię Mieszkaniową „Lokator”. Powstało w większości na gruntach dawnej wsi Grabieniec, jednak nazwę zaczerpnięto od dawnej wsi Teofilów, znajdującej się na północ od dzisiejszej ulicy Aleksandrowskiej. Jego centralną częścią jest Plac Poznańskiego Czerwca, na którym znajduje się wiele sklepów i punktów usługowych.
Akurat jest sezon na truskawki i aż mi ślinka cieknie, gdy patrzę na te soczyste owoce ! Po powrocie do domu muszę wpałaszować co najmniej pół kilo 😅
NA TRASIE DO WSI CHWALBORZYCE
Jadę dziś na swoim szosowym rowerze Scott Speedster 50, do którego przypiąłem swoją nową kamerę sportową GoPro Hero. Szybkim tempem dojeżdżam do Aleksandrowa Łódzkiego. Jadę ul. Piotrkowską, po której przebiega trasa niebieskiego szlaku rowerowego "Gorące źródła".
Jak zwykle robię dużo zdjęć i utrwalam co ciekawsze momenty. Przyda mi się to potem do udokumentowania przebiegu wycieczki. Wieś Chociszew i most na rzece Bzura.
Bzura jest lewym dopływem Wisły. Jej długość wynosi 166 km (na terenie woj. łódzkiego 110 km).
"Indianie świata" - park edukacyjno-rozrywkowy we wsi Chociszew.
Po dotarciu do Parzęczewa kieruję się do wsi Różyce.
We wsi Łążki wyjeżdżam na drogę woj. nr 469.
Pedałuję do wiaduktu autostrady A-2 w Wierzbówce. Następnie skręcam na północ do wsi Sucha Dolna.
Wieś Sucha i nowy odcinek drogi do Krzepocinka.
Z tablicy stojącej przy szosie dowiaduję się, że inwestycję współfinansowała Unia Europejska z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach projektu pn. "Przebudowa układu komunikacyjnego gminy Wartkowice".
Most na rzece Gnida we wsi Krzepocinek. Za mostem rozpoczyna się obszar powiatu łęczyckiego i gm.Łęczyca.
Struga Gnida ma swoje źródła w okolicach wsi Ignacew Podleśny i wpada do rzeki Ziań we wsi Janków.
Osada Janków i bocian na gnieździe.
Janków i skrzyżowanie z drogą woj. nr 703.
Jadę prosto do wsi Leźnica Mała i ponownie oglądam zabytkowy kościół p.w. św. Marii Magdaleny. Zobacz więcej WYCIECZKA Nr 110.
Remont, prace konserwatorskie i roboty budowlane w świątyni, zostały dofinansowane ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Na ścianie kościoła zawieszone są tablice pamięci księży tut. parafii.
Nowa droga na odcinku Leźnica Mała - Bronno.
Nieco starszy odcinek wyremontowanej drogi w miejscowości Bronno.
Ciekawostka ! W asfaltowej nawierzchni znajduje się żeliwna płyta z napisem "Droga została zrealizowana przez Gminę Łęczyca przy udziale środków finansowych UE - SAPARD. Wykonawca : PRD w Kutnie 2003".
Niszczejąca remiza strażacka we wsi Bronno.
Niebieska zastawka - most nad Kanałem Królewskim we wsi Łęka.
Kanał Królewski łączy Bzurę z Nerem.
Ze wsi Łęka kieruję się na zachód od osady Nagórki.
Cały czas jadę przez malownicze tereny Pradoliny Warszawsko-Berlińskiej, Obszar Natura 2000. Ale jakoś nie jest mi do śmiechu, bo nagle zrywa się potężny wiatr, a niebo przesłaniają granatowo-szare chmury. Oby tylko nie padało...
Kanał Królewski we wsi Leszno.
W Lesznie kieruję się na południe do mostu na rzece Ner.
Po dojechaniu do wsi Zbylczyce, ponownie podziwiam klasycystyczny dwór Jana Huissona z 1850 roku.
Ze Zbylczyc pedałuję na zachód do sioła Chorzepin.
Przez wieś przebiega linia kolejowa magistrali węglowej Gdynia Porty - Śląsk.
Dom Strażaka w Chorzepinie.
Remont drogi gminnej na odcinku Chorzepin - Chwalborzyce. Szosa jest nieprzejezdna dla samochodów, gdyż robotnicy wykonują przekop melioracyjny.
CHWALBORZYCE - ZWIEDZANIE
Przechodzę na drugą stronę po drewnianej kładce i jadę wyremontowaną szosą do wsi Chwalborzyce. To główny cel dzisiejszej wycieczki.
Na początek zwiedzam miejscowy cmentarz parafialny. Jak zawsze szukam starych pomników, grobów osób zasłużonych dla lokalnej społeczności oraz miejsc pamięci narodowej.
"Tu spoczywa w Bogu Ś.P. Edward Wągrowiecki ur. 1829 r. um. d. 6 Lipca 1889 r. Pozostała w rozpaczy żona prosi o westchnienie do Boga".
"Ś.P. Ks. Proboszcz Bolesław Chyczewski żył lat 80, zm. 8.6.1923 r. Pokój jego duszy".
"Ś.P. Ksiądz Stanisław Len Proboszcz Parafii Chwalborzyce żył lat 43 zm. 13.VIII.1932 r. Ave Maria".
"Tu spoczywają żołnierze Armii Poznań ułan 14 P. Uł. Władysław Gandurski, ułan 14. P. Uł. Jan Ładoń, strz. Władysław Krysiak ur. 1916. Polegli w walce z niemieckim najeźdźcą 11 września 1939".
"Ś.P. Wincenty Leszczyński żył lat 35 zm. 28.05.1887. Pokój jego duszy". To dziedzic dóbr Chwalborzyce.
Remiza strażacka OSP Chwalborzyce.
Jedyny sklep spożywczy w Chwalborzycach.
Ruiny drewnianego wiatraka koźlaka z 1772 roku w zachodniej części wsi.
Przystanek PKS i napis na murze "Polska ginie. Polacy przebudźcie się. Precz z Unią".
Modernistyczny kościół p.w. św. Marcina w Chwalborzycach, który wzniesiono w latach 1978-1979 wg projektu poznańskiego architekta Aleksandra Holasa.
Poprzednia świątynia wybudowana w tym miejscu w latach 1771-1776, uległa spaleniu w 1977 roku. Krzyż misyjny na placu przykościelnym wystawiono w 1996 roku.
Początki parafii wiążą się z klasztorem cysterskim w Koronowie, skąd w 1297 r. przywędrował tu jeden z zakonników, poszukując w tych okolicach warunków do życia pustelniczego. Murowana dzwonnica z dwoma dzwonami.
Kapliczka z 1947 roku na terenie dawnego cmentarza przykościelnego.
Dom parafialny - kancelaria kościoła i mieszkanie proboszcza.
Chwalborzyce to typowo rolnicza osada, której mieszkańcy pracują przeważnie we własnych, tradycyjnych gospodarstwach rolnych.
We wsi znajduje się kilka domów mieszkalnych, które zbudowane są z tzw. margla wydobywanego w kopalni Rożniatów k/Uniejowa.
W skład sołectwa wchodzą przysiółki : Góry Chwalborskie, Odrada oraz Pieńki. Przez wieś przepływa mała rzeczka o nazwie Pisia - dopływ Neru.
Chwalborzyce to wieś sołecka położona w powiecie łęczyckim, w gminie Świnice Warckie. Na zdjęciu dom i gospodarstwo sołtysa.
Nazwa miejscowości w przekazie ustnym pochodzi prawdopodobnie od określenia "chwalić boga", bądź też od właścicieli dóbr Chwalborzyców.
Po zwiedzeniu Chwalborzyc jadę na zachód do wsi Domanin.
POWRÓT DO ŁODZI
To już woj. wielkopolskie i teren gm. Dąbie n/Nerem. Jeździ się ! Chwalić Pana !!!
Wyjeżdżam na drogę woj. nr 473 i kieruję się na południe w stronę Uniejowa. Droga jest jednak zamknięta dla ruchu samochodowego.
Z tablicy informacyjnej "dla was budujemy drogi. Województwo Łódzkie - promuje łódzkie, za utrudnienie przepraszamy" dowiaduję się, że rozbudowa tej drogi potrwa aż do dnia 16.10.2017 roku !
Przy autostradzie A-2 we wsi Domanin, znajduje się duży zakład "Glaspo", zajmujący się przetwórstwem szkła.
Witacz z herbem woj. wielkopolskiego przy wjeździe do miejscowości Domanin.
Ale na terenie Wielkopolski jestem bardzo krótko i już po chwili melduję się w woj. łódzkim i gminie Uniejów.
Cały czas poruszam się po pozbawionym asfaltu odcinku szosy nr 473, która jest remontowana przy udziale funduszy europejskich. Beneficjentem tej inwestycji jest woj. łódzkie, a jej celem "Lepsza dostępność transportowa województwa w ruchu drogowym".
Po dojechaniu do Uniejowa zaglądam oczywiście na rynek. Na masztach powiewają trzy flagi : z herbem miasta, Polski i Unii Europejskiej.
Mr SCOTT i pamiątkowe zdjęcie na kładce nad rzeką Warta.
Po wyjechaniu z Uniejowa zatrzymuję się dopiero we wsi Wierzchy, pod kościołem p.w. św. Mikołaja. Świątynia jest otwarta, więc korzystam z okazji i oglądam jej wnętrze (co nie udało mi się podczas WYCIECZKI Nr 83).
W świątyni znajdują się cztery ołtarze barokowe z XVIII wieku. Ołtarz główny z lat 1720-30 z bramkami, rzeźbami św. Jana i św. Łukasza Ewangelistów, wypełniony jest obrazami św. Józefa i Matki Boskiej Bocheńskiej.
Dwa ołtarze boczne barokowe pochodzą z początku XVIII wieku, posiadają obrazy św. Anny nauczającej Marię i św. pustelnika z XVIII w. oraz św. Mikołaja z I poł. XIX w. oraz św. pustelnika z XVIII wieku. Ostatni z ołtarzy również barokowy z 1 poł. XVIII w. wypełniony jest obrazem św. Franciszka z XVIII w. i rzeźbą św. Michała Archanioła. Jest także ambona rokokowa z pocz. XVIII w. z rzeźbą św. Jana Ewangelisty.
Kościół został wzniesiony w roku 1727 z inicjatywy proboszcza Walentego Drogońskiego - kanonika uniejowskiego.
Chór muzyczny wspierany jest przez dwa słupy, z rzeźbami św. Stanisława i św. Wojciecha. Z pozostałego wyposażenia kościoła na szczególna uwagę zasługują : chrzcielnica barokowa z XVIII w., ławka barokowa, trzy krucyfiksy barokowe, barokowa rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego z XVIII w, oraz mosiężny świecznik z XVII wieku.
Po zwiedzeniu Domu Bożego jadę dalej po DW nr 473. We wsi Chodaki przejeżdżam przez torowisko magistrali węglowej.
Szybkim tempem docieram do miejscowości Zygry, którą poznałem podczas WYCIECZKI Nr 76.
We wsi zaszłe duże zmiany, bo wyremontowany został fragment DW 473. Przy szosie ustawiona jest specjalna tablica z napisem "dla was zmieniamy łódzkie". Jest to kampania mająca na celu zwrócenie uwagi na najważniejsze przedsięwzięcia mające wpływ na pozytywne zmiany zachodzące w Województwie Łódzkim.
Inwestycja "Rozbudowa drogi woj. nr 473 na odcinku od km 53 + 150 do km 53 + 650 wraz z infrastrukturą w ramach zadań rozbudowa drogi woj. nr 473 granica województwa - Uniejów - Szadek - Łask i rozbiórka mostu i budowa przepustu w m. Zygry" jest współfinansowana przez Unię Europejską z EFRR oraz budżetu woj. łódzkiego.
Zabytkowy kościół p.w. św. Rocha w Zygrach, który posiada kształt rotundy.
Dzisiaj jestem w dobrej formie, sucha łyda podaje bez zarzutu ! Postanawiam wydłużyć sobie drogę do domu i kieruję się po DW 473 na Łask.
Wjeżdżam do osady Leszkomin. To już teren powiatu zduńskowolskiego i gm. Szadek.
Z pozycji szosy widać doskonale całą watahę BAZ OBCYCH, które stoją w okolicy wsi Choszczewo. To tylko potwierdza spiskową teorię Mr SCOTT'a, że "ONI są wszędzie" !!! 👽
Taki widok to "woda na młyn Mr SCOTT'a" ! Błyskawicznie dojeżdżam do Szadku.
Robię sobie krótki postój na rynku w Szadku.
Z Szadku jadę do wsi Ulejów i zatrzymuję się na cmentarzu wojennym, który położony położony jest tuż przy drodze Szadek-Łask.
Na obelisku widnieje napis o treści : "TEREN CMENTARZA WOJENNEGO Z OKRESU PIERWSZEJ WOJNY ŚWIATOWEJ. MIEJSCE SPOCZYNKU OKOŁO 360 ŻOŁNIERZY Z ARMII AUSTRO-WĘGIERSKIEJ : K.U.K.FELD JAG.BTL.5, K.U.K.DRAG.RGT.10, G.T.R.D.5. ARMII NIEMIECKIEJ : INF.RGT.32,49,58,140 • ERS.BTL.INF.RGT. 19 • RESRGT. POSEN • MG.ABT.4. POSEN • GREN.RGT.6 • JAG.BTL.1 • DRAG.RGT.4,8 • ARMII ROSYJSKIEJ: • 149,150,152 INF.RGT. POLEGŁYCH W LISTOPADZIE I GRUDNIU 1914 ROKU".
Żołnierze zginęli w tym rejonie w ciężkich walkach w listopadzie i grudniu 1914 roku. Wśród nich są polskie nazwiska, jak choćby Jacek Bukowski czy Stanisław Mermela z Poznania. Na terenie nekropolii ustawione są dwa drewniane krzyże : rzymsko-katolicki i prawosławny.
Droga woj. nr 473 i tablica wyjazdowa z Ulejowa.
Na trasie do Łasku przejeżdżam obok odnowionej remizy Strażackiej OSP Bałucz.
Śpieszę się bardzo, bo pogoda zaczyna się pogarszać i martwię się, że może mnie dopaść deszcz. A tu jak na złość zamykają mi przejazd kolejowy w Łasku !!! 😳
Niestety... Nie wziąłem dziś ze sobą kurtki przeciwdeszczowej i na trasie do Łodzi, okropnie zmokłem ! Ale co tam ! Mówi się trudno, żyje się dalej ! Na zakończenie wycieczki zaglądam pod pomnik Rajmunda Rembielińskiego, który znajduje się pod centrum handlowo-rozrywkowym "Sukcesja" (przy zbiegu ulic al. Politechniki i Rembelińskiego).
"Rajmund Rembieliński - twórca przemysłowej Łodzi" - taki napis widniej pod pomnikiem. Monument oglądałem dokładnie podczas WYCIECZKI Nr 392.
Wracam do domu przemoczony "do suchej nitki", ale jestem zadowolony z aktywnie spędzonego dnia. "Chwalić Boga" ! Przejechałem dziś w szybkim tempie ponad 188 km !! Tak trzymaj Mr SCOTT !!! 🔝
