Dziś wolna sobota, tak więc pora na eskapadę z kolegami, którzy pracują cały tydzień i nie mogą sobie pozwolić na rowerowe wycieczki w dni robocze !
Punktualnie o godz. 9:00 spotykam się przed Domem Technika z Konradem "Siwym koniem" i Radkiem. Trasę opracował Konrad i pojedziemy razem na daleką wycieczkę !
Kierujemy się do Zgierza i przemykamy przez teren centrum sportu i rekreacji "Stacja Nowa Gdynia".
Potem wyjeżdżamy na drogę krajową nr 91 i pedałujemy cały czas na północ.
Krótki postój na stacji paliw "BP" we wsi Sierpów. Jest tu ogólnie dostępna toaleta, tak więc warto skorzystać ☺
Szybko docieramy do Topoli Królewskiej. Do Krośniewic mamy stąd tylko 19 km.
Jak się jedzie we trzech, to czas szybko leci i tempo jazdy jest odpowiednie ! Błyskawicznie docieramy do Krośniewic. Mijamy rozjazd do wsi Nowe, w której byłem 3 dni temu.
Przejeżdżamy przez Krośniewice do wsi Kajew. Wracamy na DK nr 91. Do Włocławka jest stąd niespełna 49 km i Konrad obiecuje, że wkrótce tam razem pojedziemy !
Po pięciu minutach wjeżdżamy na obszar gminy Nowe Ostrowy, która położona jest na terenie powiatu kutnowskiego.
Pomykamy wartkim tempem przez las, do rozjazdu w prawo z drogowskazem "Łanięta 12".
Konrad zarządza przerwę śniadaniową i stajemy na kwadrans przy sklepie "Dino".
Po śniadaniu przejeżdżamy 100 metrów na wschód i już jesteśmy we wsi Ostrowy Cukrownia. To pierwszy z celów dzisiejszej wycieczki.
Przez wieś przebiega zielony szlak rowerowy "Pałace, dwory i zamki" - najdłuższy szlak rowerowy oznakowany przez Związek Gmin Regionu Kutnowskiego mający 48,5 km.
Ostrowy Cukrownia to osada położona w powiecie kutnowskim, w gminie Nowe Ostrowy. Rozpoczynamy zwiedzanie !
Budynek świetlicy wiejskiej z 1908 roku, w której mają swoją siedzibę różne instytucje. Na skwerze ustawiony jest obelisk z pamiątkową tablicą.
"Prof. dr. hab. Jerzemu Grochowskiemu (1899-1980) urodzonemu w Ostrowach k/Kutna, wybitnemu uczonemu leśnikowi, członkowi Polskiej Akademii Nauk, profesorowi i dziekanowi Wydziału Leśnego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, autorowi nowych metod pomiaru drzew i drzewostanów, twórcy polskiej szkoły dendrometrii. W 100 rocznicę urodzin Społeczeństwo Gminy Nowe Ostrowy, Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Kutnowskiej listopad 1999 r.".
W budynku znajduje się siedziba Stowarzyszenie na rzecz rozwoju Gminy Nowe Ostrowy, Polski Związek Emerytów i Rencistów-Inwalidów Zarząd Koła Gminnego w Ostrowach i inne.
Tablica informacyjna na obiekcie "Operacja mająca na celu podniesienie standardu świadczonych usług kulturalnych świetlicy środowiskowej współfinansowana jest ze środków Unii Europejskiej w ramach działania "Odnowa i rozwój wsi" Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013".
Obok znajduje się Gminne Przedszkole w Ostrowach.
Park wiejski w Ostrowach. Kiedyś był tu dwór szlachecki, obecnie na jego fundamentach stoi budynek mieszkalny.
Na terenie zieleńca rośnie wiele starych drzew. Kilka z nich zostało uznanych za pomniki przyrody.
Tablica wyjazdowa ze wsi Ostrowy Cukrownia.
Przystanek PKS w Ostrowach.
Budynek w którym miesi się Straż Gminna Nowe Ostrowy.
Komin cukrowni w Ostrowach z 1847 roku.
W centrum miejscowości znajduje się pomnik z tablicami pamięci : "W hołdzie pomordowanym i poległym mieszkańcom Gminy Nowe Ostrowy 1939-1945. Społeczeństwa, "1939-1945 Tablica pamiątkowa poległych prac. cukrowni Ostrowy w obronie Ojczyzny Stanisław Chudzyński, Józef Lewandowski od bomb lotniczych Franciszek Lipiński. Cześć ich pamięci", "1939-1945 Tablica pamiątkowa zamordowanych prac. cukrowni Ostrowy przez hitlerowskich oprawców Wojciech Xiężopolski, Antoni Sierocki, Władysław Kłosiński. Cześć ich pamięci".
Przedwojenny dworek przy ulicy z pomnikiem.
Remiza Ochotniczej Straży Pożarnej w Ostrowach.
Stacja ujęcia wody w Nowych Ostrowach.
Na ogrodzeniu zawieszone są tablice informacyjne : "Budowa kanalizacji sanitarnej i deszczowej z przykanalikami w miejscowości Ostrowy Cukrownia" została współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach działania Podstawowe usługi dla gospodarki i ludności wiejskiej Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013".
"Budowa kanalizacji sanitarnej i deszczowej z przykanalikami w miejscowości Ostrowy Cukrownia - etap III" - zadanie realizowane z udziałem środków finansowych Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Łodzi.
Parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Ostrowach Cukrowni. Erygowana 12 maja 1984 przez arcybiskupa warszawskiego kardynała Józefa Glempa.
Na kościele zawieszone są tabliczki z informacjami na temat termomodernizacji budynku z funduszu Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Łodzi.
Kościół wzniesiono w latach 1985-1995 dzięki ofiarności i zaangażowaniu parafian oraz zarządu cukrowni. Murowano-żelbetonowy kościół stanowi realizację projektu architekta Ludomira Słupeczańskiego.
Na terenie wsi Ostrowy znajduje się wiele starych budynków z okresu międzywojennego. Niektóre z nich są obecnie wyburzane.
Wieś Ostrowy powstała prawdopodobnie w XIV wieku w okresie intensywnych lokacji na prawie niemieckim. Na terenie kompleksu miejscowości Ostrowy, mieszka obecnie ponad 1050 osób.
Dawne osiedla mieszkaniowe dla pracowników cukrowni, które pod koniec XIX wieku należało do jednych z większych osiedli fabrycznych w Królestwie Polskim.
Od XIX wieku Ostrowy były własnością rodziny Rembielińskich. Na terenie swoich dóbr ziemskich Aleksander Rembieliński wybudował w 1847 r. cukrownię przyfolwarczną.
Pod koniec lat 50-tych XIX wieku cukrownia "Ostrowy" była największym i najnowocześniejszym zakładem tego typu w Królestwie Polskim.
Dworek naprzeciwko dawnej cukrowni - dawne mieszkania dyrektorów fabryki z drugiej połowy XIX wieku.
Dziś nie mam takiej możliwości, bo koledzy ponaglają, ale obiecuję sobie, że wrócę tutaj wkrótce, aby zwiedzić te okolice dokładniej.
Przejeżdżamy wzdłuż terenu cukrowni drogą na wschód i opuszczamy teren wsi Ostrowy.
Dojeżdżamy do przejazdu kolejowego. Przez Ostrowy przebiega linia kolejowa z Kutna do Włocławka.
Z nasypu kolejowego jest znakomity widok na zabudowania fabryczne cukrowni "Ostrowy".
Potem pedałujemy do mostu na rzece Ochnia.
Ochnia to lewy dopływ Bzury. Płynie przez południowy kraniec Pojezierza Kujawskiego, Wysoczyznę Kłodawską i Równinę Kutnowską.
Za mostem skręcamy na północ. Docieramy do wsi Imielinek i rozjazdu na Kutno.
Kapliczka w Imielinku z figurą Matki Bożej.
Po chwili wjeżdżamy do wsi Imielno - drugiego z celów dzisiejszej wycieczki i rozpoczynamy zwiedzanie.
Remiza strażacka OSP w Imielnie.
Strażnicę "Zbudowano przy pomocy finansowej Państwowego Zakładu Ubezpieczeń" w 1962 roku.
Kapliczka w Imielnie na krzyżówce dróg do Kutna oraz miejscowości Ostrowy i Łanięta. W końcu XVIII wieku wieś należała do Jana Magnuskiego, sędziego ziemskiego gostynińskiego.
Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Imielnie, który został zbudowany w 1685 roku.
Przy świątyni ustawiony jest pomnik Jana Pawła II. Tabliczka na cokole : "W roku ogłoszenia świętym Papieża Jana Pawła II wotum wdzięczności za 25 lat kapłaństwa ks. Piotra Gumołowskiego Proboszcza Parafii. Imielno A.D. 2014".
Obok kościoła stoi drewniana, ośmioboczna dzwonnica konstrukcji słupowej, nakryta dachem wielopołaciowym. Prawdopodobnie została wzniesiona w XVII wieku i odbudowana w XIX stuleciu.
Murowana plebania - dom proboszcza.
Zabudowania gospodarcze przy domu parafialnym.
Miejsce odpoczynku i kapliczka w ogrodzie przykościelnym.
Na cokole kapliczki umieszczona jest figura Matki Boskiej.
Marmurowa tablica na kapliczce "Salve Regina. Biskupom kapłanom i wszystkim Polakom, którzy oddali życie za wiarę i ojczyznę w latach 1939-1945 niech zmartwychwstaną w Chrystusie. Figurę M. Bożej poświęcił J.E. ks. Stefan Wyszyński Prymas Polski dnia 8.VIII.1970".
Na terenie dawnego cmentarza przykościelnego stoi zniszczony grobowiec z 1796 roku. Pochowany tu został dziedzic dóbr Imielno Antoni Dezyderiusz Jaxa-Żeromski herbu Gryf, który zmarł 30 lipca 1855 roku.
Obok kościoła znajduje się zespół dworsko-parkowy w Imielnie. Budowę obiektu rozpoczęto w 1850 roku, kiedy to wzniesiono neorenesansową, środkową część parterową.
Obecnie dwór jest w stanie postępującej degradacji, a obecny właściciel oferuje go do sprzedaży.
Dwór otacza 12-hektarowy park krajobrazowy z połowy XIX wieku z bogatym drzewostanem i wieloma okazami starodrzewu.
Na terenie parku znajduje się 26 gatunków drzew (m.in. topole szare, lipy drobnolistne, jesiony wyniosłe, świerki) i 16 gatunków krzewów. Na jednym ze stawów jest wyspa, na której umiejscowiona była kiedyś bażanciarnia.
Kilka drzew rosnących nad stawem, zostało poważnie uszkodzonych przez wszechobecne bobry.
To już moja 14-ta wycieczka z Konradem "Siwym koniem" (dotychczas opisane na blogu o numerach : 346, 372, 427a, 430, 421, 432, 438, 439, 442, 442, 447, 451, 453). Natomiast z Radkiem spotykam się na rowerowym szlaku po raz drugi. Po raz pierwszy jechaliśmy razem podczas WYCIECZKI Nr 430.
Po zwiedzeniu zespołu dworskiego wyjeżdżamy z Imielna.
Dwieście metrów za wsią, znajduje się cmentarz parafialny w Imielnie. Po wejściu na jego teren szukam starych pomników i miejsc pochówku obywateli zasłużonych dla miejscowej społeczności.
Figura Chrystusa z krzyżem na grobie "Ś.P. Stanisław Skoniecki żył lat 25 zmarł 28 lutego 1938 r. Pokój jego prochom".
"Ś.P. Stefania Bonisławska zmarła 3 kwietnia 1891 r. przeżyła lat 18. Prosi o Zdrowaś Marya !".
"Ś.P. Walenty Woźniak żył lat 68 zmarł dnia 25 czerwca 1903 r. Prosi o Zdrowaś Maria".
Po zwiedzeniu cmentarza wracamy na szlak i zaliczamy mijankę z wiejskimi rowerzystami.
Pedałujemy na południe do wsi Miksztal.
Wyjeżdżamy na drogę woj. nr 581 i kierujemy się w stronę mostu na rzece Ochnia.
Przy szosie znajduje się dwór rodziny Różyckich, który pochodzi z drugiej połowy XIX wieku.
Za dworem znajduje się park ze stawem. Obiekt oferowany jest do sprzedaży.
Po obejrzeniu dworu wracamy do skrzyżowania z kapliczką i skręcamy w drogę na Kutno.
W tych okolicach aż roi się od trupiobladych BAZ OBCYCH ! Mr SCOTT cały czas ostrzega : "ONI są wszędzie" ! 👽
Ze wsi Miksztal dojeżdżamy do osady o nazwie Niechcianów.
A następnie do wsi Grochów - trzeciego z celów dzisiejszej wycieczki. Pierwsza wzmianka o Grochowie znajduje się w dokumencie starosty łęczyckiego Jana z 1370 roku, kiedy to w gronie świadków wymieniony został dziedzic Grochowa Mikołaj.
Figura Matki Bożej ustawiona na kopcu z kamieni polnych.
We wsi znajduje się dwór, który zbudowano w latach 1879-1880 wg projektu architekta Kornelego Gabrielskiego.
Ostatnim przedwojennym właścicielem dób grochowskich był baron Jerzy Ike-Duninowski. W 1946 roku majątek przeszedł na własność Skarbu Państwa. Do końca XX wieku we dworze funkcjonowała szkoła podstawowa. Później pełnił on funkcje mieszkalne. Obecnie jest opuszczony i wystawiony na sprzedaż.
Obok dworu znajdują się pozostałości parku w stylu krajobrazowym, założonego w I połowie XIX wieku. W drzewostanie zachowały się cenne drzewa, m.in. dąb szypułkowy uznany za pomnik przyrody, platan klonolistny, lipy, graby.
W centrum wsi znajduje się miejsce odpoczynku dla turysty, które wybudowano na trasie żółtego szlaku rowerowego Łanięta-Żychlin.
Szlak wytyczono w ramach projektu TRAMP - "Turystyka Rowerowa Aktywną Metodą Poznawania". Szlak liczy sobie 47 km i mam nadzieję, że go kiedyś przejadę w całości !
W Grochowie znajduje się zabytkowy kościół p.w. św. Tomasza Apostoła, który zbudowany został w 1681 roku z fundacji Stanisława Różyckiego - sekretarza królewskiego i stolnika łęczyckiego.
Świątynia posiada trzy ołtarze z bogatą dekoracją snycerską, powstałe w drugiej połowie XVII wieku.
Obok kościoła stoi siedemnastowieczna dzwonnica konstrukcji słupowej z dwoma dzwonami.
Remiza strażacka i świetlica wiejska w Grochowie.
Budynek "Zbudowano przy pomocy finansowej Państwowego Zakładu Ubezpieczeń", natomiast "Remont i wyposażenie świetlicy wiejskiej w budynku OSP Grochów, współfinansowane ze środków Unii Europejskiej pochodzących z Sekcji Orientacji i Gwarancji Rolnej".
Z Grochowem graniczy wieś Grochówek. Podjeżdżamy na tzw. "Górkę Grochowską", gdzie znajduje się cmentarz parafialny.
Do akcji penetracji nekropolii włącza się także Konrad "Siwy koń" i obydwaj szukamy starych pomników i miejsc pochówku osób zasłużonych dla lokalnej społeczności.
"Grób Rodziny Lewandowskich. Ś.P. Anna Lewandowska z Brudnickich żył lat 57, zm. d.29 maja 1919 r. Prosi o Zdrowaś Maria".
"Ś.P. Julian Jędrkiewicz Proboszcz Parafii. Prosi o modlitwę za jego duszę".
Pomnik na grobie Rodziny Wyrąbkiewicz z 1909 roku.
Wspaniały pomnik z 1901 roku na grobie Rodziny Wasilewskich - właścicieli ziemskich.
"Ś.P. Andrzej Różycki zmarł 18 sierpnia 1886 r. w wieku lat 36. Pokój jego duszy / Ś.P. Adziuś Różycki zmarł 18 grudnia 1887 r. w wieku rok 1 miesięcy 6".
"Grób Rodziny Ś.P. Cepryjana Ossowskiego wł. dóbr Miksztal i Grochów". Cyprian Ossowski zmarł 15 grudnia 1849 roku w wieku 54 lat.
"Ś.P. Katarzyna z Wiktorowskich Matusiak żyła lat 70, zm. 28 września 1912 r. Prosi o Zdrowaś Maria".
Grób Rodziny Ostrowskich.
Adam Michał Ostrowski był właścicielem dóbr Grochów od 1878 roku. Zmarł w 1903 roku.
Po zwiedzeniu cmentarza jedziemy do wsi Ryków.
Potem pedałujemy przez osadę Gołębiewek Stary oraz...
Gołębiewek Nowy.
Mijamy remizę strażacką OSP Gołębiewek Nowy.
KUTNO
Przekraczamy tory kolejowe i już jesteśmy na terenie miasta Kutna.
Kościół pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kutnie ul. Jesienna 2.
Świątynia wg projektu Józefa Żołądkiewicza została zbudowana w latach 1989–1995.
Tabliczka na kościele "Zadanie pn. termoizolacja budynku kościoła Parafii Rzymsko-Katolickiej Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kutnie zrealizowano z udziałem środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Łodzi".
Przy parafii znajduje się Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego (Księża Pallotyni).
Most na rzece Głogowianka przy ul. Toruńskiej.
Skrzyżowanie ul. 29 Listopada i 1 Maja.
Pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego przy Placu Marszałka w centrum Kutna.
"Kutno - miasto róż" - zwiedzanie grodu mam zaplanowane na lipiec tego roku. Mam nadzieję, że zrealizuję swoje zamierzenia !
Pałac Saski w Kutnie ul. Narutowicza 2. Od marca 2015 roku trwają prace nad rewitalizacją zabytkowego obiektu z 1760 roku, których prowadzenie zostało powierzone przez Prezydenta Miasta Muzeum Regionalnemu. Mają się one zakończyć w 2019 roku.
Muzeum Regionalne w Kutnie - Plac Piłsudskiego 20.
Tablica informacyjna na Placu Piłsudskiego.
W Kutnie opuszcza nas Radek, który decyduje się wrócić do Łodzi pociągiem. To pierwsza jego wycieczka w tym roku, stąd też chłopak nie ma już siły... Dzięki Radek za towarzystwo i do zobaczenia na rowerowych szlakach !
Przejeżdżamy z Konradem przez centrum Kutna i ruszamy w drogę powrotną do Łodzi.
POWRÓT DO ŁODZI
Wyjeżdżamy na drogę krajową nr 60 i jedziemy na południe ul. Bitwy pod Kutnem.
Przejeżdżamy przez most nad rzeką Ochnia.
Po dojechaniu do skrzyżowania z DK nr 92 ustalamy trasę dojazdu do Łodzi. Konrad zgadza się ze mną, że lepiej jechać bocznymi drogami, niż wąską i niebezpieczną szosą woj. nr 702.
Tak więc pędzimy szerokim poboczem DK 92 do wsi Kaszewy. Dalej na południe przez Szewce Walentyna do Orłowa.
Wieś Orłów i zabudowania starej gorzelni - zobacz więcej WYCIECZKA Nr 249.
Szlak z Orłowa na Łódź pokonujemy już w kompletnych ciemnościach. Konrad cały czas się martwi czy dobrze jedziemy, ale tłumaczę mu, żeby wrzucił na luz, bo Mr SCOTT to nie ciołek i na pewno się nie zgubimy !!!
Bez problemów docieramy do Łodzi i kończymy wycieczkę na terenie Manufaktury. Dzięki Konrad za super przygodę i aktywnie spędzoną sobotę ! Do następnego razu "Siwy koniu" !!! 🐎
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz