Mr SCOTT jedzie do... Wilamowa i Świnic Warckich !!! Trasa WYCIECZKI Nr 409.
Powiem krótko i na temat : nie jestem głupi i jak jest taka super pogoda, to nie będę siedział w domu, tylko idę na rower ! Kolejną wycieczkę rozpoczynam przy ul. Aleksandrowskiej 159, pod Szpitalem im. Józefa Babińskiego w Łodzi.
Szpital im. Józefa Babińskiego Specjalistycznego Psychiatrycznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Łodzi, znany jako szpital psychiatryczny w Kochanówce – jeden z najstarszych i największych szpitali psychiatrycznych w Polsce, znajduje się na terenie dawnej podłódzkiej posiadłości Kochanówka (jej nazwa pochodzi od nazwiska Kochańskiego – dawnego jej właściciela).
Na murze portierni umieszczone są dwie tablice pamięci. Ta na górze zawiera dedykację w jęz. polskim : "Pacjentom Szpitala w Kochanówce bestialsko wymordowanym podczas akcji T4 przez nazistowskie władze okupacyjne w latach 1940-1941. Cześć ich pamięci". Tablica na dole zawiera ten sam tekst w językach jidisz, rosyjskim i niemieckim.
Szpital, pierwotnie nazwany Szpitalem dla Psychicznie i Nerwowo Chorych „Kochanówka”, otwarto 17 września 1902 roku dzięki staraniom grupy lekarzy, przemysłowców i inteligencji łódzkiej, pod kierownictwem dr. med. Karola Jonschera. W chwili otwarcia był trzecią tego typu placówką w Królestwie Polskim (po szpitalu w Tworkach koło Pruszkowa i szpitalu im. Jana Bożego w Warszawie) i jednym z nowoczesnych szpitali psychiatrycznych w Europie.
Nowatorstwo tego szpitala, którego koncepcję przedstawił Jan
Mazurkiewicz (twórca warszawskiej szkoły psychiatrycznej, pionier kierunku psychofizjologicznego w polskiej psychiatrii, prezes Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego w latach 1923–1947), polegało m.in. na budowie w systemie pawilonowym, w
otoczeniu zieleni i parku.
Z tablicy ustawionej przy głównej alei dowiaduję się, że projekt "Pielęgnacja drzewostanu na terenie szpitala im. J. Babińskiego w Łodzi - SP ZOZ w Łodzi, został dofinansowany w formie dotacji w kwocie 194.594 zł ze środków wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Łodzi. Ogólna wartość projektu : 221.160 zł".
Szpital rozpoczął działalność 17 września 1902 roku, kiedy przyjęto do niego 53 chorych z Przytułku dla Starców i Kalek w Łodzi. Uroczyste poświęcenie placówki przez prałata zgierskiego Romana Rembielińskiego, miało miejsce w dniu 12 października 1902 roku. Pierwszym dyrektorem szpitala został Jan Mazurkiewicz (1902-1907), a kolejnymi dr Witold Chodźko (1907-1914) i dr Antoni Mikulski (1914-1923).
Na pawilonie nr III umieszczona jest tablica pamięci "Pawilon III im. Prof. dr med. Antoniego Mikulskiego 1872-1925, trzeciego dyrektora szpitala w latach 1914-1923, późniejszego kierownika kliniki Psychiatrycznej w Wilnie, pioniera psychologii klinicznej". Pawilon ten zbudowano w 1905 roku z
funduszów Łódzkiego Chrześcijańskiego Towarzystwa Dobroczynności oraz z kwoty 10 tys. rubli, przekazanej przez braci
Geyerów : Emila, Eugeniusza i Ryszarda. Pawilon ten został nazwany
pawilonem Geyerów.
W tym budynku mieściła się kiedyś Szkoła Podstawowa nr 201 w Łodzi.Była to szkoła przy Oddziale Dziennym dla Dzieci Specjalistycznego Psychiatrycznego ZOZ w Łodzi.
W kolejnych latach liczba pacjentów ciągle się powiększała, toteż najważniejszym zadaniem pierwszej dyrekcji była rozbudowa placówki. W ciągu kilku następnych lat wzniesiono kolejne kilkudziesięciołóżkowe pawilony dla chorych (obecnie jest ich 11 - na zdjęciu pawilon nr IV).
"Pawilon IV im. prof. de med. Jana Mazurkiewicza 1871-1947 pierwszego dyrektora szpitala w latach 1902-1907, w późniejszych latach 1912-1947 kierownika Kliniki Psychiatrycznej Uniwersytetu Warszawskiego, znakomitego psychiatry i neurologa, twórcy polskiej szkoły psychiatrycznej".
W 1912 roku oddano do użytku duży gmach gospodarczy, w którym znalazły
się : kuchnia, pralnia, maszynownia, kotłownia, spiżarnia i garderoby, a
ponadto laboratorium i bibliotekę naukową (liczącą 800 tomów).
Zgodnie z pierwotną ideą leczenia chorych psychicznie w tym szpitalu,
polegającą m.in. na zapewnieniu chorym możliwości funkcjonowania w
społeczeństwie, w placówce tej prowadzono ergoterapię (psychoterapię
poprzez pracę) i dlatego na jej terenie wybudowano liczne warsztaty dla
tego celu (tkackie, szewskie, introligatorskie) jak również własne
gospodarstwo rolne prowadzone dla chorych.
Ciekawą inicjatywą było także wprowadzenie od 1906 roku formy
„samoopieki chorych” - umieszczania pacjentów w dobrym stanie ogólnym w
domach rolników sąsiadujących ze szpitalem, co umożliwiało codzienną
kontrolę lekarską i pielęgniarską.
Obecnie szpital jest Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej. Placówka dysponuje ponad 600 łóżkami, w tym ponad 500 na terenie 7 pawilonów psychiatrycznych, psychogetriatrycznych, leczenia uzależnień alkoholowych, detoksykacji, 20 łóżkami na terenie oddziału psychiatrii dziecięcej i 60 łóżkami neurologicznymi i internistycznymi (na zdjęciu pawilon F - dawny XI).
"Płk. prof. dr hab. med. Zdzisław Rydzyński 07.03.1925-02.01.1996. Twórca powojennej psychiatrii wojskowej, pierwszy kierownik Katedry i Kliniki Psychologicznej Wojskowej Akademii Medycznej (1967), Naczelny Psychiatra Wojska Polskiego (1964-1991), pracownik Szpitala im. Babińskiego (1950-1991). W dowód pamięci uczniowie i współpracownicy. Łódź 11 październik 2002".
Na terenie szpitala działa Klinika Psychiatrii i Zaburzeń Nerwicowych z Oddziałem Interwencji Kryzysowych Wydziału Wojskowo-Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.
"Pawilon X im. doc. dr med. Danuty Laskowskiej ordynatora szpitala w latach 1953-1970".
Na pawilonie zawieszona jest tablica z informacją dot. wykorzystania środków pieniężnych z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego : "Projekt dostosowanie pozostałych pomieszczeń I p. paw. X na część terapeutyczną dla uzależnionych - udział wysokości wkładu finansowego UE - 75%".
Po II wojnie światowej przez kilka miesięcy na terenie kilku pawilonów funkcjonował radziecki szpital wojskowy. 1 listopada 1945 roku została na bazie szpitala utworzona Katedra i Klinika Psychiatryczna Uniwersytetu Łódzkiego (później Akademii Medycznej w Łodzi, pod kierownictwem prof. dr. Eugeniusza Wilczkowskiego); klinika ta funkcjonowała na terenie szpitala do 1985 roku.
"Pawilon IX im. prof. dr med. Eugeniusza Wilczkowskiego 1985-1957 pierwszego Kierownika Katedry i kliniki Psychiatrii w Łodzi, specjalisty Krajowego Prezesa Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego".
Izba Przyjęć szpitala im. Babińskiego. W porównaniu z dawniejszymi metodami leczenia obecnie większy nacisk kładzie się na terapię pracą, socjoterapię zajęciową, psychoterapię, nie
rezygnując z nowoczesnej farmakoterapii.
W
czasie II wojny światowej szpital w „Kochanówce” stał się miejscem
zbrodni na chorych w ramach hitlerowskiego programu zabijania
niepełnosprawnych i chorych psychicznie – akcji T4.
Przeprowadziły ją
specjalne ekipy SS, wywożąc chorych trzema samochodami ciężarowymi na
miejsce zbrodni, którym stały się lasy zgierski i lućmierskie. Chorych
uśmiercano spalinami z jednego samochodu (ruchomej komorze gazowej
zaaranżowanej jak wóz meblowy).
NA TRASIE DO WILAMOWA
Po zwiedzeniu szpitala kieruję się do Aleksandrowa Łódzkiego. Wyjeżdżam na drogę krajową nr 71 i pedałuję w stronę Uniejowa.
Aleja drzew we wsi Sarnówek.
Prosiak pod muszką - reklama zakładu we wsi Przekora.
Remiza strażacka OSP Panaszew.
Poddębice - Urząd Miasta ul. Łódzka 17. Zobacz więcej WYCIECZKA Nr 121.
Zatrzymuję się na parę minut na parkingu przy DK nr 71 w uroczysku Napoleonów.
Jest to ogromny kompleks leśny podlegający pod Nadleśnictwo Poddębice. Przy parkingu ustawiona jest tablica z mapą nadleśnictwa. Zgodnie z kryterium podziału kraju na krainy i dzielnice przyrodniczo -
leśne, lasy Nadleśnictwa Poddębice położone są w Krainie VI
Małopolskiej, w Dzielnicy 1 Łódzko - Opoczyńskiej, w zasięgu naturalnego
występowania jodły, buka i świerka.
Obszar nadleśnictwa charakteryzuje się dużym rozczłonkowaniem
powierzchni leśnej. Znaczną jej część stanowią drobne kompleksy leśne
położone między gruntami uprawnymi lub lasami niepaństwowymi. Lesistość
obwodu nadzorczego Nadleśnictwa wynosi 21,91%.
Przy parkingu stoją tablice edukacyjne, wskazujące na właściwe postępowanie na terenach leśnych i reagowanie m.in. na pożar.
Niedawno oddano do użytku turystów i podróżnych nowoczesne miejsca na odpoczynek : zadaszone wiaty, stoły i siedziska.
Z tablicy edukacyjnej dot. turystyki, można się dowiedzieć o obiektach edukacyjnych usytuowanych na terenie nadleśnictwa oraz o szlakach turystycznych, jakie przebiegają przez jego teren.
Naprzeciwko parkingu rozciąga się teren Rezerwatu Przyrody "Napoleonów". Rezerwat ten czasem zwany „Dąbrową Napoleonów”, został utworzony w celu ochrony zespołu dąbrowy świetlistej w wieku ok. 100 lat oraz boru mieszanego z bujnym runem, w którym występuje wiele gatunków roślin rzadkich i chronionych, w tym m.in. orlica pospolita, naparstnica zwyczajna i trzmielina brodawkowata. Można zaobserwować tam wiele ciekawych gatunków zwierząt.
Nadleśnictwo Poddębice leży w zasięgu 6 powiatów, w skład których wchodzi teren 13 gmin regionu łódzkiego. Siedziba Nadleśnictwa Poddębice znajduje się w Rodrysinie 18a.
Ruszam w dalszą drogę i szybko docieram do wsi Niewiesz. A czy Ty wiesz Drogi Czytelniku, że Mr SCOTT odwiedził to miejsce podczas WYCIECZKI Nr 260 ?
Mr SCOTT pod zamkiem Arcybiskupów Gnieźnieńskich (wybudowany w latach 1360–1365).
Kolorowa kładka nad rzeką Warta.
Kajakarze na rzece Warta. Spływy kajakowe realizowane są na trasie Jeziorsko – Księże Młyny – Uniejów oraz Uniejów – Dobrów – Koło. W Uniejowie znajduje się wypożyczalnia kajaków.
Urząd Miasta w Uniejowie.
Rynek w Uniejowie i kościół św. Mikołaja.
Centralny plac miasta jest zawsze pięknie ukwiecony. Na masztach powiewają flagi Polski, Unii Europejskiej i Miasta Uniejów. Na trawnikach rosną oryginalnie przycięte krzewy. Bardzo lubię to miejsce !
Stary drewniak przy ul. Kościelnickiej, zbudowany w latach 20-tych XX wieku.
Z Uniejowa dojeżdżam do wsi Ostrowsko.
Remiza strażacka OSP Ostrowsko. Bardzo ładny budynek, który wzniesiono z margla. Jednostka została zawiązana w 1918 roku wspólnie dla wsi
Ostrowsko i Orzeszków przez Jana Szyllera i Janusza Skrzyńskiego.
Za wsią Ostrowską wjeżdżam na teren leśny. Jest to "Dolina Środkowej Warty. Obszar Natura 2000".
Jadę przez wieś Kuczki.
Remiza OSP Kuczki.
Za wsią Kuczki znajduje się osada o nazwie Skotniki. Miejscowości o takiej nazwie jest w Polsce bardzo dużo. Zobacz np. WYCIECZKA Nr 221.
Po ponad trzech godzinach od wyjazdu z Łodzi, docieram wreszcie do wsi Wilamów - głównego bohatera dzisiejszej wycieczki. Osada położona jest w powiecie poddębickim, w gminie Uniejów.
Wilamów to nazwa pochodzenia rodowego, zaczerpnięta od rodziny Wilamowskich Jej nazwa na przestrzeni dziejów zmieniała się. W XIV wieku używano nazwy Welanów, następnie Welanowo i Wielanów, aż w XIX wieku przyjęto obecną formę. W centrum wsi znajduje się Szkoła Podstawowa im. Marii Skłodowskiej Curie.
Z tablic zawieszonych na budynku wynika, że "W tej szkole realizowany jest projekt Indywidualizacja programu nauczania w szkołach podstawowych w gminie Uniejów, współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Priorytetu IX, Działania 9.1, Poddziałania 9.1.2" oraz "Utworzenie pracowni zrealizowane przy udziale środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Łodzi w ramach konkursu "Moja wymarzona ekopracownia" 2013 rok".
"Termomodernizacja budynku szkoły została zrealizowana przy pomocy środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Łodzi".
Remiza strażacka w Wilamowie i świetlica wiejska.
Na budynku zawieszona jest tablica z informacją o wykorzystaniu środków z Unii Europejskiej w ramach działania "Odnowa i rozwój wsi" Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.
OSP w Wilamowie założono w 1920 roku.
Przy strażnicy stoi pomnik z figurą św. Floriana. Na tablicy widoczny jest napis "Święty Florianie chroń nas którzy dziś ratujemy, a druhów którzy odeszli zachowaj w naszej wdzięcznej pamięci. OSP Wilamów 2015".
Mój przyjazd wywołał w Wilamowie wielkie poruszenie ! Na spotkanie z Mr SCOTT'em ruszył żwawym krokiem spod miejscowego sklepu pan Waldek !
Pogadaliśmy chwilę "jak Polak z Polakiem", pan Waldek uparł się za pamiątkowe zdjęcie z moim ślicznym bicyklem, ale wkrótce pożegnał mnie ze smutkiem, bo nie chciałem dołożyć mu parę złotych do flaszki...
Naprzeciwko sklepu stoi kapliczka z figurą Matki Boskiej i tablicą "Rok Maryjny 8.XII.1953-8.XII.1954 Pod Twoją obronę uciekamy się Święta Boża Rodzicielko".
Największą atrakcją turystyczną Wilamowa jest kościół p.w. św. Wojciecha Biskupa i Męczennika i św. Stanisława Biskupa i Męczennika.
Świątynię zbudowano w stylu neogotyckim w 1894 roku, wykorzystując skałę osadową - tzw. margiel, wydobywany w kopalni we wsi Rożniatów. Złoża margla były eksploatowane głównie w XIX i w XX wieku na potrzeby lokalnego budownictwa.
Dziś mam przysłowiowego farta, bo Dom Boży jest otwarty i mogę swobodnie obejrzeć jego przepiękne wyposażenie !
"W wielkim roku Jubileuszowym - 2000 Stanisławowi Pieczyńskiemu z Cepowa, za pomoc przy budowie tej świątyni - wdzięczni parafianie tę tablicę poświęcają". Stanisław Pieczyński był dziedzicem dóbr Czepów.
"Wielki rok Jubileuszowy 2000 - Proboszczowie Parafii Wilamów w XX wieku" i nazwiska kapłanów. Jako pierwszy widnieje "ks. Paweł Romanowski 1891-1920, budowniczy kościoła parafialnego", który spoczywa na lokalnym cmentarzu.
Najwcześniejsza wzmianka o istnieniu kościoła we wsi pochodzi z początku XV wieku. Pierwszy drewniany kościół powstał tu zapewne jako fundacja rodu
szlacheckiego Wilamowskich, którzy byli dziedzicami tych dóbr.
Ołtarz główny z XVIII wiecznym obrazem Matki Bożej Wilamowskiej z Dzieciątkiem Jezus na rękach.Obraz ten słynie w okolicy z licznych łask i próśb modlitewnych.
Wnętrze kościoła jest pokryte polichromiami krakowskich artystów ze szkoły słynnego polskiego malarza Mehoffera.
Uroczysta konsekracja świątyni miała miejsce 24 kwietnia 1909 roku w obecności biskupa włocławskiego M. Zdzitowieckego.
Ołtarz boczny lewy z obrazem św. Wojciecha.
Tablica epitafijna poświęcona Agnieszce Mruk z Biernackich, która żyła 73 lata i zmarła 8 października 1868 roku i Józefowi Mruk, który zmarł w 1898 roku.
Kaplica boczna z obrazem Matki Boskiej Anielskiej.
Jeden z wielu przepięknych witraży w wizerunkiem Świętego Pawła.
W kaplicy bocznej znajduje się ołtarz Jezusa Ukrzyżowanego.
Ołtarz boczny prawy z obrazem Pana Jezusa i klęczącej św. Faustyny.
Rzeźba św. Stanisława Biskupa i Męczennika.
Chór i organy muzyczne kościoła.
Romańska kropielnica z XIII wieku pochodzenia gotlandzkiego zdobiona bogato płaskorzeźbami. W całej Polsce zachowało się tylko kilka takich zabytków m.in. w Górsku pod Toruniem, w Grudziądzu, w Chełmnie i w Szczecinie.
Stacja IV Drogi Krzyżowej "Jezus spotyka matkę swoją".
Tablica epitafijna "Ś.P. Józef Załuskowski żył lat 48, zm. d. 28 wrze. 1878 r. Pokój jego duszy".
Dywan z kwiatów z postacią Matki Boskiej Wilamowskiej - ułożony przed wejściem do świątyni.
Figura Jezusa Chrystusa na terenie dawnego cmentarza przykościelnego z tablicą "Jezu miłujący nas zmiłuj się nad nami".
Plebania z końca XIX wieku - kancelaria parafialna i mieszkanie księdza proboszcza.
Teren wokół kościoła jest przepięknie zagospodarowany. Trawniki porośnięte są równo przystrzyżonymi krzewami ozdobnymi.
Modlitewna kaplica nazywana Grotą z Loudr, poświęcona przez ordynariusza Diecezji Włocławskiej bp. Wiesława Meringa.
Stary żelazny krzyż, który kiedyś znajdował się na jednej z wież kościoła.
Pamiątkowy obelisk i drzewa na placu przykościelnym.
"Pamięci Parafian Wilamowskich ofiar zbrodni katyńskiej post. Leona Kaftana więźnia Ostaszkowa, st. post. Wacława Koźby więźnia Ostaszkowa, ppłk. Antoniego Paczesnego więźnia Kozielska, kpt. Wacława Rysia więźnia Starobielska. Wilamów 2012".
"Dąb Pamięci poświęcony ppłk. lek. Antoniemu Paczesnemu. Wilamów 08.05.2008 r.".
Blisko kościoła ustawiona jest tablica informacyjna "Miasto i Gmina Uniejów - szlaki turystyczne".
Są to szlaki rowerowe : - „Nadwarciański Szlak Rowerowy”: Łęg Babiński − Spycimierz − Zieleń − Uniejów − Łęg Kościelny − Radyczyny Kolonia (24,3 km) - „Gorących Źródeł” : Gąsiory − Wielenin − Wielenin Kol. − Orzeszków Kol. − Uniejów − Wola Przedmiejska − Zbysław (14 km) - „Po Ziemi Uniejowskiej” : Uniejów − Ostrowsko − Kuczki − Góry − Wilamów − Czepów − Rożniatów − Wielenin – Czekaj − Uniejów (26,3 km) oraz szlak pieszo-rowerowy : - „Św. Faustyny Kowalskiej” : Uniejów, plac Kolegiacki − Czekaj − Brzeziny − Wielenin − Kozanki Wielkie (10,7 km)
Młyn gospodarczy braci Pelc w Wilamowie.
W epoce brązu istniały na tych ziemiach liczne kolonie osadnicze nazywane przez archeologów kulturą łużycką. Z tego okresu pochodzą znaleziska archeologiczne z Wilamowa, które w roku 1946 odkryli tu podczas swoich wykopalisk łódzcy naukowcy. Znaleziono wówczas liczne szczątki urn i popielnic grobowych oraz żelazne miecze datowane na lata 800-600 p.n.e.
Cmentarz parafialny w Wilamowie. Po wejściu na jego teren szukam starych pomników oraz miejsc pochówku obywateli zasłużonych dla lokalnej społeczności. Ale wiele tego nie znalazłem...
Monumentalny grobowiec Rodziny Pajor.
Jego zwieńczenie to symboliczny pomnik golgoty Sybiru. "Święty Rafale patronie Sybiraków zorze męstwa, dobroci i prawdy zsyłanych Polaków wspieraj swą modlitwą z której płynie wielka moc i siła i wskazana jest droga prowadząca do niebios bram i do Pana Boga. Z.Z."
Most na strudze rzeki Ner w ciągu drogi do Czepowa. Na przełomie er prowadził tędy ważny szlak handlowy łączący Bałtyk z Rzymem, a później z Bizancjum.
I tym historycznym akcentem kończę dzisiejszą wizytę w urokliwym Wilamowie. Pewnie wrócę tu jeszcze przy okazji innych wycieczek po Powiecie Poddębickim.
NA TRASIE DO ŚWINIC WARCKICH
Wieś Czepów.
Remiza OSP Czepów. Pierwsze zastępy strażackie utworzono tutaj w 1918 roku.
W Czepowie znajduje się zespół dworski, który powstał w 1 poł. XIX wieku.
W parku oglądać możemy budynek dworu, w którym mieści się Powiatowy Środowiskowy Dom Samopomocy w Czepowie.
Dobra czepowskie od 1817 r. pozostawały w rękach rodziny Pieczyńskich (do dóbr wchodziły też Skotniki i Wilamów). Był to jeden z większych na tym obszarze majątków. We wsi zachowały się zabudowania po dawnej gorzelni.
Pole słoneczników w Czepowie Górnym.
Czepów Górny - droga woj. nr 473.
Wieś Rożniatów w gminie Uniejów. W połowie XIX wieku właścicielem tut. majątku był Teofil Pieczyński herbu Bończa oraz Pstrokońscy herbu Poraj - ich syn Feliks i wnuk Franciszek.
Znakomicie się prezentuje remiza strażacka OSP Rożniatów. Straż pożarna działa tu od 1928 roku.
Pomnik z figurą św. Floriana i tablice pamięci.
"Święty Florianie patronie strażaków módl się za nami do Boga. Powiedział Chrystus Pan : "Kto służy jednemu z moich braci, mnie służy" oraz "W 80-lecie powstania OSP w Rożniatowie druhom, którzy odeszli do wieczności, aby pamięć o nich nie wygasła w naszych sercach. Pomnik ufundowany przez mieszkańców i sponsorów rok 2008".
Wóz bojowy OSP Rożniatów i... przyszła koza do woza !
Rożniatów - Powiat Poddębicki żegna.
Autostrada A-2 w Rożniatowie.
Powiat Łęczycki wita !
Kozanki Podleśne - BAZY OBCYCH 👽
Brama wjazdowa na teren zespołu dworskiego w Kozankach Podleśnych.
Zachował się tutaj piękny dwór, który zbudowany został około 1845 roku przez szlachecką rodzinę Wągrowieckich.Budynek wzniesiony został z kamienia wapiennego. Fasadę zdobi masywny
portyk podparty czterema doryckimi kolumnami zwieńczonymi tympanonem.
Obecnie budynek jest niezamieszkany i mocno zdewastowany.
W Kozankach Podleśnych był kiedyś folwark (3 dymy, 68 mieszkańców; powierzchnia 435 mórg, 5 budynków murowanych, a 6 drewnianych). Spis z 1912 r. wykazywał właściciela Kozanek Wielkich Jana Ferdynanda Kanwiszera, zgodnie zaś ze spisem z 1930 roku Kozanki Wielkie pozostawały w rękach Ulricha Penno (53 ha), natomiast Władysław Mniszewski w Kozankach Podleśnych miał 251 ha.
Wiadukt magistrali węglowej we wsi Kraski.
Świnice Warckie - miejscowość poznałem należycie w trakcie WYCIECZKI Nr 239.
Gmach Gminnego Ośrodka Kultury i biblioteka w Świnicach Warckich.
Sanktuarium urodzin i chrztu Św. Faustyny Kowalskiej. Obecnie trwają pracę renowacyjne przy starym kościele, tym który pamięta
chrzest, spowiedź świętą, Pierwszą Komunię Świętą Helenki Kowalskiej,
przechowując niezwykłe skarby : chrzcielnicę, przy której została
ochrzczona, konfesjonał, w którym się spowiadała, ołtarz, przed którym
się modliła.
16 lutego 2004 r. podjęta została decyzja o rozbudowie kościoła parafialnego, a
uroczystego poświęcenia nowej części sanktuarium dokonał biskup
włocławski Wiesław Mering w dniu 23 sierpnia 2015 roku.
W ołtarzu głównym na tle mapy świata, umieszczona jest rzeźba Jezusa Chrystusa z podpisem "Jezu ufam Tobie".
Po prawej stronie ustawiona jest rzeźba św. Faustyny Kowalskiej.
W oknach Domu Bożego umieszczone są piękne witraże, które ufundowali miejscowi parafianie.
Stara plebania i kancelaria parafialna.
Grota dla figury Matki Bożej z pamiątkowymi tablicami.
Ołtarz do odprawiania letnich nabożeństw.
W ołtarzu umieszczony jest obraz Jezusa i św. Faustyny. Mr SCOTT wyznaje - bardzo lubię tutaj przyjeżdżać !
Dziś w Świnicach Warckich wielkie święto, bo na ślubnym kobiercu stają Justyna i Marcin ! Jak się okazało, oboje śledzą moje wycieczki w internecie i zgodzili się bez wahania na pamiątkową fotografię. Młodej parze życzę 100 lat w zdrowiu z gromadką dzieci !
Obelisk z tablicą pamięci przed Urzędem Gminy Świnice Warckie.
"Bóg Ojczyzna. W Roku Wielkiego Jubileuszu 700 lat Świnic Rodzinnej Parafii Św. Faustyny. Społeczeństwo. 2 lipca 2000 r.".
POWRÓT DO ŁODZI
Wola Świniecka i skrzyżowanie z drogą na Wartkowice - w prawo.
Obelisk na centralnym placu miejscowości, pamięci poległych
w czasie walk toczonych na terenie Gminy Wartkowice oraz tych, którzy
zginęli śmiercią męczeńską w obozach i łagrach w okresie drugiej wojny światowej.
Rzeka Ner na granicy Wartkowic i Gostkowa Starego.
Pomnik ku czci Legionów Józefa Piłsudskiego w Gostkowie Starym.
Droga wojewódzka nr 469 we wsi Biała Góra.
Powodów Drugi i skrzyżowanie DW 469 z trasą do Parzęczewa.
Czas szybko płynie i jest już ciemno, gdy dojeżdżam do Łodzi. Zatrzymuję się na moment przy fontannie na skwerze przy Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego ul. Kopcińskiego 8/12.
Na ostatnie minuty super wycieczki do Wilamowa, zajeżdżam na ul. Piotrkowską, gdzie dziś i jutro odbywa się Mixer Regionalny (znany wcześniej jako Jarmark Wojewódzki).
Dwunasta edycja imprezy odbywa się na ulicy Piotrkowskiej – na odcinku od Placu Wolności do Pasażu Schillera – oraz w Parku Staromiejskim.
Na Piotrkowskiej stanęło niemal sto stoisk, na których prezentują się gminy, miasta i powiaty z całego województwa łódzkiego. Pokazują
się też samorządowe instytucje kulturalne i oświatowe - od teatrów do
parków krajobrazowych.
Mixer Regionalny to znakomita okazja, żeby sprawdzić, jak wiele i jak
wspaniałych rzeczy mają do zaoferowania miasta, gminy i powiaty,
organizacje i stowarzyszenia, rolnicy, artyści ludowi, rękodzielnicy,
producenci żywności i gospodarstwa agroturystyczne. Mam nadzieję, że może kiedyś tam, za parę ładnych lat, na takiej imprezie zaprezentuje się także stoisko Mr SCOTT'a z reklamą rowerowych wycieczek po regionie łódzkim
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz