WYCIECZKA Nr 612 - Pątnów i Mierzyce

TRASA WYCIECZKI i DANE STATYSTYCZNE : 

Łódź - Gorzew - Górka Pabianicka - Petrykozy - Piątkowisko - Pabianice - Chechło I - Chechło II - Dobroń - Kolumna - Łask - Podłaszcze - Łopatki - Sięganów - Rososza - Pruszków - Dobra - Lichawa - Sędziejowice - Stare Kozuby - Nowe Kozuby - Wola Wężykowa - Zamość - Rogóźno - Widawa - Wola Kleszczowa - Zborów - Ochle - Kamyk - Piaski - Konopnica - Strobin - Osjaków - Dębina - Raduczyce - Drobnice - Krzeczów - Kraszkowice - Mierzyce - Jajczaki - Strugi - Pątnów - Bieniec - Mały Bieniec - Łaszew - Mierzyce - Przywóz - Toporów - Krzeczów - Broników - Mokre - Miętno - Ożegów - Siemkowice - Chorzew - Ławiana - Chruścińskie - Rząśnia - Będków - Chabielice - Stanisławów II - Stanisławów I - Kozłówki - Szczerców - Zagadki - Lubiec - Podlesie - Wypychów - Krześlów - Kurów - Kurówek - Buczek - Wola Bachorska - Malenia - Sowińce - Grzeszyn - Gucin - Talar - Ldzań - Mogilno Duże - Dobroń - Chechło II - Chechło I - Pabianice - Ksawerów - Pabianice - Łódź
[06.03.2018. - 250 km, 23,5 km/h,  10:37 h]
FILMY                   GPS                 ZDJĘCIA

Mr SCOTT jedzie do... Pątnowa i Mierzyc ! Trasa WYCIECZKI Nr 612.

W dniu 1 marca obchodziliśmy Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Całkiem o tym zapomniałem, ale jak to mówią "co się odwlecze, to nie uciecze" ! Dlatego też dzisiejszą wycieczkę rozpoczynam w Parku na Zdrowiu, gdzie znajduje się mural poświęcony pamięci tym żołnierzom.

Malowidło powstało na murze łódzkiego ZOO w marcu 2015 roku, przy okazji Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych.

Żołnierze Wyklęci byli żołnierzami polskiego powojennego podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego, którzy stawiali opór sowietyzacji Polski i podporządkowaniu jej ZSRR. 

Walcząc z siłami nowego agresora, musieli  zmierzyć się z ogromną, wymierzoną w nich propagandą Polski Ludowej, która nazywała ich „bandami reakcyjnego podziemia”. "Ponieważ żyli prawem wilka", historia o nich długo milczała.

Aleją Retkińską dojeżdżam do ul. Krzemienieckiej.

Łódź nazywana jest "światową stolicą murali" i to prawda, bo ciekawe malowidła powstają praktycznie co miesiąc ! Całkiem niedawno na ścianie przy ul. Retkińskiej 7 pojawił się ten obraz śpiącego człowieka. Namalowali go artyści z firmy "Art Open Studio".

Po muralowym początku, o godz. 11:00 wyjeżdżam z miasta po ul. Szadkowskiej. Jest to droga wewnętrzna, która prowadzi od ul. Sanitariuszek do wsi Okołowice. Na dziś zaplanowałem sobie daleki ujazd na teren Ziemi Wieluńskiej. A oto co zarejestrowałem na trasie wycieczki i to w bardzo dużym skrócie !

Jadę przez Gorzew, Górkę Pabianicką i Piątkowisko do Pabianic.

Dalej drogą woj. nr 482 do Łasku.

Następnie drogą woj. nr 481 na teren gminy Widawa.

W Widawie krótki postój pod pomnikiem Tadeusza Kościuszki (zobacz koniecznie WYCIECZKĘ Nr 385).

Z Widawy pedałuję do wsi Ochle. Skręcam w prawo na Konopnicę.

Wjeżdżam na obszar gminy Konopnica. To już terytorium powiatu wieluńskiego.

Zrujnowany drewniak we wsi Piaski.

Wchodzę do środka na wiejski urbex.

Konoponica - zabytkowy kościół p.w. św. Rocha. Miejscowość rozpracowałem w trakcie WYCIECZKI Nr 480.

Z Konopnicy przemieszam się na teren gminy Osjaków.

Droga krajowa nr 74 za mostem na rzece Warta. Skręcam w lewo na Krzeczów.

Remiza strażacka OSP Raduczyce.

W Raduczycach zachowało się kilka drewniaków z lat międzywojennych.

Pędzę przez las do wsi Drobnice.

Kapliczki w lesie przy wjeździe do Drobnic.

Pomykam dalej na teren gminy Wierzchlas. Tą trasą jechałem już w czasie WYCIECZKI Nr 574.

Droga prowadzi wzdłuż rzeki Warty.

Szybko docieram do Krzeczowa. 

Wyjeżdżam na drogę woj. nr 486 i jadę do Kraszkowic (zobacz WYCIECZKA Nr 584).
 

W centrum Kraszkowic skręcam na południe i pedałuję do wsi Mierzyce (godz. 15:45).

Remiza strażacka OSP Mierzyce. Wrócę tu jeszcze !

Pomykam przez wieś do skrzyżowania z drogą na Pątnów.

Po chwili melduję się we wsi o nazwie Jajczaki. Ale jaja !!!

Przebiega tędy zielony szlak rowerowy o symbolu EWI-9.

Dom Ludowy w Jajczakach.

Z Jajczaków kieruję się na Strugi wjeżdżam do wsi Pątnów. Miejscowość historycznie należy do Ziemi Wieluńskiej. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIV wieku.   

Z krzaków wybiega śliczny kocurek, który wita się ze mną mrucząc pod mokrym noskiem. Bardzo miłe powitanie - rozpoczynam zwiedzanie.

Dworzec kolejowy Pątnów Wieluński. Budynek powstał w 1926 roku.

Pątnów Wieluński to niewielka, przelotowa stacja pomiędzy Janinowem i Wieluniem Dąbrową. Posiada dwa tory główne - zasadniczy oraz dodatkowy, między którymi znajduje się dwukrawędziowy peron wyspowy.

Przejazd kolejowy w Pątnowie.

Przez wieś przebiega linia kolejowa nr 181 Herby Nowe - Oleśnica.

Także i w tych stronach trafiam na BAZĘ OBCYCH 👽 Czyli to w 100% prawda, że "ONI są wszędzie" ! 

Kręta droga wzdłuż torów kolejowych.

W tej okolicy nie jest bezpiecznie... Na wzgórzach sterczą kolejne BAZY OBCYCH 👽

Dojeżdżam do pierwszych zabudowań Pątnowa. 

Ale nie mogę przejechać, bo drogę zagradza mi potężny indor. Przymila się do indyczek, rozkłada pióropusz piór i wyraźnie szuka guza ! A sio gulgająca poczwaro !

Ciekawy dom w Pątnowie - z zegarem na wieży. 

 Zespół Szkół Samorządowych im. Wł. St. Reymonta w Pątnowie.

Placówka dysponuje nowoczesną salą gimnastyczną.

Trakt Świętego Rocha w Pątnowie - droga w kierunku cmentarza. Obecnie trwa remont - budowa przepustu nad Strugą Pątnowską.

Przy drodze stoi kapliczka domkowa.

W środku umieszczona jest figura Chrystusa Frasobliwego.

Kościół p.w. św. Jana Ewangelisty.

Świątynię zbudowano w latach 1917–1927 na miejscu drewnianego. Wewnątrz znajduje się wyposażenie pochodzące z XVIII wieku.

Pomnik na placu przykościelnym ku czci Ojca Świętego Jana Pawła II.

Stara plebania z 1923 roku.

Nowy dom - mieszkania księży i kancelaria parafialna.

Staw z wyspą w ogrodzie przykościelnym.

Wracam do głównej ulicy Pątnowa, przy której znajdują się najważniejsze obiekty. Na zdjęciu piekarnia.

Gminna Biblioteka Publiczna w Pątnowie.

Tablica z reklamami i planem miejscowości.

Remiza strażacka OSP Pątnów.

Urząd Gminy Pątnów.

Tablica z planem gminy przed urzędem. Jest to typowo rolnicza gmina, która składa się z 12 sołectw. Zamieszkuje na jej terenie ponad 6500 osób.

Ośrodek zdrowia w Pątnowie.

Tuż obok znajduje się dyskont polskiej grupy handlowej "Dino" (znakomite zaopatrzenie, niskie ceny).

Metalowy krzyż przy skrzyżowaniu głównych dróg.

Pątnów położony jest przy drodze krajowej nr 43, która łączy Częstochowę z Wieluniem. Mieszczą się przy niej ważne obiekty.
 

Teren dawnego folwarku i zabudowania Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska.

Stacja paliw "Auto-Sad".

Boisko piłkarskie LZS Pątnów.

Placówka Poczty Polskiej.

Dwór Piotra Kobylańskiego w Pątnowie. Budynek stoi na tak zwanym Pątnówku.  Na początku XIX wieku folwark Pątnówek należał do ewangelickiej rodziny Kreczmerów. Ich majątek liczył ok. 80 ha. Rodzina ta wybudowała gorzelnię i krochmalnię. 

Folwark był w posiadaniu Piotra Wincentego Kobylańskiego od 1912 roku. Poza folwarkiem Kobylański posiadał także majątek Poduchowny-Dzietrzniki, obejmujący ziemie między obecnym Pątnowem, a Dzietrznikami. 

Ziemie te odkupił od swojego ojca w 1898 roku. Przez cały okres międzywojenny majątek Pątnówek był w posiadaniu tej rodziny.

Wokół dworu rozciąga się park krajobrazowy z pomnikowymi okazami drzew liściastych.

Jadę ul. Parkową do Traktu Świętego Rocha.

Blisko drogi znajduje się "Źródełko Świętego Rocha".

Cmentarz parafialny w Pątnowie.

Pomnik na grobie Jana Kobylańskiego - obywatela ziemskiego (ur. w Mikorzynie w Księstwie Poznańskim w 1825 roku, zmarł w Bieńcu 14 września 1906 roku). 

Kwatera grobowa rodziny Mieczysława Krzyżanowskiego - obywatela ziemskiego, który żył 62 lata i zmarł 30 sierpnia 1911 roku.

Naprzeciwko cmentarza znajduje się młyn.

Jadę do przejazdu kolejowego. Jest to droga prowadząca do Kolonii Pątnów.

Mijam zrujnowany dom na Starej Parceli.

Kończę na dziś poznawanie wsi Pątnów. Wrócę tu jeszcze przy okazji kolejnych eskapad !

Pomykam dalej na wschód przez Bieniec. Jest to trasa łącznikowego szlaku rowerowego EWI-8. Fantastyczna droga ciągnie się po wzgórzu wzdłuż Strugi Pątnowskiej - lewego dopływu rzeki Warty.

Skrzyżowanie na szczycie wzgórza (w prawo do wsi Bieniec Duży).

Skręcam w lewo do wsi Bieniec Mały. Jadę szybkim tempem trasą Polskiego Szlaku Bursztynowego.

Śmigam przez wioskę w dolinę Strugi Pątnowskiej. Wjeżdżam do wsi Łaszew. To już obszar gminy Wierzchlas.

Dom Strażaka i remiza Ochotniczej Straży Pożarnej w Łaszewie.

Przejeżdżam przez Łaszew Rządowy do ul. Zielonej. Skręcam na wschód w stronę wsi Mierzyce (ulica Wieluńska).

Kwadrans po godz. 18-tej jestem znowu w Mierzycach.

Przystanek PKS i tablice informacyjne "Szlaku bursztynowego".

Parę godzin temu przyjechałem tu tą drogą z Kraszkowic. Mierzyce to duża wieś, w której jest ok. 230 gospodarstw. Rozpoczynam poznawanie miejscowości.

Zespół Szkolno - Przedszkolny w Mierzycach.

Ośrodek zdrowia.

Pomnik na skwerze przy kościele "Poległym w obronie Ojczyzny w latach 1939-1945".

Kościół gotycki p.w. Świętej Katarzyny Aleksandryjskiej.

Dzwonnica na placu przykościelnym.

Świątynię zbudowano w latach 1837-39 z inicjatywy ks. Ignacego Bolewskiego. Dom Boży posiada trzy ołtarze z pierwszej poł. XIX wieku.

W ołtarzu głównym znajdują się trzy obrazy olejne : św. Katarzyny, patronki parafii, na zasuwie obraz Przemienienia Pańskiego, a w górnej części obraz Trójcy Świętej.

Poza tym po bokach stoją figury św. Apostołów Piotra i Pawła.

Marmurowa chrzcielnica i "moherowe berety" parafianek.

Tablica epitafijna "Ś.P. Józef Edward Stuczyński aktuaryusz - Wójt Gminy Mierzyce zmarł w kwiecie wieku dnia 4 maja 1853 r. Prosi o westchnienie do Boga. 12 sierpnia 1889 r.".

Tablica "Zmarli Ks. Proboszczowie Parafii Mierzyce Diecezji Częstochowskiej".

Obraz "Chrystus w koronie cierniowej" i jedna ze stacji Drogi Krzyżowej.

Parafia Mierzyce, której patronem jest św. Walenty, istniała już w drugiej połowie XV wieku. Przy kościele znajduje się kaplica pogrzebowa.

Wyjeżdżam z Mierzyc drogą na Przywóz.

Śmigam jak szalony po malowniczych obszarach Załęczańskiego Łuku Warty. Do domu mam bardzo daleko, tak więc po zmroku skupiam się już tylko na uważnej jeździe. Pogoda się pogarsza i pada lekki śnieg...

Od godz. 18:50 kręcę wytrwale korbą i o godz. 23:50 docieram do Łodzi pod pałac Adolfa Horaka (ul. Pabianicka 180).

Zdecydowanie za późno dziś wyjechałem z Łodzi ! Po drodze do domu zaglądam jeszcze na wyludnioną ulicę Piotrkowską.

Patrzę na mój licznik który pokazuje, że przejechałem prawie 250 km ! Tak więc sezon rowerowy zaczyna się rozkręcać ! Ta marcowa wyprawa do Pątnowa przez Mierzyce, była po prostu fantastyczna. Muszę tam koniecznie szybko wrócić !!! 😎