WYCIECZKA Nr 411 - Wróblew, Kobierzycko i Sędzice

TRASA WYCIECZKI i DANE STATYSTYCZNE : 
Łódź (Zachodnia, Zgierska, Park Julianowski, Zgierska, Czereśniowa, Liściasta, al. Włókniarzy, Pojezierska, Brukowa, Aleksandrowska, Traktorowa, Rojna, Szczecińska) - Antoniew - Rąbień - Rąbień A,B - Babiczki - Babice - Kazimierz - Zdziechów - Charbice Dolne - Charbice Górne - Szydłów - Zygmuntów - Puczniew - Jeziorko - Małyń - Kłoniszew - Nowy Świat - Sikory - Zygry - Zalesie - Borki Prusinowskie - Rzeczyca - Ralewice - Rożdżały - Rossoszyca - Włyń - Warta - Duszniki - Małków - Bartochów - Jakubice - Baszków - Sędzice - Kobierzycko - Wróblew - Smardzew - Sieradz (powrót do Łodzi Kaliskiej pociągiem Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej, bilet normalny 14 zł, przewóz roweru - bez opłaty) 
[11.09.2015. - 100,4 km, 23,7 km/h, 4:14:15 h]
ZDJĘCIA            FILMY              GPS

Mr SCOTT jedzie do... Wróblewa !!! Trasa WYCIECZKI Nr 411.

Wrześniową wycieczkę do Wróblewa rozpoczynam w Parku Julianowskim.

To park mojego dzieciństwa i darzę go szczególnym sentymentem. Zobacz WYCIECZKA Nr 136.

Z parku przejeżdżam na teren cmentarza rzymskokatolickiego pw. św. Rocha przy ul. Zgierskiej. Znajduje się tam m.in. mogiła zbiorowa żołnierzy polskich, którzy polegli w dniu 6 września 1939 r. w trakcie bombardowania przez Niemców sztabu Armii "Łódź" na Julianowie.

Potem przemieszczam się na teren osiedla Radogoszcz i zwiedzam okolicę. Na zdjęciu kościół p.w. Opieki św. Józefa i Matki Bożej z Góry Karmel (ul. Czereśniowa i Liściasta).

Fabryka Pierścieni Tłokowych "Prima" ul. Liściasta 17.

Zakład zajmuje się produkcją pierścieni tłokowych do silników spalinowych.

Przed II wojną światową znajdowała się w tym miejscu fabryka i cegielnia Michała Glazera. W dniu 9 listopada 1939 r. hitlerowcy utworzyli w fabryce obóz przejściowy dla realizacji akcji represyjnej przeciwko inteligencji Łodzi i województwa łódzkiego, pod nazwą Intelligenzaktion Litzmannstadt.

Tablica pamięci na ścianie fabryki "Pamięci ofiar hitlerowskiego ludobójstwa. Pomordowanym w murach tej fabryki w latach 1939-1940".

Nie zostało ustalone co mieściło się w zabudowaniach fabrycznych fabryki M. Glazera po likwidacji obozu oraz po usunięciu stąd ostatnich Żydów. Na pewno w 1944 r. i do końca okupacji niemieckiej w Łodzi, funkcjonował tu magazyn wyposażenia żołnierskiego.

Nowe osiedle bloków mieszkalnych "Liściasta Park" ul. Liściasta 74.

Kameralny "NoBo Hotel" ul. Liściasta 86.

Droga rowerowa wzdłuż al. Włókniarzy i kominy miejskiej elektrociepłowni EC-3.

Jednostka Ratowniczo-Gaśnicza nr 10 ul. Pojezierska 92.

Firma "Jaszpol" ul. Brukowa 2 - autoryzowany sprzedawca samochodów m-ki Renault i Dacia.

Linia kolejowa do stacji Łódź Żabieniec.

ul. Aleksandrowska 13 - zabytkowa willa Juliusza i Pauliny Goltzów, zbudowana prawdopodobnie w okresie międzywojennym.

Budynek znajduje się w gminnej ewidencji zabytków. W okresie PRL-u mieścił się tutaj komisariat Milicji Obywatelskiej.

Napis ze stali "Teo" - nowy symbol osiedla mieszkaniowego na Teofilowie w parku im. Żeromskiego. Zastąpił stojący tam do początku lat 90-tych samolot.

Droga rowerowa przy ul .Rojnej.

NA   TRASIE   DO   WRÓBLEWA

Rąbień A,B ul. Gościnna - szlaban broniący wjazdu na teren lasu.

Przejeżdżam przez pachnący las i docieram do ul. Grabowej we wsi Babiczki.

Jadę na zachód do drogi powiatowej na trasie Babice - Wola Grzymkowa. Po prawej stronie szosy stoi niebieska tablica informacyjna "Powiat Zgierski Gmina Aleksandrów Łódzki".

Skręcam w lewo i pedałuję po nowej warstwie asfaltu przez Babice.

Potem kieruję się na zachód do Kazimierza (zobacz np. WYCIECZKA Nr 41).

Dobrze znanym traktem docieram do wsi Puczniew. Tu na "moim" ulubionym skrzyżowaniu, skręcam w lewo na Jeziorko.

Z szosy roztacza się wspaniały widok na dolinę rzeki Ner. Widać doskonale kościół św. Andrzeja w Małyniu.

Wieś Jeziorko.

Zapora wodna w Małyniu. Prawie zawsze robię tu sobie zdjęcie !

Za Małynia jadę przez Kłoniszew i odkrywam ponownie Nowy Świat ! Jest to odcinek rowerowego szlaku "Gorące źródła" i mam nadzieję, że przejadę go kiedyś w całości.

Wieś Sikory - remiza Ochotniczej Straży Pożarnej (rok założenia 1945).

Zygry - zabytkowy kościół p.w. św. Rocha z 1809 roku z fundacji Ignacego Zaremby Cieleckiego. Świątynia zwraca uwagę swoim nietypowym kształtem ośmiobocznej rotundy.

Akurat zakończyło się nabożeństwo pogrzebowe, tak więc korzystam z okazji i zwiedzam Dom Boży. W barokowym ołtarzu głównym znajduje się rokokowy krzyż z postacią Chrystusa Ukrzyżowanego.

Tablica epitafijna "Ś.P. Stefan Łączyński ur. 1897 stud. prawa Un. Jag. pdr. 3 P.P. Leg. wzięty do niewoli bolszewickiej pod Sarniakami zginął bez wieści 1.8.1920. Dla Ciebie Polsko i dla Twej chwały. Przez męstwo i krew swych synów, prze krew ich tysięcy otrząsnęła się z proch i wstała. Iz 52.2".

Chór muzyczny kościoła.

Ołtarz boczny z figurą Matki Boskiej Fatimskiej.

Ołtarz boczny z obrazem Jezusa Chrystusa.

Ołtarz boczny z obrazem św. Wojciecha.

Klasycystyczna ambona w kształcie łodzi z żaglem, podtrzymywana przez delfina.

Przez Zygry przebiegał średniowieczny trakt z Szadku do Uniejowa. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1392 roku, gdy w księgach ziemskich sieradzkich został wspomniany Iohannes de Zigri. 

Miejscowość położona przy linii kolejowej Śląsk-porty (stacja PKP Otok - w odległości 1 km). Zobacz więcej WYCIECZKA Nr 76.

Wieś Zalesie i nadzwyczaj ciekawska Fanka.

Borki Prusinowskie - chałupa kryta strzechą.

Droga woj. nr 479 we wsi Ralewice - Gmina Zadzim żegna.

DW 479 "Powiat Sieradzki Gmina Warta".

Most na rzece Brodnia na drodze woj. 479.

Wieś Rożdżały i budynek, w którym mieści się stowarzyszenie gospodyń wiejskich.

Eklektyczny pałac Cieleckich w Rożdżałach, zbudowany na początku XX wieku. Obecnie w pałacu znajduje się Dom Pomocy Społecznej.

Droga woj. nr 710 na odcinku Rossoszyca - Włyń.

Szybkim tempem docieram do miasta Warta, które zwiedziłem podczas WYCIECZKI Nr 192.

Zatrzymuję się na kwadrans przy cukierni M. Trojanowska, która od 1961 roku działa w tym samym miejscu - tj. przy ul. Błękitnej Armii 17.

Wypijam małą czarną i pałaszuję przepyszną napoleonkę.

Potem zajeżdżam pod kościół OO Bernardynów p.w. Wniebowzięcia NMP w Warcie, gdzie trwa ciągle remont pomieszczeń klasztoru.

Z Warty pedałuję do Małkowa, który poznałem w trakcie WYCIECZKI Nr 290. Największą atrakcją tej wsi jest pałac, który wzniesiono w latach 1810-1830 dla ówczesnych właściciela dóbr Małkowa i Bartochowa – Pawła Biernackiego.

Wyjeżdżając z Małkowa, obserwuję na niebie tzw. chmury soczewkowe. To bardzo rzadkie zjawisko w przyrodzie, które można zaobserwować przede wszystkim w górach. Takie obrazy chmur kojarzą się mi z tajemniczymi obiektami typu UFO.

Cały czas jadę po drodze krajowej nr 83 i docieram do wsi Baszków.

Następnie skręcam w prawo do wsi Jakubice, gdzie oglądam nowy kompleks sportowo-rekreacyjny.

Obiekt powstał dzięki dofinansowaniu z funduszy Unii Europejskiej, w ramach działania "Odnowa i Rozwój Wsi Programu rozwoju Obszaru wiejskich na lata 2007-2013".

Autobus szkolny - tzw. gimbus, który dowozi dzieci do miejscowej szkoły.

Szkoła Podstawowa im. Ks. Infułata Władysława Sarnika w Jakubicach.

Na terenie szkoły działa Miejska i Gminna Biblioteka Publiczna w Warcie - Filia Publiczno-Szkolna w Jakubicach.

W szkole realizowany jest projekt "Szkoła równych szans" współfinansowany przez UE ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego "Kapitał ludzi. Człowiek - najlepsza inwestycja". Ponadto w tym miejscu realizowany jest projekt pn."Przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu - internet dla mieszkańców Gminy i Miasta Warta", współfinansowany przez UE w ramach EFRO.

Przed budynkiem ustawiony jest pomnik z popiersiem patrona szkoły. "Ks. Infułat Władysław Sarnik Proboszcz Parafii Charłupia Mała 1952-1992. W latach II wojny światowej więzień obozów koncentracyjnych. Wielki czciciel Matki Bożej Charłupskiej. Przyjaciel dzieci A.D. 2011".

W okolicach Jakubic aż roi się od trupiobladych BAZ OBCYCH. "ONI są wszędzie" !!! 👽

Po zwiedzeniu Jakubic jadę wąską asfaltówką na zachód, która kończy się przy tablicy wyjazdowej z osady Baszków.

Wyjeżdżam na polną drogę, która prowadzi do rozwidlenia dróg przy kapliczce.

Za wzgórza w Baszkowie roztacza się fantastyczny widok na pofałdowane pola rolne, na których stoi mnóstwo przerażających BAZ OBCYCH... 👽

Sceneria jest niesamowita ! Chmury soczewkowe, wiatraki, pola obsiane kapustą i dojrzałym słonecznikiem  - widoki po prostu powalają z nóg !!!

SĘDZICE

Zjeżdżam ze wzgórza szutrowym traktem, który prowadzi do miejscowości Sędzice.

We wsi zachowały się ruiny dworu z XVIII wieku, który był przebudowany ok. 1815 i w 1845 roku.

Teren wokół dworu - dawny park podworski, to obecnie pola obsadzone jabłonkami.

Na młodych drzewkach dojrzewają dorodne jabłka.

Przed 1736 rokiem dwór w Sędzicach należał do Pstrokońskich, następnie aż do II wojny światowej były własnością Nieniewskich h. Nałęcz. Po wojnie wróciła tu Maria Nieniewska, w której posiadaniu dwór był do 1968/69 roku. Majątek odziedziczył bratanek jej męża Jan Nieniewski i sprzedał chłopom resztę ziemi, a dwór Stanisławowi Zdunkowi, który ignorując nakazy wojewódzkiego konserwatora zabytków, doprowadził obiekt do ostatecznej ruiny. 

W Sędzicach urodził się m. in. Apoloniusz Nieniewski (1856–1922), znany architekt warszawski, który zaprojektował pałac w pobliskich Biskupicach i kościół w Dalikowie.

Kapliczka w Sędzicach.

Gospodarstwo sadownicze w Sędzicach.

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1397 roku. W XVI wieku w „Sandzicach” był folwark, 18 domów i 169 mieszkańców.

Druga kapliczka w Sędziach, przy skrzyżowaniu z drogą na Inczew (to prosto).

Skręcam w lewo i zjeżdżam ze wzgórza dobrą szosą, z której jest porywający widok na szachownicę pól i wszędobylskie wiatraki.

Na polach prace wre ! Rolnicy zajmują się teraz zbiorem ziemniaków. W tych stronach wykopki odbywają się w niesamowitej scenerii ! "ONI są wszędzie" !!! 👽

KOBIERZYCKO  -  ZWIEDZANIE

Po "bliskich spotkaniach trzeciego stopnia", wjeżdżam do wsi Kobierzycko.

To bardzo stara miejscowość wspomniana w bulli Innocentego II w 1136 roku. Było to gniazdo rodowe Kobierzyckich różnych herbów : Nałęczów, Korabitów, Pomianów. W Kobierzycku bywał hetman Stefan Czarniecki, stąd bowiem pochodziła jego żona Zofia z Kobierzyckich.

W XIX wieku istniała tu mała wytwórnia maszyn rolniczych, należąca do wybitnego działacza ówczesnego Towarzystwa Rolniczego – Wincentego Prądzyńskiego herbu Grzymała.

We wsi zachowały się zabudowania dawnego PGR-u (Państwowego Gospodarstwa Rolnego).

W parku podworskim znajduje się eklektyczny dwór. W XVIII wieku wieś i dwór należały do rodziny von Königsdorf. 

Dwór został przebudowany w eklektyczny pałac dla następnych właścicieli – rodziny Prądzyńskich herbu Grzymała i wreszcie, po przebudowie w 1884 roku, stał się własnością Radońskich herbu Jasieńczyk.

Feliks Radoński, przyjaciel Stanisława Reymonta, gościł pisarza wielokrotnie, namówił go do zakupienia majątku w Charłupi Wielkiej. W Kobierzycku Stanisław Reymont pisał powieść historyczną „Insurekcja”.

Kaczki i łabędzie nad stawem w Kobierzycku.

Kapliczka z figurą Matki Boskiej z końca XIX wieku.

Remiza strażacka i świetlica wiejska OSP Kobierzycko.

Na budynku zawieszona jest tablica informacyjna dot. wykorzystania środków z UE na modernizację świetlicy w ramach działania "Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju" - mały projekt Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.

Kapliczka-krzyż w Kobierzycku.

Kobierzycko - przejazd kolejowy.

Przez wieś przebiega linia kolejowa Warszawsko-Kaliska łącząca Warszawę z Kaliszem, wybudowana przez Towarzystwo Akcyjne Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej w latach 1900–1902.

Widok z Kobierzycka na aleję drzew przy drodze krajowej nr 12.

Po zwiedzeniu Kobierzycka dojeżdżam do skrzyżowania z DK 12 i skręcam w lewo - na wschód.

WRÓBLEW  -  ZWIEDZANIE

Po przejechaniu kilkuset metrów melduję się w miejscowości Wróblew. To główny bohater dzisiejszej ekskursji.

Wieś położona jest przy drodze krajowej nr 12 i skrzyżowaniu dróg do Wągłczewa i Ocina. Wróblew to jedna z najstarszych wsi byłego województwa sieradzkiego. Jej pierwszymi właścicielami byli Wróblescy, stąd nazwa.

Rozpoczynam poznawanie wsi : na początek oglądam bar "Wróblewianka" przy szosie krajowej.

Remiza strażacka OSP Wróblew.

Straż pożarną założono tutaj w 1912 roku.

"Dom chleba" i sklep spożywczy.

Urząd Gminy Wróblew.

Pamiątkowa tablica na budynku urzędu : "W 63 rocznicę napaści Niemiec hitlerowskich na Polskę w hołdzie :
- żołnierzom poległym w obronie Ojczyzny
- pomordowanym w obozach zagłady
- wysiedlonym i deportowanym do prac przymusowych i obozów koncentracyjnych
- dzieciom obozów przejściowych i przymusowo wynarodowionych. Żyjmy w prawdzie Jan Paweł II.
Społeczeństwo Gminy Wróblew 1 września 2002 r.".

W skład gminy wchodzą 24 sołectwa i 12 miejscowości bez statutu. Według stanu na dzień 10 kwietnia 2015 roku, gminę zamieszkuje ponad 6000 osób.

W Gminie Wróblew realizowany jest projekt "Aktywność ludzka kluczem do sukcesu", który jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Do budynku urzędu przylega obiekt, w którym mieści się Gminny Ośrodek Kultury oraz poradnia stomatologiczna.

Gminny Ośrodek Zdrowia we Wróblewie.

Bank Spółdzielczy w Sieradzu - Oddział we Wróblewie.

Sklepy i kwiaciarnia.

Gminna Spółdzielnia "Samopomoc Chłopska" we Wróblewie. We wsi w 1910 r. powstało jedno z pierwszych kółek rolniczych należące do Towarzystwa Kółek Rolniczych im. S. Staszica, a w roku 1912 z inicjatywy chłopów skupionych wokół pisma "Zaranie", powstała Kasa Spółdzielcza.

Pralnia wodna we Wróblewie - F.H.U. "Artus".

Firma wykorzystała środki unijne przy przebudowie zjazdu indywidualnego na publiczny z drogi powiatowej na swoją działkę w ramach działania "Tworzenie i rozwój mikroprzedsiębiorstw".

Dużymi firmami na terenie Wróblewa są : ubojnie drobiu "Wyrębski" oraz ferma niosek "Kaja".

Największą atrakcją turystyczną wsi jest zabytkowy kościół św. Apostołów Piotra i Pawła.

Obok świątyni ustawiona jest figura Matki Boskiej.

Na cokole wyryty jest napis "Statue tę postawili Edmund i Julja Sikorscy z Edmundowa na podziękowanie za szczęśliwy powrót z tułaczki wojennej z lat 1914-1918".

Dzwonnica na placu przykościelnym.

W bocznej ścianie dzwonnicy zamocowany jest żelazny krzyż i pamiątkowa tablica.

"Krzyż z wieży kościoła, świadek 200 lat historii tej parafii, zdjęty w czasie remontu, odrestaurowany i ustawiony w roku 2014".

Na dzwonnicy zamontowane są trzy nowe dzwony, a na placu przed wyeksponowany jest stary dzwon, zdjęty z wieży kościoła podczas remontu.

Parafia we Wróblewie powstała w XIV wieku. Na miejscu starego, spalonego w 1804 r. kościoła powstała obecna świątynia p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła. Wybudował ją ówczesny proboszcz ks. Maciej Węgierski, który kierował parafią od 1790 do 1810 roku.

Obok kościoła znajduje się budynek murowanej plebani. W czasie II wojny światowej mieściła się w nim siedziba żandarmerii niemieckiej.

Za kościołem zbudowano kaplicę pogrzebowa.

Przy głównej ulicy Wróblewa znajduje się niewielki staw, a przy nim firma "Morfish" zajmująca się przetwórstwem rybnym.

Szkoła Podstawowa oraz Publiczne Gimnazjum we Wróblewie.

Na terenie szkoły znajduje się nowoczesny kompleks obiektów sportowych.

"ORLIK 2012 kompleks boisk sportowych w Zespole Szkół w miejscowości Wróblew, Gmina Wróblew. Inwestycja współfinansowana w ramach Programu "Moje Boisko - Orlik 2012" ze środków budżetu państwa, budżetu Samorządu województwa, środków Gminy Wróblew".

Szkoła jest dużym obiektem z dobrze wyposażonymi pracowniami, biblioteką, stołówką, świetlicą i salą gimnastyczną. Posiada 2 pracownie informatyczne z dostępem do Internetu. W szkole odbywa się nauka języków angielskiego i niemieckiego.

Osiedle mieszkaniowe we Wróblewie.

Market handlowy "Vibiano" i punkt apteczny.

Cmentarz parafialny we Wróblewie. Bardzo lubię penetrować takie wiejskie nekropolie, bo pozwala mi to dowiedzieć się kto zamieszkiwał miejscowość, jaka była jej historia, jakie były zasługi mieszkańców dla społeczności i kraju oraz kto odcisnął piętno na dziejach takiej małej ojczyzny. 

Grobowiec, gdzie został pochowany "Ksiądz Józef Kosta Proboszcz Parafii Wróblew. Żył lat 64. †1885 rok".

Grobowiec Rodziny Piątkowskich z 1865 roku.

Spoczywają w nim : "Ś.P. Ignacy Korab Piątkowski żył lat 56, zmarł d. 21 kwietnia 1879 r. / Ś.P. Konstantyna Ignacja Piątkowska 1866-1941, etnografka i literatka Ziemi Sieradzkiej".

Grobowiec Rodziny Piestrzyńskich z 1889 roku.

Żeliwne wrota do grobowca ze szlacheckim herbem.

"Ś.P. Ksiądz Józef - Adam Grygielski ur. 12.3.1930, zam. 10.6.1982. Tobie Panie zaufałem". Ksiądz założył parafialną orkiestrę, która uświetniała większe uroczystości parafialne. Orkiestra ta istnieje po dzień dzisiejszy i nadal bierze udział w życiu parafii.

"Ś.P. Ks. Antoni Zawadzki długoletni Proboszcz Parafii Wróblew ur. d. 12 stycznia 1868 r. zm. d, 26 grudnia 1932 r. Prosi o westchnienie do Boga". Parafię wróblewską objął 11.VIII.1904 r. i kierował nią do 20.XII.1932 r. Wybudował plebanię oraz dzisiejsze budynki gospodarcze, pokrył kościół blachą, sprawił nowe dzwony.

Kaplica cmentarna pod wezwaniem św. Augustyna - grób Rodziny Nałęcz Nieniewskich.

Kaplica została wystawiona w połowie XIX wieku, przez Cypriana Nieniewskiego - dziedzica wsi Sędzice.

Zabytek wybudowany jest na planie prostokąta zamkniętego półkoliście. Zewnętrzne ściany boczne są rozczłonkowane pilastrami z bonitowanymi narożnikami, natomiast okna ujęte są arkadami. Front budynku jest zwieńczony trójkątnym szczytem z wieżyczką na sygnaturkę i zaopatrzony w drzwi o dekoracji rokokowo- klasycystycznej.

Grobowiec Rodziny Białobrzeskich.

Spoczywa tutaj "Ś.P. Bolesław Habdank Białobrzeski żył 44 lat, umarł 1887 r.".

Na grobowcu widnieje tablica pamiątkowa mówiąca: "Gdy śladu po mnie nawet nie zostanie a tylko wicher w posępnej żałobie będzie Ci szeptał pieśni mojej łkanie wspomnij Ty o mnie...” Ignacyja Piątkowska. Tablicę położono 11.VI.1991 r. w dniu nadania Szkole Podstawowej we Wróblewie im. Ignacyji Piątkowskiej".

Obok ustawiona jest tablica informacyjna dot. życia i działalności Ignacyji Piątkowskiej.

"Hier ruht in Gott. Leon Sanojca geb. 9.VI.1874, gest. 8.III.1942. Ruhe Sanft !".

Grobowiec Rodziny Blachowskich z 1879 roku z figurą Najświętszej Panienki. Spoczywa w nim Czesław Blachowni - organista miejscowej parafii w latach 1893-1939.

Grobowiec Feliksa Jasieńczyka Radońskiego – dziedzica dóbr Kobierzycko. Wzniesiony został w stylu neoklasycystycznym z piaskowca w 1926 roku. W płycie tympanonu zakomponowano wypukłorzeźbiony herb Jasieńczyk.

W środku kaplicy na podłodze znajduje się popiersie Feliksa Radońskiego, wykonane z gipsu. Płaskorzeźba ziemianina umieszczona jest nad tablicą epitafijną.

Pod tablicą epitafijną widnieje napis :
"Daj mu Panie odpoczywanie
bo pracował.
Daj mu Boże nagrodę wieczną
bo zawodu dokonał.
Daj odpuszczenie
bo miłował".

"Ś.P. Edward Kasiewicz przeżył lat 27, poległ śmiercią bohaterską... 1939 r.".

Zbiorowa mogiła zamordowanych  przez żandarmów miejscowego posterunku w czasie okupacji hitlerowskiej w latach 1941–1942.

"Tu spoczywają Polacy zamordowani przez hitlerowców w latach 1941-1942" i nazwiska zabitych.

"Ś.P. NN Ofiara II wojny św., żył lat-..., zm. dn. ... Spoczywaj w pokoju".

Współczesny grobowiec, gdzie spoczywa "Ś.P. Eckhard Buhring, ur. 21.04.1942, zm. 7.04.2010. Byłeś naszą miłością, jesteś naszą tęsknotą".

Tak to już jest z tym naszym życiem - człowiek rodzi się, żyje i zmierza w stronę krzyża...

Po zwiedzeniu cmentarza poznaję dalszą część Wróblewa. Restauracja "Aleksandra", która serwuje specjały kuchni polskiej.

Stacja benzynowa "Interoil".

Wyjeżdżam na DK nr 12 i ruszam w drogę powrotną do Łodzi. Do Wróblewa jeszcze wrócę, bo przecież muszę zwiedzić w tym rejonie inne, ciekawe miejscowości !

POWRÓT  DO  ŁODZI

Firma "Agros-Wrońscy" we Wróblewie - autoryzowany sprzedawca kombajnów zbożowych "new holland".

Wieś Smardzew i most na rzece Myja. Na DK nr 12 spory ruch.

Sieradz i wypadek z udziałem trzech samochodów na ul. POW.

Sieradz ul. POW-Kolejowa. Skręcam w lewo do dworca kolejowego.

Na moim liczniku pojawia się dystans przejechanych 100 km ! Mógłbym oczywiście jechać dalej, ale na dziś zaplanowałem sobie powrót do Łodzi pociągiem.

Przed wejściem na dworzec oglądam jeszcze dawne osiedle kolejarskie i wieżę ciśnień.

Budynek dworca kolejowego w Sieradzu został wybudowany w XIX wieku. Jest typową zabudową dla mniejszych stacji kolejowych ówczesnego zaboru rosyjskiego.

Tablica pamięci na ścianie dworca : "W XXVII rocznicę zwycięstwa nad faszyzmem dla uczczenia pamięci kolejarzy i ich rodzin z transportów, ewakuowanych z Ostrowa Wlkp. i Sieradza barbarzyńsko zbombardowanych przez najeźdźców hitlerowskich w dniach od 2-4 września 1939. Koło ZBOWiD PKP Ostrów Wlkp.".

Nie czekam zbyt długo i po chwili wsiadam do nowego składu pociągu Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej.

W pociągu pustki - naliczyłem ok. 2o pasażerów. Wieszam rower na specjalnym stojaku, zajmuję wygodne miejsce i odpoczywam.

Podróż mija szybko i bezpiecznie. Po godzinie jazdy wysiadam na dworcu kolejowym Łódź Kaliska. Dookoła cisza, jak makiem zasiał. Słychać tylko szum wiatru i ćwierkanie wróbli.
Jeszcze dojazd do domu i kolejna, bardzo udana wyprawa do Wróblewa, Kobierzycka i Sędzic, znajdzie się w moim rowerowych archiwum !